Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

1/ . Κύριε πρόεδρε πρόσφατα είπατε ότι φοβάστε ξεκαθάρισμα λογαριασμών στο συνέδριο, δεν ακούγεται δυσοίωνη η προοπτική αυτή;

Από το ρόλο μου ως Προέδρου, από αντίληψη και κουλτούρα, αλλά ιδιαίτερα και λόγω της επιτακτικής ανάγκης για την ευρύτατη δυνατή ενότητα της αριστεράς λόγω της πρωτοφανούς κρίσης και της άγριας επίθεσης που δέχονται οι δυνάμεις της εργασίας και ευρύτερα η κοινωνία, θεωρώ χρέος μου να συμβάλλω, μαζί με όλα τα μέλη και τα στελέχη του κόμματός μας, στη διαμόρφωση των ευρύτερων δυνατών πλειοψηφιών που θα εγγυηθούν μια συντεταγμένη πορεία επανεκκίνησης του Συνασπισμού. Ήδη οι προσυνεδριακές συζητήσεις έχουν δώσει το πολιτικό πεδίο της βάσης για τη διαμόρφωση των ευρύτερων συνθέσεων, καθώς ο κορμός των προτεινόμενων θέσεων από την ΚΠΕ τυγχάνει ευρείας υποστήριξης. Η πρόκληση, το διακύβευμα, είναι η ενότητα, είναι η συνύπαρξη, είναι οι προωθητικές συνθέσεις, είναι η κουλτούρα του πολιτικού πολιτισμού και της κοινής διαμόρφωσης και του σεβασμού των κανόνων λειτουργίας που θα προσδώσουν μια νέα αξιοπιστία στο εγχείρημά μας μέσα στην κοινωνία. Το συνέδριό μας θα είναι τομή και αφετηρία για μια αριστερά της ελπίδας, της αλληλεγγύης, των κοινωνικών αγώνων και της εναλλακτικής προοπτικής μέσα στις άγριες συνθήκες εκμετάλλευσης που βιώνει η κοινωνία μας.

2/. Από την άλλη οι σχέσεις των εταίρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν διακρίνονται για την ενότητα και την αλληλεγγύη, ,ο Α. Αλαβάνος επιμένει να τραβήξει το δρόμο ενός νέου ΕΑΜ ή μιας νέας ΕΔΑ, έχει μέλλον το σχήμα;

Έχουμε τις δικές μας σοβαρές ευθύνες για τη σημερινή εικόνα που αδικεί τον πολιτικό και ακυρώνει τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, των εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών που επανειλημμένα μας εμπιστεύτηκαν. Ως η μεγαλύτερη δύναμη αυτής της συμμαχίας, επιτρέψαμε φαινόμενα άγονων ανταγωνισμών και δεν προσπαθήσαμε όσο έπρεπε για την εξάπλωση και τη δυναμική του κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο των μελών των συνιστωσών αλλά και των χιλιάδων ανένταχτων αριστερών, της σημερινής νεολαίας που δεν έλκει την καταγωγή της από τις παραδοσιακές πτέρυγες του κομμουνιστικού κινήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως ανοιχτό και ανεκτικό, ως αριστερό συμμαχικό μόρφωμα που θα εμπνέει και θα οργανώνει δυνάμεις από τη σοσιαλιστική αριστερά ως τη ριζοσπαστική οικολογία, μπορεί να υπάρξει μόνο στα πλαίσια ενός ενιαίου κοινά αποδεκτού πολιτικού σχεδίου. Δεν θα δεχτούμε να ακυρωθεί αυτό το εγχείρημα από την διαμόρφωση και ταυτόχρονη δημόσια εκφώνηση ριζικά διαφορετικών πολιτικών σχεδίων που μερικές φορές φτάνουν σε αριστερές παραδοξότητες και γραφικότητες, όπως για παράδειγμα η πρόταση για αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βουλή ή για την αναδιαμόρφωση της σημερινής αριστεράς ως νέου ΕΑΜ, απέναντι σε δυνάμεις κατοχής που μας περιτριγυρίζουν και σε δοτούς δοσίλογους κυβερνήτες.

3/. Τι θα θεωρήσετε προσωπική ήττα στο συνέδριο; Αισθάνεσθε έτοιμος, αν χρειαστεί, να συγκρουστείτε με κατεστημένες αντιλήψεις;

Το θέμα δεν είναι αν θα κερδίσει ή θα ηττηθεί ο Τσίπρας. Το ζητούμενο είναι αν το συλλογικό μας υποκείμενο, ο Συνασπισμός, θα κερδίσει το στοίχημα με την ιστορία, για μια νέα αρχή, που θα στηρίζεται στη χειραφέτηση των μελών του από κατεστημένες λειτουργίες και αντιλήψεις. Το ζητούμενο είναι η πολιτική μας επάρκεια να εμπνεύσουμε τους αγώνες της κοινωνίας, να πείσουμε την κοινωνία ότι δεν είμαστε μέρος του προβλήματος και του χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης, ότι είμαστε αποφασισμένοι να διορθώσουμε την πορεία μας και να προβάλουμε τις εναλλακτικές μας προτάσεις και να σφυρηλατήσουμε μια νέα ενότητα στις γραμμές μας που θα αποκαταστήσει το πλήγμα στην πολιτική φερεγγυότητα και αξιοπιστία που έχει δεχθεί ο χώρος μας τον τελευταίο χρόνο. Άλλωστε αυτή ήταν και η εντολή που μας έδωσε, ίσως ως τελευταία ευκαιρία, το εκλογικό σώμα της αριστεράς πριν από μερικούς μήνες.

4/. Κύριε πρόεδρε η αριστερά δεν εισπράττει έστω δημοσκοπικά από την κρίση, έχει πρόταση διεξόδου ή απλώς «συμπαρίσταται»;

Θα αντισταθούμε στην απίστευτη και πρωτοφανή συγχορδία, που με επίκεντρο την κυβέρνηση και σταθερούς βραχίονες μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, τη συναίνεση των κομμάτων της δεξιάς αντιπολίτευσης και επιφανών παραγόντων του επιχειρηματικού κόσμου, προσπαθεί να επιτεθεί ως ιδιότυπος μηχανισμός μιας τρόικας ελληνικής έμπνευσης πάνω στην κοινωνία, απέναντι στην αριστερά, ενάντια στους αγώνες και κατά των όποιων δημοκρατικών κατακτήσεων της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ας το πάρουν απόφαση η νέα μεταπολίτευση δεν θα είναι δικιά τους. Στη συνείδηση του κόσμου διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για να μετατραπεί η οργή σε μια προοδευτική πολιτική και κοινωνική μετατόπιση που θα αλλάξει άρδην το πολιτικό σκηνικό. Η διαδικασία αυτή είναι ένα ανοιχτό στοίχημα για την αριστερά που μπορεί να βρεθεί στο κέντρο αυτών των διεργασιών στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, τουλάχιστον στην Ευρώπη του Νότου.

6/. Όμως η απαξίωση των πολιτών διαπερνά πλέον οριζόντια τα κόμματα, αρκεί το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς για να μην μπει και αυτή στο «κάδρο»;

Το κάδρο του δοκιμαζόμενου και χρεωκοπημένου πολιτικού σκηνικού διακυβέρνησης του δικομματισμού έχει ρηγματωθεί καθώς μέρα με την ημέρα αποκτά και καινούργιες χαρακιές. Αυτές της ΖΗΜΕΝΣ, των ομολόγων, του Βατοπεδίου, της ανάληψης και διαχείρισης των ολυμπιακών αγώνων, των εξοπλιστικών προγραμμάτων, της ασυλίας της εκκλησιαστικής περιουσίας. Το φόντο αυτού του κάδρου της ιδιότυπης τρικομματικής συναίνεσης είναι γκρίζο, είναι το μνημόνιο με τις νεοφιλελεύθερες ελίτ της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι η νέα βαρβαρότητα που κρύβει το σύνθημα «όλοι φταίμε, όλοι να πληρώσουν», είναι το ιδεολόγημα του νέου πατριωτισμού που επιχειρεί να θέσει, στον ακολουθούμενο μονόδρομο, στο περιθώριο τους εργαζόμενους, τους νέους, τους άνεργους, τις γυναίκες, τους μετανάστες. Σ΄ αυτό το κάδρο δεν έχει καμιά θέση η αριστερά και δεν πρόκειται, στο όνομα της συναίνεσης απέναντι στη κρίση, να κάνουμε πως μπαίνουμε. Ούτε καν για μια αναμνηστική φωτογραφία στο προεδρικό μέγαρο.

7/. Πολλοί μιλούν για το τέλος της μεταπολίτευσης, βλέπετε να δημιουργούνται νέα σχήματα και σε αυτό το τοπίο, πως μπορεί να «παίξει» η Αριστερά;

Το ζήτημα δεν είναι να μιλάμε στατικά για τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, αλλά να βλέπουμε τη διαμόρφωση του νέου πολιτικού συσχετισμού ως ένα πεδίο μιας πρώτης πολιτικής και αγωνιστικής παρουσίας και παρέμβασης των νέων ανθρώπων και όλων όσων μέχρι τώρα βολεύονταν στη λογική του καναπέ και στην ευκολία της δικομματικής ψήφου ανά τετραετία. Όπως μιλάμε με όρους επανίδρυσης για την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα είναι ανοιχτή στους λαούς και την προοπτική του σοσιαλισμού, όπως μιλάμε για ουσιαστικές ανασυνθετικές διαδικασίες στον ευρύτερο χώρο της νέας ριζοσπαστικής αριστεράς, έτσι πρέπει να μιλάμε με όρους δυναμικής για την αναδιαμόρφωση του πολιτικού τοπίου, για τη δημιουργία μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας που θα εκφραστεί και πολιτικά. Η συνάντηση της κοινωνικής αριστεράς με το κοινωνικό ΠΑΣΟΚ, σε συνθήκες κοινωνικών αγώνων, μπορεί να απελευθερώσει απίστευτη ενέργεια. Ο δικός μας ρόλος θα πρέπει να είναι αυτός του καταλύτη σε μια χημική αντίδραση.

8/. Η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή των μέτρων της «τρόικα», ο πρωθυπουργός ταξιδεύει…

Δεν ξέρω αν ταξιδεύει και που πάει, αυτό που ξέρω είναι ότι ασχολείται κυρίως με την επικοινωνία και δευτερευόντως με τη πολιτική. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι πως θα ξεγελάσει τη κοινωνία για τα μέτρα και όχι πως θα αναζητήσει εναλλακτικές. Άλλωστε η πολιτική εμπεριέχει και την έννοια της διαπραγμάτευσης, που έδειξε ότι δεν τη γνωρίζει καν. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του, στάθηκαν ανίκανοι να διαπραγματευτούν προς όφελος των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Είναι προφανές ότι η χώρα χρειάζεται μια προοδευτική κυβέρνηση που να είναι αποφασισμένη να τηρήσει τη λαϊκή εντολή. Να είναι αποφασισμένη να επαναδιαπραγματευτεί στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, άλλον μηχανισμό στήριξης, χωρίς κοινωνική κατεδάφιση, χωρίς μείωση μισθών και συντάξεων. Να είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει ένα μίνιμουμ πρόγραμμα εξόδου από τη κρίση, με ασπίδα προστασίας για τα αδύναμα στρώματα. Αυτό η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να το κάνει. Είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις μιας νέας αριστερής πλειοψηφίας που θα θέλει και θα μπορεί.

9/. Η Γερμανία επιθυμεί να παίξει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη, εκτιμάτε ότι η ευρωζώνη μπορεί να παραμείνει με τη σημερινή της μορφή ή κάποιες χώρες θα οδηγηθούν στην έξοδο;

Αυτή τη στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ανοίξει αντιθέσεις με τρόπο που πριν την παγκόσμια οικονομική κρίση θα ήταν αδιανόητος. Η ίδια η αρχιτεκτονική της ΟΝΕ, όμως, ευνόησε και όξυνε την κρίση μέσα στο γενικότερο διεθνές περιβάλλον. Το ίδιο το σύμφωνο σταθερότητας, που από χρόνια έχουμε ζητήσει να καταργηθεί, εμείς και όλα τα κόμματα που συμμετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Είναι πολύ πιθανόν σήμερα να εξυφαίνονται σχέδια για μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων. Αλλά στον βαθμό που δεν έχουν άλλο στόχο πέρα από το να διασφαλίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, δεν πρόκειται να οδηγήσουν πουθενά. Απλώς θα βαθαίνουν τα σημερινά αδιέξοδα. Γι αυτό θεωρούμε ότι σήμερα το μέλλον της Ευρώπης είναι στα χέρια των λαών της. Η έξοδος από την σημερινή κρίση, θα έρθει μέσα από τους σημερινούς αγώνες για δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, τους αγώνες για μια δημοκρατική κοινωνική Ευρώπη.

