Ανακοίνωση του προεδρείου του πανελλαδικού σώματος του ΣΥΡΙΖΑ

Στις 18 και 19 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας η προγραμματισμένη συνεδρίαση του Πανελλαδικού Σώματος του ΣΥΡΙΖΑ, τη σύνθεση του οποίου αποτέλεσαν τα Κεντρικά (Κεντρική Γραμματεία και Κοινοβουλευτική Ομάδα) και Περιφερειακά (οι Γραμματείες των Νομαρχιακών, Τοπικών και Κλαδικών Επιτροπών ολόκληρης της χώρας) Όργανα καθώς και μεγάλος αριθμός στελεχών που συμμετέχουν σε θεματικές και άλλες Επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ.

Το Πανελλαδικό Σώμα του ΣΥΡΙΖΑ, που με αυτή τη μορφή συνεδρίασε για πρώτη φορά, μέσα από μια πλούσια συζήτηση και γόνιμο προβληματισμό:

Α) Ολοκλήρωσε τις συζητήσεις και τα συμπεράσματα για τις ευρωεκλογές της 7/06/09, εκτιμώντας ότι το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν αρνητικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με τους στόχους που είχαν τεθεί, τις προσδοκίες, αλλά και τις δυνατότητες και τη δυναμική του εγχειρήματός μας. Συνόψισε λάθη, αδυναμίες και ανεπάρκειες στην πολιτική παρέμβαση και στην οργάνωση της προεκλογικής δραστηριότητας και ζητήματα που συνδέονται με την εκπομπή του πολιτικού στίγματος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και των απαντήσεων που δόθηκαν στις ενορχηστρωμένες επιθέσεις που δέχτηκε από κόμματα και ΜΜΕ.

Β) Ιεράρχησε τα προβλήματα και τα μέτωπα που χρειάζεται να αποτελέσουν προτεραιότητες για την πολιτική και κοινωνική δράση του ΣΥΡΙΖΑ, το αμέσως επόμενο διάστημα, συγκεντρώνοντας την προσοχή του πολιτικού και κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ:

- στην οικονομική κρίση και στην απόκρουση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και μέτρων που επιβάλλονται από την Ε.Ε και την Κυβέρνηση, με την ουσιαστική ανοχή και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

- στην υπεράσπιση των εργασιακών, οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων (μισθοί, συντάξεις, απολύσεις, ανεργία, εργασιακές σχέσεις, τριήμερη και τετραήμερη εργασία με μείωση αποδοχών, βαρέα και ανθυγιεινά).

- στην επαγρύπνηση για τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα και ανάπτυξη ευρύτερου κοινωνικού μετώπου για τα δικαιώματα των μεταναστών, ενάντια στην «μηδενική ανοχή» και για την αντιμετώπιση των συνεπειών στις υποβαθμισμένες περιοχές, καθώς και για την απόκρουση των αντιδραστικών επιλογών που συνιστούν τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν στη Βουλή (άρση απορρήτου, παρακολουθήσεις τηλεφωνημάτων, κάμερες σε 24ωρη βάση, έλεγχοι DNA κ.λπ.).

- στην αντιμετώπιση ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς των προβλημάτων και των αλλαγών που προωθούνται στην εκπαίδευση και αποφασιστική κοινωνική παρέμβαση για τα εκρηκτικά προβλήματα των Νοσοκομείων.

Γ) Διατύπωσε συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, για το επόμενο εξάμηνο σε σχέση με την πολιτική και κοινωνική δράση του ΣΥΡΙΖΑ για την προώθηση των παραπάνω επιλογών και μετώπων στο πλευρό των εργαζομένων και των κοινωνικών κινημάτων.

Ασχολήθηκε τέλος, με την οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ και αποφάσισε:

1) Εν όψει της Οργανωτικής Συνδιάσκεψης του Οκτώβρη να πραγματοποιηθούν Συνελεύσεις σε όλες τις Νομαρχιακές, Τοπικές και Κλαδικές Επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ και Συσκέψεις των Θεματικών και Βοηθητικών Επιτροπών του, με θέμα την οργανωτική ανασυγκρότησή του.

