Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ KAI ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ

2 ΑΠΡΙΛΗ: ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ! ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ

Η σύγκριση του πακέτου των 28 δις € προς τις τράπεζες με τις μηδενικές αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους, το δώρο της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ» προς το Βγενόπουλο (με τίμημα το εξευτελιστικό ποσό των 177,2 εκ. € με τις ανεξέλεγκτες απολύσεις εργαζομένων και με τη διάλυση του κοινωνικού κράτους (κατάρρευση νοσοκομείων και ασφαλιστικών ταμείων), δείχνει ξεκάθαρα την ταξική πολιτική της Ν.Δ.. Η δική μας πλευρά, των εργαζομένων και καταπιεσμένων, πρέπει να απαντήσει άμεσα, συλλογικά, μαχητικά και αποτελεσματικά! Η γενική απεργία στις 2 Απρίλη μπορεί να αποτελέσει μια καλή αρχή.

Άγρια προγράμματα λιτότητας σαρώνουν όλη την Ευρώπη. Κυβερνήσεις που δεν δίστασαν να διαθέσουν αμύθητα ποσά για τη «σωτηρία» των τραπεζών ή την ενίσχυση ολόκληρων «κλάδων» καπιταλιστών (αυτοκινητοβιομηχανία, τουρισμό κλπ.), καλούν τώρα τους εργαζόμενους να «πληρώσουν το μάρμαρο» με μεγάλες απώλειες στο εισόδημά τους και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Σ’ αυτό το έργο η Ε.Ε. και οι θεσμοί της υπαγορεύουν και συντονίζουν τα μέτρα, ενώ οι κυβερνήσεις ρίχνονται στη μάχη για την επιβολή αυτού του αντεργατικού-αντικοινωνικού προγράμματος.

Η Ν.Δ. ενώ η «θωρακισμένη» οικονομία της πάει περίπατο, εφαρμόζει παρατεταμένη «λιτότητα» στην πιο βάρβαρη εκδοχή και ζητά ακόμα μεγαλύτερες θυσίες από τους εργαζόμενους: εμείς πληρώνουμε την περίοδο της κερδοφορίας του κεφαλαίου, εμείς καλούμαστε και τώρα μέσα στην περίοδο της κρίσης να σώσουμε το σύστημα με τίμημα το χτύπημα των δικαιωμάτων μας.
Οι απολύσεις αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο, πολλές επιχειρήσεις κλείνουν αφήνοντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους, οι ωρομίσθιοι, ανασφάλιστοι, νοικιασμένοι εργαζόμενοι και κάθε μορφής ευέλικτη και επισφαλής εργασία τείνει και γίνει κανόνας ενώ ακόμα και στο δημόσιο, οι μισθοί τα τελευταία 5 χρόνια καταγράφουν απώλειες.

Ήδη με την στήριξη και με την προτροπή της κυβέρνησης οι εργοδότες εφαρμόζουν μαζικά τη μείωση του χρόνου εργασίας με ταυτόχρονη μείωση των αποδοχών και τη μετατροπή των συμβάσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης σε μερικής και εκ περιτροπής σε εφαρμογή νόμων των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Άγριες περικοπές προβλέπει η γραμμή του Καραμανλή και στους προϋπολογισμούς όλου του κοινωνικού τομέα. Αυτό σημαίνει ότι στα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα Ταμεία, στους βρεφονηπιακούς σταθμούς κλπ. δεν θα διασφαλίζονται ούτε οι απόλυτα στοιχειώδεις όροι λειτουργίας.

Σε αυτό το περιβάλλον και με αυτή την ατζέντα η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ) πρέπει άμεσα να εγκαταλείψει τις απαράδεκτες πρακτικές συναίνεσης με αντεργατικές πολιτικές που διαμορφώνουν κυβέρνηση και εργοδότες και να ευθυγραμμιστεί με την απαίτηση των ίδιων των εργαζομένων που προκρίνουν συνεπή αγώνα και όχι «συνδιαλλαγή» με την εργοδοσία.
Τα εργατικά αιτήματα και οι μορφές πάλης, πρέπει να συνδιαμορφωθούν μέσα από την ενεργητική και μαζική συμμετοχή των εργαζομένων.

Σε πολιτικό επίπεδο η κυβέρνηση χάνει τον έλεγχο και διατηρείται στην εξουσία μόνο από την άρνηση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να προστατέψει έστω και τις στοιχειώδεις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος και να οργανώσει τις αντιδράσεις του κόσμου που «βράζει» από αγανάκτηση και αηδία!

O ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ολόπλευρα τους αγώνες της εργατικής τάξης. Δείχνει ότι υπάρχει και άλλος δρόμος από την επιμονή στα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού.
Σε αυτή την υπόθεση είναι πολυτέλεια αν όχι τροχοπέδη η λογική των δυνάμεων του ΚΚΕ που προτάσσουν την κομματική σφραγίδα και την πολιτική υπεροψία τους ενάντια σε οτιδήποτε δεν ελέγχεται από αυτούς.

Η διέξοδος υπάρχει και βρίσκεται:
Μαζί και με τους εργαζόμενους από ολόκληρη την Ευρώπη, που δυναμικά έχουν βγει στους δρόμους και διεκδικούν λεφτά και εργασιακά δικαιώματα. Είναι οι καλύτεροί μας σύμμαχοι ενάντια στις απολύσεις και το χτύπημα σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις, κατακτήσεις χρόνων. Από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία μέχρι τη Γουαδελούπη και τη Μαρτινίκα, οι μεγάλοι αγώνες της εργατικής τάξης και της νεολαίας της μπορούν και πρέπει να ενωθούν, εμπνέοντας ο ένας τον άλλον, για να δώσουμε ένα καλό μάθημα σε όσους σκοπεύουν να μας κλέβουν και να μας καταπιέζουν για να χαίρονται μόνοι τους, ζάπλουτοι και αδίστακτοι.

Στη μάχη για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, στον αγώνα για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων μας.

Στη μάχη να υπάρξουν μαζικοί, μαχητικοί, ενωτικοί αγώνες.

Η 2 Απρίλη μπορεί να αποτελέσει σταθμό για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται ότι με όλες του τις δυνάμεις, πολιτικές και συνδικαλιστικές, στους χώρους που κυριαρχούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας (με stage, με νοικιασμένους εργαζόμενους και εργολάβους…ανθρώπων), στους χώρους που απολύονται εργαζόμενοι , στους χώρους που καταπατείται κάθε εργατικό και συνδικαλιστικό δικαίωμα και οργανώνεται σκληρή καταστολή, θα δώσει τη μάχη για την οργάνωση της αντίστασης, για νικηφόρους και αποτελεσματικούς αγώνες.


Δεν θα παραιτηθούμε από τους αγώνες

Δε θα θυσιάσουμε την αξιοπρέπειά μας για να σωθεί αυτό το βάρβαρο σύστημα

Ξεκινάμε από τις 2 Απρίλη!

Ραντεβού στις συγκεντρώσεις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στο Πεδίον του Άρεως και των Εργατικών Κέντρων σε όλη τη χώρα

Τα Μαλαμα-τένια λόγια...

Της ΛΙΑΣ ΠΑΠΠΑ

Φαίνεται πως το να μιλήσεις για τα αγαπημένα σου είναι το πιο δύσκολο... Όταν ο Σωκράτης Μάλαμας για κάποιους αποτελεί μία πίστη, αλλάζει το βλέμμα τους και μαλακώνει επικίνδυνα τα σωθικά τους, άντε να εξηγήσεις σε μερικούς που θεωρούν τους εαυτούς ειδήμονες ότι απέχει πολύ από τις μαρκετινίστικες ιδέες τους. Και γιατί να το κάνεις άλλωστε… Έχω την αίσθηση ότι από τότε που με το «Πριγκιπέσσα» «άνοιξε» το κοινό του άρχισε ο ίδιος να μην ανέχεται αυτή την πίεση και να το δείχνει ειλικρινώς αντί να πουλά τον εαυτό του όπως τον θέλουμε. Όπως και να 'χει, κάθε φορά που τον ακούς αποτελεί μία κάποια λύτρωση όπου, ακόμα κι αν δεν συμβαίνει κάτι μαγικό επί σκηνής, κάτι διαφέρει μέσα σου. Ένα φάρμακο με τη διπλή ιδιότητά του, μαζί και φαρμάκι δηλαδή...

Φέτος οι χειμερινές του εμφανίσεις στην Αθήνα -αναγκαιότητα για τους «Μαλαματένιους» φανατικούς που ανήκουν σε πολλές γενεές - γίνονται στο «Ζυγό» στην Πλάκα, έναν χώρο όμορφο μα αρκετά μεγάλο που παλεύει κάθε φορά με τον κίνδυνο του απρόσωπου αν και φυσικά τον γεμίζει. Μαζί του δύο γλυκιές παρουσίες, η Μαρίνα Δακανάλη και η Μαριάννα Πολυχρονίδη, «σπάνε» λίγο την μπάσα χροιά του, μα θα ήθελα να τις δω να «παίρνουν» ουσιαστικά επάνω τους τα κομμάτια παρά να γεμίζουν το πρόγραμμα.

Πλάι στον Σωκράτη και μία δεμένη ομάδα εξαιρετικών μουσικών (Κλέων Αντωνίου, Γιάννης Παπαντριανταφύλλου, Κυριάκος Ταπάκης, Νίκος Παραουλάκης, Φώτης Σιώτας και Θάνος Μιχαηλίδης) που δίνουν πάντα τον καλύτερό τους εαυτό και δεν ξεφεύγουν στιγμή από τις προσδοκίες μας.

Το φετινό πρόγραμμα «θυμάται» όλες τις δουλειές του Μάλαμα, από το «Ασπρόμαυρες Ιστορίες» μέχρι και το «Δρόμοι» χωρίς να αποκαλύπτει στίχο από ό,τι ετοιμάζεται. Η βραδιά ξεκίνησε με το «Για την Ελλάδα»: «έτσι ήταν πάντα μου γελάς/παιδιά είμαστε της λησμονιάς»... Σκέφτεστε κάτι; Και έπειτα «ευτυχείς, λυπημένοι και πότες», καθένας με τις σκέψεις του, αρχίσαμε να ταξιδεύουμε στους στίχους του, «πως νιώθουμε παράφορα/ πως ζούμε έτσι αδιάφορα», «λύνει τα δίχτυα του το φως/ κι όποιος κοιμάται μοναχός/ κάνει πως δεν τον νοιάζει» και στο «Στην Αμερική» του Θανάση Παπακωνσταντίνου και στο «Διάφανος» για να οδηγηθούμε σε ένα κατά πολύ ανεβασμένο δεύτερο μέρος του προγράμματος. Σαν ο καθένας μας να άφηνε ένα κομμάτι του σε κάθε στίχο «ααα τα ρούχα μου μυρίζουνε φωτιά/ εεε άσε τα ψέματα και βγες απ' τον τεκέ» «και το μυαλό μου που είναι πάλι θολωμένο/στριφογυρνά των τραγουδιών σου τη θηλιά» ξοδέψαμε το μέσα μας... Κολλήσαμε στο «Πάγια», κάναμε την ανασκόπησή μας με το «Χαμένο Ρούχο» και συνδράμαμε όταν φυσικά σείστηκε το μαγαζί στο «Πριγκιπέσσα». Τέλος φτάσαμε να ακούμε «λαϊκά» τραγούδια όπως τα βάπτισε ο Σωκράτης: «Μου Πες Θα Φύγω» του Παύλου Σιδηρόπουλου, «Όσοι Εχουνε Πολλά Λεφτά» του Μάρκου Βαμβακάρη, «Το Θολωμένο Μου Μυαλό» του Ακη Πάνου, «Εγώ Με Τις Ιδέες Μου» του Νικόλα Άσιμου και με λίγο από Λοΐζο και «Ο Μέρμηγκας» στο ανκόρ φτάσαμε στο τέλος της βραδιάς. Όσοι «πιστοί» προσέλθετε, γιατί αυτό είναι το τελευταίο Σαββατοκύριακο εμφανίσεων...

Από την Αυγή της 28/3/2009

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

Augusto Boal: Είμαστε φτιαγμένοι από θέατρο!

Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, που καθιερώθηκε το 1962 από το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου, γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου από την παγκόσμια θεατρική κοινότητα. Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΙΘ επιλέγει κάθε φορά μια διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει το μήνυμα που διαβάζεται αυτή τη μέρα σε όλα τα θέατρα, πριν από την παράσταση, σε όλον τον κόσμο. Κατά καιρούς το μήνυμα για τη σημερινή ημέρα έχουν γράψει προσωπικότητες όπως οι Ζαν Κοκτώ, Άρθουρ Μίλλερ, Λώρενς Ολίβιε, Ζαν Λουί Μπαρώ, Πήτερ Μπρουκ, Πάμπλο Νερούδα, Ευγένιος Ιονέσκο, Λουκίνο Βισκόντι, Μάρτιν Έσλιν, Αριάν Μνουσκίν, Ρομπέρ Λεπάζ, ο δικός μας Ιάκωβος Καμπανέλλης κ.ά. Φέτος το έγραψε o Βραζιλιάνος Αουγκούστο Μποάλ, εμπνευστής του «θέατρου των καταπιεσμένων», επιλέγοντας να συνδέσει το θέατρο με την παγκόσμια οικονομική κρίση, θέλοντας να στείλει στο κοινό του θεάτρου σε όλον τον κόσμο το μήνυμα ότι «πρέπει να δημιουργήσουμε έναν άλλο κόσμο επειδή γνωρίζουμε ότι αυτό είναι εφικτό»...

Όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι εντυπωσιακές στην καθημερινότητά τους και δημιουργούν παραστάσεις για κάποιες ειδικές περιστάσεις. Είναι εντυπωσιακές στον τρόπο κοινωνικής οργάνωσης και δημιουργούν παραστάσεις σαν κι αυτή που ήρθατε να δείτε.

Ακόμα κι αν το αγνοείτε, οι ανθρώπινες σχέσεις ακολουθούν μια θεατρική δομή: η χρήση του χώρου, η γλώσσα του σώματος, η επιλογή των λέξεων και ο χρωματισμός της φωνής, η σύγκρουση ιδεών και συναισθημάτων, ό,τι παρουσιάζουμε επί σκηνής και ό,τι ζούμε στη ζωή. Είμαστε φτιαγμένοι από θέατρο!

Γάμοι και κηδείες είναι παραστάσεις αλλά και καθημερινές τελετουργίες τόσο οικείες που δεν το καταλαβαίνουμε. Τελετές και τυχαία περιστατικά, όπως ο πρωινός καφές, η καλημέρα που ανταλλάσσουμε, η συνεσταλμένη αγάπη και τα θυελλώδη πάθη, μια συνεδρίαση συγκλήτου ή μια διπλωματική συνάντηση -όλα είναι θέατρο.

Μία από τις κύριες υπηρεσίες της τέχνης μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους στις παραστάσεις της καθημερινής ζωής όπου οι ηθοποιοί είναι και θεατές και η σκηνή και οι θέσεις στην πλατεία του θεάτρου συμπίπτουν. Όλοι είμαστε καλλιτέχνες. Κάνοντας θέατρο μαθαίνουμε να βλέπουμε αυτό που είναι προφανές αλλά που συνήθως δεν μπορούμε να δούμε επειδή δεν έχουμε συνηθίσει να το παρατηρούμε. Αυτό που μας είναι οικείο γίνεται αόρατο: κάνοντας θέατρο φωτίζουμε τη σκηνή της καθημερινής ζωής.

«Λίγοι κέρδισαν πολλά και πολλοί έχασαν τα πάντα»

Τον περασμένο Σεπτέμβριο μια θεατρική αποκάλυψη μας εξέπληξε: εμείς, που νομίζαμε ότι ζούμε σ' έναν ασφαλή κόσμο, παρά τους πολέμους, τις γενοκτονίες, τις σφαγές και τα βασανιστήρια βεβαίως, ακόμα κι αν αυτά συμβαίνουν σε κάποιες απομακρυσμένες και άγριες περιοχές, εμείς που ζούσαμε μέσα στην ασφάλεια έχοντας επενδύσει τα χρήματά μας σε κάποια ευυπόληπτη τράπεζα ή στα χέρια κάποιου έντιμου χρηματιστή, πληροφορηθήκαμε ότι αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν, ότι ήταν εικονικά, μια θλιβερή δημιουργία κάποιων οικονομολόγων που δεν ήταν καθόλου εικονικοί, κι επιπλέον ούτε υπεύθυνοι ή αξιόπιστοι. Τα πάντα ήταν απλώς άσχημο θέατρο, μια μυστηριώδης πλοκή, σύμφωνα με την οποία λίγοι κέρδισαν πολλά και πολλοί έχασαν τα πάντα. Κάποιοι πολιτικοί πλούσιων χωρών πραγματοποίησαν μυστικές συναντήσεις στις οποίες βρήκαν κάποιες μαγικές λύσεις. Και εμείς, θύματα των αποφάσεων τους, θεατές στην τελευταία σειρά του εξώστη μείναμε να κοιτάζουμε.

Πριν από είκοσι χρόνια σκηνοθέτησα την Φαίδρα του Ρακίνα στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το σκηνικό ήταν φτωχό: δέρματα αγελάδας στο πάτωμα, μπαμπού γύρω-γύρω. Πριν από κάθε παράσταση έλεγα στους ηθοποιούς μου: «Ο μύθος που δημιουργήσαμε μέρα με τη μέρα τέλειωσε. Όταν θα διασχίσετε εκείνα εκεί τα μπαμπού, κανένας από εσάς δεν θα έχει το δικαίωμα να πει ψέματα. Το θέατρο είναι η κρυμμένη αλήθεια».

Όταν κοιτάζουμε πέρα από τα προσχήματα, βλέπουμε καταπιεστές και καταπιεσμένους, σε όλες τις κοινωνίες, τις εθνότητες, τις κοινωνικές τάξεις και ομάδες: βλέπουμε έναν άδικο και σκληρό κόσμο. Πρέπει να δημιουργήσουμε έναν άλλο κόσμο επειδή γνωρίζουμε ότι αυτό είναι εφικτό. Αλλά εξαρτάται από εμάς να κτίσουμε αυτόν τον άλλο κόσμο με τα χέρια μας, παίζοντας στη σκηνή και στην προσωπική ζωή μας.

Δείτε την παράσταση που πρόκειται να ξεκινήσει και μόλις επιστρέψετε σπίτι σας, μαζί με τους φίλους σας παίξτε τα δικά σας έργα και κοιτάξτε αυτό που δεν μπορούσατε ποτέ να δείτε: αυτό που είναι προφανές. Το θέατρο δεν είναι απλώς ένα συμβάν, είναι τρόπος ζωής!

Είμαστε όλοι ηθοποιοί: το να είσαι πολίτης δεν σημαίνει ότι ζεις σε μια κοινωνία, σημαίνει ότι την αλλάζεις.

(Μετάφραση: Βίκυ Μαντέλη, Νεόφυτος Παναγιώτου)

Ο Augusto Boal, σκηνοθέτης, συγγραφέας και θεωρητικός του θεάτρου, θεμελιωτής της μεθόδου του «θέατρου των καταπιεσμένων» γεννήθηκε το 1931 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Από το 1956 έως το 1971, στο θέατρο Arena του Σάο Πάολο, δημιούργησε μια αισθητική επανάσταση με την πρακτική του λαϊκού θεάτρου, ως αντίδραση στο ευρωπαϊκό μοντέλο που κυριαρχούσε. Μετά τα πραξικοπήματα του 1964 και του 1968 το θέατρο Arena μετατρέπεται σε θέατρο της αντίστασης. Ο Boal συμμετέχει στην γενιά των Βραζιλιάνων διανοούμενων που υποστηρίζουν την πάλη ενάντια στη δικτατορία και γι’ αυτό το 1971 συλλαμβάνεται, βασανίζεται και αναγκάζεται να αυτοεξοριστεί: μέσα από αυτήν την εμπειρία πηγάζει η θεωρητική σύλληψη του «θεάτρου των καταπιεσμένων». Σκηνοθετεί διάφορα έργα στη Νέα Υόρκη, στην Γαλλία, στην Πορτογαλία και σε πολλά άλλα μέρη. Το 1977 εγκαθίσταται στη Γαλλία και το 1986, μετά την πτώση της δικτατορίας επιστρέφει στη Βραζιλία όπου, μεταξύ άλλων, δημιουργεί πολλούς θιάσους λαϊκού θεάτρου που εφαρμόζουν το «θέατρο των καταπιεσμένων». Σήμερα διευθύνει το Κέντρο «Θεάτρου των καταπιεσμένων» στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, ενώ ανάμεσα στις πολλές και σημαντικές διακρίσεις υπήρξε υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης 2008.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΣυΡιζΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Συντονιστική Επιτροπή Πρέβεζας του ΣΥΡΙΖΑ σας προσκαλεί στην εκδήλωση παρουσίασης των προγραμματικών θέσεών του εν όψει της Πανελλαδικής Προγραμματικής Συνδιάσκεψης που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 10, 11 και 12 Απριλίου 2009.

Η εκδήλωση θα γίνει το Σάββατο 6μμ. στην αίθουσα της Λαϊκής Αγοράς.
Θα ξεκινήσουμε στις 6 ακριβώς λόγω της συμμετοχής μας στην " ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ" κατά την οποία θα σβήσουν τα φώτα από τις 8.30 έως 9.30 μμ ως ελάχιστη συμβολή στην αποτροπή της κλιματικής αλλαγής.

Τις προγραμματικές θέσεις θα παρουσιάσουν

Τασία Χριστοδουλοπούλου από την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Γρηγόρης Δεμέστιχας στέλεχος Δ.Ε.Α
Θα παρευρεθεί ο βουλευτής του ΣυΡιζΑ Θεόδωρος Δρίτσας

Πρέβεζα 26/3/2009

Το Γραφείο Τύπου

Ο πολιτισμός της κουκούλας

Της ΑΛΚΜΗΝΗΣ ΨΙΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Δένδιας εξήγγειλε μέτρα για τους κουκουλοφόρους. Να δείχνουμε, λέει, όλοι τα πρόσωπά μας. Και ο κ. Μίχαλος έσπευσε να γίνει βασιλικότερος του βασιλέως στις συκοφαντίες κατά της αριστεράς, μιλώντας για τους «Τσίπρες» και για τον «ληστή που είναι γιος στελέχους του ΣΥΝ»...
Η κ. Μπακογιάννη έριξε την ιδέα να χρησιμοποιηθούν οι κάμερες για να αντιμετωπιστούν οι βάνδαλοι κουκουλοφόροι , ενώ ο κ. Μαρκογιαννάκης είχε ήδη έτοιμο το σχέδιο: Να κυκλοφορούν μέσα σε όλη την Αθήνα «Ράμπο» με μοτοσυκλέτες ή πεζοί για να αντιμετωπίσουν την εγκληματική δράση των κουκουλοφόρων.
Μια μέρα μετά από όλες αυτές τις φαεινές ιδέες, μια βόμβα σκάει έξω από το κτίριο της ΚΕΔ.
Φαίνεται ότι από τον πλανήτη των πολιτικών ηγεσιών, λείπει η κοινή λογική.
Το πρόβλημα με τους κουκουλοφόρους είναι οι κουκούλες που φοράνε; Δηλαδή αν βάλουν ψεύτικες μύτες ή αποκριάτικα κοστούμια και αποκριάτικες μάσκες αλλάζει κάτι; Οι κουκουλοφόροι εργάζονται αφιλοκερδώς εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Γιατί δεν τους πιάνουν; Η απάντηση έχει σχέση με την απλή λογική. Πρώτον, είναι απρόβλεπτοι. Χτυπάνε μέσα στο δευτερόλεπτο και φεύγουν. Δεύτερον, πετάνε μολότωφ και κανένας αστυνομικός δεν ρισκάρει να πλησιάσει. Είδα στην Ερμού τις προάλλες μια ομάδα από νέους αστυνομικούς να κάνουν πεζή περιπολία, και ήταν σαν να πήγαιναν βόλτα στα μαγαζιά για shopping therapy.
Μήπως οι κουκουλοφόροι είναι αόρατοι; Μήπως είναι φαντάσματα; Οι εικόνες που είδαμε στην τηλεόραση από τους βανδαλισμούς στο Κολωνάκι ήταν μήπως «εικονική πραγματικότητα»; Οι εικόνες αυτές δεν ήταν παρμένες από κάποια κάμερα; Και λοιπόν; Τους πιάσανε; Θα τους πιάσουν οι κάμερες;
Μήπως οι κουκουλοφόροι είναι τίποτα βλάκες και θα πάνε να κάνουν τη δουλειά τους εκεί που κυκλοφορούν οι «ράμπο»; Μήπως και οι «ράμπο» θα είναι αόρατοι ή φαντάσματα και δεν θα τους βλέπουν οι κουκουλοφόρι;

Ας μην δουλευόμαστε άλλο. Είναι φανερό ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με περισσότερες ποινές και με περισσότερη αστυνομία. Η ποσότητα ποτέ δεν ήταν επαρκής για δύσκολες λύσεις. Είναι φανερό ότι αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση για μια πλήρη ανατροπή του τρόπου σκέψης και πράξης των ιθυνόντων. Εκτός και αν τους βολεύει αυτή η κατάσταση για να βρίσκουν άλλοθι για περισσότερη αστυνομοκρατία. Να πιάσουν τόπο, βρε αδερφέ, τόσα λεφτά που δώσαμε για τις κάμερες, να δώσει το κράτος περισσότερα λεφτά για την αστυνομία, για εξοπλισμούς της αστυνομίας, για να μεγαλώσει το μπόι του κ. Μαρκογιαννάκη, για δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο...

Έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν. Οι παλιές λύσεις σε ένα νέο πρόβλημα, είναι σαν να θέλεις να φτιάξεις συνθετικό ύφασμα με αργαλειούς του 19ου αιώνα.
Η παραδοσιακή λογική της πολιτικής ηγεσίας είναι μια λογική παρωχημένη.

Η αριστερά, ποτέ δεν φορούσε κουκούλες. Κουκούλες φορούσαν οι δήμιοι το Μεσαίωνα, φορούσαν οι Κου-Κλουξ-Κλαν, φορούσαν οι Χίτες που έσφαζαν με κονσερβοκούτια τους αντιστασιακούς μετά τον εμφύλιο, φορούσαν οι ειδικές δυνάμεις που βλέπουμε στα αμερικάνικα έργα να κάνουν ντου στα σπίτια εγκληματιών ή και απλών ανθρώπων, οι καταδρομείς, φορούσαν αυτοί που συνόδευαν τους συλληφθέντες της 17 Νοέμβρη. Οι κουκούλες αυτές δεν έπεσαν ποτέ. Οι κουκούλες αυτές καταργήθηκαν όταν άλλαξαν άρδην τα πράγματα στις κοινωνίες, στις νοοτροπίες, στα μυαλά. Οι κουκούλες αυτές έπεσαν όταν άλλαξε ο πολιτισμός.

Οι κουκούλες είναι το απρόσωπο. Τα Ματ, φοράνε επίσης ένα είδος κουκούλας. Τα Ματ δεν εμφανίζονται με το πρόσωπό τους, είναι κι αυτοί «φαντάσματα». Είναι κι αυτοί ένα είδος κουκουλοφόρων.
Το πράγμα είναι πολύ απλό. Η βία γεννάει τη βία. Είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν τελειώνει ποτέ.

Η βία είναι απρόσωπη. Οι μεγαλουπόλεις είναι απρόσωπες. Ο κόσμος που συνωστίζεται στο μετρό είναι απρόσωπος. Η αστυνομία είναι απρόσωπη, οι κουκουλοφόροι είναι απρόσωποι. Οι μηχανισμοί καταστολής είναι απρόσωποι.
Το πράγμα είναι πολύ απλό. Χρειάζεται ένας άλλος πολιτισμός με ανθρώπινο πρόσωπο. Μέχρι να αλλάξει αυτό, είμαστε αναγκασμένοι να κυκλοφορούμε όλοι με κάποιου είδους μάσκα. Ακόμα και ο κ.Δένδιας.

Από τη Αυγή της 21/3/2009

Ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων ΣΥΝ για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού

To Σάββατο 21 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Εμείς ωστόσο δεν χρειαζόμαστε υπενθύμιση για να πολεμήσουμε τον ρατσισμό. Ζούμε, εργαζόμαστε, χαιρόμαστε και αγωνιζόμαστε μαζί και δίπλα στους μετανάστες, τους πρόσφυγες, τις μειονότητες, τους «διαφορετικούς» και σε όλους όσους για την κυβέρνηση είναι «ξένοι». Όμως για εμάς δεν είναι ξένοι ούτε «ευπαθείς ομάδες», έχουν όνομα, είναι φίλοι και σύντροφοι που ταλαιπωρούνται από την γραφειοκρατία, τις ουρές, την κρατική αναλγησία. Γνωρίζουν τι σημαίνει να είναι πάντα οι «συνήθεις ύποπτοι», οι εύκολοι στόχοι μιας αποτυχημένης κυβέρνησης που τους χρησιμοποιεί ακόμα μια φορά για εξιλαστήρια θύματα, βαφτίζοντάς τους συλλήβδην εγκληματίες για να δικαιολογήσει την ανικανότητα της και της αδυναμία των πολιτικών της. Ορίστε λοιπόν ο πραγματικός ένοχος. Γιατί ο χειρότερος ρατσισμός είναι ο θεσμικός, ο ρατσισμός της έλλειψης υποδομών, της απουσίας των δημόσιων υπηρεσιών, της άρνησης του κράτους να αντιμετωπίσει την κατάσταση που γεννάει το αυγό του φιδιού στον Άγιο Παντελεήμονα, της εθελοτυφλίας στα κρούσματα ρατσιστικής βίας. Και δίπλα σε όλα αυτά, οι βάρκες στο Αιγαίο με απελπισμένους άνδρες και γυναίκες, εξαντλημένα και φοβισμένα παιδιά συχνά χωρίς γονείς, που όταν πατήσουν στη στεριά καταλήγουν παράνομοι.
Για εμάς ο ρατσισμός δεν είναι φυσικό φαινόμενο, ξένη αρρώστια που δεν μας αφορά. Οι αιτίες του είναι πολιτικές και κοινωνικές και τα αποτελέσματα του διαρκούν πολύ. Αλλά η λύση του είναι απλή και για αυτήν θα αγωνιστούμε με κάθε τρόπο. Μέσα στα σχολεία, ώστε ο σεβασμός να είναι μέρος της εκπαίδευσης και όχι «πολυτέλεια» θεωρητικών συζητήσεων που μένουν σε επίπεδο προγραμμάτων. Με χορήγηση της ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών. Με ενίσχυση των δημοσίων υπηρεσιών και αγαθών με καθολικό χαρακτήρα, τα οποία θα απολαμβάνουν όλοι οι κάτοικοι, ανεξαρτήτως καταγωγής. Με αγώνα για ένα κράτος που θα σέβεται τα ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα όλων των ανθρώπων που κατοικούν στο έδαφός του. Αλλά κυρίως και πάνω από όλα, ξεκινώντας από το πιο σημαντικό, τη μόνη λύση, δυστυχώς όχι και τόσο αυτονόητη για κάποιες πολιτικές δυνάμεις: μία νέα μαζική νομιμοποίηση, στα πλαίσια μιας διαρκούς διαδικασίας τακτικής νομιμοποίησης των μεταναστών, που θα βάλει τέλος στην κοινωνική τους ομηρεία και την εργασιακή τους εκμετάλλευση. Ο ρατσισμός έχει αρχίσει να σηκώνει κεφάλι. Εμείς θα του το κόψουμε.
Τμήμα Δικαιωμάτων

Φόρους 9,1 δισ. ευρώ χάρισε η κυβέρνηση

Τη λήψη νέων -ακόμη σκληρότερων- εισπρακτικών μέτρων προεξοφλούν οι εφοριακοί, καθώς αυτά που ανακοίνωσε προχθές ο υπουργός Οικονομικών θεωρείται πως δεν αρκούν για την ανόρθωση των δημοσιονομικών εσόδων, τα οποία κατέρρευσαν επειδή η κυβέρνηση χάρισε στις 50.000 μεγαλύτερες επιχειρήσεις φόρους 9,1 δισ. ευρώ, αλλά και λόγω της συστηματικής αποδυνάμωσης του φοροελεγκτικού μηχανισμού.
Ο πρόεδρος και ο γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις ΔΟΥ Γιάννης Γρίβας και Γιάννης Καπελέρης τόνισαν σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου ότι η Ελλάδα δεν βρίσκεται στα πρόθυρα της δημοσιονομικής κατάρρευσης λόγω της κρίσης, αλλά κυρίως επειδή χαρίστηκαν στην τετραετία 2005 - 2008 περί τα 9 δισ. ευρώ στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, τα οποία επιμερίζονται ως εξής:
* Σε 5,1 δισ. ευρώ από τη σταδιακή μείωση του συντελεστή φορολογίας των νομικών προσώπων στην παραπάνω τετραετία από 35% σε 25%.
* Σε 3,5 δισ. ευρώ από δύο αποφάσεις περαίωσης εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων 40.000 επιχειρήσεων με τζίρο από 1 έως 9 εκατ. ευρώ.
* Σε 440 εκατ. ευρώ από τη σταδιακή κατάργηση του ειδικού φόρου επί των διαφημίσεων.
* Σε 100 εκατ. ευρώ από την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς των επιχειρήσεων (εταιρικά μερίδια).
Την ίδια περίοδο, επιβλήθηκαν στα φυσικά πρόσωπα επιπλέον φόροι ύψους 11,3 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 8,2 δισ. ευρώ από έμμεση φορολογία και τα 3,3 δισ. ευρώ από άμεση.
Αναφερόμενος στις αιτιάσεις της Κομισιόν για την αποδυνάμωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, η ΠΟΕ ΔΟΥ την αποδίδει αποκλειστικά στα “μηνύματα φορολογικής ασυδοσίας” που ή ίδια η κυβέρνηση έστειλε, όπως:
* Η κατάργηση του ΣΔΟΕ και η αντικατάστασή του από μια υποβαθμισμένη υπηρεσία (ΥΠΕΕ - Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων) με άμεση επίπτωση στα έσοδα, κυρίως από τον ΦΠΑ.
* Η κατάργηση των Τοπικών Ελεγκτικών Κέντρων - ΤΕΚ που είχαν την ευθύνη του ελέγχου των μεσαίων επιχειρήσεων.
* Η ανακάλυψη της διαβόητης “αυτοπεραίωσης”.
* Η επέκταση της περαίωσης των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων σε επιχειρήσεις με ακαθάριστα έσοδα από 1 εκατ. ευρώ έως 9 εκατ. ευρώ, με αποτέλεσμα να υπάρξουν απώλειες εσόδων 3,5 δισ. ευρώ από περίπου 40.000 μεγάλες επιχειρήσεις.
* Η επικράτηση της ρουσφετολογίας και της αναξιοκρατικής διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, για να δρουν ασύδοτα οι πάσης φύσεως φοροφυγάδες.
* Η σημαντική μείωση του ανθρώπινου δυναμικού του εφοριακού κλάδου και η αποδυνάμωση των δικαστικών τμημάτων των ΔΟΥ, με αποτέλεσμα να αυξηθούν δραματικά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και να υποστεί έτσι το έκτο κατά σειρά πλήγμα το σύνολο του φοροεισπρακτικού δυναμικού των ΔΟΥ.
Ερωτηθείς ο πρόεδρος της ΠΟΕ ΔΟΥ είπε ότι ως επόμενα μέτρα προβλέπει μεταξύ άλλων την αύξηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στα καύσιμα και την επαναφορά του φόρου κληρονομιών. Όσον αφορά δε τη μη εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης και το πάγωμα των επιδομάτων για το 2009 υπολόγισε ότι η μέση απώλεια για κάθε εφοριακό φθάνει τα 1.000 ευρώ, τη δε επιβολή έκτακτης εισφοράς χαρακτήρισε, δίκαιη μεν, αλλά επικονωνιακό τρυκ.
Αναφορικά με την φοροδιαφυγή, οι τεράστιες διαστάσεις της καταδεικνύονται από το γεγονός ότι μόνο από το Διαπεριφερειακό Ελεγκτικό Κέντρο (ΔΕΚ) Αθηνών το 2008 βεβαιώθηκαν από 900 επιχειρήσεις (επί συνόλου 2.700 που ελέγχονται από το μεγαλύτερο ελεγκτικό κέντρο της χώρας) 1,6 δισ. ευρώ. Από αυτό το ποσό το εισπράξιμο είναι 1,12 δισ. ευρώ. Πρακτικά αυτό ισοδυναμεί με μέση βεβαιωθείσα φοροδιαφυγή κατά επιχείρηση 1,8 εκατ. ευρώ, με εισπράξιμη 1,25 εκατ. ευρώ.
Ακόμη οι εφοριακοί προτείνουν μέτρα όπως η αύξηση του ανώτερου φορολογικού συντελεστή και η επαναφορά του ΦΜΑΠ και των συντελεστών στις επιχειρήσεις στα επίπεδα προ της μείωσής τους (25% και 35%).