10/. Ο ευρωπαϊκός νότος βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης, θα μπορούσαν οι χώρες του να δώσουν το έναυσμα για μια διαφορετική Ευρώπη;

Οι αγώνες των λαών του Ευρωπαϊκού Νότου, μπορούν να δώσουν αυτό το έναυσμα. Όπως οι δικοί μας αγώνες, η τεράστια κινητοποίηση της 5ης του Μάη, ο περσινός Δεκέμβρης, το φοιτητικό ξέσπασμα του 2007 δώσανε έμπνευση και κουράγιο στους ευρωπαϊκούς λαούς. Σήμερα η καρδιά μας χτυπάει κοντά και μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες των πολιτών που αντιστέκονται στους δρόμους αρκετών ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Το μήνυμα της αντίστασης θα το δίνουμε καθημερινά. Θα τους υποχρεώσουμε να μας ακούσουν, θα τους υποχρεώσουμε να ηττηθούν, αυτοί ως πολιτικό προσωπικό και οι περίφημοι νόμοι της αγοράς όπως και οι διεθνείς παράγοντες και οι εταιρείες πιστοποιήσεων που θέλουν να μετακυλήσουν τη δική τους κρίση στους εργαζόμενους.

To Γραφείο Τύπου

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Γιάννης Δραγασάκης: Ζητούμενο η "διπλή σεισάχθεια"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΝΑΝΔΡΑΝΙΣΤΑΚΗ

Διεθνώς η κρίση του χρέους επιβάλλει διεθνή απάντηση



Στην αντισύνοδο της αριστεράς στη Μαδρίτη στις 14 Μαΐου, κόμματα και κινήματα και της Λατινικής Αμερικής ανέπτυξαν τις εμπειρίες τους και την "πολιτική τεχνογνωσία" για την αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους. Ο Γιάννης Δραγασάκης και η Μαρίκα Φραγκάκη, που συμμετείχαν στη συνάντηση, μεταφέρουν τους προβληματισμούς.


* Είχατε πάει πρόσφατα σε σεμινάριο στη Μαδρίτη, όπου συζητήθηκε το ζήτημα του χρέους. Πώς ακριβώς το βλέπετε αυτό το ζήτημα και πώς γίνεται η διαπραγμάτευση πρακτικά;

Κατ’ αρχήν να σας πω ότι στη Μαδρίτη είχαμε την ευκαιρία να συμμετάσχουμε σε συζητήσεις που οργανώθηκαν από την ισπανική αριστερά, το Attac, το Transform και άλλες οργανώσεις. Υπήρχε έντονη συμμετοχή από τη Λατινική Αμερική, οικονομολόγων, εκπροσώπων κοινωνικών κινημάτων, ακόμη και κυβερνητικών παραγόντων. Αυτό επέτρεψε να ανταλλάξουμε απόψεις και σε τεχνικά ζητήματα.

Το πολιτικό πάντως συμπέρασμα είναι ότι μια προοδευτική απάντηση στην κρίση του χρέους πρέπει να συνδυάζεται με μια πολιτική εσωτερικής αναδιανομής, μείωσης των εξοπλισμών και επαναπροσδιορισμού του περιεχομένου και του τρόπου ανάπτυξης.

Τελικά εκείνο που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα της όποιας ρύθμισης του χρέους, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη μορφή ή διαδικασία με την οποία αυτή θα γίνει, να οδηγεί σε μια διπλή σεισάχθεια: η «ελάφρυνση της χώρας» από το βάρος της υπερχρέωσης να εκφραστεί σε μια πολιτική απελευθέρωσης του κόσμου της εργασίας, των ανέργων και των φτωχών από τα δεσμά της ανεργίας, από τα βάρη της ανισοκατανομής, τις αλυσίδες της φτώχειας, την απειλή του κοινωνικού αποκλεισμού. Σ’ αυτό το έδαφος χαράσσονται οι διαχωριστικές γραμμές και όχι στις τεχνικές ή στις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν.


Διεθνές πρόβλημα - διεθνής λύση



* Ποιες είναι οι απόψεις που συζητούνται ως προς τις εθνικές και τις διεθνείς διαστάσεις του θέματος;

Σε όποιο πεδίο, εθνικό ή διεθνές, κι αν μιλήσουμε, οι συσχετισμοί δύναμης είναι βασικός παράγοντας. Προφανώς η ρύθμιση σε ευρύτερα διεθνή πλαίσια αποτελεί την πρώτη επιλογή. Και είναι σημαντικό ότι αρχίζει να συνειδητοποιείται ο διεθνής χαρακτήρας της κρίσης του χρέους και της ανάγκης για μια διεθνή ρύθμιση. Αξίζει να επισημάνουμε ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο στις 25.3.2010, με ψήφισμά του διαπιστώνει ότι «η αύξηση του χρέους στις αναπτυσσόμενες χώρες μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα κρίση του χρέους». Στη βάση των διαπιστώσεων αυτών, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο προτείνει τη θέσπιση δικαιοστασίου (μορατόριουμ) ή διαγραφής του χρέους για τις φτωχότερες χώρες, ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να εφαρμοστεί αντικυκλική πολιτική προκειμένου να αμβλύνουν τις δριμείες συνέπειες της κρίσης.

Ποιος θα το περίμενε όμως! Οι διαπιστώσεις αυτές ισχύουν και για τις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες. Κατά τη γνώμη μου δεν αποκλείεται καθόλου η δυναμική του χρέους να καταστήσει αναπόφευκτη μια γενικευμένη απομείωση του χρέους και στον ανεπτυγμένο κόσμο. Θα γίνει αυτό μέσω μιας πληθωριστικής ανάπτυξης; Ή θα πάρει τη μορφή της απορρόφησης και της ακύρωσης μέρους του χρέους από τις κεντρικές τράπεζες; Επειδή ο πρώτος δρόμος εμπεριέχει τον κίνδυνο συναλλαγματικών πολέμων που ίσως γίνουν ανεξέλεγκτοι, δεν αποκλείεται να προκριθεί ο δεύτερος.

Ό,τι κι αν γίνει, πάντως, αυτό είναι ένα πεδίο στο οποίο μπορεί και πρέπει να υπάρξει μια μεγάλη συνάντηση των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, των συνδικάτων, των κοινωνικών κινημάτων για μια συνολική και δίκαιη λύση στην εντεινόμενη κρίση του χρέους στην Ευρώπη και διεθνώς. Κατά τη γνώμη μου και ο δικός μας αγώνας πρέπει να έχει έναν ορίζοντα ευρύ, ευρωπαϊκό και διεθνή, κατατείνει και να διεκδικεί μια λύση όχι μόνο στο ελληνικό χρέος, αλλά και στο γενικότερο πρόβλημα.

Αυτή η προοπτική φυσικά δεν καθιστά περιττή, αλλά αντίθετα επιβάλλει την ανάπτυξη των συναφών διεκδικήσεων και σε εθνικά πλαίσια. Το ένα θα βοηθά το άλλο.



Δημόσιος πυλώνας τραπεζών

* Σχετικά τώρα με τα πιο διαχειριστικά ζητήματα. Τι δείχνει η εμπειρία των άλλων χωρών;

Ότι δεν υπάρχουν απόλυτα αδιέξοδα, αλλά ούτε μαγικές λύσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις διαπραγμάτευσης χρεών που είχαν θετικά αποτελέσματα και άλλες που οδήγησαν πιο βαθιά στην παγίδα του χρέους. Ένα πρώτο θέμα είναι ποιος κάνει τη διαπραγμάτευση. Αν έχει τη βούληση και την ικανότητα να διασφαλίσει ένα αποτέλεσμα υπέρ των λαϊκών τάξεων.

Το δεύτερο είναι η καλή προετοιμασία σε οικονομικό, πολιτικό, διπλωματικό, ακόμη και σε νομικό και τεχνικό επίπεδο. Η χώρα που επιχειρεί μια διαπραγμάτευση χρέους δεν θα πρέπει να είναι με την «πλάτη στον τοίχο».

Θα πρέπει να έχει επιτύχει κάποια σχετική σταθεροποίηση της οικονομίας και να έχει μειώσει τις άμεσες δανειακές της ανάγκες. Αν περιμένεις να πληρώσεις τις συντάξεις και τους μισθούς με εξωτερικά δάνεια, τι διαπραγμάτευση να κάνεις;



* Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να γίνει αυτό; Πώς θα μπορούσε, ας πούμε, η ελληνική κυβέρνηση να έχει μειώσει τις άμεσες δανειακές ανάγκες;

Όλα όσα έχουμε προτείνει έως τώρα ως ΣΥΡΙΖΑ και ως ΣΥΝ, και πριν από τις εκλογές και μετά, για πάγωμα των εξοπλισμών, για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, για ριζική αναδιανομή, για εσωτερικό δανεισμό, για μέτρα ανάσχεσης της ύφεσης και αύξησης της απασχόλησης, όλα αυτά απαντούσαν σ’ αυτή την ανάγκη.

Σημαντικός επίσης είναι ο δημόσιος έλεγχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος, πράγμα που προτείναμε ήδη από τον Οκτώβριο του 2008. Με τη συγκεκριμένη πρόταση προτείναμε να δημιουργηθεί άμεσα ένας δημόσιος πυλώνας και να κρατικοποιείται κάθε τράπεζα που θα έχανε την κεφαλαιακή της επάρκεια.

Όλα αυτά παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα και ακόμη περισσότερο σήμερα.



Ελληνικά ευρωομόλογα “εξωτερικής” χρήσης

* Για τον εσωτερικό δανεισμό, πάντως, ενώ αρχικά η κυβέρνηση έδειχνε να τον υιοθετεί, τελικά δεν έκανε τίποτε.

Πράγματι. Η κυβέρνηση παραδόθηκε. Δεν είχε και δεν πίστεψε ότι μπορούσε να έχει «κόκκινες γραμμές». Είναι γεγονός ότι οι δυνατότητες για εσωτερικό δανεισμό εξαρτώνται από την εσωτερική αποταμίευση. Άρα η σημαντική αύξηση του εσωτερικού δανεισμού είναι ένας μάλλον μεσοπρόθεσμος στόχος.

Όμως και οι όποιες δυνατότητες υπήρχαν δεν αξιοποιήθηκαν διότι αντιδρούσαν οι τράπεζες. Αυτό όμως που συζητείται διεθνώς και μπορεί να γίνει άμεσα είναι η έκδοση έντοκων ομολόγων σε ευρώ ειδικής “εσωτερικής” χρήσης. Με τα ομόλογα αυτά το κράτος μπορεί να πληρώσει δαπάνες του, π.χ. προμηθευτές του. Οι τελευταίοι μπορούν είτε να διακρατούν τα ομόλογα αυτά ως αποταμίευση ή επένδυση είτε να πληρώνουν μ’ αυτά τους φόρους τους στο κράτος, τις εισφορές τους στο ΙΚΑ ή σε άλλους δημόσιους οργανισμούς. Βαθμιαία ο κύκλος αυτών των συναλλαγών μπορεί να διευρύνεται.

Με τον τρόπο αυτό η ύφεση θα είναι μικρότερη, άρα και τα έσοδα του κράτους υψηλότερα. Το σημαντικό όμως είναι ότι έτσι μειώνεται η εξάρτηση από τις διεθνείς αγορές και διαμορφώνεται ένα μέσο πληρωμής που μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμο αν τα πράγματα χειροτερέψουν. Αν πάλι η κρίση αμβλυνθεί και το κράτος ανακτήσει την πιστοληπτική του ικανότητα στις διεθνείς αγορές, τα ομόλογα αυτά είτε εντάσσονται στην αγορά ομολόγων είτε αποσύρονται από την κυκλοφορία αν οι δυνατότητες των δημόσιων οικονομικών το επιτρέπουν.

Αλλά, όπως είπα, το κεφάλαιο της διαχείρισης μιας κρίσης χρέους έχει τη δική του ξεχωριστή σημασία. Ας περιοριστούμε λοιπόν στις βασικές συντεταγμένες και στις διαπιστώσεις ότι υπάρχουν λύσεις, υπάρχουν δυνατότητες και εμπειρίες που μπορούν να αξιοποιηθούν από μια κυβέρνηση που, σε αντίθεση με τη σημερινή, πιστεύει στις «κόκκινες γραμμές».



Διπλή Σεισάχθεια

* Υπάρχει κίνδυνος να γίνει μερική παραγραφή του χρέους κι αυτό να το καρπωθεί μόνο ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας;

Ακριβώς. Ενώ το υπόλοιπο θα συνεχίσει να πληρώνει τα βάρη. Επομένως σχηματικά θα έλεγα ότι πρέπει να σκεφτούμε με όρους διπλής σεισάχθειας, όπως ήδη είπαμε. Δηλαδή μια μείωση βαρών και σε ό,τι αφορά στις διεθνείς δανειακές υποχρεώσεις σε συνδυασμό με μια ελάφρυνση για τα οικονομικά αδύναμα στρώματα της κοινωνίας, με αναδιανομή από τους έχοντες και κατέχοντες. Πρέπει να απελευθερώσουμε κοινωνικές δυνάμεις, πρέπει ο άνεργος να βρει δουλειά και ο φτωχός να μπορεί να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες του.