Υλικό των Συνελεύσεων και Συσκέψεων, θα αποτελέσει το σύνολο των προτάσεων που κατατέθηκαν στο Πανελλαδικό Σώμα και όσες υποβληθούν στη συνέχεια.

2) Στα πλαίσια υλοποίησης των αποφάσεων της 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης:

- Να λειτουργήσει άμεσα Γραφείο Τύπου που να κατοχυρώνει την πλουραλιστική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ.

- Να εκδοθεί το περιοδικό του ΣΥΡΙΖΑ.

3) Στην πρώτη Συνεδρίασή της η Γραμματεία να συζητήσει για την ρύθμιση των οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να καλύπτονται ουσιαστικά οι ανάγκες του Ταμείου του ΣΥΡΙΖΑ και των Νομαρχιακών Επιτροπών.

4) Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει άμεσα με οργανωμένο και συντεταγμένο τρόπο, τις διαδικασίες της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για την Οργανωτική Ανασυγκρότηση. Στη Συνδιάσκεψη του Οκτωβρίου, θα συζητηθούν όλες οι προτάσεις και θα παρθούν αποφάσεις σχετικά με την ενιαία πανελλαδική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ όχι ως ενιαίου κόμματος, αλλά ως Οργανισμού πολιτικής συνεργασίας, με αυτοτελή συγκρότηση και πολιτική λειτουργία, με συμμετοχή όλων των συνιστωσών και όλου του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ, είτε ανήκει σε συνιστώσες είτε είναι ανένταχτος, με ισοτιμία χωρίς ηγεμονισμούς και αποκλεισμούς.

Υπήρξε γόνιμος προβληματισμός για την ιδιότητα του «μέλους» του ΣΥΡΙΖΑ με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, που θα αποφασιστούν τελικά στην Οργανωτική Συνδιάσκεψη του Οκτωβρίου.