15 Μαρτίου ημέρα καταναλωτή

15 Μαρτίου, ημέρα του καταναλωτή

Αντικαταναλωτικό πρελούδιο του λαϊκού κινήματος

Κ.Λ.Α.Τ.Α.Ρ.Ω.

Το Κίνημα Λαϊκής Απελευθέρωσης Τοκογλυφίας, Αισχροκέρδειας, Ρύπων, Ωχ-ημάτων (ΚΛΑΤΑΡΩ) ενίκησεν ! Ικανοποιήθησαν τα αιτήματά μας!

Δεκάδες δις ευρώ εδόθησαν στις τράπεζες. Προσωρινά απεσοβήθη η πτώχευση των πιό βουλιμικών και ένα μεγάλο μέρος των κερδών αυτών θα το επενδύσουν σε αναπτυξιακά έργα σε Μύκονο, Μπαχάμες και κυρίως σε υποανάπτυκτα βραχονησάκια.

Δεκάδες δις ευρώ μειώθηκαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων ώστε οι συνταξιούχοι να μην μπορούν να πάρουν εφάπαξ και συντάξεις, που παρανόμως διεκδικούσαν τόσα χρόνια και να αναγκαστούν να επιστρέψουν στις εργασίες τους.

Χιλιάδες εργαζόμενοι, τεμπέληδες κατά το πλείστον, απελύθησαν ώστε τα εργοστάσια και οι επιχειρήσεις να εργάζονται πιό αποτελεσματικά και ανταγωνιστικά με μεγαλύτερα ποσοστά κέρδους.

Χιλιάδες αγρότες, βιοτέχνες και επαγγελματίες, που δεν εκσυγχρονίστηκαν και δεν πλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους, μας άδειασαν τη γωνιά για να μπορέσουν οι παγκόσμιες εταιρείες να βρουν πελατεία χωρίς ανταγωνισμό και να αναπτυχθούν αυξάνοντας τις τιμές.

Κατορθώσαμε να προσανατολίζουμε την μάζα να αποδέχεται χωρίς φόβο τα επαναστατικά χημικά μας, που καθαρίζουν σκουπίζουν τελειώνουν, ώστε οι δουλειές τους να μην καθυστερούν.

Κατορθώσαμε να διευρύνουμε τον πληθυσμό που πάσχει από «ανίατες» μακροχρόνιες ασθένειες ώστε να υπάρχει πλατιά απόκριση «εθελοντών» στα πειράματα, χωρίς να βάζει η φαρμακοβιομηχανία το χρήμα αλλά τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων καταναλωτών. Χωρίς θυσίες καμία επιστήμη δεν αναπτύσσεται.

Κατορθώσαμε οι μεγάλες ανώνυμες εταιρείες να πωλούν μαζικά επώνυμα προϊόντα σε καλά ενημερωμένους καταναλωτές από τις διαφημίσεις, που προβάλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης!

Κατορθώσαμε η μάζα μεταξύ της να μην έχει και πολλές επαφές ώστε ο καθένας ατομικά και μόνος του να αναπτύσσεται χωρίς τα κουτσομπολιά των διπλανών του καθοδηγούμενος από την επιστημονικά ορθή διαφήμιση των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Κατορθώσαμε η πλειοψηφία της μάζας να μην διαμαρτύρεται όταν μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επιβάλαμε η ανάπτυξη του μετρό να γίνει αφού πρώτα η μάζα αγοράσει αυτοκίνητο, ώστε να χρηματοδοτηθούν οι αναπτυξιακές προσπάθειες των εταιρειών πετρελαίου, των αυτοκινητοβιομηχανιών και των τραπεζών.

Τα καυσαέρια αυξήθηκαν και εμπλουτίστηκαν με νέες χημικές και αρωματικές ενώσεις. Για πρώτη φορά στην ιστορία των τελευταίων δεκαετιών δόθηκαν άδειες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από θερμοηλεκτρικούς σταθμούς στην Αττική, ενάντια στις υποχρεώσεις του ΚΙΟΤΟ.

Τα δάση μειώνονται καθημερινά, προς όφελος της αειφορίας των αναπτυξιακών κερδών της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Γι αυτό καίγονται, οικοπεδοποιούνται, αγροτουριστικοποιούνται και τα άγρια και επικίνδυνα θηρία εξολοθρεύονται. Το νερό, όταν δεήσει να βρέξει, δεν μένει πιά στα καμένα δάση αλλά τρέχει πολύ πιο γρηγορότερα στα ποτάμια παρασύροντας τα εργοστασιακά λύματα, τα σκουπίδια, το γόνιμο επιφανειακό χώμα των χωραφιών και ενίοτε και τους ίδιους τους αγρότες, ρίχνοντας όλα αυτά μαζικά στην θάλασσα. Ο θεός είναι μαζί μας, γιατί μας βοηθάει με τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην μείωση των βρωμιών, καθαρίζοντας έτσι γρηγορότερα το περιβάλλον, εμπλουτίζοντας ταυτόχρονα την θάλασσα με πολλά διατροφικά υγιεινά στοιχεία για τα ψάρια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Μεγάλος Πατερούλης, σε συνεργασία με τις εταιρείες βιοτεχνολογίας έθεσαν όρια επιμόλυνσης των βιολογικών προϊόντων με μεταλλαγμένους οργανισμούς! Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, προσανατολίζεται να αποδεχτεί αυτά τα όρια, πλησιάζοντας αυτά της ολοκληρωμένης διαχείρισης, ώστε οι καταναλωτές να μην μπερδεύονται με πολλές έννοιες και ταυτόχρονα να έχουν μεγάλη ποικιλία επιλογών συμβατικών προϊόντων.

Το κίνημα ΚΛΑΤΑΡΩ πρότεινε στις γαλακτοβιομηχανίες, να διευρύνουν ακόμα περισσότερο την διαφορά τιμής παραγωγού και καταναλωτή ώστε να μεγαλώσουν τα κέρδη τους για να επιζήσουν από την επερχόμενη κρίση. Πρότεινε το φρέσκο αγελαδινό γάλα να πωλείται 2 ευρώ το λίτρο και στους παραγωγούς να πληρώνεται 20 λεπτά το κιλό, μετά από 12 μήνες.
Κερδίθηκε η μάχη με τους κερδοσκόπους παραγωγούς ελαιόλαδου, σιτηρών και οσπρίων. Τώρα οι τιμές παραγωγού των προϊόντων αυτών μειώθηκαν στο μισό και μπήκαν στην σωστή βάση ώστε οι καθυστερημένοι μικροκτηματίες να μας αδειάσουν την γωνιά. Οι τιμές όμως στο ράφι παρέμειναν σταθερές για να μην έχουν κανένα επιχείρημα οι εργαζόμενοι καταναλωτές να ζητούν αυξήσεις στις αποδοχές τους και οι μεγάλες παγκόσμιες εταιρείες να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την κρίση αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους τους.

Η Δημοκρατία διευρύνθηκε.

√ Τα ΜΑΤ έδιωξαν μετά από πολλές μάχες σώμα με σώμα και με την χρήση αρωματικών χημικών, τους αναχρονιστικούς κατοίκους της Κυψέλης από το πάρκο ώστε οι δημοτικοί υπάλληλοι να εξυπηρετήσουν τον ιδιώτη, που θέλει επιδοτούμενος να μετατρέψει το πάρκο σε τσιμέντο με υπόγειο γκαράζ.

√ Ο νέος νόμος για τους καταναλωτές κατήργησε τις αυθόρμητες ενώσεις καταναλωτών, που δημιουργούσαν απρόσμενα ερασιτεχνικά προβλήματα. Κατασκεύασε νέες Ενώσεις καθοδηγούμενες από οργανωμένα γραφεία, ώστε η μάζα των καταναλωτών να προσανατολίζεται σωστά στα προβλήματα με την βοήθεια του Υπουργείου Ανάπτυξης.

Όμως το λαϊκό κίνημα ΚΛΑΤΑΡΩ δεν πρέπει να εφησυχάσει μετά από τις νίκες του. Μπροστά μας είναι ο κίνδυνος οι αυθόρμητες και ανεξάρτητες Ενώσεις καταναλωτών να μας δημιουργήσουν προβλήματα.

Τα βιολογικά προϊόντα των μικρών αγροτών και των εθελοντών αγροτών οικολογικού προσανατολισμού, που ρυπαίνουν τις αγορές, πρέπει να απαξιώνονται συνεχώς και όλοι οι καταναλωτές να στρέφονται στα μεγάλα καταστήματα, όπου τηρούνται με ευλάβεια τα μέτρα αποπροσανατολισμού των μικροβίων.

Οι λαϊκές αγορές βιολογικών προϊόντων, πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να εμπλουτιστούν με εμπόρους.

Πρέπει να τροποποιηθούν τα άρθρα του Συντάγματος, που προφυλάσσουν τα δάση και το περιβάλλον ώστε να δικαιώσουν τους ιδιοκτήτες μεταλλείων, δασικών εκτάσεων, όπως ο τσιφλικάς Μπέϋκερ, από τις ανίερες προσφυγές των αριστερών και αναρχοαυτόνομων οικολόγων.

Επίσης πρέπει να αποσοβηθεί ο τεράστιος κίνδυνος της αναδάσωσης των καμένων εκτάσεων, ώστε να υπάρχουν φτηνά οικόπεδα και ελεύθερες εκτάσεις για εκμετάλλευση και ανάπτυξη.

Ο κίνδυνος οι αυξήσεις των μισθών και ημερομισθίων, που μερικοί διεκδικούν, άκουσον άκουσον, να γίνουν στο επίπεδο του αυξημένου κόστους ζωής!... Είναι προ των θυρών. Δεν είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να μην μπορούν να ζήσουν οικονομικότερα. Πρέπει να εκπαιδευτούν!

Η ηθική και πολιτική ενίσχυση των ΜΑΤ χρειάζεται να είναι καθημερινό μας μέλημα. Να δεκαπλασιαστεί ο αριθμός τους και να εξοπλιστούν με ακόμα πιο ισχυρά χημικά ώστε οι διαδηλωτές να σακατεύονται πιο γρήγορα. Άλλωστε οι διαδηλωτές είναι ανάπηροι στο μυαλό και γι αυτό αναλώσιμοι !