* Άρα μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα γενικότερο συμπέρασμα ότι το θέμα τελικά είναι πολιτικό. Δεν είναι τόσο η μορφή ή η διαδικασία αλλά το αποτέλεσμα;

Με αυτή την έννοια ναι. θα πρόσθετα και κάτι άλλο. Δεν είναι a priori αριστερή κάθε πολιτική που αναφέρεται στη ρύθμιση, την αναδιάρθρωση του χρέους ή ακόμη και στη στάση πληρωμών. Το σωστό ερώτημα τελικά είναι: Υπό ποιες προϋποθέσεις μια ρύθμιση του χρέους μπορεί να αυξήσει τους βαθμούς ελευθερίας στην άσκηση μιας κοινωνικά δίκαιης πολιτικής και να έχει θετικό αποτέλεσμα με όρους δημόσιου συμφέροντος και αναγκών των λαϊκών τάξεων;



- Η ύπαρξη μιας κυβέρνησης με ισχυρή πολιτική βούληση και ευρεία κοινωνική βάση.

- Η εξασφάλιση των αναγκαίων συσχετισμών, συνεργασιών και συμμαχιών σε εσωτερικό και διεθνές επίπεδο.

- Ο συνδυασμός της όποιας ρύθμισης του εξωτερικού χρέους με μια αναδιανομή στο εσωτερικό.

- Η ένταξη και των δύο αυτών σε ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, απασχόλησης και ανάπτυξης.

- Η πληρέστερη δυνατή πολιτική, τεχνική, νομική και διπλωματική προετοιμασία είναι μεταξύ των προϋποθέσεων αυτών.



Το χρέος γίνεται πιο “πολιτικό”

* Πώς πρέπει να ερμηνευτούν οι κινήσεις και οι απόψεις της κ. Μέρκελ για το μέλλον του ευρώ και της Ε.Ε.;

Σε ό,τι αφορά τις δηλώσεις της κ. Μέρκελ, το θέμα δεν είναι αν, αλλά από ποιον κινδυνεύει το ευρώ. Σίγουρα όχι από την Ελλάδα. Κινδυνεύει από τη συντηρητική και νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική του και από την απουσία κοινής πολιτικής απέναντι στην κρίση, πράγμα για το οποίο η ίδια η κ. Μέρκελ έχει ιδιαίτερες ευθύνες. Σε ό,τι αφορά τον «μηχανισμό», αυτός κατά κύριο λόγο πράγματι εξυπηρετεί τις τράπεζες και τους προμηθευτές του ελληνικού κράτους, όπως είναι οι πολεμικές βιομηχανίες της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Πρώτον, γιατί με τα δάνεια που θα δοθούν θα εξοφληθούν ληξιπρόθεσμες οφειλές ή ομόλογα που είναι στην κατοχή τους. Δεύτερον, διότι οι ξένες τράπεζες που έχουν ελληνικά ομόλογα μπορούν πλέον όχι απλώς να τα καταθέσουν προσωρινά ως ενέχυρο στην κεντρική τράπεζα, αλλά και να τα ανταλλάξουν με ποιοτικά ομόλογα, π.χ. γερμανικά. Με τον τρόπο αυτόν επέρχεται και μια αναδιάρθρωση του χρέους σε ό,τι αφορά τους κατόχους του. Το χρέος γίνεται πιο πολιτικό. Διότι στο μέλλον οι κάτοχοι του ελληνικού χρέους δεν θα είναι οι τράπεζες ή οι ιδιώτες, αλλά κυρίως οι συλλογικοί και θεσμικοί τους εκπρόσωποι, τα κράτη και η ΕΚΤ.

Αυτή ήταν και η βαθύτερη στρατηγική στόχευση του «μηχανισμού». Να μεταφέρει τον κίνδυνο και τις ενδεχόμενες ζημιές από τις τράπεζες στην ΕΚΤ και τα κράτη. Τα παραπάνω βέβαια δείχνουν ότι υπήρχαν εξαρχής περιθώρια διαπραγμάτευσης, που η ελληνική κυβέρνηση δεν αξιοποίησε. Διότι, αν από την αρχή η ΕΚΤ είτε δάνειζε κατευθείαν το ελληνικό κράτος είτε αγόραζε ελληνικά ομόλογα από τις δευτερογενείς αγορές, δεν θα είχαμε φτάσει, ως εδώ. Τέλος, σε ό,τι αφορά τους πλούσιους Έλληνες, ασφαλώς, όσο δεν εφαρμόζεται μια πολιτική αναδιανομής, αυτοί βγαίνουν κερδισμένοι από την κρίση.



* Για να καταλάβω, όταν θα τελειώσει το τριετές πρόγραμμα, πλέον το ελληνικό χρέος σε μεγάλο βαθμό θα έχει περάσει στην ΕΚΤ και στα κράτη της Ευρωζώνης και θα γίνει ένας νέος γύρος διαπραγμάτευσης;

Ασφαλώς. Μόνο που εξελίξεις θα υπάρξουν, κατά τη γνώμη μου, πολύ ενωρίτερα. Ακριβώς γι' αυτό πρέπει να προετοιμαστούμε και να σκεφτόμαστε από τώρα πώς θα συγκροτήσουμε συνεργασίες και συμμαχίες μέσα στους ευρωπαϊκούς λαούς. Και πρέπει να πω ότι η Ευρωπαϊκή Αριστερά κάνει μια αξιόλογη προσπάθεια για να συνειδητοποιηθεί ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι και πρόβλημα της Ευρώπης.



*Η συνέντευξη μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο κόκκινο 105,5 FM”

Συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στην «ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»

1. Πως σχολιάζετε τον αποκλεισμό του Φώτη Κουβέλη από το επικείμενο συνέδριο του ΣΥΝ

Αυτό το εξαιρετικά δυσάρεστο συμβάν και η μετέπειτα δημοσιότητα που υπήρξε ανέδειξε μια σειρά από υπαρκτά προβλήματα τα οποία οφείλει το συνέδριό μας να επιλύσει. Το κόμμα μας στα είκοσι χρόνια ζωής του έχει αφήσει ένα μοναδικό αποτύπωμα στη πολιτική ζωή του τόπου. Μιαν άλλη κουλτούρα πολιτικής λειτουργίας και παραγωγής πολιτικής, με σεβασμό στη διαφορετική άποψη όσο και στα πρόσωπα που την εκφράζουν. Με εξέπληξε, λοιπόν, όχι η μη εκλογή του Φώτη αλλά η μεθόδευσή της, στην συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί είναι έξω από τη κουλτούρα μας. Ο καθένας έχει δικαίωμα να καταψηφίσει την αντίθετη άποψη. Όχι όμως να μεθοδεύσει τον αποκλεισμό της έκφρασής της, κάνοντας μάλιστα χρήση μιας διάταξης του καταστατικού που έχει ακριβώς το αντίθετο νόημα. Σε τελική ανάλυση αναρωτιέμαι, ανεξάρτητα από προθέσεις, ποιόν τελικά εξυπηρετούν αυτές οι πρακτικές. Σίγουρα πάντως όχι όσους αγωνιούν και προσβλέπουν σε ένα συνέδριο θετικής τομής για έναν Συνασπισμό μακράς πνοής και εγγύησης για την ενότητα των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς.

2. Φοβάστε ότι μπορεί τελικά το Συνέδριο να είναι ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, όπως λέει η Ανανεωτική Πτέρυγα;

Στα χέρια των μελών του κόμματος είναι, αυτή η Κασανδρική προφητεία να μην επιβεβαιωθεί. Και ακριβώς για αυτό είμαι και αισιόδοξος, επειδή είναι στα χέρια των μελών μας. Η δημοκρατική λειτουργία και η έκφραση των μελών μας στις κρίσιμες στιγμές ποτέ δεν μας έβλαψε. Το αντίθετο μάλιστα. Και σε κάθε περίπτωση αυτό που χρειάζεται, κατά γενική ομολογία, είναι να επαναπροσδιορίσουμε συλλογικά και συνθετικά, τους όρους και τους κανόνες της δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος και να τους σεβαστούμε όλοι. Δεν φοβάμαι, λοιπόν, ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Αυτό που φοβάμαι είναι το τέλμα και ένα κόμμα που την επαύριο του συνεδρίου θα λειτουργεί όπως σήμερα. Δηλαδή στο όνομα της δημοκρατίας, να επιτρέπουμε εκφυλιστικά φαινόμενα και να επικρατεί εικόνα Βαβυλωνίας. Αυτό οφείλουμε να μην το επιτρέψουμε. Και δεν θα το επιτρέψουμε.

3. Θεωρείται ότι αυτό είναι εφικτό την στιγμή μάλιστα που διαφαίνεται και διάσπαση της πλειοψηφίας;

Δεν είναι μόνο εφικτό αλλά και αναγκαίο. Είναι αλήθεια ότι κατατέθηκαν διαφορετικές εκδοχές από συντρόφους οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν στην πλειοψηφία του κόμματος. Ξέρετε η ιστορία θέτει ερωτήματα και άπαντες οφείλουν να τοποθετηθούν. Οι διαφορετικές απόψεις λοιπόν είναι θεμιτές και δεν θα επηρεάσουν τη λειτουργικότητα της πλειοψηφίας που θα προκύψει από το συνέδριο. Σε κάθε περίπτωση εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν οι όροι για τη διαμόρφωση μιας ισχυρής, πολιτικά προωθημένης και ευρύτατης πλειοψηφίας.

4. Ο Φ. Κουβέλης εξέφρασε την ανησυχία του για το ενδεχόμενο να υπάρξει διάσπαση της πολιτικής ενότητας, της συλλογικότητας και της λειτουργίας του κόμματος.

Σέβομαι τις ανησυχίες του αλλά δεν τις συμμερίζομαι, κυρίως γιατί δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν υπαρκτό και βιώσιμό σχεδιασμό σε μια τέτοια κατεύθυνση. Κυρίως όμως γιατί πιστεύω βαθιά, ότι παρά τις κατατεθειμένες διαφορετικές απόψεις, όλα τα κορυφαία στελέχη, θα εγγυηθούν την ενότητα και τη συνέχεια του ΣΥΝ.

5. Ένα πρώτο σχόλιο για τον προσυνεδριακό διάλογο και την πορεία προς το συνέδριο.

Τα ερωτήματα που έχουν μπει στον προσυνεδριακό διάλογο, το πρωτόγνωρο πλήθος εναλλακτικών κειμένων, αλλά και η εικόνα που παράγουμε το τελευταίο διάστημα, αν μη τι άλλο δικαιώνει την επιλογή της απεύθυνσης στα μέλη του κόμματος. Κανείς δε δικαιούται να κάνει στροφές στην στρατηγική ή να αναπροσανατολίζει τις συμμαχίες του κόμματος χωρίς την εκφρασμένη συλλογική βούληση των μελών. Σε κάθε περίπτωση όλα τα κορυφαία στελέχη οφείλουν να μιλήσουν καθαρά, και νομίζω ότι το κάνουν, για το ποιό πολιτικό σχέδιο προτείνουν, με ποιες συμμαχίες και σε ποιο στρατηγικό ορίζοντα. Πρέπει, όμως, άπαντες να τοποθετηθούν και για το εάν και κατά πόσο συμφωνούν ότι πρέπει να μπουν κανόνες στη λειτουργία μας. Αν καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, δεν μπορούμε να το κρύβουμε και να σφυρίζουμε αδιάφορα. Οφείλουμε συλλογικά να το εντοπίσουμε και να πάρουμε συγκεκριμένα μέτρα για να το αντιμετωπίσουμε.

6. Θεωρείται ότι σας αμφισβητούν προσωπικά κ. πρόεδρε;

Η αμφισβήτηση στο πρόσωπό μου είναι απολύτως θεμιτή και η κριτική επιθυμητή. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τον τελευταίο χρόνο αμφισβητείται συστηματικά κυρίως από δυνάμεις εκτός του κόμματος η προσφορά, η ιστορία και η προοπτική του χώρου συνολικά. Αυτή η πορεία όμως ποτέ δεν εξαρτήθηκε από την παρουσία προσώπων στην ηγεσία. Σε κάθε περίπτωση κάθε αμφισβήτηση κάθε είδους πρέπει να διατυπώνεται ανοιχτά, πολιτικά και με καθαρές κουβέντες.