Το Προεδρείο του Πανελλαδικού Σώματος του ΣΥΡΙΖΑ

ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑ

Άξιζε τον κόπο ένα ταξίδι στο φλεγόμενο από 40 βαθμούς Κελσίου και περικυκλωμένο από όζον και φωτοχημικά σωματίδια λεκανοπέδιο Αθήνας για να παρακολουθήσει κανείς την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣυΡιζΑ;
Και βέβαια, αφού ο Αριστερός δε χάνει την ελπίδα του, πόσο μάλλον μετά από ένα άσχημο εκλογικό αποτέλεσμα και μια ακόμα πιο άσχημη διαχείρισή του…
Πάντως χρειάζεται πολύ κουράγιο, υπομονή και επιμονή, πράγμα που δεν αποδείχτηκε ότι υπάρχει ακόμα, μια και ήταν πολλοί… όσοι δεν ήρθαν στο ραντεβού
Η συζήτηση είχε βασικό άξονα τις αιτίες που μας οδήγησαν στο 4.7% αν και ελπίζαμε σε μεγαλύτερο ποσοστό. Έχουν περάσει 40 μέρες από τις ευρωεκλογές και η Γραμματεία του ΣυΡιζΑ δεν έχει καταφέρει να συμφωνήσει σε ένα κείμενο αποδεκτό από όλους σχετικά με τις αιτίες!!! 40 μέρες είμαστε απόντες από το μετεκλογικό πολιτικό γίγνεσθαι. Αφήσαμε την δεξιά κυβέρνηση μειοψηφίας να ασχημονεί με τους μετανάστες, με τα ανθρώπινα δικαιώματα, προκαλώντας ακόμα και την αντίδραση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Δίπλα το ΠαΣοΚ να συναινεί αμήχανα και ο Καρατζαφέρης χειροκροτεί χαιρέκακα.
Ειλικρινά δεν κατάλαβα γιατί τα μέλη της Γραμματείας του ΣυΡιζΑ δεν συμφώνησαν στην εισήγηση που παρουσίασε ο Συντονιστής της Γραμματείας .
Πως εξηγείται να καταλήγουν σε κοινή απόφαση οι τάσεις του Συνασπισμού που κατά κοινή ομολογία έχουν βαθύτερες διαφορές και όχι οι συνιστώσες του ΣυΡιζΑ;
Έτσι δεν μπορούμε να πάμε μπροστά. Η κουλτούρα της επαναστατικής και ανατρεπτικής σύγχρονης Αριστεράς πρέπει να είναι οι συνθέσεις των απόψεων μέσα από γόνιμο, ειλικρινή και προωθητικό διάλογο. Διάλογος δεν είναι να επιβάλω την δική μου γνώμη, χωρίς ούτε να ακούω τι λέει ο άλλος. Ούτε βέβαια προωθείται ο διάλογος και η απαραίτητη ενότητα με εκφωνήσεις προσωπικών θέσεων από την τηλεόραση, κόντρα στις συλλογικές αποφάσεις. Αυτά ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητα για την Αριστερά τόσων κρίσεων και τόσων διασπάσεων, χαρακτηρίζονται παθογένεια, χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να βρούμε τον ιό.
Είναι ανάγκη να αποκτήσουμε συνείδηση ΣυΡιζΑ. Το όραμά μας του Σοσιαλισμού με Δημοκρατία και Ελευθερία είναι ωραίο, αλλά μακρινό. Ας το πλησιάσουμε με άνοιγμα στην κοινωνία και τα προβλήματά της. Έχουμε Πρόγραμμα, αλλά δεν βρήκαμε τον τρόπο να το εξειδικεύσουμε και να το συζητήσουμε, ούτε καν μεταξύ μας. (Δεν άκουσα κανέναν να λέει, πού διαφωνεί στα στρατηγικά σημεία του Προγράμματος του Συνασπισμού – αλήθεια σε ποιες οργανώσεις συζητήθηκε και ποιες συνιστώσες διατύπωσαν συγκεκριμένη κριτική;) Ας εντοπίσουμε τα σημεία που συμφωνούμε όλοι, και όλοι μαζί με ενιαία συνθήματα και ενιαίο λόγο να προτείνουμε τις θέσεις μας και να ακούσουμε τι λένε οι ακροατές μας . Ας τους βρούμε και να τους ρωτήσουμε, γιατί μας θεώρησαν και μας ίδιους με τους άλλους και αντί για ψήφο, πήγαν για βουτιές. Γιατί ψηφίζουν διεφθαρμένους πολιτικούς, υπονομεύοντας το μέλλον των παιδιών τους; Προσωπικά πιστεύω ότι δεν τους αγγίξαμε με την άγονη τριβή πάνω στις διαφορές μας, και τους απογοήτευσαν οι μάχες που δώσαμε μεταξύ μας για μια καλή θέση στο ευρωψηφοδέλτιο.
Όμως μας θέλουν στο πλευρό τους για την λύση των προβλημάτων τους.
Γι αυτό και υπάρχει βάση για αισιοδοξία, για αντιστροφή του κακού κλίματος.
Και σ’ αυτό συμφώνησαν σχεδόν όλοι στη συνδιάσκεψη παρά τις συγκλονιστικές ομιλίες συντρόφων, που έκφρασαν τον δικαιολογημένο θυμό τους για μια ακόμα χαμένη ευκαιρία…
Προϋπόθεση όχι άλλη αυτομαστίγωση – ναι στη εποικοδομητική κριτική – όχι στα ακραία διλήμματα και στη δαιμονοποίηση.
Δεν κουκουλώνουμε τα λάθη μας, αλλά διδασκόμαστε από αυτά
Ανοιγόμαστε στα προβλήματα του χώρου μας – Δίνουμε περιεχόμενο στις Τοπικές Κινήσεις και τα μέλη μας – Αναδεικνύουμε συνδικαλιστές – Αποκαλύπτουμε ενεργούς πολίτες – Προτείνουμε πολιτικές για κάθε τόπο και κάθε κλάδο.
Η συζήτηση για τη οργανωτική ανασυγκρότηση άνοιξε έτσι κι’ αλλιώς
Ας μη γίνει όμως σε βάρος της εξωστρέφειας και της απαραίτητης ενότητας…

Δημήτρης Παπαδήμος
Μέλος της Γραμματείας ΣυΡιζΑ Πρέβεζας

Πολιτική Απόφαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής || 2. ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ

Σύνοδος 11-12/7/2009

---

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η πολιτική μας και το πρόγραμμα δράσης

Η πολιτική μας σήμερα - λαμβάνοντας υπόψη βέβαια τις αποφάσεις των τελευταίων συνεδρίων- έχει ανάγκη περαιτέρω επεξεργασίας και προσαρμογής στις σημερινές συνθήκες με κύριο χαρακτηριστικό ότι βρισκόμαστε σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.