Επίσης προτείνεται η τροποποίηση του τίτλου του λαϊκού κινήματος ΚΛΑΤΑΡΩ, προσθέτοντας ένα (ρ) στο τελευταίο συνθετικό του. Δηλαδή η τελευταία λέξη από Ωχ-ημάτων να γίνει:
Ωχ-ήμα(ρ)τον.
Κλατάραμε συνάδελφοι, κλατάραμε…
Μπροστά στην τηλεόραση αραχτοί στους καναπέδες
Ως πότε παλικάρια θα τρώμε καρπαζιές
Μονάχοι σαν λιοντάρια σε σπίτια και δουλειές
Γιωργάκης Κωστής
Πρόεδρος του ΔΣ της ΒΙΟΖΩ

ΥΓ: Περισσότερες λεπτομέρειες θα βρείτε πατώντας εδώ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΒΙΟΖΩ, συγκαλεί Γενική Συνέλευση μελών, για να εξετάσει αναλυτικά τα ζητήματα του ΚΛΑΤΑΡΩ και να προχωρήσει στην διαμόρφωση νέων αιτημάτων. (Για την αναλυτική προκήρυξη πατήστε εδώ)

__________________________
Στείλτο παντού
Συν ΒΙΟΖΩ και χείρα κίνει!
«ΒΙΟΖΩ» - Πανελλήνια Ένωση Καταναλωτών "ΒΙΟ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΖΩΗ", Αγ. Κωνσταντίνου 12, 10431 Ομόνοια, Αθήνα. Τηλ/Φαξ: 210 522 23 23, 697-9734591, Ηλ.Ταχ: email@biozo.org Ιστοσελίδα: www.biozo.org
Στείλτε την γνώμη σας στην ΒΙΟ.ΖΩ

Θα μασήσει ο Συνασπισμός;

Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΣΕΚΕΡΗ

Τόσο το διαρκές συνέδριο του Συνασπισμού όσο και το πρόσφατο εσωκομματικό δημοψήφισμα, αποτελούν διαδικασίες αδιανόητες για τα υπόλοιπα κόμματα. Είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι, πρόκειται για τον μοναδικό πολιτικό χώρο που μπορεί να συζητάει, να διαφωνεί και να αποφασίζει σε πλατειά βάση, με άψογο τρόπο, χωρίς το παραμικρό διαδικαστικό πρόβλημα. Παρ’ όλα αυτά, για δεύτερη φορά μέσα σε ενάμιση μήνα, ο Συνασπισμός γίνεται θέμα στα κυρίαρχα ΜΜΕ, ως πεδίο θυελλωδών συγκρούσεων. “Μαλλιά κουβάρια στον ΣΥΝ” ήταν το πρωτοσέλιδο χτύπημα των χθεσινών ΝΕΩΝ, για σύγκρουση μιλούσε, επίσης στην πρώτη σελίδα της, η Ελευθεροτυπία.
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, η υπερψήφιση του προγράμματος του ΣΥΝ από το διαρκές συνέδριο, με πλειοψηφία 81%, είχε παρουσιαστεί με τίτλους όπως “βαθαίνει το ρήγμα στον ΣΥΝ”. Αλλού, η αυξημένη πλειοψηφία σχολιαζόταν ως “μπρεζνιεφικού τύπου ποσοστό”, ενώ στιγματίστηκε και η πρωτοφανής αντιδημοκρατική κίνηση να καταμετρηθεί το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Τέλος δεν έλειψαν και τα δημιουργικά μαθηματικά: Από τους 1211 συνέδρους του τακτικού συνεδρίου, βρέθηκαν στο διαρκές οι 737, επομένως το ποσοστό του 81,41% είναι κατασκευασμένο, διότι υπολογιζόμενο επί του συνόλου των συνέδρων, μας δίνει 49.55%. Άρα ο Συνασπισμός καταρρέει.
Στην περίπτωση του προχθεσινού δημοψηφίσματος, μία διαδικασία που ξέφυγε σε αξιοσημείωτο βαθμό από τις εσωκομματικές περιχαρακώσεις, εμφανίζεται σήμερα ως μεγάλη ανατροπή στο εσωτερικό του κόμματος. Το αποτέλεσμα, αντίστροφο αυτού που είχε προκύψει στο ανάλογο δημοψήφισμα του 2004, και με πέντε φορές μεγαλύτερη διαφορά από τότε, περιγράφεται ως απόλυτη ισοπαλία και ως ανοιχτή αμφισβήτηση της εσωκομματικής ισορροπίας. Ως εκ τούτου ο Συνασπισμός καλείται, υπαναχωρώντας από την μόλις προς ολίγων εβδομάδων απόφαση του συνεδρίου του, να κρατήσει τις δύο πρώτες θέσεις του ευρωψηφοδελτίου για την πάρτη του. Και προφανώς να τα σπάσει οριστικά με τους συμμάχους του στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος, μια καταστατική ρύθμιση του 4ου Συνεδρίου για την εφαρμογή περιορισμών στις θητείες των βουλευτών, εμφανίζεται σήμερα ως εργαλείο εσωκομματικών εκκαθαρίσεων και διώξεων. Και αυτό χωρίς να μπαίνει κανείς στον κόπο να σημειώσει ότι οι “θιγόμενοι” από τη διάταξη δεν ανήκουν σε μία κοινή εσωκομματική άποψη. Ακόμα περισσότερο, ότι έχουν ψηφίσει οι ίδιοι τη συγκεκριμένη καταστατική ρύθμιση, η οποία είχε εγκριθεί με ευρύτατη πλειοψηφία, αφού προηγουμένως διευκρινίστηκε ξεκάθαρα ότι η έναρξη της ισχύος της είναι από τις εκλογές του 2004.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί μια ενδεχόμενη άνοδος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, θέτει σήμερα σε πολύ σοβαρό κίνδυνο τις ισορροπίες του δικομματικού συστήματος. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, πρέπει να συμβούν τρία πράγματα. Η να συρρικνωθεί ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστά που δεν επηρεάζουν την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, ή να ενσωματωθεί πλήρως στην ιδεολογική γύμνια της σοσιαλδημοκρατίας, ή να διασπαστεί με πιλότο το εξαιρετικά επιτυχημένο εγχείρημα της ΠΟΣΔΕΠ. Καλό θα ήταν να συμβούν και τα τρία. Στην προσπάθεια να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, ενώνουν τις δυνάμεις τους κανάλια, συγκροτήματα, εφημερίδες του προοδευτικού χώρου και γίγαντες της εκσυγχρονιστικής δημοσιογραφίας.
Είναι λοιπόν καιρός να μάθουμε τι σημαίνει πραγματικά “να ενοχλείς το σύστημα”. Αν ενοχλείς το σύστημα, θα σε ενοχλήσει και αυτό. Και η μέθοδος που διαθέτει για να το κάνει είναι χειραγωγώντας τις αδυναμίες σου και διαστρεβλώνοντας τη φυσιογνωμία σου, δια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Κανένα πρόβλημα. Το σύστημα κάνει τη δουλειά του. Ας κάνει λοιπόν και η αριστερά τη δική της, συνειδητοποιώντας ότι το κλειδί για την αύξηση της απήχησής της είναι το κατά πόσο θα “μασήσει”. Η κατά πόσο θα σταθεί ώριμη, δυνατή και συγκροτημένη απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή επίθεση, υπερβαίνοντας τις δομικές της ανεπάρκειες και βαδίζοντας προς τους στόχους που έχει θέσει στον εαυτό της.

από την Αυγή της 12/03/2009

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας και ο Aλκης Ρήγος, Πανεπιστημιακός, συντονιστής Θεματικής Παιδείας της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και τα μέλη της Θεματικής Παιδείας Αγγέλικα Σαπουνά, Α.Βασιλόπουλος, Τζ. Βαμβακά παρουσίασαν σε συνέντευξη Τύπου, με αφορμή την έναρξη ενός ακόμη διαλόγου από μεριάς της κυβέρνησης για την Παιδεία τις προτάσεις και τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα της εκπαίδευσης καθώς και τις πρωτοβουλίες με τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας το επόμενο διάστημα.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, στην τοποθέτησή του τόνισε:

«Ευχαριστούμε για την παρουσία σας εδώ, σε μια μέρα που υποτίθεται ότι είναι μέρα έναρξης μιας ακόμα προσπάθειας δημόσιου διαλόγου για την Παιδεία. Πήραμε λοιπόν την πρωτοβουλία, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους έλληνες πολίτες, στους νέους ανθρώπους ιδιαίτερα, τους μαθητές, τους φοιτητές, τους σπουδαστές να καταθέσουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας καθώς και την εκτίμησή μας ότι για μια ακόμη φορά αυτό που ονομάζεται δημόσιος διάλογος για την Παιδεία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία επικοινωνιακή προσπάθεια να καλυφθούν αδυναμίες και αστοχίες της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής για την Παιδεία.
Γνωρίζουμε ότι, συζητώντας για την Παιδεία, απευθυνόμαστε κυρίως σε κάθε έλληνα και κάθε ελληνίδα που ακούν για δημόσια και δωρεάν παιδεία και αντιλαμβάνονται ότι αυτό στις μέρες μας είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο. Διότι κάθε έλληνας και κάθε ελληνίδα γνωρίζει ότι μεγάλο μέρος του οικογενειακού προϋπολογισμού πηγαίνει, προκειμένου να μπορέσουν τα παιδιά να σπουδάσουν, να πάνε σε δημόσιο, κατά τα άλλα, σχολειό, να πάνε σε δημόσιο, κατά τα άλλα, Πανεπιστήμιο.
Τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα μας υφίσταται τη συστηματική υπονόμευση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, μέσω του οικονομικού στραγγαλισμού των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και της γενίκευσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση. Και παράλληλα βλέπουμε να εκτυλίσσεται η σταδιακή ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης σε όλες της τις βαθμίδες, από το νηπιαγωγείο, τον παιδικό σταθμό έως το Πανεπιστήμιο.
Συνολικά το πρόβλημα της Παιδείας ανάγεται, όχι αποκλειστικά, αλλά σε μεγάλο βαθμό, στην αιμορραγία του οικογενειακού προϋπολογισμού σε μία, όπως είπα και πιο πριν, μόνο κατ΄ όνομα δημόσια και δωρεάν παιδεία. Διότι οι αριθμοί και οι στατιστικές είναι αμείλικτοι. Η Ελλάδα σήμερα είναι η τελευταία χώρα στην Ε.Ε. σε δημόσιες δαπάνες για την παιδεία. Όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι στο 5,25%, στη χώρα μας είμαστε κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα σήμερα είναι η τελευταία στην Ε.Ε. στις δημόσιες δαπάνες ανά φοιτητή, σε δαπάνες ανά φοιτητή σε σχέση με το κατά κεφαλήν εισόδημα, 1,4% , όταν ο μέσος όρος στην Ε.Ε., σύμφωνα με τα στοιχεία της EUROSTAT είναι στο 16,5%. Η Ελλάδα είναι σήμερα τελευταία στην Ε.Ε. στις δημόσιες δαπάνες για την έρευνα, όταν αυτές είναι καθηλωμένες στο 0,57-0,6 του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος της Ε.Ε., πάλι σύμφωνα με τα στοιχεία της EUROSTAT, ανέρχεται στο 1,84%.
Σήμερα λοιπόν για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια ξεκινάει ένας ακόμα διάλογος. Και πάλι υποτίθεται ότι ξεκινά από μηδενική βάση. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι τα τέσσερα τελευταία χρόνια έγιναν τόσες πολλές και τόσο βίαιες παρεμβάσεις στο χώρο της εκπαίδευσης από την πλευρά της κυβέρνησης που μόνο στο μηδέν δεν μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε. Σήμερα βρισκόμαστε πολύ, μα πολύ πιο κάτω από το μηδέν.
Ο κ. Σπηλιωτόπουλος λοιπόν, ο Υπουργός Παιδείας, ισχυρίζεται ότι ο διάλογος ξεκινάει από μηδενική βάση. Υποθέτω ότι αυτό το κάνει για δύο σημαντικούς λόγους.
Πρώτον, γιατί είναι «γραμμή» όλων των νέων υπουργών της κυβέρνησης, μετά από τον τελευταίο ανασχηματισμό, να παριστάνουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους προκατόχους τους. Το ίδιο κάνει και ο κ. Χατζηγάκης στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ο οποίος μας λέει ότι, δεν έχω καμία σχέση με τον κ. Κοντό. Το ίδιο ο κ. Παπαθανασίου στο Υπ. Οικονομίας, ο οποίος προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν έχει καμία σχέση, παρότι ήταν υφιστάμενός του, με τον κ. Αλογοσκούφη. Ακόμη και ο κ. Δένδιας, στην πολύκροτη υπόθεση της απόδρασης Παλαιοκώστα, προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν έχει σχέση με τους προκατόχους του.
Βεβαίως γνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα η προσπάθεια του κ. Σπηλιωτόπουλου να αποδείξει ότι δεν έχει σχέση με τον κ. Στυλιανίδη έχει να κάνει με τη συνολικότερη προσπάθεια να αποδείξει ότι δεν χρεώνεται την πολιτική του κ. Στυλιανίδη. Δεν χρεώνεται το γεγονός ότι ο κ. Στυλιανίδης το βράδυ της δολοφονίας του Αλ. Γρηγορόπουλου ήταν σε κέντρο διασκέδασης και την επομένη στο γήπεδο για να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Ταυτόχρονα όμως είναι και μια προσπάθεια -να χρησιμοποιήσω μια έκφραση που την εισήγαγε στην πολιτική ορολογία η κα Παπαρήγα- μια προσπάθεια να «χαϊδέψει τα αυτιά» της εξεγερμένης νεολαίας, των νέων που εξεγέρθηκαν τον Δεκέμβρη με αιτίες.
Βασική αιτία αυτής της εξέγερσης ήταν ένα σχολείο που δεν ανταποκρινόταν στις ανάγκες και στα όνειρά τους, ένα Πανεπιστήμιο που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα όνειρα και τις προσδοκίες τους, και να τους πείσει ότι μ΄ αυτόν τον τρόπο, μ΄ αυτό το διάλογο συμμερίζεται έστω ορισμένες από τις ανησυχίες τους.
Ταυτόχρονα όμως η επίκληση της μηδενικής βάσης του διαλόγου έχει και σαν στόχο, ουσιαστικό στόχο από την πλευρά του κ. Σπηλιωτόπουλου να βάλει και νέα θέματα στο τραπέζι, από συντηρητική πλευρά. Θέματα που έχουν ανοίξει από τον Δεκέμβρη και μετά, και συγκεκριμένα το θέμα του ασύλου.
Εμείς λοιπόν λέμε απέναντι σ΄ αυτή την προσπάθεια του διαλόγου από μηδενική βάση ότι δεν μπορεί να γίνεται διάλογος από μηδενική βάση, που σημαίνει δηλαδή ομολογία αποτυχίας της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής από τον προηγούμενο διάλογο και μετά, και την ίδια στιγμή να κρατάς ανοιχτά όλα τα στοιχεία της πολιτικής αυτής. Δηλαδή το νόμο-πλαίσιο, που εξαρτά την χρηματοδότηση των ΑΕΙ από τη σχέση τους με τα ιδιωτικά κεφάλαια και την de facto αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών ως ιδιωτικών πανεπιστημίων, ακόμα-ακόμα και της περιβόητης βάσης του 10 που οδήγησε σε μεγάλη αύξηση της μαθησιακής διαρροής.
Αυτό δεν είναι διάλογος από μηδενική βάση. Διάλογος από μηδενική βάση σημαίνει παγώνω όλα τα διαφιλονικούμενα ζητήματα, όλα τα ζητήματα εκείνα που δημιουργούν εντάσεις και διχάζουν την εκπαιδευτική κοινότητα και την ελληνική κοινωνία και ελάτε να συζητήσουμε ανοιχτά για το πώς θα προχωρήσουμε. Δεν κάνει αυτό η κυβέρνηση.
Εμείς θέσαμε έγκαιρα τις προϋποθέσεις προκειμένου να συμμετέχουν σ΄ έναν ουσιαστικό διάλογο. Οι αναγκαίες προϋποθέσεις που θέσαμε ήταν τρεις:
- Πρώτον, να αποσυρθούν όλες οι ρυθμίσεις για τα ΚΕΣ και να εφαρμοστεί το Σύνταγμα.
- Δεύτερον, να παγώσει η εφαρμογή του νόμου-πλαισίου που άνοιξε τεράστιες πληγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και
- Τρίτον, να υπάρξει δέσμευση άμεσα για αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία.
Δεν έγινε δεκτή καμία απ΄ αυτές τις τρεις προϋποθέσεις. Γι αυτό το λόγο και δεν θα νομιμοποιήσουμε ένα διάλογο παρωδία με την παρουσία μας, ένα διάλογο που είναι καταδικασμένος να καταλήξει σε αποτυχία.
Από την άλλη όμως, με αίσθημα ευθύνης, καταθέτουμε σήμερα δημόσια τις προγραμματικές μας θέσεις, το πρόγραμμά μας για την Παιδεία. Θα το καταθέσουμε και σε διαδοχικές συναντήσεις που θα έχουμε με όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, ξεκινώντας από αύριο σε συνάντηση που θα έχουμε με την ΟΛΜΕ.
Θέτουμε όμως σε δημόσια συζήτηση και τρεις βασικούς άξονες των προτάσεών μας αυτών.