7. Τελικώς έχετε καταλήξει στην απόφαση που θα λάβετε για τον ΣΥΡΙΖΑ;

Έχουμε καταλήξει ότι δε μπορούμε να κρυβόμαστε από τα προβλήματα αλλά οφείλουμε να τα αντιμετωπίσουμε με ενωτική διάθεση, με αποφασιστικότητα αλλά και την αναγκαία για όλους μας αυτοκριτική για τα προβλήματα που προέκυψαν στη συμμαχία. Και το πρώτο βήμα είναι να είμαστε ειλικρινείς και να το παραδεχτούμε ότι ένα εγχείρημα που συγκροτήθηκε στη βάση της αλληλεγγύης και της συνύπαρξης πολλών και διαφορετικών συλλογικοτήτων και οργανώσεων της ριζοσπαστικής αριστεράς, στη βάση του κοινού στόχου της ενότητας της αριστεράς, έχει μετατραπεί σε πεδίο ανταγωνισμού και αντιπαράθεσης ανταγωνιστικών πολιτικών σχεδίων. Αυτή είναι η αλήθεια. Και ο ΣΥΝ, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι υπόλοιπες συνιστώσες που συνιδρύσαμε αυτό το σχήμα και το πονάμε, πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη μας απέναντι στον κόσμο της αριστεράς που δε χρωστάει τίποτα να υφίσταται μια διαρκή, εδώ και έναν χρόνο, ταλαιπωρία. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι ο ΣΥΝ έχει υποχρέωση μετά το συνέδριό του να αναλάβει πρωτοβουλία για μια νέα πολιτική συνεννόηση στον ΣΥΡΙΖΑ. Να ξεκαθαρίσουμε αν έχουμε ένα κοινό πολιτικό σχέδιο, που το υπηρετούμε όλοι ή πολλά αποκλίνοντα και ενδεχομένως ανταγωνιστικά. Να ανανεώσουμε το πολιτικό μας συμβόλαιο για να ξεπεράσουμε εκατέρωθεν καχυποψίες και ανταγωνισμούς που δεν αφήνουν το συμμαχικό σχήμα να αποτελέσει για την αριστερά, εργαλείο υπέρβασης της δομικής κρίσης και του κατακερματισμού του πολιτικού συστήματος και όχι μέρος της.

8. Λέγεται ότι το Μέτωπο με τις κινήσεις που κάνει (ξεχωριστές συγκεντρώσεις, εκδηλώσεις, περιοδείες στελεχών κ.α) δεν βοηθά και προχωρά στη δημιουργία κόμματος μέσα στο κόμμα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα αλλά πολιτική συμμαχία. Θα επαναλάμβανα ίσως μια εύστοχη διατύπωση ότι είναι κάτι λιγότερο από κόμμα αλλά κάτι περισσότερο από συμμαχία. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτήθηκε και προχώρησε ως ένα πολυπολικό σχήμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, με ισότιμη συμμετοχή πολλών και διαφορετικών συνιστωσών, με σεβασμό στην οργανωτική αυτοτέλεια της καθεμιάς και με διάθεση να προχωράμε σε αυτά που μας ενώνουν και όχι να εμμένουμε σε αυτά που μας χωρίζουν. Η διοργάνωση μιας συγκέντρωσης από ορισμένες συνιστώσες δεν αποτελεί από μόνη της πρόβλημα. Έχουν κάθε δικαίωμα. Το ζήτημα είναι πια πολιτική εξυπηρετεί η κάθε εκδήλωση. Υπηρετεί τη πολιτική της ενότητας; Πάει το συμμαχικό μας σχήμα πιο μπροστά ή λειτουργεί αντίστροφα;

9. Εσείς τι πιστεύετε;

Πιστεύω ότι από μόνο του το γεγονός ότι διαφαίνεται μια τάση μετασχηματισμού του σχήματος σε διπολικό και μάλιστα όχι με όρους πολιτικής συνεννόησης αλλά με όρους πολιτικής αντιπαράθεσης, είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Ανεξάρτητα της δυσαναλογίας των πόλων που σχηματίζονται, πρόκειται για έναν μετασχηματισμό που εγκυμονεί κινδύνους για το ενωτικό εγχείρημα και σε κάθε περίπτωση, αν είναι έτσι, μας αναγκάζει όλους να κάτσουμε στο τραπέζι ενός ειλικρινούς διαλόγου και να ανταλλάξουμε ξεκάθαρα και ανοιχτά τις απόψεις και τα σχέδιά μας. Ούτε να παίζουμε κρυφτούλι μεταξύ μας, ούτε να δίνουμε την εικόνα ότι εμείς που παλεύουμε για την ενότητα δράσης όλης της αριστεράς και στέλνουμε μήνυμα ενωτικών συγκεντρώσεων στο ΚΚΕ, οργανώνουμε χωριστές συγκεντρώσεις μεταξύ μας. Αυτά είναι αστεία πράγματα, αναντίστοιχα με τις ανάγκες των καιρών.

10. Σκληρά μέτρα σε συνδυασμό με τις κοινωνικές αντιδράσεις. Θα αντέξει η κυβέρνηση και αν όχι «μετά τι»;

Η κυβέρνηση δεν θα αντέξει. Ειδικά στην πολύ πιθανή περίπτωση νέων μέτρων το φθινόπωρο, η απονομιμοποίηση θα είναι πλήρης. Χρέος δικό μας είναι όχι μόνο να περιγράψουμε την αριστερή διέξοδο από τη οικονομική και πολιτική κρίση, αλλά να οικοδομήσουμε και το μέτωπο των δυνάμεων που θα την επιβάλλει. Προϋπόθεση, λοιπόν, για να το πετύχουμε είναι να πούμε καθαρά στο λαό το τι θέλουμε να κάνουμε. Να δώσουμε σάρκα και οστά σε αυτό που λέμε νέα μεταπολίτευση.

11. Θα υπάρξει κατά την εκτίμησή σας αποδέσμευση δυνάμεων η και στελεχών από το ΠΑΣΟΚ; Είστε έτοιμοι να τους «υποδεχτείτε»;

Αυτή η αποδέσμευση έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει. Το τι συνέβη στην κοινοβουλευτική ομάδα είναι ένα μικρό μόνο δείγμα της. Δυστυχώς πολλοί, όχι όλοι άκουσαν τη φωνή της κομματικής πειθαρχίας και όχι της συνείδησής τους, που είμαι βέβαιος τους έλεγε να μην ψηφίσουν. Εμείς, και δεν το κρύβουμε, οικοδομούμε κάθε μέρα την συμπόρευση των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ που δεν βολεύονται στον κορσέ του ΔΝΤ, με την αριστερά και τα συνδικάτα, σε ένα μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που όχι μόνο θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, αλλά και θα σφραγίσει την μελλοντική της πορεία.

12. Ακόμα και τώρα, η Αλ. Παπαρήγα δεν χάνει ευκαιρία για να επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ παρά τη δική σας προσπάθεια για προσέγγιση.

Οι διαφορές μας με το ΚΚΕ είναι γνωστές. Αυτή την ώρα όμως δεν θέλω να δώσω καμία λαβή για άγονες αντιπαραθέσεις. Εμείς Θα επιμείνουμε στην ανάγκη της ευρύτερης δυνατής συσπείρωσης δυνάμεων για να φύγουμε από τον εναγκαλισμό του μηχανισμού Ε.Ε./ΔΝΤ ο οποίος εγγυάται την ύφεση την ανεργία, τη φτώχεια αλλά και την έκρηξη χρεών και ελλειμμάτων. Από κει και πέρα ο κόσμος της αριστεράς κρίνει και αξιολογεί στάσεις και συμπεριφορές και είμαι βέβαιος ότι σε λίγο θα αρχίσει να ασκεί σημαντικές πιέσεις σε όλους για την ενότητα δράσης όλων όσων πραγματικά επιθυμούν να ανατρέψουν τα εγκληματικά μέτρα της κυβέρνησης.

13. Τα δυο μεγάλα κόμματα είναι πολύ χαμηλά στις δημοσκοπήσεις(το ίδιο είχε συμβεί, πάντως, και λίγους μήνες πριν τις εκλογές), ωστόσο και η δική σας αριστερά δεν τσιμπάει.

Έχετε δίκιο. Αν ο χώρος μας δεν σπαράσσονταν εδώ και ένα χρόνο από μια αδικαιολόγητη και παράλογη εσωτερική σύγκρουση, θα είχε ήδη ξαναφτάσει στα διψήφια δημοσκοπικά ποσοστά της προηγούμενης διετίας. Ίσως και λίγο παραπάνω. Ο δικομματισμός βρίσκεται σε απόλυτη αναντιστοιχία με τις προσδοκίες του κόσμου μιας και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποκαταστήσει και να εγγυηθεί ένα βιοτικό επίπεδο το οποίο ο κόσμος προσδοκά και δικαιούται. Από την άλλη, όμως, εμείς για να γίνουμε αξιόπιστη λύση, πρέπει να σταματήσουμε να παράγουμε απλώς θόρυβο και να παράγουμε στίγμα. Να σταματήσουμε να προτάσσουμε την ιδιαιτερότητά του ο καθένας και να προτάξουμε το κοινό κεκτημένο και την πληθώρα των προτάσεων μας. Να μην σπεύδουμε να υιοθετούμε επιθέσεις των αντιπάλων όπως η ανοησία «δεν έχουμε προτάσεις». Να μην κάνουμε το έλασσον, μείζον στην προσπάθειά μας να καταγράψουμε μια ιδιαιτερότητα. Για αυτό άλλωστε προχωράμε στο έκτακτο Συνέδριο του ΣΥΝ. Για να προσπαθήσουμε από κάπου να πιάσουμε το κουβάρι και να το συμμαζέψουμε. Είμαι αισιόδοξος ότι δε θα χάσουμε αυτή την ευκαιρία για μια νέα αρχή.

14. Παρά τα επώδυνα μέτρα που παίρνουν ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αλλά και τον πανευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης που δημιουργήθηκε, το ευρώ δείχνει να κλονίζεται. Μήπως πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά την αποχώρηση;

Οι εξελίξεις μας δικαιώνουν δυστυχώς. Στραπατσάρουν την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης ότι οι συνθήκες δεν αλλάζουν. Αλλάζουν μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο. Το θέμα είναι ότι οι αλλαγές αν δεν γίνουν με την αριστερά και το κίνημα στη θέση του πρωταγωνιστή θα έχουν αρνητική φορά. Βλέπουμε για παράδειγμα η χώρα μας να γίνεται από πειραματόζωο, δούρειος ίππος ανακατέματος του ΔΝΤ στην Ευρώπη. Βλέπουμε να υπάρχουν επιδιώξεις για συνταγματική κατοχύρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Για να αποτραπούν αυτές οι εξελίξεις, πρέπει η Ευρωπαϊκή αριστερά να βαδίσει συντονισμένα στον αγώνα. Να ανοίξει πανευρωπαϊκά την προοπτική των μεγάλων απελευθερωτικών οραμάτων. Τώρα, η αποχώρηση από το ευρώ, όσο πιθανή και να είναι, δεν είναι επιλογή μας. Την απεργάζονται όσοι επιθυμούν τη βίαιη υποτίμηση των μισθών, των αμοιβών, των αξιών γης. Την επιθυμούν όσοι προσδοκούν να βγάλουν τα λεφτά του έξω για λίγες μέρες και επιστρέψουν για να αγοράσουν κοψοχρονιά υποδομές, γη, εργασία.

15. Γίνεται πολλή συζήτηση για αλλαγές στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, για το νόμο περί ευθύνης υπουργών, κλπ. Είστε αισιόδοξος.

Γίνεται συζήτηση αλλά κανείς από τα δύο μεγάλα κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης δεν μπαίνει στον κόπο να θυμίσει πως για αυτά τα θέματα εδώ και μία δεκαετία έχουμε καταθέσει δέσμη προτάσεων. Πρέπει να φανούν όλοι ίδιοι, άρα να αποκρύψουμε ότι ο Συνασπισμός κατέθετε προτάσεις και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καταψήφιζαν. Πολλές φορές μάλιστα μας κατήγγειλαν κιόλας. Το 2001 και το 2006 χάθηκαν δύο ιστορικές ευκαιρίες για την κατοχύρωση και την εμβάθυνση της δημοκρατίας. Ο δικομματισμός ήθελε να προστατεύσει τα στελέχη του, εμείς θέλαμε το αυτονόητο, να σταματήσει η ευνοϊκή μεταχείριση υπέρ των πολιτικών προσώπων εις βάρος των πολιτών που κατηγορούνται για τις ίδιες πράξεις. Τώρα συναγωνίζονται ποιος είναι πιο ηθικός και ποιος θα το κάνει καλύτερα. Τίποτε δεν θα κάνουν, αν δεν σταματήσει η πολιτική ομερτά και οι υπόγειες συνεννοήσεις, τρεις δικοί μου τρεις δικοί σου, το πολιτικό σύστημα θα πολλαπλασιάσει την κρίση του. Βέβαια περιμένουμε και τις υπόλοιπες προτάσεις τους. Ξέρουμε καλά πως στην αναθεώρηση θα επιχειρήσουν πάλι να «εξοντώσουν» το άρθρο 16 για την παιδεία, το άρθρο 24 για το περιβάλλον και φυσικά το επίκαιρο άρθρο 28.

16. Στη βουλή έχει στηθεί μπαράζ εξεταστικών. Το σχόλιό σας.