Η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης πιέζει στην ένταση των νεοφιλελεύθερων-αντιλαϊκών πολιτικών που πλήττουν τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη απαιτώντας και εξασφαλίζοντας συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τα Εθνικά κράτη και κυρίως από τη χώρα μας την οποία έχει θέσει σε καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει αποδεχτεί αυτές τις δεσμεύσεις, υιοθετώντας δε την αντιδραστική και φιλορατσιστική ατζέντα του ΛΑΟΣ, στρέφει σε ακόμη πιο συντηρητικούς δρόμους τη πολιτική της στο οικονομικό, κοινωνικό και δικαιωματικό πεδίο.

Για την απόκρουση αυτής της πολιτικής που επιμερίζει τα βάρη στα αδύνατα στρώματα, ο κόσμος απαιτεί από την Αριστερά να συμβάλλει στη δημιουργία μετώπων, σε θέματα που υπάρχουν συγκλήσεις, όσο το δυνατόν ευρύτερων δυνάμεων της αντιπολίτευσης.

Θα πρέπει ταυτόχρονα να αποκρουστεί και η επιχείρηση συσκότισης και αποσιώπησης των προβλημάτων -που αντιμετωπίζουν μεγάλα λαϊκά στρώματα- με την καθημερινή ενασχόληση του συστήματος (δικομματισμός, ΜΜΕ) με τα σκάνδαλα. Όχι ότι δε μας ενδιαφέρει η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, αντίθετα μάλιστα εμείς έχουμε απαντήσει ότι θα πρέπει οι φάκελοι από τη Βουλή, να πηγαίνουν αμέσως και χωρίς καθυστέρηση στη Δικαιοσύνη.

Η επεξεργασία των λύσεων θα πρέπει να γίνεται με την ενεργό συμμετοχή και συνεργασία των ίδιων των ενδιαφερομένων. Η εκφώνηση μέσω των ΜΜΕ από μόνη της δεν αρκεί, θα πρέπει οι προτάσεις να οδηγούν σε διεργασίες που θα μετασχηματίζουν την εκφώνηση σε συνειδητή επιλογή, σε μαζική παρέμβαση και αγωνιστική διεκδίκηση, ώστε η κοινωνική γείωση να δημιουργεί σταθερότητα και συνέχεια. Θα πρέπει να πείθουμε ότι η επιμονή στους στόχους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να πετυχαίνουμε νίκες. Αυτό φάνηκε με το άρθρο 16, τον Βοτανικό, το πάρκο στη Χ. Τρικούπη, την παραλία του Αγ. Κοσμά κλπ.

Ξέρουμε ότι στις σημερινές συνθήκες αυτό είναι πολύ δύσκολο, αλλά και χωρίς αυτό δεν γίνεται. Θα βρισκόμαστε κάθε φορά προ εκπλήξεων, θα αναζητούμε τα λάθη αλλού- όπως σ’ αυτές τις ευρωεκλογές- και η ιστορία της Αριστεράς και ιδιαίτερα της ριζοσπαστικής θα συνεχίζει τη σισύφειο πορεία της.

Πιο συγκεκριμένα:

Από την επεξεργασία του προγράμματός μας (που δεν το αξιοποιήσαμε βέβαια στις εκλογές) πρέπει να επιλέξουμε και να προβάλλουμε τα θέματα που έχουν έντονα αναδειχθεί αυτή τη περίοδο και θίγουν αδύνατα κοινωνικά στρώματα και ιδιαίτερα νέους και νέες

Τα θέματα που προτείνονται είναι:

• Οικονομική κρίση και διέξοδοι προς όφελος των εργαζομένων

• Προτάσεις για μια άλλη μεταναστευτική πολιτική

• Προτάσεις για την ανεργία και την προστασία των θέσεων εργασίας

• Δημόσια Υγεία

• Περιβάλλον- Υπεράσπιση του Δημόσιου χώρου-Αναβάθμιση στην υπηρεσία κοινωνικών αναγκών