- Πρώτος άξονας είναι η αύξηση της χρηματοδότησης. Για τον ΣΥΡΙΖΑ η παιδεία είναι ένα μη διαπραγματεύσιμο κοινωνικό αγαθό. Γι αυτό και επιδιώκουμε ένα αναβαθμισμένο, δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Σήμερα που όλα μετατρέπονται σε εμπόρευμα και παντού επικρατούν οι όροι της αγοράς, εμείς τονίζουμε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για μια Παιδεία που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας του σήμερα και του αύριο, είναι, όχι μόνο η διαφύλαξη, αλλά και η περαιτέρω ενίσχυση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες. Και απαραίτητη προϋπόθεση για μια τέτοια εκπαίδευση είναι το αυτονόητο, η άμεση αύξηση της χρηματοδότησης στον κρατικό προϋπολογισμό.
Θα μου πείτε, τώρα που έχουμε κρίση θα αυξήσουμε τις δαπάνες για την παιδεία; Δεν τίθεται το ίδιο ερώτημα για τις δαπάνες για τους εξοπλισμούς, που τώρα που έχουμε κρίση, όχι μόνο δεν τους κρατάμε σταθερούς, αλλά τους αυξάνουμε κιόλας. Και επιπλέον, η άποψή μας είναι ότι δεν μπορεί ως αντιστάθμισμα στην κρίση να χρηματοδοτούνται ιδιωτικοί δρόμοι και ιδιωτικά έργα και από την άλλη να κόβονται οι δαπάνες στο δημόσιο, δηλαδή στην υγεία, την παιδεία, εκεί που υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη. Άλλωστε είναι φανερό ότι με άλλα εφόδια μπορεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση ένας πολίτης ενός κράτους της Ε.Ε., της βόρειας Ευρώπης για παράδειγμα, που γνωρίζει ότι μπορεί να σπουδάσει το παιδί του ή να πάει στον παιδικό σταθμό δωρεάν και με άλλες προϋποθέσεις ο έλληνας πολίτης, ο οποίος ξέρει ότι θα περάσει την κρίση, έχοντας να αντιμετωπίσει και το δυσβάστακτο οικονομικό βάρος των απαιτούμενων δαπανών που πρέπει να δώσει για να σπουδάσει το παιδί ή για να πάει στον παιδικό σταθμό ή για να πάει στο νηπιαγωγείο.

- Δεύτερος άξονας της πολιτικής μας πρότασης είναι η ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι σύνθημά μας είναι περισσότερη παιδεία, παιδεία για όλους. Στο επιθετικό και ανταγωνιστικό σχολείο του σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ απαντά με ένα ανοιχτό δημόσιο σχολείο, που θα παρέχει σύγχρονη, κριτική και δημιουργική γνώση στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Βασικός μας στόχος είναι η καθιέρωση της διετούς υποχρεωτικής δημόσιας προσχολικής αγωγής και του 12χρονου υποχρεωτικού σχολείου, αντί του σημερινού 9χρονου υποχρεωτικού.
Για να μπορέσει να γίνει εφικτό το σχέδιό μας πρέπει να αλλάξει άμεσα το απάνθρωπο, άδικο, πολυέξοδο και βαθιά ταξικό σημερινό σύστημα επιλογής φοιτητών για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κατά την άποψή μας, δεν είναι ένα τεχνικό ζήτημα, όπου πρέπει να βρούμε τεχνικού χαρακτήρα προτάσεις, αλλά επηρεάζει όλες τις βαθμίδες και εκφράζει τη σχέση της παιδείας με την κοινωνία.
Προτείνουμε λοιπόν την ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ώστε να αποκτήσει το Λύκειο την αυτόνομη εκπαιδευτική του λειτουργία και να απαλλαγεί η χώρα από τη φοιτητική μετανάστευση και να απαλλαγεί κυρίως το οικογενειακό εισόδημα από τις δυσβάσταχτες δαπάνες. Τα μόνα κριτήρια που, κατά την άποψή μας, χωράνε σ΄ αυτή τη διαδικασία είναι αμιγώς γνωστά επιστημονικά και όχι διάφοροι τύποι κλειστών αριθμών εισακτέων, που στερούν από τους νέους ανθρώπους το δικαίωμα στη μόρφωση και τους σπρώχνουν ολοταχώς στην ιδιωτική εκπαίδευση.

- Τρίτος άξονας των προτάσεών μας είναι η απόσυρση του νόμου-πλαίσιου και ουσιαστικός διάλογος με την ακαδημαϊκή κοινότητα για τις αναγκαίες τομές ενίσχυσης του δημόσιου πανεπιστήμιου, με αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών, με ενίσχυση των αναγκαίων υποδομών ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και να προάγει την επιστημονική γνώση και την έρευνα.
Στα πλαίσια αυτά, θυμίζω, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που, κατά τη διάρκεια της συζήτησης και ψήφισης του σημερινού νόμου-πλαίσιου στη Βουλή, είχε καταθέσει ένα ολοκληρωμένο αντι-νομοσχέδιο, μια ολοκληρωμένη πρόταση, σημείο προς σημείο. Η πρόταση αυτή αποτελεί και τη βάση της δικής μας πρότασης για ένα εναλλακτικό Πανεπιστήμιο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.
Θα ήθελα, τέλος, να πω δυο σημεία που, κατά τη γνώμη μου, έχουν ιδιαίτερη σημασία.
Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνηση επιμένει σε μια πολιτική στην Παιδεία που συνδέει την εκπαίδευση και ιδίως τα ανώτατα εκπαιδευτικά και τεχνολογικά ιδρύματα με τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό στην πραγματικότητα είναι και ο νόμος-πλαίσιο. Κι αυτό το έκανε πριν την κρίση. Συνεχίζει όμως να το κάνει και μετά, κατά τη διάρκεια της κρίσης. Κι αυτό, κατά τη γνώμη μας, είναι έξω από κάθε λογική και κάθε όριο. Διότι, την ώρα της κρίσης, που ο ιδιωτικός τομέας βουλιάζει και τρέχει να ζητήσει ζεστό χρήμα από το κράτος, από το δημόσιο για να σωθεί, εμείς, αντί η δημόσια εκπαίδευση να αποτελέσει ένα εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης, της δένουμε στο λαιμό την πέτρα της ιδιωτικής χρηματοδότησης και την πετάμε αναγκαστικά μέσα στην κρίση. Και ειλικρινά θα έπρεπε κάποια στιγμή να τοποθετηθεί κάποιος κυβερνητικός παράγοντας για το πώς μπορεί ένας νόμος, ο οποίος δεν μπόρεσε να λειτουργήσει και δεν έχει λειτουργήσει όλη την προηγούμενη περίοδο που δεν είχαμε κρίση, πιστεύει ότι θα μπορέσει να λειτουργήσει σήμερα εν μέσω της κρίσης.
Και, τέλος, θα ήθελα να πω ότι θα έπρεπε -και καλούμε τον Υπουργό Παιδείας να μας εξηγήσει και να πει αλήθειες στον ελληνικό λαό- για το πώς οι δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού για περικοπές των δημοσίων δαπανών θα εφαρμοστούν στο χώρο της Παιδείας, με τις τόσες λειτουργικές ανάγκες στα δημόσια πανεπιστήμια, ιδίως της περιφέρειας, που κλείνουν, αναστέλλουν τη λειτουργία τους γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα, στα σχολειά μας όπου ώρες πολλές χάνονται γιατί υπάρχουν τεράστια οργανικά κενά και τις θέσεις τις καλύπτουν αναπληρωτές και ωρομίσθιοι. Πώς θα εφαρμοστεί αυτή η πολιτική που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός για την κρίση στο χώρο της Παιδείας. Πρέπει να πουν αλήθειες στον ελληνικό λαό.
Εμείς έχουμε ένα διαμετρικά αντίθετο σχέδιο και πρόγραμμα. Πιστεύουμε ότι η ενίσχυση της παιδείας είναι μια από τις απαραίτητες εκείνες κινήσεις που μπορούν να διασφαλίσουν τους πολίτες απέναντι στην κρίση αλλά και μπορεί να αποτελέσει όχημα για την υπέρβαση της κρίσης και την προστασία της κοινωνίας.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο διάλογος αυτός από μηδενική βάση είναι ένας προσχηματικός διάλογος. Άλλωστε από τα 30 μέλη που απαρτίζουν το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τα 17 είναι διορισμένα από τον Υπουργό Παιδείας. Άλλωστε χθες στη Σύνοδο των Πρυτάνεων ο Υπουργός Παιδείας είπε ξεκάθαρα ότι, ακόμα και από ομόφωνες αποφάσεις δεν δεσμεύομαι, σε σχέση με αλλαγές στο νόμο-πλαίσιο.
Για μας είναι ξεκάθαρο ότι κι αυτή είναι κίνηση εντυπωσιασμού, που εντάσσεται στο συνολικό επικοινωνιακό σχέδιο που ξεκίνησε από την πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού να συναντήσει τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών κομμάτων και να τους ζητήσει στην ουσία τη δυνατότητα να κυβερνάει αυτός με το δικό του σχέδιο κι εμείς να συναινούμε. Τη δική μας συναίνεση ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Παιδείας δεν θα την έχει. Αντιθέτως, εμείς θεωρούμε ότι σήμερα δεν χρειάζονται συναινέσεις. Απαιτούνται ρήξεις με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές. Άρα εμείς θα προσπαθήσουμε να διερευνήσουμε το πεδίο συμφωνίας, συναίνεσης και κοινής δράσης με όλους τους εκπαιδευτικούς φορείς προκειμένου να ανατρέψουμε την εφαρμοζόμενη πολιτική προς όφελος των μαθητών, των φοιτητών, των εκπαιδευτικών, κυρίως όμως της ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της, που επιβαρύνεται δυσβάστακτα από το εκπαιδευτικό σύστημα όπως είναι σήμερα».