Δεν σκοπεύουν να ματώσουν Παπανδρέου και Σαμαράς. Και τα μεγάλα σκάνδαλα, αντικείμενο συναλλαγής και συμβιβασμών μεταξύ τους είναι. Δεν είναι μόνο η Siemens και το Βατοπέδι, υπάρχουν τα τελευταία χρόνια μία σειρά σκανδάλων, χρηματισμού προσώπων και κομμάτων, που γέννησε το διαφθαρμένο πολιτικό σύστημα του δικομματισμού. Με λίγα λόγια, το μόνο που απασχολεί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι να αποδείξουν ότι ο άλλος έκλεψε περισσότερο. Από εμάς να μην περιμένουν δάνεια ηθικής. Και σε αυτή τη περίπτωση οι μόνοι που μπορούν να δώσουν τη λύση είναι οι ίδιοι οι πολίτες.

17. Μια αποτίμηση της επίσκεψης ερντογάν, θεωρείτε ότι μπαίνουμε σε νέα φάση στις σχέσεις με τη γειτονική χώρα;

Μακάρι να είναι έτσι. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος αν συμβαίνει αυτό ή απλά παρακολουθούμε αμήχανοι και χωρίς στρατηγική μια ενεργητική πολιτική από πλευράς Τουρκίας να προωθήσει γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Σε κάθε περίπτωση, τα μεγάλα ζητήματα, όπως το casus beli, η υφαλοκρηπίδα, ο εναέριος χώρος, παραμένουν άλυτα. Άλλωστε δεν είμαστε μόνο εμείς σε μία μεγάλη κρίση. Και οι δύο χώρες έχουν σοβαρά εσωτερικά προβλήματα. Είναι μία μεγάλη ευκαιρία να απαλλαγούμε από το βάρος των εξοπλιστικών προγραμμάτων, με τις μίζες και τις προμήθειες τους. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να δημιουργήσουμε τις βάσεις ώστε να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος για την οριστική επίλυση των διαφορών μας, με βάση το διεθνές δίκαιο. Ο μόνοι που έχουν να χάσουν από αυτό είναι οι πολεμικές βιομηχανίες και οι πατριδοκάπηλοι.

To Γραφείο Τύπου

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Δήλωση του Βασίλη Πριμικήρη, μέλος της Ε.Γ της ΚΠΕ του ΣΥΝ για την υποτιθέμενη αποχώρηση μελών της Ανανεωτικής Πτέρυγας στην Πρέβεζα

Αυτές τις δύσκολες ώρες για το λαό μας και την αριστερά ειδικότερα, δεν ωφελούν δημοσιεύματα που είναι εκτός πραγματικότητας που έρχονται να δυναμιτίσουν τον εσωκομματικό προσυνεδριακό διάλογο μέσα στον ΣΥΝ.

Με έκπληξη διαβάσαμε στην Αυγή της Τετάρτης 19 Μαΐου, ότι σύμφωνα με πληροφορίες της Ανανεωτικής Πτέρυγας, στην συνέλευση της ΠΚ Πρέβεζας αποχώρησαν μέλη της επειδή δέχτηκαν λεκτικές επιθέσεις.

Καμία μα καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα η παραπάνω πληροφορία.

Το Σάββατο 15 Μαΐου στις 7 μμ πραγματοποιήθηκε η προσυνεδριακή συνέλευση της ΠΚ Πρέβεζας. Ήταν μια συνέλευση που ξεπέρασε κάθε προσδοκία στο περιεχόμενο της συζήτησης και στο συντροφικό κλίμα. Μια συνέλευση που κράτησε περισσότερο από 4 ώρες με πολλούς ομιλητές.

Από κανέναν δεν υπήρξε λεκτική επίθεση σε σύντροφο. Στις τοποθετήσεις εκφράστηκε έντονη ανησυχία για την κατάσταση στο κόμμα, τα προβλήματα της κοινωνίας, την ανάγκη να βγει το κόμμα μας την επόμενη του Συνεδρίου ενωμένο και δυνατό. Κανείς δεν εξέφρασε την άποψη για δίωξη συντρόφων ή για κατάργηση των τάσεων.

Υπήρξε από πολλούς ομιλητές η απαίτηση οι σύντροφοι που έχουν κεντρικό ρόλο να σέβονται τη δεοντολογία και να εκφράζουν στις δημόσιες τοποθετήσεις τους τις συλλογικές αποφάσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι την επόμενη μέρα που είχαμε εκλογές για την ανάδειξη των αντιπροσώπων για το συνέδριο, ψήφισε το 90% της οργάνωσης.

Η μάχη χαρακωμάτων στον ΣΥΝ δεν βοηθά στην παραπέρα πορεία του κόμματος. Αυτό θα πρέπει να το συνειδητοποιήσουν οι πάντες μέσα στον ΣΥΝ και ειδικότερα τα παπαγαλάκια της παραπληροφόρησης.

To Γραφείο Τύπου

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Ανακοίνωση του Δικτύου Συνδικαλιστών Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Εργαζόμενοι/ες

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ-πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις αξιώσεις του μηχανισμού στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ- ολοκληρώνει το έγκλημα της πλήρους αποδόμησης του Δημόσιου κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος.

Η μοναδική της επιδίωξη είναι ο περιορισμός της δαπάνης μέσω της απαλλαγής του κράτους από θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του και ο περιορισμός της δαπάνης αυτής στα σημερινά επίπεδα σε σχέση με το ΑΕΠ.

Το ασφαλιστικό για την κυβέρνηση δεν είναι ένα κοινωνικό ζήτημα αλλά ένα δημοσιονομικό πρόβλημα.

Η κυβέρνηση όπως και για άλλα ζητήματα επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη της πολιτείας στους ίδιους τους ασφαλισμένους.

Προσπαθεί να αποσείσει την τεράστια ευθύνη των ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ και των εκπροσώπων του κεφαλαίου που λεηλάτησαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων (κρατική διαχείριση, χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα), που αποστέρησαν τεράστιους πόρους από το ασφαλιστικό σύστημα μέσα από την εισφοροδιαφυγή και εισφοροκλοπή, τις χαριστικές ρυθμίσεις προς τους εργοδότες, την άσκηση κοινωνικής πολιτικής μέσα από το ασφαλιστικό σύστημα, την μη καταβολή θεσμοθετημένων υποχρεώσεων του κράτους.

Οι υπαίτιοι της κακοδαιμονίας δεν μπορεί να εμφανίζονται ως εξυγιαντές του συστήματος. Αυτό αποτελεί απύθμενη υποκρισία την οποία εκπέμπει πρώτα απ’ όλους ο κ. Λοβέρδος.

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι απαράδεκτο και πρέπει να αποσυρθεί.

Με το νομοσχέδιο αυτό σφαγιάζονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Μειώνονται δραστικά οι συντάξεις και των σημερινών και μελλοντικών συνταξιούχων, αυξάνονται δραματικά τα όρια ηλικίας και επιβάλλεται η διαχρονική αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας. Αυξάνεται η δαπάνη του ασφαλισμένου ,υπονομεύεται ο κοινωνικός και διανεμητικός χαρακτήρας και οι αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης και της αλληλεγγύης των γενεών αφού ο κάθε ασφαλισμένος θα έχει τον ατομικό του κουμπαρά.

Με το νομοσχέδιο υποβαθμίζεται επίσης ο τομέας της υγείας και επιβάλλονται υποχρεωτικές ενοποιήσεις.

Οι ασφαλισμένοι θα δουλεύουν περισσότερο, θα πληρώνουν περισσότερα για να παίρνουν όλο και πιο μικρές συντάξεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την πολιτική της κυβέρνησης και στο ασφαλιστικό. Καλεί τους εργαζομένους, όλο τον λαό, να ξεσηκωθούν και να υπερασπίσουν δικαιώματα δεκαετιών που κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες και σήμερα κατεδαφίζονται από την τρόικα κυβέρνησης, Ευρωπαϊκής ένωσης και ΔΝΤ.

Υπάρχει άλλη λύση, όμως αυτή εντάσσεται σε ένα διαφορετικό σχέδιο απεμπλοκής από τον μηχανισμό Ε.Ε.-ΔΝΤ, προοδευτικής ανάπτυξης και ανόρθωσης της χώρας, ριζοσπαστικής αναδιανομής του εισοδήματος, αύξησης της φορολόγησης του κεφαλαίου, στήριξης της απασχόλησης, ουσιαστικής καταπολέμησης της εισφοροδιαφυγής, σταδιακής επιστροφής των λεηλατημένων πόρων, χτυπήματος της αφαίμαξης των οργανισμών υγείας από τις φαρμακευτικές και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και κατάργησης των αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Εργαζόμενοι/ες

Η μόνη ελπίδα σήμερα είναι ο καινούριος παίκτης που έχει εμφανιστεί στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό κυρίως μετά τις πρωτοφανείς σε μαζικότητα και οργή απεργιακές συγκεντρώσεις στης 5 του Μάη, οι λαϊκές και εργατικές κινητοποιήσεις, που είναι το μόνο που πραγματικά φοβούνται οι κυρίαρχες δυνάμεις στη χώρα μας και στην Ευρώπη και το αποτελεσματικότερο οχυρωματικό έργο που μπορεί να ανακόψει τις αντεργατικές πολιτικές.

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΑΙΩΝΑ, ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ την Πέμπτη 20/05

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ

Όταν η αδικία γίνεται νόμος η αντίσταση γίνεται μονόδρομος

Κάθε πολίτης της χώρας βλέπει μπροστά στα μάτια του να εξελίσσεται μια μεγάλη εκστρατεία, με στόχο να πειστεί η ελληνική κοινωνία πως τα άδικα και καταστροφικά μέτρα που πήρε η κυβέρνηση αλλά και όσα θα παρθούν στο μέλλον είναι το αναγκαίο κακό για να γλυτώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Σήμερα πλέον, γίνεται συνείδηση ότι τα μέτρα, πέρα από βαθιά αντικοινωνικά, θα είναι και οικονομικά αναποτελεσματικά.

Σε αυτή την εκστρατεία και σε συνέχεια σειράς αντιδημοκρατικών ατοπημάτων η κυβέρνηση, με την αρωγή της ΝΔ και το ΛΑΟΣ συνοδοιπόρο της, προσπάθησε να μεταλλάξει την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών σε κολυμπήθρα του Σιλωάμ.

Ματαιοπονούν.

Όλοι και όλες βλέπουν πως Κυβέρνηση, Ε.Ε. και ΔΝΤ ακολουθούν ακόμα πιο πιστά τη λογική και τις συνταγές που μας έφεραν ως εδώ.

Όλοι και όλες βλέπουν πως τα μέτρα δεν αποτελούν μόνο μέσο, αλλά κυρίως στόχο.

Σήμερα είναι σε πλήρη εξέλιξη η προσπάθεια να καταργηθούν δικαιώματα και κατακτήσεις που με αγώνες κατακτήθηκαν, τα οποία, χρόνια τώρα, το κεφάλαιο είχε βάλει στο μάτι. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το ασφαλιστικό.
Απαντάμε στην κρίση με όπλο μας τους αγώνες μας και την αλληλεγγύη

Θεωρούμε πως σήμερα, σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, η κοινή δράση των εργαζόμενων σε όλη την Ευρώπη, όπως και η κοινή δράση της Αριστεράς και όλων των δυνάμεων που βρίσκονται απέναντι στις εφαρμοζόμενες πολιτικές που με δραματικό τρόπο βιώνουμε στη χώρα, αποκτά επιτακτικό χαρακτήρα.

Ο λαός είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει τέλος στις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, το ανήθικο παρελθόν και την κοινωνική αδικία, που σκορπάει η πολιτική της κυβέρνησης και των «υπεύθυνων» συνοδοιπόρων της. Η Αριστερά πρέπει να πρωτοπορήσει.

Αυτός ο αγώνας είναι αγώνας αξιών, αλλά και αγώνας επιβίωσης για χιλιάδες συμπολίτες μας, που δεν αντέχουν να σηκώσουν άλλα βάρη.

Σε αυτή μας την προσπάθεια, αποτελεί προτεραιότητα η περιφρούρηση των κινητοποιήσεων και η ηθική και πολιτική καταδίκη πρακτικών που αντιστρέφονται το δημοκρατικό κίνημα και έφτασαν μέχρι την εγκληματική αφαίρεση της ζωής τριών αθώων εργαζόμενων στην μεγαλειώδη διαδήλωση της 5ης Μάη.

Για μας, οι μαζικές ενωτικές κινητοποιήσεις του λαού και η αμφισβήτηση των κυρίαρχων πολιτικών δεν αποτελούν στοιχείο κρίσης, αλλά ελπίδας. Η δικιά μας συμβολή στη συζήτηση για την αντιμετώπιση της κρίσης περνάει μέσα από την ενεργοποίηση των πολιτών και τη διεκδίκηση ενός πλατιού μετώπου αντίστασης, ενός νέου κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού.
Σήμερα είναι ώρα ευθύνης για όλους και όλες

Η Π.Γ. του ΣΥΝ εκτιμά πως η στάση του κόμματος και του ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες, που σαν σκοπό είχε να δείξει πως η Αριστερά δεν έχει καμιά θέση στο κάδρο των δυνάμεων της συναίνεσης, δικαιώθηκε σε πολύ σύντομο χρόνο.