• Εργασιακή επισφάλεια

• Εξωτερική πολιτική που θα υπερασπίζεται την Ειρήνη, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, με προώθηση της πρότασης για δραστική μείωση των εξοπλισμών

Ενεργή συμμετοχή και στήριξη όλων των δυνάμεών μας στους αγώνες των εργαζομένων, των μικρομεσαίων επαγγελματιών κι αγροτών, των ανέργων, των νέων, των μεταναστών. Την κρίση δεν πρέπει να πληρώσουν αυτοί που όχι μόνο δεν έχουν καμία ευθύνη και αντίθετα υφίστανται τις επιπτώσεις της, αλλά οι τραπεζίτες και το κεφάλαιο που την προκάλεσαν, με την ενεργό στήριξη της ΝΔ και την ανοχή του ΠΑΣΟΚ.

Θα πρέπει να επιμένουμε σταθερά στην ανάγκη πρωτοβουλιών που θα συσπειρώνουν σε κοινωνικοπολιτική βάση πρώτα τους θιγόμενους και μετά τα πλατιά λαϊκά στρώματα στις γειτονιές, στους δήμους, στους χώρους δουλειάς, για να γίνεται έτσι πιο αποτελεσματική αφενός η απόκρουση των αντιδραστικών πολιτικών και αφετέρου πιο ορατή και πειστική η εναλλακτική μας πρόταση.

Στο πιεστικό ερώτημα «πια κυβέρνηση;» η απάντησή μας πρέπει να είναι σαφής και να μην επιδέχεται ερμηνείες.

Κυβέρνηση με έναν από τους δύο εταίρους του δικομματισμού δε μας ενδιαφέρει – όχι γιατί δεν μας απασχολεί πως θα κυβερνηθεί η χώρα όπως μας «κατηγορούν», ότι δηλαδή εμείς ασχολούμαστε μόνο με τα κινήματα και τις κοινωνικές αντιστάσεις. Εμείς έχουμε αποδείξει ότι βρισκόμαστε και θα παραμείνουμε στην κοινωνική και πολιτική ζωή στους κοινωνικούς αγώνες της χώρας μας, προβάλλοντας ταυτόχρονα τις εναλλακτικές-προγραμματικές μας προτάσεις.

Σήμερα η προγραμματική πρόταση του ΠΑΣΟΚ προς την ελληνική κοινωνία διακατέχεται από δεξιόστροφες αντιλήψεις, που κινούνται στα πλαίσια νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που τα αποτελέσματα τους έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της Ελληνικής Κοινωνίας.

Η συμμετοχή λοιπόν του ΣΥΝ σε μια κεντροαριστερή κυβέρνηση - για κεντροδεξιά δεν περνάει καν από το μυαλό μας – θα έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα και καταστροφικές για το κόμμα μας και τη ριζοσπαστική αριστερά γενικότερα.

Η εναλλακτική πολιτική μας πρόταση και κοινωνική δράση θα έχει σαν στόχο:

- Να διεμβολίσει και να επιφέρει πλήγματα στον δικομματισμό, να αλλάξει τους συσχετισμούς στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο ώστε να διαμορφώνεται μία νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, έξω από τα δικομματικά και νεοφιλελεύθερα πρότυπα, που θα είναι κρίσιμη και χρήσιμη για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης.

- Να ανοίξει ο δρόμος για μια κυβέρνηση υπέρ των συμφερόντων των αδυνάτων της μεγάλης δηλαδή κοινωνικής πλειοψηφίας κι όχι των τραπεζιτών, των πολυεθνικών, του κεφαλαίου, που καθημερινά θα κατακτά νίκες και θα εντάσσεται στο στόχο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας, ένα σοσιαλισμό με επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον, το σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου απευθυνόμαστε σε όλους όσους θίγονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τους καλούμε να διαμορφώσουμε από κοινού μια πλατειά συνεργασία κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που στη βάση ενός εναλλακτικού προγραμματικού και πολιτικού σχεδίου απέναντι σ’ αυτό της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης, ένα πόλο δηλαδή στα αριστερά της σημερινής πολιτικής γεωγραφίας.