O Aλκης Ρήγος παρουσίασε τις πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ το ερχόμενο διάστημα.
Ειδικότερα, τόνισε:

«Έχουμε προγραμματίσει συναντήσεις με τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών. Αύριο θα δούμε την ΟΛΜΕ. Θα συναντηθούμε με τα συντονιστικά μαθητών, φοιτητών καθώς και την Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων.
Οργανώνουμε το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, 14 και 15 Μαρτίου, πανελλαδική διημερίδα συζήτησης για θέματα παιδείας στη Θεσσαλονίκη.Στις 19 Μαρτίου προχωράμε σε σύσκεψη των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων του ΣΥΡΙΖΑ Αθήνας, Πειραιά στο Πολυτεχνείο. Παράλληλες συγκεντρώσεις και συζητήσεις οργανώνονται τουλάχιστον σε όλες τις κεντρικές πανεπιστημιουπόλεις.Το υλικό που θα συγκεντρωθεί θα εμπλουτίσει τις τελικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στη Β΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Απριλίου.
Στόχος μας είναι να κλείσει όλη αυτή η διαδικασία της συζήτησης με μια μεγάλη συγκέντρωση στην Αθήνα, στο τέλος Μαρτίου.
Η συμμετοχή στις επιμέρους αυτές ανοιχτές συζητήσεις καθώς και στην Πανελλαδική είναι προφανώς ισότιμη για μέλη των συνιστωσών και μη ενταγμένων σε συνιστώσες μέλη του εγχειρήματος. Αποτελεί ένα πείραμα του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ οριζόντιας συζήτησης και σύνθεσης απόψεων σε μια φάση που η κυβέρνηση επιχειρεί, με μια απλά συναινετική πολιτική, να περιορίσει το θέμα σε τεχνικής φύσης και μη αντιμετώπισης των ουσιαστικών προβλημάτων. Καμία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, δεν θα έλεγε κανείς παιδαγωγός, από όποια σχολή αντίληψης κι αν προέρχεται, ότι μπορεί να ξεκινήσει από ένα κακοφορμισμένο σημείο του εξεταστοκεντρικού συστήματος, όπως είναι οι πανελλαδικές εξετάσεις. Κανείς παιδαγωγός δεν θα υποστήριζε ότι μπορεί να ξεκινήσει μια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που δεν θα αρχίζει από τη βασική εκπαίδευση».

Τα αποτελέσματα του εσωκομματικού δημοψηφίσματος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Έγινε και στο Νομό Πρέβεζας η διαδικασία της εκλογής των υποψηφίων ευρωβουλευτών του Συνασπισμού, διαδικασία που προβλέπεται από το καταστατικό του Κόμματος.

Όπως είναι γνωστό και έχει αναγνωριστεί από εχθρούς και φίλους, ο ΣΥΝ είναι το μόνο Κόμμα που η επιλογή των υποψηφίων ευρωβουλευτών δεν γίνεται με «αρχηγικό» ρουσφέτι, αλλά με ετυμηγορία των μελών.

Στο Νομό Πρέβεζας ψήφισαν 111 μέλη του Κόμματος και της Νεολαίας

Ψήφισαν για την πρώτη θέση τους
Δ. Παπαδημούλη 55
Ν. Χουντή 45
Π. Τριγάζη 4
Ν. Θεοδωρακοπούλου 1
Ε. Μπιτσαξή 1
Βρέθηκαν και 5 άκυρα ψηφοδέλτια

Συνολικότερα στοιχεία, που ανακοίνωσε η κεντρική εφορευτική επιτροπή για το 100% των Πολιτικών Κινήσεων, δείχνουν ότι ψήφισαν 12.248 μέλη και η σειρά κατάταξης των υποψηφίων είναι:

Για την πρώτη θέση:

1) Χουντής Νίκος 49,11%
2) Παπαδημούλης Δημήτρης 42.87%
3) Τριγάζης Πάνος

Μετά τα αποτελέσματα αυτά επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΣυΡιζΑ θα τεθεί ο Νίκος Χουντής , Γραμματέας του ΣΥΝ

Πρέβεζα 9 Μαρτίου 2009

Το Γραφείο Τύπου της Ν.Ε. Πρέβεζας του ΣΥΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Η Νομαρχιακή Πολιτική Επιτροπή Πρέβεζας του Συνασπισμού

Καλεί

όλα τα μέλη του Κόμματος και της Νεολαίας να συμμετάσχουν μαζικά στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη των υποψηφίων για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009

Η ψηφοφορία στην Πρέβεζα θα γίνει στα γραφεία –Σαπουντζάκη 3
Την Κυριακή 8 Μαρτίου 10π.μ - 2μ.μ και 5μ.μ - 8μ.μ
και την Δευτέρα 9 Μαρτίου 5μ.μ – 8μ.μ

Στην Φιλιππιάδα η ψηφοφορία θα γίνει στα γραφεία
σε ώρες που θα ορίσει η Τοπική Οργάνωση

Δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές έχουν όλα τα μέλη του ΣΥΝ και της νεολαίας του ΣΥΝ που είναι εγγεγραμμένα μέλη στις οργανωτικές καταστάσεις έως στις 9/12/08, όπως ορίζει το καταστατικό. Επίσης τα μέλη θα πρέπει να είναι οικονομικώς τακτοποιημένα. Ως οικονομική τακτοποίηση ορίζεται, κατ' ελάχιστον, η εξόφληση των συνδρομών του τελευταίου τριμήνου (10€), κάτι που μπορεί να γίνει και την ημέρα της ψηφοφορίας. Η ψηφοφορία είναι μυστική .

Πρέβεζα 5/3/2009
Η εφορευτική επιτροπή

Ο ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΔΙΑΙΡΕΙ, ΔΕΝ ΕΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Του Πάνου Τριγάζη*

Οι ηγεσίες της ΕΕ συναντήθηκαν εκτάκτως την περασμένη Κυριακή με θέμα την αντιμετώπιση της κρίσης, που συγκλονίζει την παγκόσμια οικονομία και γεννάει βαθιές διαιρέσεις στην Ευρώπη. Ωστόσο, εμμένουν στις ίδιες νεοφιλελεύθερες «συνταγές» και δεν εννοούν να απαλλάξουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες από τον «κορσέ» του Συμφώνου Σταθερότητας. Η ανεργία απειλεί να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με κύρια θύματα τους νέους και τις γυναίκες.

Θα μπορούσε η ΕΕ να αποτελέσει το «αντίπαλο δέον» για την αντιμετώπιση της κρίσης αν είχε ακολουθηθεί μια διαφορετική πορεία ενοποίησης, με υπεράσπιση του «ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου» και προώθηση της πραγματικής σύγκλισης των χωρών-μελών. Επιπλέον, αν είχε επιλεγεί ο δρόμος της πανευρωπαϊκής συνεργασίας και μια στενότερη προσέγγιση με τη Ρωσία στη βάση του αμοιβαίου οφέλους, της κοινής ανάπτυξης και της κοινής ασφάλειας όλης της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Αντιθέτως, οι ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες έγιναν πιο ευάλωτες εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων και ευρωατλαντικών επιλογών των κυρίαρχων κύκλων. Αυτό αποτυπώθηκε στη διεύρυνση των ανισοτήτων, την εξάπλωση της ανεργίας, της επισφαλούς εργασίας και της φτώχειας, την αποδόμηση του κράτους πρόνοιας, τη διαιώνιση των δημοκρατικών και οικολογικών ελλειμμάτων, τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, την αναγνώριση της πρωτοκαθεδρίας του ΝΑΤΟ στα θέματα της ευρωπαϊκής ασφάλειας.

Ασκώντας έντονη κριτική στην ακολουθούμενη πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, η Ευρωπαϊκή Αριστερά απορρίπτει ταυτόχρονα τις αντιλήψεις εθνικού απομονωτισμού που είναι εντελώς παρωχημένες στις πραγματικότητες του 21ου αιώνα. Χωρίς να μειώνονται στο ελάχιστο οι αγώνες μας στο εθνικό επίπεδο για την ήττα του νεοφιλελευθερισμού και του ατλαντισμού, θεωρούμε ότι η Ευρωπαϊκή ενοποίηση αποτελεί ένα ευρύ πεδίο όπου η ενοποίηση των αγορών και των δυνάμεων του κεφαλαίου διαμορφώνει συνθήκες και για τη διεθνοποίηση των ταξικών, κοινωνικών και πολιτικών αγώνων που ήδη αναπτύσσονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οδηγούν σε ευρωπαϊκές δομές του κινήματος, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, κ.α.

Στην πορεία προς τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009, η Ευρωπαϊκή Αριστερά –μαζί της και ο ΣΥΝ- προβάλλει τις δικές της εναλλακτικές προτάσεις, συνδέοντας το σήμερα με το αύριο, το όραμα με την πράξη. Με την πεποίθηση ότι μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή, διεκδικούμε μια διαφορετική πορεία ευρωπαϊκής οικοδόμησης, που περνάει μέσα από την ήττα του νεοφιλελευθερισμού. Για μια Ευρώπη της πλήρους απασχόλησης και της πραγματικής σύγκλησης, μια Ευρώπη δημοκρατική, κοινωνική, ειρηνική, οικολογική και φεμινιστική, ανοιχτή σ΄ένα σοσιαλιστικό μέλλον με δημοκρατία και ελευθερία.

Επίσης διεκδικούμε τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού συστήματος πολυδιάστατης ασφάλειας – οικονομικής, πολιτικής, οικολογικής, ανθρώπινης – όπου θα έχει ρόλο και η «διπλωματία των πολιτών και των κινημάτων». Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι προτάσεις μας για την οικοδόμηση και της πανευρωπαϊκής συνεργασίας, στηριγμένης και σε μια νέα σχέση της Ε.Ε. με τη Ρωσία, για την αποτροπή νέων διαιρέσεων στην ήπειρό μας, που δημιουργεί η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και η «αντιπυραυλική ασπίδα». Ταυτόχρονα, υποστηρίζουμε σταθερά ότι δεν έχει μέλλον μια «Ευρώπη – φρούριο», αντιθέτως το ζητούμενο είναι μια Ευρώπη αλληλέγγυα με τον «Τρίτο Κόσμο». Θέλουμε μια νέα Ευρώπη για έναν νέο κόσμο.

* Ο Πάνος Τριγάζης είναι υπεύθυνος του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝ.

Συνέντευξη Τύπου της κεντρικής εφορευτικής επιτροπής του Συνασπισμού για τις εσωκομματικές εκλογές υποψηφιων για το ευρωψηφοδέλτιο

H Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή για τις εσωκομματικές εκλογές υποψηφίων, που θα στελεχώσουν το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου στοιχεία γύρω από τη διαδικασία για την εκλογή των υποψηφίων.