Η επιχείρηση απαξίωσης του χώρου με «ρεπορτάζ» που εμφανίζουν διαλυτικά φαινόμενα ως κυρίαρχα, με τις γνωστές πια προβοκατόρικες κατηγορίες για πράξεις που από την αρχή και με τον πιο έντονο τρόπο καταδικάσαμε και με την εμφάνιση για άλλη μια φορά του κόμματος ως ομοσπονδία τάσεων και όχι ως συγκροτημένο πολιτικό υποκείμενο, πέφτει στο κενό.

Θεωρούμε, πως ειδικά αυτή την κρίσιμη στιγμή, την ώρα που δίνουμε τη μάχη στις γειτονιές και τους χώρους εργασίας και εκπαίδευσης, υπάρχει ο τρόπος να εκφράζονται όλες οι απόψεις, χωρίς να πλήττεται το κόμμα δημόσια. Αυτό επιβάλλει μια ελάχιστη στάση ευθύνης απέναντι τουλάχιστον στους συντρόφους μας σε όλη τη χώρα, αλλά και κατανόηση της κρισιμότητας της περιόδου.

Σε κάθε περίπτωση, στους κοινωνικούς αγώνες το κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά πρέπει να χαρακτηρίζονται από αποφασιστική δράση, αντοχή, ενότητα και αλληλεγγύη.

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

5 Μαΐου 2010: «Αλληλεγγύη του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς προς τους Έλληνες εργαζόμενους»

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά χαιρετίζει την πρωτοφανή γενική απεργία και τις εργατικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, που ήταν οι μεγαλύτερες που έχουν διοργανωθεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Σε πολλές πόλεις σε ολόκληρη την Ευρώπη τα κόμματα-μέλη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς συμμετείχαν σε διαδηλώσεις και διοργάνωσαν δράσεις αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό.

Από τις Βρυξέλλες, ο Πρόεδρος του ΚΕΑ, Λόταρ Μπίσκυ, δήλωσε: “Το προσφάτως εγκεκριμένο πακέτο στήριξης δεν μπορεί να φέρει σταθερότητα για τους Έλληνες πολίτες, αλλά στοχεύει στη δημιουργία κινήτρων για την συντομότερη δυνατή επιστροφή στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές, με κόστη υψηλού ρίσκου. Τα κράτη και η Ευρώπη γενικότερα δεν πρέπει να επιμείνουν στο αποτυχημένο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά πρέπει να βρουν μια κοινή λύση. Δεν πρόκειται για μια Ελληνική, Πορτογαλική, Ιρλανδική ή Ισπανική κρίση. Αυτή είναι μια Ευρωπαϊκή κρίση”.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά απορρίπτει τον “Μηχανισμό Στήριξης” ΕΕ-ΔΝΤ, ο οποίος επιτρέπει στο ΔΝΤ να εισβάλει στην Ευρωζώνη και να καθορίσει το μέλλον της Ελληνικής κοινωνίας. Το ΚΕΑ καλεί στο σχηματισμό ενός ενωτικού, Ευρωπαϊκού Μετώπου κοινωνικών και πολιτικών φορέων, το οποίο θα αγωνιστεί για έναν εναλλακτικό δρόμο στην Ευρώπη, για ριζοσπαστικά διαφορετικούς και εναλλακτικούς μηχανισμούς αλληλεγγύης.

Ταυτόχρονα, το ΚΕΑ καταδικάζει την απαράδεκτη πράξη βίας που οδήγησε στον τραγικό θάνατο τριών τραπεζικών υπαλλήλων στο κέντρο της Αθήνας.

Βρυξέλλες, 06/05/2010

GUE/NGL (ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ): ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΛΥΠΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΜΟ ΤΡΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Μαθαίνοντας το τραγικά γεγονότα που συνέβησαν σήμερα στην Ελλάδα, ο Πρόεδρος της ευρωομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, Λόταρ Μπίσκυ, δήλωσε: "Εγώ και τα Μέλη της πολιτικής μας ομάδας λυπηθήκαμε βαθειά και σοκαριστήκαμε από τον τραγικό και αδικαιολόγητο θάνατο τριών ανθρώπων, εξαιτίας μιας απαράδεκτης πράξης βίας που απερίφραστα καταδικάζουμε. Σε αυτή τη θλιβερή στιγμή, οι σκέψεις μας είναι με τις οικογένειες των ανθρώπων που χάθηκαν και στις οποίες εκφράζουμε τα βαθειά μας συλλυπητήρια".

Ο Λόταρ Μπίσκυ εξέφρασε επίσης την αλληλεγγύη του στους εργαζόμενους της Ελλάδας που διαδήλωσαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες σε όλη τη χώρα.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την επικείμενη συνάντηση των αρχηγών της ευρωζώνης, ο Πρόεδρος της GUE/NGL είπε: "Υποστηρίζω πλήρως και ταυτίζομαι με όσους δικαιολογημένα διαδήλωσαν σήμερα ειρηνικά στην Ελλάδα ενάντια στα δραστικά μέτρα λιτότητας αλλά δεν κατανοώ τέτοια βία".

Σχετικά με τη συνάντηση των αρχηγών κρατών της ευρωζώνης, ο Λόταρ Μπίσκυ είπε: "Για άλλη μια φορά οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν για τα κέρδη των Τραπεζών, για μια ακόμη φορά οι εργαζόμενοι θα δουν τους μισθούς τους να περικόπτονται όσο θα αναγκάζονται να αποδεχθούν τις επιταγές του ΔΝΤ οι οποίες σβήνουν κάθε στοιχείο δημοκρατικής λήψης αποφάσεων". Επίσης, έκανε τις ακόλουθες προτάσεις ώστε να αντιμετωπιστεί με δίκαιο τρόπο η κρίση:

- απαγόρευση στα κερδοσκοπικά αμοιβαία κεφάλαια και μέτρα για να περιοριστεί η αγορά παραγώγων

- φορολόγηση των χρηματοοικονομικών συναλλαγών

- επιπλέον φορολόγηση στα μπόνους του χρηματοπιστωτικού τομέα

Κλείνοντας είπε: "Όπως και όλοι οι υπόλοιποι, η Ελλάδα πρέπει να τακτοποιήσει το σπίτι της και να φορολογήσει τον πλούτο, να καταπολεμήσει τη διαφθορά και να μειώσει τις στρατιωτικές τις δαπάνες".

5/5/2010

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στη Βουλή, μετά τα τραγικά σημερινά επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας

Τη βία σ' αυτόν τον τόπο, παραδοσιακά, την επιλέγουν εκείνοι που φοβούνται το λαό.

Εκείνοι που σήμερα τρόμαξαν από την μαζική παρουσία του στους δρόμους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε ιστορικές στιγμές. Με βαθειά θλίψη, παρακολουθούμε γεγονότα που μοιάζουν με στιγμές από το μέλλον. Θέλουμε για άλλη μια φορά να εκφράσουμε με απόλυτο τρόπο την οδύνη μας, τη βαθειά οδύνη μας για την απώλεια ανθρώπινων ζωών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, o Σέξπιρ στο Ριχάρδο τον Γ’ έλεγε «αν θέλεις να ορκιστείς σε κάτι που να γίνει πιστευτό να ορκιστείς σε κάτι που δεν το κακοποιείς». Οι ένοχοι αυτής της πράξης, δεν μπορούν να ορκίζονται στη ζωή. Δεν μπορούν γιατί την κακοποίησαν, γιατί την ταπείνωσαν.

Εμείς είναι γνωστό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι καταδικάζουμε απερίφραστα την βία. Καταδικάζουμε τέτοια περιστατικά διότι θεωρούμε τη ζωή αξία αναπαλλοτρίωτη. Διότι πιστεύουμε ότι μόνο οι μαζικοί ενωτικοί αγώνες του λαού μας μπορούν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο στο οποίο σήμερα βρισκόμαστε. Στο δημοκρατικό αδιέξοδο που βρίσκεται ο τόπος αλλά και στο αδιέξοδο που βρίσκεται η ελληνική οικονομία.

Τη βία άλλωστε σε αυτό τον τόπο, παραδοσιακά, δεν την επιλέγει το λαϊκό κίνημα, δεν την επιλέγει ο λαός, την επιλέγουν αυτοί που φοβούνται το λαό. Και αυτοί που φοβούνται το λαό σήμερα, φοβήθηκαν από την παρουσία του λαού στους δρόμους. Τρόμαξαν αυτοί που είδαν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες νέους και γέρους, εργαζόμενους, άνεργους να βγαίνουν στο δρόμο, ζητώντας δημοκρατική διέξοδο.

Και επιτρέψτε μου να σας πω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διότι άκουσα από ορισμένους κυρίως από το χώρο της ακροδεξιάς, να προσπαθούν να ντυθούν τον μανδύα της ομαλότητας, τον μανδύα του υπερασπιστή της ομαλότητας. Το θέαμα αν δεν ήταν επικίνδυνο θα ήταν γελοίο.

Το 2008 η ακροδεξιά στοχοποίησε τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα για καλή δική μας τύχη, αυτό το τεράστιο πλήθος εμπόδισε τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, για 4 ώρες να είναι στο Πολυτεχνείο και να μη βρίσκονται εκεί που έγιναν τα επεισόδια. Και βρήκαν ευκαιρία να κατηγορήσουν το ΚΚΕ. Πρόκειται βεβαίως περί προβοκάτσιας, το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί, το γνωρίζουμε, είμαστε πιο σοφοί και πιο έμπειροι να το αντιμετωπίσουμε.

Αυτός ήταν άλλωστε ο ρόλος της ακροδεξιάς στην πολιτική ιστορία του τόπου.

Τώρα είμαστε έμπειροι όλοι και δεν θα πέσουμε στην παγίδα της διχόνοιας που μας στήνετε. Οι εργαζόμενοι, τα στελέχη και τα μέλη των συνδικάτων και της αριστεράς ο κάθε προοδευτικός πολίτης πρέπει να αναμένει τέτοιες επιθέσεις. Και είμαστε έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουμε αυτές τις επιθέσεις, τώρα που είναι καθαρό ποιον ευνοεί αυτό το οικονομικό και πολιτικό σύστημα που φθάνει σε αδιέξοδο.

Και θέλω να κλείσω με αυτό κύριε Πρόεδρε.

Προφανώς τούτη την ώρα είναι άστοχο κανείς να προσπαθεί να βγάλει πολιτικά συμπεράσματα και να εκμεταλλευθεί ένα οδυνηρό γεγονός.

Πρέπει όλοι να εκφράσουμε τη βαθειά μας οδύνη.

Θα ήθελα όμως να σας υπενθυμίσω ότι εμείς είμαστε πρώτοι αυτοί που ζητήσαμε από την αρχή να δοθεί δημοκρατική διέξοδος σε αυτό το αδιέξοδο που βιώνει ο τόπος. Γι’ αυτό και καταθέσαμε την πρόταση, να κρίνει ο λαός. Καταθέσαμε πρόταση για δημοψήφισμα κύριοι συνάδελφοι.

Αντ’ αυτού βλέπουμε ότι ακόμη και σήμερα από την πλευρά της κυβέρνησης υπάρχει επιμονή να προχωρήσουμε σε κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του ελληνικού λαού με μια διαδικασία εξπρές που προσβάλλει το Κοινοβούλιο και σε αυτές τις θλιβερότατες συνθήκες δεν τιμά και τη μνήμη των τριών αδικοχαμένων συμπολιτών μας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Χαιρετίζουμε την πρωτοφανή και μεγαλειώδη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση των εργαζομένων, καθώς και τη μαζική τους συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις που ήταν οι μεγαλύτερες σε όγκο που έγιναν στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες.

Εκφράζουμε την ειλικρινή και βαθιά μας θλίψη για τον τραγικό θάνατο των τριών εργαζομένων τραπεζοϋπαλλήλων. Ταυτόχρονα, εκφράζουμε την απερίφραστη καταδίκη μας απέναντι σε αυτούς που ευθύνονται για τον άδικο χαμό τους και απαιτούμαι την πλήρη διαλεύκανση των γεγονότων.

Οι σημερινές κινητοποιήσεις αποτελούν την αφετηρία νέων πιο μαζικών αγώνων των εργαζομένων ενάντια στα πιο βάρβαρα και αντεργατικά μέτρα που έχουν ληφθεί όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.

Η κυβέρνηση, με τη βαθιά αντικοινωνική της πολιτική και την προσφυγή στον μηχανισμό των ΔΝΤ-Ε.Ε. πυροδοτεί την κοινωνική σύγκρουση.