Σ’ αυτή έχουν θέση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος του ΚΚΕ, ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ που διαφωνεί με τις νεοφιλελεύθερες – νεοσυντηρητικές επιλογές της ηγεσίας του, δυνάμεις των οικολόγων πράσινων και της ριζοσπαστικής οικολογίας, καθώς κι άλλες αριστερές κινήσεις και χιλιάδες μη ενταγμένοι Αριστεροί.

Στην εξυπηρέτηση της στρατηγικής μας εντάσσεται και η επιλογή της συνεργασίας των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας. Στις σημερινές συνθήκες η παρουσία των Οικολόγων –Πράσινων προκαλεί ενδιαφέρον, θα πρέπει να διαμορφωθούν προϋποθέσεις διαλόγου αλλά και κοινής δράσης σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, όπου βέβαια υπάρχει συμφωνία στους στόχους.

Η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ είναι και παραμένει πολύ θετικό βήμα αν και δύσκολο και πρωτόγνωρο για την Ευρώπη και την Ελλάδα. Σήμερα στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται με τα προβλήματα που προέκυψαν οφείλουμε να επεξεργαστούμε προτάσεις για την παραπέρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ

Μέχρι σήμερα το κόμμα μας έχει παίξει κεντρικό ρόλο στη συγκρότηση και την ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσει να το κάνει με μεγαλύτερη ζέση.

Ο ΣΥΝ επιμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτείται ως μία πολιτική συνεργασία κομμάτων, κινήσεων και μη ενταγμένων πολιτών όπου ο καθένας διατηρεί την οργανωτική, πολιτική και ιδεολογική του αυτονομία δικαίωμα σεβαστό από όλους.

Για τον ΣΥΝ ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί επιλογή μακράς πνοής όχι μόνο γιατί επιτρέπει στην αριστερά να δώσει τις εκλογικές μάχες με καλύτερους όρους και να αυξήσει την παρέμβασή της στους διάφορους κοινωνικούς χώρους, αλλά και γιατί κινητοποιεί νέες ή αδρανοποιημένες δυνάμεις. Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ συμβάλει στην υπέρβαση της πολυδιάσπασης της αριστεράς, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων και της επέλασης της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Θα συνεχίσουμε να λειτουργούμε στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με σεβασμό προς όλες τις συνιστώσες, αναγνωρίζοντας τα θετικά στοιχεία που φέρνει η καθεμία στο κοινό μας εγχείρημα.

Σήμερα όσο είναι ανάγκη να διακηρύσσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί και δε πρέπει να μετεξελιχθεί σε ενιαίο κόμμα άλλο τόσο οφείλουμε να αναζητήσουμε τη δημοκρατική εμβάθυνση των δομών και λειτουργιών του έτσι ώστε να γίνει πιο ελκτικός ,να αισθάνονται όλοι, ανένταχτοι αλλά και όλα τα μέλη των συνιστωσών ότι δεν είναι μόνο χρήσιμοι για τη «δουλειά» αλλά είναι και κρίσιμη η συμβολή τους στις όποιες επιλογές πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Θα πρέπει να επιδιώξουμε την περαιτέρω διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις προερχόμενες από τον σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο, με δυνάμεις που αντιμάχονται σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο τις επιλογές του νεοφιλελευθερισμού.

Αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την περεταίρω δημοκρατική εμβάθυνση αλλά και την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος η ανασυγκρότηση και να λειτουργία θεσμών:

• Τοπικές Συνελεύσεις με Συντονιστικές Γραμματείες σε επίπεδο Νομών, πόλεων, κωμοπόλεων, χωριών.