Στην εισαγωγή του ο Α. Καρίτζης, υπεύθυνος Τύπου του κόμματος, τόνισε:

Οι ευρωεκλογές για μας είναι μια κεντρική εκλογική μάχη, που έχει και εθνικά χαρακτηριστικά.
Οι ευρωεκλογές θα διεξαχθούν σε ένα έντονο κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον, που θα κυριαρχείται από την οικονομική κρίση και από τον αδιέξοδο δρόμο που ακολουθούν τόσο οι πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τη χώρα τα προηγούμενα χρόνια όσο και οι αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις σε επίπεδο Ε.Ε. Αν δείτε και τα αποτελέσματα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής, επί της ουσίας είναι μη αποτελέσματα, διότι δεν υπάρχει καμία στρατηγική διεξόδου. Δεν θεωρείται στρατηγική διεξόδου η εξακολούθηση εφαρμογής της ίδιας πολιτικής που οδήγησε στην κρίση. Έχουμε μια εμμονή στην ίδια αδιέξοδη πολιτική, έχουμε μια εμμονή και στη χρηματοδότηση της μαύρης τρύπας του χρηματοπιστωτικού συστήματος που δεν πρόκειται να οδηγήσει στη διέξοδο από την κρίση.
Για μας ο στόχος στις ευρωεκλογές είναι να γίνει ένα βήμα για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού που δεν αντιστοιχεί, θεωρούμε εμείς, στις περιστάσεις. Το βήμα αυτό έχουμε τη δυνατότητα να το πετύχουμε γιατί κατεβαίνουμε σ΄ αυτές τις εκλογές με την πολιτική συμμαχία που έχουμε συστήσει, βαθαίνει καθημερινά και έχει σφραγίσει τις πολιτικές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια στη χώρα, τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Θεωρούμε ότι αυτό το βήμα για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού είναι το απαραίτητο βήμα για να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές και ανατροπές και να μπει η χώρα σε μια άλλη πορεία, σε μια πορεία ανταγωνιστική με την έως σήμερα πορεία. Κάτι που πιστεύουμε ότι είναι και ο μόνος τρόπος για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο και να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της κρίσης με όρους υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζομένων και της νεολαίας.

Ο Τ. Κορωνάκης, εκ μέρους της Εφορευτικής Επιτροπής, τόνισε:

«Όπως ήδη γνωρίζετε, με ομόφωνη απόφαση του διαρκούς συνεδρίου του ΣΥΝ η διεξαγωγή των πανελλαδικών εσωκομματικών προκριματικών εκλογών για τις τρεις πρώτες θέσεις που θα αντιστοιχούν στο κόμμα μας στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει στις 8-9/3/09.
Σε κάθε Νομαρχιακή Επιτροπή (Ν.Ε.) ή Πολιτική Κίνηση (Π.Κ.) θα υπάρχει κάλπη ανοιχτή το διήμερο 8-9/3/09 και θα κλείσει υποχρεωτικά στις 8.00 μ.μ. στις 9/3/09. Κάθε Ν.Ε. ή Π.Κ. εκλέγει Εφορευτική Επιτροπή που θα έχει την ευθύνη των εκλογών και θα ενημερώνει την Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή.
Οι κάλπες θα τοποθετηθούν στα κομματικά γραφεία του ΣΥΝ ,στο κέντρο και την περιφέρεια. Στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν γραφεία, οι εκλογές μπορούν να γίνουν σε γραφεία γειτονικής οργάνωσης ή σε δημόσιο χώρο και σε κάθε περίπτωση σε συνεννόηση με την Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή.
Οι τοπικές εφορευτικές επιτροπές έχουν την ευχέρεια να καθορίσουν οι ίδιες το ωράριο της ψηφοφορίας κατά τη διάρκεια του διημέρου. Όμως είναι απόλυτα δεσμευτικό προς όλους ότι καμία κάλπη δεν πρέπει να ανοίξει και να καταμετρηθεί αποτέλεσμα πριν από τις 8 μ.μ. της Δευτέρας 9/3/09 ημέρα και ώρα κατά την οποία θα πρέπει να ανοιχτούν όλες οι κάλπες και να ξεκινήσει η καταμέτρηση.
Δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές έχουν όλα τα μέλη του ΣΥΝ που είναι εγγεγραμμένα μέλη στις οργανωτικές καταστάσεις έως στις 9/12/08, όπως ορίζει το καταστατικό. Επίσης τα μέλη θα πρέπει να είναι οικονομικώς τακτοποιημένα.
Η ψηφοφορία είναι μυστική.
Το εκλογικό σύστημα θα είναι το ίδιο με τις προηγούμενες φορές, τα ψηφοδέλτια θα καταρτιστούν με αλφαβητική σειρά και κάθε μέλος που θα ψηφίζει καταγράφει την προτίμησή του βάζοντας αριθμητικά (1η, 2η, 3η) τη σειρά προτίμησής του για τους 3 υποψήφιους που θα διαλέξει.
Η τελική κατάταξη θα γίνει ως εξής: O/H υποψήφιος/α που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες πρώτες (1η) προτιμήσεις θα λάβει την πρώτη θέση. Ο/Η υποψήφιος/α που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες αθροιστικά πρώτες και δεύτερες προτιμήσεις (1η, 2η ) θα λάβει την δεύτερη θέση. Ο/Η υποψήφιος/α που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες αθροιστικά πρώτες δεύτερες και τρίτες προτιμήσεις (1η, 2η, 3η) θα λάβει την τρίτη θέση Σε περίπτωση ισοψηφίας στην 1η θέση θα υπολογιστούν οι προτιμήσεις των υποψηφίων που θα έχουν στην δεύτερη θέση (2η) και θα εκλεγεί αυτός/ή που θα έχει τις περισσότερες. Σε περίπτωση ισοψηφίας στη 2η, 3η, θέση θα υπολογίζονται οι προτιμήσεις στις 1η, και 2η αντίστοιχα και θα εκλέγεται αυτός/ή που θα έχει τις περισσότερες προτιμήσεις.
Η σύνθεση της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής είναι η εξής: Δούκας Γιάννης, Ζευγολατάκος Βρασίδας, Καλκανδής Πέτρος, Κορωνάκης Τάσος, Μπαγεώργος Στέφανος, Παλαμαριτζής Γιώργος, Πουλάκης Κώστας, Σακελλαρίδης Γαβριήλ και Σαρρής Μανώλης.

Οι σύντροφοι που υπέβαλαν υποψηφιότητα για τις εσωκομματικές εκλογές είναι οι κάτωθι:

ΓΕΩΡΓΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ
ΓΟΥΡΓΟΥΡΗ ΦΑΝΗ
ΘΕΩΔΟΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΝΑΤΑΣΑ
ΜΑΥΡΕΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
ΜΠΙΤΣΑΞΗ ΕΛΕΝΗ
ΜΠΟΝΟΒΟΛΙΑΣ ΝΙΚΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ
ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΠΙΛΑΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΝΗ
ΤΡΙΓΑΖΗΣ ΠΑΝΟΣ
ΧΟΥΝΤΗΣ ΝΙΚΟΣ

Η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή καλεί όλες τις Ν.Ε., τις Π.Κ. και τις οργανώσεις νεολαίας του ΣΥΝ να δραστηριοποιηθούν και να συμβάλλουν ώστε, μαζί με την ολόπλευρη ενημέρωση των συντρόφων, οι εσωκομματικές εκλογές, που γίνονται για 4η φορά, και που είναι μοναδική δημοκρατική λειτουργία, να έχουν τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και να διεξαχθούν με την τήρηση όλων των κανόνων-προθεσμιών για μια άψογη δημοκρατική διαδικασία.»

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

- Πολλοί προσδίδουν σ΄ αυτό το δημοψήφισμα τα χαρακτηριστικά άλλης μιας εσωκομματικής μάχης…. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη…

Τ. ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ: Ακριβώς το αντίθετο. Την στιγμή που όλα τα άλλα κόμματα θα επιλέξουν με την απόφαση του αρχηγού τους ή, στην καλύτερη περίπτωση, κάποιου κεντρικού οργάνου για το ποιοι θα είναι υποψήφιοι στις ευρωεκλογές, εμείς ανοίγουμε αυτή τη διαδικασία στα μέλη μας, μια πολιτική διαδικασία που μας κάνει περήφανους ως ένα κόμμα της δημοκρατικής Αριστεράς, την οποία επιλέξαμε πρώτοι και την προτείνουμε και στα υπόλοιπα κόμματα, εάν θέλουν να μιλάνε για δημοκρατία κι αν δεν φοβούνται για τις επιλογές των μελών τους, να χρησιμοποιήσουν κι αυτοί αντίστοιχες διαδικασίες.
Για μας δεν υπάρχουν διαδικασίες κλειστού τύπου. Η πολιτική συζήτηση είναι ανοιχτή στο εσωτερικό του ΣΥΝ. ….

- Παρόλα αυτά υπήρξαν καταγγελίες για απόπειρες παραγκωνισμού…..

Α. ΚΑΡΙΤΖΗΣ: Συχνά θεωρείται ότι μια διαδικασία εσωτερική στην οποία υπάρχουν πολιτικές διαφωνίες, πολιτικές συζητήσεις και διαφοροποιήσεις, συχνά θεωρείται ότι δεν είναι σύνηθες ένα κόμμα να κάνει αυτή τη συζήτηση ανοιχτά. Συχνά το θεωρείτε ως στοιχείο προβλήματος ή κάτι το οποίο αποδυναμώνει. Εμείς, αντίθετα, θεωρούμε -κι έτσι έχουμε πορευτεί όλο αυτό το διάστημα κι έτσι θα πορευτούμε και στο μέλλον- ότι αυτό είναι στοιχείο της δύναμής μας και όχι αδυναμίας. Η υγιής πολιτική αντιπαράθεση στο εσωτερικό του κόμματος θεωρούμε ότι είναι ένα θετικό στοιχείο που μας δίνει δύναμη και αποτελεί κι ένα στοιχείο πολιτικής κουλτούρας, το οποίο, αν ακολουθούνταν και από άλλα κόμματα, η πολιτική ζωή του τόπου θα ήταν πολύ πιο υγιής. …

Κ. ΠΟΥΛΑΚΗΣ: Ιστορικά και από τα τρία προηγούμενα εσωκομματικά δημοψηφίσματα, ο ΣΥΝ βγήκε μετά τα εσωκομματικά δημοψηφίσματα ενωμένος. Παρόλο που και τότε υπήρχαν υποψήφιοι με προσωπικότητες με διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις μέσα στο χώρο του ΣΥΝ. Άρα μ΄ αυτή την έννοια δεν το φοβόμαστε.
Το δεύτερο είναι ότι έξω από τη δημοκρατική διαδικασία, είναι κι ένα άλλο στοιχείο, ο εκλογικός τρόπος με τον οποίον γίνεται η καταμέτρηση των ψήφων, όπου είναι ένα προχωρημένο εκλογικό σύστημα, που κάνει ένα βήμα ακόμα περισσότερο στην εσωκομματική δημοκρατία, αφού δεν ταυτίζει τους τρεις σταυρούς που θα έβαζαν τα μέλη και τους δίνει μια βαρύτητα πολύ περισσότερη με το πρώτος, δεύτερος, τρίτος. Άρα δίνει ένα βάρος περισσότερο στα μέλη στο να αξιολογήσουν και να ψηφίσουν μέσα στο εσωκομματικό δημοψήφισμα.

- … Θέσατε θέμα ανατροπής του πολιτικού σκηνικού…. Αυτό συνδέεται με κάποιο ποσοστό;…
Α. ΚΑΡΙΤΖΗΣ: Ο στόχος μας είναι η εκλογή τεσσάρων ευρωβουλευτών. Ένα μεγάλο διψήφιο ποσοστό το οποίο θα αντιστοιχεί στην έντονη κοινωνική διεργασία που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία, η οποία ζητά ριζικές αλλαγές. Εμείς θεωρούμε ότι αυτό είναι ένα ρεύμα στην ελληνική κοινωνία το οποίο διαρκώς διευρύνεται, αντιλαμβάνεται τα αδιέξοδα και ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο σ΄ αυτή την πορεία. Μ΄ αυτό το ρεύμα έχουμε προσπαθήσει να συντονιστούμε και θεωρούμε ότι θα κάνουμε προσπάθεια να το εκφράσουμε και στη διάρκεια των ευρωεκλογών. Μια αλλαγή η οποία είναι σήμερα αναγκαία όσο ποτέ, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

- Ο Αλ. Αλαβάνος στη συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ» είχε πει ….
Η αναφορά του Αλ. Αλαβάνου δεν είχε να κάνει με συγκεκριμένες εκλογικές μάχες. Ήθελε να δείξει το γεγονός ότι η Αριστερά δεν προσδιορίζεται, ούτε καθορίζει την πολιτική της στρατηγική από το τι λένε οι δημοσκοπήσεις.

To Γραφείο Τύπου