To Γραφείο Τύπου

Δηλώσεις του Προέδρου της Κ.Ο. Αλ. Τσίπρα στην απεργιακή συγκέντρωση στο Πεδίον του Aρεως

Τα χρέη και τα ελλείμματα τα δημιούργησαν οι Ολυμπιάδες, οι εξοπλισμοί, οι μίζες, οι φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο. Και τώρα καλούνται να τα πληρώσουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι νέοι.

Αυτή τη μεγάλη αδικία δεν μπορεί να την δεχθεί ο ελληνικός λαός. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την Ελλάδα να γίνει ζούγκλα.

Σήμερα ο ελληνικός λαός ανοίγει άλλους δρόμους απέναντι στους μονόδρομους που μας οδηγούν σε βούρκο. Και τώρα το λόγο έχει ο λαός που θα αποτρέψει αυτή την καταστροφή.

To Γραφείο Τύπου

ΚΟΜΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 5 ΜΑΪOY 2010 ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ!

ΟΧΙ στη συντριβή των λαών από τις χρηματοπιστωτικές αγορές,
τις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση

ΝΑΙ στη ριζική αλλαγή των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς εκφράζει την αλληλεγγύη του στις λαϊκές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα και στη γενική απεργία στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Πέρα από τις ελληνικές ιδιαιτερότητες, η παρούσα οξεία κρίση είναι σύμπτωμα της κρίσης του δημόσιου χρέους, η οποία είναι γενικευμένη και επιδεινώνεται παντού. Αν οι αγορές κερδίσουν εις βάρος της Ελλάδας, θα στραφούν με νέα ορμή σε άλλες χώρες. Η αντίσταση του ελληνικού λαού είναι μια ευκαιρία για όλους μας, αφού σε όλες τις χώρες και σε ευρωπαϊκό επίπεδο αγωνιζόμαστε ενάντια στον εκβιασμό των χρηματοπιστωτικών αγορών, στις ακραίες πολιτικές λιτότητας και για τη διαμόρφωση εναλλακτικών λύσεων.

Οι τράπεζες, οι κυβερνήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ επιβάλλουν στον ελληνικό λαό δραστικό περιορισμό των δημοσίων δαπανών, των δημοσίων υπηρεσιών, των μισθών, των συντάξεων και της κοινωνικής προστασίας. Εφαρμόζουν μια πολιτική που οδηγεί στην ύφεση, την ανεργία, τη μείωση των δημοσίων εσόδων και στην αύξηση του αριθμού των ατόμων που θα εξαρτώνται από τα κοινωνικά βοηθήματα. Οι επιβαλλόμενες πολιτικές λιτότητας οδηγούν σε αδιέξοδο και θα αποτύχουν, με τους λαούς να είναι τα θύματα αυτού του ολοκληρωτικού ολέθρου! Όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά ολόκληρη η Ευρώπη θα υποχρεωθεί να επωμιστεί το βάρος αυτών των πολιτικών για πολλά χρόνια.

Τα κράτη υποχρεώνονται να παρέχουν εγγυήσεις στις χρηματοπιστωτικές αγορές, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις τους, ενάντια στις ανάγκες των λαών. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί να διακινήσει δισεκατομμύρια ευρώ για τη σωτηρία των τραπεζών, αλλά όχι για τη σωτηρία ενός κράτους! Αυτό που στις μέρες μας ονομάζεται “βοήθεια στην Ελλάδα”, αποτελεί στην πραγματικότητα στήριξη των πιστωτών και απαράδεκτη πίεση στον ελληνικό λαό, στις κοινωνικές ανάγκες του, την αξιοπρέπεια και την κυριαρχία του.

Οι προβλέψεις για την ανάπτυξη αποδεικνύουν την αποτυχία της Στρατηγικής της Λισσαβόνας: Ο ΟΟΣΑ προβλέπει ανάπτυξη ύψους 1.3% για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για τις ΗΠΑ και τις αναπτυσσόμενες χώρες είναι 3.4% και 6% αντίστοιχα. Αυτό αποδεικνύει ότι η κρίση στην Ευρώπη δεν είναι μόνο συνέπεια της παγκόσμιας κρίσης, αλλά οφείλεται επίσης στην ίδια τη φύση της ευρωπαϊκής οικοδόμησης, στη μονεταριστική αντίληψη σύμφωνα με την οποία ο ελεύθερος ανταγωνισμός είναι ο κυρίαρχος νόμος. Είναι μια εικόνα ζούγκλας, όπου οι ισχυρότεροι κερδοσκοπούν σε βάρος των ασθενέστερων που πληρώνουν τα σπασμένα. Αντί να καταπολεμήσουν τις ανισότητες, τα κράτη επέλεξαν να μειώσουν τις δημόσιες δαπάνες και άνοιξαν, μ’ αυτόν τον τρόπο, τον δρόμο στο κεφάλαιο για την κατάκτηση ενός όλο και μεγαλύτερου μέρους του παραγόμενου πλούτου.
Οι λαοί δεν θα πληρώσουν την κρίση! Οι κυβερνήσεις πρέπει να αλλάξουν τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Για να το κάνουν αυτό, πρέπει να σταματήσουν να υπακούουν στους ειδικούς των αγορών και να ξαναφέρουν στη ζωή τη δημοκρατία.

1. Είναι επείγουσα ανάγκη να σταματήσουμε το κύμα της κερδοσκοπίας: Αντί να σπαταλούνται χρήματα για την πληρωμή τόκων στις τράπεζες, πρέπει να βάλουμε σε κίνηση μια κοινωνικά και περιβαλλοντικά χρήσιμη οικονομία. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα πρέπει να μπορεί να δανείζει στα κράτη με χαμηλά επιτόκια. Αυτό θα περιόριζε τη δύναμη των τραπεζών και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Σε κάθε χώρα, πρέπει να δημιουργηθεί ένας δημόσιος τραπεζικός πυλώνας, υπό τον έλεγχο του κράτους και της κοινωνίας, έτσι ώστε οι πιστώσεις να μην στρέφονται στην κερδοσκοπία, αλλά να λειτουργούν για το κοινό καλό. Ζητάμε τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δημόσιου φορέα αξιολόγησης.
2. Πρέπει να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, να αναπτυχθεί ο δημόσιος τομέας και να ληφθούν μέτρα που θα εμποδίζουν την αστάθεια που προκαλούν οι κερδοσκοπικές επενδύσεις ορισμένων επιχειρηματικών στελεχών. Είναι αναγκαίο να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση των συνταξιοδοτικών συστημάτων, η οποία αποτελεί έναν από τους μηχανισμούς χρηματιστικοποίησης της οικονομίας. Η Ε.Ε. πρέπει να αποφασίσει την επιβολή ελέγχου και φορολογίας των ροών των χρηματοπιστωτικών κεφαλαίων και του εισοδήματος από τις χρηματοπιστωτικές επενδύσεις.
3. Το ευρώ δεν πρέπει να είναι εργαλείο ανταγωνισμού, βασισμένο στο Σύμφωνο Σταθερότητας το οποίο σχεδιάστηκε για να μειώνει τις κοινωνικές επενδύσεις στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Ο ασφαλέστερος τρόπος εξόδου από την κρίση θα ήταν ένα σύμφωνο συνεργασίας και αλληλεγγύης που θα είχε κοινούς στόχους για τις ευρωπαϊκές χώρες, για την παραγωγή, την έρευνα, τις κοινωνικά και οικολογικά χρήσιμες υπηρεσίες, την ισότητα στους μισθούς ανδρών-γυναικών, την προς τα πάνω εναρμόνιση των μισθών και την κοινωνική προστασία.
4. Ένας πραγματικός ευρωπαϊκός προϋπολογισμός είναι αναγκαίος, που θα μειώνει τις ανισότητες, θα συντονίζει τις πολιτικές για μια νέου τύπου ανάπτυξη, θα υιοθετήσει ενιαία φορολόγηση του κεφαλαίου, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο ανταγωνισμός μεταξύ εργαζομένων και μεταξύ χωρών ή περιφερειών.
5. Οι στρατιωτικές δαπάνες που προβλέπει η Συνθήκη της Λισσαβόνας πρέπει να μειωθούν δραστικά, ιδιαίτερα στην Ελλάδα.
6. Τέλος, είναι επείγον να μειωθεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, σε συνάρτηση με τις ανάγκες του ελληνικού λαού:
- Οι τράπεζες που κερδοσκοπούσαν στις πλάτες των λαών, να υποχρεωθούν να συμβάλουν σ’ αυτή τη μείωση. Ταυτόχρονα, να τους επιβληθεί η υποχρέωση παραίτησης από ορισμένες απαιτήσεις τους και από την είσπραξη τοκοχρεολυσίων με υπερβολικά υψηλά επιτόκια. Ένα χρεοστάσιο 3 ή 5 ετών θα μπορούσε να δώσει τον χρόνο για την επανεκκίνηση των οικονομιών που βρίσκονται σε κρίση και την αύξηση των δημόσιων εσόδων.
- Αν το ΔΝΤ ήθελε να είναι χρήσιμο, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα για να χρηματοδοτήσει τις ελληνικές δημόσιες δαπάνες.


Ο ταξικός αγώνας στην Ευρώπη βρίσκεται σε σημείο καμπής.


Το κεφάλαιο δεν κρύβει πια το αληθινό του πρόσωπο: όλοι οι εκπρόσωποί του έχουν ενωθεί ενάντια στους λαούς. Η βιαιότητα των μέσων που χρησιμοποιούνται από το Μέτωπο του κεφαλαίου, δείχνει την αποφασιστικότητά τους. Ενάντια σε όλους αυτούς χρειαζόμαστε μια κοινωνική και πολιτική δυναμική, ώστε να οικοδομήσουμε ένα ενωτικό, Ευρωπαϊκό Μέτωπο, φορέα εναλλακτικών προτάσεων, που θα απαντούν στις ανθρώπινες και οικολογικές ανάγκες.

Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς θέλει να φανεί χρήσιμο στην οικοδόμηση αυτού του Μετώπου. Γιατί αυτό που αμφισβητείται σήμερα είναι η επιβίωση όλων των ευρωπαϊκών λαών.

Συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Πραγματοποιήθηκε σήμερα συνεδρίαση της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ με διευρυμένη σύνθεση. Συμμετείχαν, εκτός από τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής Ομάδας Αλέξη Τσίπρα, o κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Παναγιώτης Λαφαζάνης, οι βουλευτές Βασίλης Μουλόπουλος και Θοδωρής Δρίτσας και ο πρώην πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας, Αλέκος Αλαβάνος.

Η συνεδρίαση διεξήχθη σε θετικό κλίμα και πλούσιο προβληματισμό για την καλύτερη παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ στις σοβαρές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις.

Από όλους τους ομιλητές υπογραμμίστηκε η κρισιμότητα της κατάστασης και η ανάγκη συσστράτευσης όλου του ΣΥΡΙΖΑ για να αντιμετωπιστεί η κυβερνητική επίθεση που, μέσω του μηχανισμού ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ, εκθεμελιώνει εργατικά δικαιώματα δεκαετιών, καρατομεί τα εργατικά εισοδήματα, οδηγεί τη χώρα σε έναν καταστροφικό δρόμο ύφεσης και αδιεξόδων και την κοινωνία σε χρεοκοπία.

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιεί μεγάλη πολιτική εξόρμηση με συγκεντρώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας, με περιοδείες σε χώρους δουλειάς και κατοικίας.

Καλεί όλο τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και όλους τους εργαζόμενους να ενεργοποιηθούν στην πάλη κατά της κυβερνητικής πολιτικής, να συμβάλλουν στη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα για την αντίσταση στα μέτρα και την ανατροπή τους σε τόπους κατοικίας και εργασίας και να συμμετάσχουν στις πανεργατικές κινητοποιήσεις που οργανώνουν τα συνδικάτα.

Η γραμματεία θα συνεχίσει τη συζήτηση σε ενωτικό κλίμα για να δημιουργηθούν οι όροι καλύτερης πολιτικής παρέμβασης και λειτουργίας, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις έκτακτες συνθήκες που έχουν δημιουργεί.

Η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Τσίπρας και Αλαβάνος σήμερα στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ

Ημερομηνία δημοσίευσης: 04/05/2010 Αυγή

Οι συνθετικές κινήσεις και οι ενωτικές προσπάθειες που πραγματοποιούνται τις τελευταίες ημέρες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αποδίδουν καρπούς, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την οριστικοποίηση της σημερινής κρίσιμης μεσημεριανής (3 μ.μ.) συνεδρίασης της γραμματείας του συμμαχικού σχήματος στην οποία αναμένεται να συμμετάσχουν ο Αλ. Τσίπρας, ο Αλ. Αλαβάνος, καθώς και άλλα κορυφαία στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Τη σχετική πρωτοβουλία ανέλαβε ο Γιάννης Μπανιάς και από τις συνεννοήσεις και τις τηλεφωνικές επαφές που έγιναν έως και χθες το απόγευμα επιβεβαιωνόταν ότι στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στη Βαλτετσίου θα βρεθούν όλα τα κορυφαία στελέχη του σχήματος. Το σύνολο του στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ συνομολογεί ότι η κρισιμότητα της κατάστασης μετά και τα νέα μέτρα που ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών επιβάλει τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση του χώρου, προκειμένου να υπάρξει ενιαία απεύθυνση στον κόσμο που πλήττεται από τις κυβέρνητικές επιλογές. Στο επίκεντρο της συνεδρίασης θα βρεθούν ο συντονισμός δράσης του επόμενου διαστήματος και η απάντηση της αριστεράς, ενώ πιθανολογείται ότι θα συζητηθούν και οι συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις που ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ για τον Μάιο.

Α.Π.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 5 ΤΟΥ ΜΑΗ

Τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού πρώτα τα συμφώνησε με τους συνεταίρους της ΔΝΤ και ΕΕ είναι βάρβαρα, ακραία νεοφιλελεύθερα, αντεργατικά και γυρίζουν τους εργαζόμενους της χώρας μας πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η κατεδάφιση των εργασιακών, κοινωνικών, μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, η καταδίκη τους στην ανεργία, την ανέχεια και τη φτώχεια δεν πρέπει να περάσουν. Οι αγώνες, οι θυσίες και το αίμα γενιών και γενιών της εργατικής τάξης δεν πρέπει να πεταχτούν στα σκουπίδια.

Όλοι και όλες στη Γενική Πανελλαδική απεργία στις 5 του Μάη, στις διαδηλώσεις, τις καταλήψεις και την κλιμάκωση των αγώνων για να μην περάσει ο αντεργατικός Αρμαγεδδών.

ΠΡΕΒΕΖΑ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΩΡΑ 10.30 π.μ

Δήλωση Γιάννη Δραγασάκη

Στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η καπιταλιστική κρίση και η παράδοση της τύχης της χώρας στον περιβόητο «μηχανισμό» του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους, η Αριστερά έχει την ιστορική ευθύνη αλλά και τη δυνατότητα να γίνει η ελπίδα των νέων, των εργαζόμενων και της κοινωνίας συνολικά και να βγούμε από την παγίδα του χρέους και το αδιέξοδο τούνελ λιτότητας στο οποίο μας έχουν βάλει οι κυβερνήσεις της δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, του συναινετικού δικομματισμού, που κυβέρνησαν τη χώρα μας μονοπωλιακά επί τρεις και πλέον δεκαετίες.

Ο ΣΥΝ μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή αν υπερβεί τη δική του αυτοπαγίδευση σε μια συγκρότηση και λειτουργία παραλυτική.

Ο κύκλος του ΣΥΝ, ως ένα άθροισμα τάσεων και παραγόντων ή ως ένα κόμμα αρχηγικό-προεδροκεντρικό έχει κλείσει προ πολλού. Γι αυτό και όσο η κατάσταση δεν αλλάζει, όσο τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται κατά μέτωπο, ο ΣΥΝ απλά «συντηρείται», ενώ θα έπρεπε να αναπτύσσεται δυναμικά. Και αντί να λειτουργεί ως προωθητική συνθετική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται μέρος των προβλημάτων του.

Το έκτακτο συνέδριο πρέπει να αξιοποιηθεί για να δοθούν αξιόπιστες, συγκεκριμένες και δεσμευτικές για όλους απαντήσεις στα ανοιχτά προβλήματα. Αυτό δεν είναι θέμα μόνο ρυθμίσεων. Πρωτίστως είναι θέμα πολιτικής βούλησης, διάθεσης και δεσμευτικής συμφωνίας όλων για ένα Συνασπισμό στον οποίον το δικαίωμα ύπαρξης τάσεων και οι ατομικές φιλοδοξίες και στρατηγικές των στελεχών του δεν θα αναιρούν ούτε θα ακυρώνουν -όπως συμβαίνει τώρα- τη συλλογική θεσμική λειτουργία και την ενιαία έκφραση του κόμματος.

To Γραφείο Τύπου

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Δήλωση του Δημ. Παπαδημούλη για τις νέες περικοπές στις αποδοχές των βουλευτών

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημ. Παπαδημούλης, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για τις νέες περικοπές στις αποδοχές των βουλευτών δήλωσε:

Χίλιες φορές ναι στις περικοπές για τους βουλευτές. Χίλιες φορές όχι στο άγριο χαράτσι για μισθωτούς και συνταξιούχους. Ο λαός απαιτεί μαχαίρι στη διαφθορά και οι επίορκοι να πάνε επιτέλους στη φυλακή.

To Γραφείο Τύπου

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προχωρά πανικόβλητη και δίχως καμία δημοκρατική νομιμοποίηση στην άνευ όρων παράδοση της ελληνικής κοινωνίας στις άγριες διαθέσεις του κεφαλαίου και των αγορών.

Παρουσιάζει ως μονόδρομο τη βύθιση της ελληνικής οικονομίας στην ύφεση, τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, την κατάρρευση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, την απαξίωση του υλικού και ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού της χώρας.

Αυτές οι εγκληματικές επιλογές δεν αφορούν την επόμενη τριετία. Μας βυθίζουν σε ένα τούνελ σκοτεινό, που θα διαρκέσει τουλάχιστον για τις δύο επόμενες δεκαετίες. Γιατί αν, τελικώς, δεχτούμε αυτό το δρόμο, θα χρειαστούν πολλά χρόνια ώστε να αποκατασταθούν ακόμα και οι ελάχιστες, αλλά υπαρκτές σήμερα, παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.

Αυτές οι επιλογές που η κυβέρνηση συνδιαμόρφωσε με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. , σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μονόδρομο για τη χώρα.

Υπάρχει εναλλακτικός δρόμος. Είναι ο δρόμος της αναθέρμανσης της οικονομίας, της παραγωγικής της ανασυγκρότησης, με μια ριζικά αντίστροφη αναδιανομή του εισοδήματος, ώστε το δημοσιονομικό έλλειμμα να καλυφθεί από πόρους που θα προέρχονται από τους έχοντες και κατέχοντες και όχι από τους χαμηλόμισθους και από τα φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Με φορολογική δικαιοσύνη, με αύξηση της επιβάρυνσης των τραπεζών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών που φοροαπαλλάσονται προκλητικά, με δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών.

Με στρατηγική διεθνοποίησης του ελληνικού προβλήματος χρέους, ώστε να βρεθούν διαδικασίες ρύθμισης του ύψους και των όρων του, σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Με συμμαχίες με τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και με τις κοινωνικές δυνάμεις όλης της Ευρώπης που αγωνίζονται για μια Ευρώπη των λαών και όχι των αγορών.

Αυτό το δρόμο καλούμε τον ελληνικό λαό να επιλέξει, μέσα από τη μόνη δημοκρατική διέξοδο για το τόπο: Από τη προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, ώστε μέσα από ένα δημοψήφισμα, ο λαός να επιλέξει ο ίδιος το δρόμο για το μέλλον του.

To Γραφείο Τύπου

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Δήλωση ευρωβουλευτών της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστερός GUE/NGL σε αλληλεγγύη με τους έλληνες και ευρωπαίους εργαζόμενους

Με ενότητα των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη για να αντισταθούμε στις επιθέσεις: Δεν θα πληρώσουμε για την κρίση των αφεντικών!" Υποστηρίζουμε τη γενική απεργία στην Ελλάδα στις 5 Μάη - καλούμε σε διεθνή αλληλεγγύη

Ενώ οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη είναι διχασμένες στο πως να χειριστούν τη μεγέθυνση της κρίσης στην ευρωζώνη, είναι ενωμένες στο ποιος θα πρέπει να πληρώσει για την κρίση. Το σύστημα είναι αποφασισμένο να κάνει την εργατική τάξη παντού στην Ευρώπη να πληρώσει για την καπιταλιστική κρίση μέσα από περικοπές των δημόσιων υπηρεσιών και μειώσεις μισθών.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες εργαζόμενοι δέχονται αυτή τη στιγμή άγριες επιθέσεις στο βιοτικό τους επίπεδο. Οι εργαζόμενοι στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία αντιμετωπίζουν παρόμοιες επιθέσεις, όπως και άλλοι εργαζόμενοι στην Ευρώπη.

Θέλουμε να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα αλληλεγγύης σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, συνταξιούχους και στη νέα γενιά. Είμαστε αντίθετοι με τις προσπάθειες του ευρωπαϊκού κατεστημένου να χρησιμοποιήσει εθνικιστικές εντάσεις ώστε να μας διχάσει. Καθώς η φτάνει η 1η Μάη, η διεθνής ημέρα των εργαζομένων, τονίζουμε την ανάγκη για διεθνή δράση ώστε να υποστηρίξουμε τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Καλούμε σε μια ενωτική στάση όλων των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη ώστε να απαντήσουμε στο ΔΝΤ, τις αγορές και τους νεο-φιλελεύθερους πολιτικούς της Ευρώπης με την εξής δήλωση: "Δεν θα πληρώσουμε την κρίση σας".

Υποστηρίζουμε την προγραμματισμένη γις της 5 Μάη, γενική απεργία στην Ελλάδα και καλούμε για δράσεις διεθνούς αλληλεγγύης αυτή τη μέρα, ως ένα βήμα προς μεγαλύτερες κινητοποιήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο ενάντια στην κρίση και τις επιθέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι.

• Αλληλεγγύη των εργαζομένων όλης της Ευρώπης με τους Έλληνες εργαζόμενους που βρίσκονται υπό επίθεση

• Όχι στη δικτατορία των αγορών, των οίκων αξιολόγησης και του ΔΝΤ

• Ενότητα όλων των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη - Δεν θα πληρώσουμε την κρίση των αφεντικών!

GUE/NGL
Βρυξέλλες, 30-04-2010

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ για το σχέδιο «Καλλικράτης»

Το πολυδιαφημισμένο σχέδιο «Καλλικράτης», ως αναπόσπαστο κομμάτι του κυβερνητικού Σχεδίου Σταθερότητας, επιβεβαιώνει την αρχική μας εκτίμηση ότι η συγκεκριμένη «μεταρρύθμιση» δεν οδηγεί στην αναγκαία αποκέντρωση ουσιαστικών κρατικών αρμοδιοτήτων προς την αυτοδιοίκηση. Απλά ανακατανέμει τις αρμοδιότητες των μέχρι σήμερα Νομαρχιών στους Δήμους και στις Περιφέρειες.

Δεν ισχυροποιεί την αυτοδιοίκηση, αφού δεν υπάρχει δέσμευση για τη μεταφορά των απαραίτητων οικονομικών πόρων, με συνέπεια η αυτοδιοίκηση ή θα μετατραπεί σε φορομπηχτικό μηχανισμό ή θα ιδιωτικοποιήσει τις λειτουργίες της.

Δεν είναι δημοκρατική, αφού δεν καθιερώνει το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, αντιθέτως ενισχύει και αναπαράγει το δικομματικό σύστημα και στην αυτοδιοίκηση.

Ανοίγει το δρόμο για απολύσεις υπαλλήλων, όλων των συμβασιούχων, αλλά και μονίμων, αφού οι μετατάξεις θα γίνουν πριν δημιουργηθούν οι οργανισμοί.

Η δημιουργία πολύ μεγάλων Ο.Τ.Α. και μάλιστα χωρίς συζήτηση και συναίνεση των τοπικών κοινωνιών, θα δημιουργήσει μη λειτουργικά και γραφειοκρατικά σχήματα.

Θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα των ενεργών πολιτών και των κινημάτων πόλης να παρεμβαίνουν, να ελέγχουν, να συσπειρώνονται, να διεκδικούν και να προωθούν λύσεις για τοπικά προβλήματα.

Με το σχέδιο «Καλλικράτης» δεν εξασφαλίζεται η πολυφωνία οπότε η «αυτοδιοίκηση» μετατρέπεται σε ουσιαστικά και τυπικά σε «διοίκηση».

Συνεπώς ο ΣΥΝ είναι κατηγορηματικά αντίθετος με το σχέδιο «Καλλικράτης».

To Γραφείο Τύπου

Συμμετοχή του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στην απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, παραβρέθηκε στην απεργιακή συγκέντρωση της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΕΚΑ για την εργατική Πρωτομαγιά, όπου έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:

«Ο ελληνικός λαός δεν χρωστάει σε κανέναν.

Την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που καταλήστευσαν τόσα χρόνια το δημόσιο πλούτο, τα ασφαλιστικά ταμεία, το βιος του ελληνικού λαού. Την κρίση να την πληρώσουν αυτοί και όχι οι μεροκαματιάρηδες, οι άνεργοι, οι νέοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα επιβίωσης.

Τις κόκκινες γραμμές, αφού δεν είναι σε θέση να τις βάλει η κυβέρνηση, να τις βάλει ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι νέοι με ενωτικούς και μαζικούς αγώνες.

Αυτό είναι μήνυμα της σημερινής Πρωτομαγιάς και αυτός είναι ο δρόμος που ανοίγουμε στις επόμενες γενιές».

To Γραφείο Τύπου