• Σε όλους τους κλάδους εργαζομένων και στους χώρους δουλειάς

• Εκεί που δουλεύει, σπουδάζει και ζει η Νεολαία

• Στον αγροτικό πληθυσμό

Σε αυτές παίρνουν μέρος όλα τα μέλη των συνιστωσών με ειδική μέριμνα για τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων ανένταχτων πολιτών. Είναι ανοιχτές, λειτουργούν δημοκρατικά επεξεργάζονται πολιτικές, παίρνουν αποφάσεις αυτόνομα στα πλαίσια των γενικών πολιτικών κατευθύνσεων του ΣΥΡΙΖΑ, παρεμβαίνουν στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο συμμετέχουν στις κινηματικές δράσεις και διαμορφώνουν όρους «ηγεμονίας» των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ

Κατά τα άλλα, προτείνουμε να λειτουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με ότι είχε αποφασιστεί στην Πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψη το Μάρτιο του 2008 με πλουραλισμό δημοκρατικό διάλογο, διαφάνεια, ειλικρίνεια, αλληλεγγύη και αποτελεσματικότητα.

Η συμμετοχή σε όλα τα σώματα ( γραμματεία, πανελλαδικό συντονιστικό, πανελλαδική σύσκεψη) γίνεται με συναίνεση κυρίως όμως είναι ανοιχτά στους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να επικρατεί η διαφάνεια η δημοκρατία ο πλουραλισμός και η αποτελεσματικότητα.

Σε όλα τα κρίσιμα θέματα που άπτονται της πολιτικής, και οργανωτικής, φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ όπως η πολιτική μας στρατηγική και το εναλλακτικό προγραμματικό σχέδιο, η διακυβέρνηση της χώρας εάν προκύψει, οι συμμαχίες στις κάθε φορά συγκεκριμένες συνθήκες, η εκλογική μας τακτική, η κατάρτιση ψηφοδελτίων και ευρωψηφοδελτίων πρέπει να ισχύει ο κανόνας της ομοφωνίας ή της συναίνεσης. ΣΤΟ βαθμό που αυτή κάποιες φορές δεν επιτυγχάνεται, παρά τις προσπάθειες, μπροστά στο αδιέξοδο το λόγο έχει όλος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ. Στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ ανήκουν όλα τα μέλη των συνιστωσών, καθώς και όλοι οι ανένταχτοι. Θα πρέπει να ξεκινήσει ένας προβληματισμός, να ακουστούν όλες οι προτάσεις και μετά από ένα ουσιαστικό διάλογο, να καταλήξουμε στις προσφορότερες λύσεις με σεβασμό στο δημοκρατικό και πλουραλιστικό χαρακτήρα του εγχειρήματος.

Προς τούτο συγκροτούμε επιτροπή για τη συλλογή και επεξεργασία των προτάσεων, το πόρισμα της οποίας θα αξιοποιηθεί από τον ΣΥΝ και θα προστεθεί στους προβληματισμούς πηγαίνοντας αλλά και στην ίδια την πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ το φθινόπωρο.

Για την επίτευξη αυτών των στόχων ο ΣΥΝ θα καταβάλει την μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια.

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

Με δεδομένη την απόφασή μας ότι η ισχυροποίηση του κόμματος αποτελεί μία από τις πιο ουσιώδεις προϋποθέσεις για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ και με τη γνώση ότι πολλά από τα προβλήματα που εμφανίζονται αποτελούν παράγωγα προβλημάτων του ΣΥΝ είναι φανερό ότι είναι αναγκαία η εξέταση της λειτουργίας του κόμματος στις νέες συνθήκες.

Οι προβληματικές πλευρές στη λειτουργία του κόμματος, που αναδείχτηκαν με ένταση στην προεκλογική συζήτηση, επιβάλλουν αλλαγές και μέτρα, ακόμη και βαθιές τομές, ώστε να εξασφαλιστεί η συνεπής προώθηση των αποφάσεων και η αντιμετώπιση των σοβαρών ελλειμμάτων δημοκρατίας και αποτελεσματικότητας που διαπιστώνονται. Η επείγουσα ανασύνταξη των δυνάμεών μας, αναδεικνύει ως προτεραιότητες:

Αναζωογόνηση των οργανώσεων του κόμματος, ΠΚ και ΝΟ. Με την ουσιαστική συμμετοχή των μελών. Έμπρακτα η ηγεσία να αποδείξει ότι υπολογίζει τους συντρόφους, ότι βασίζεται πρωτίστως στις κομματικές δυνάμεις. Με την προσωπική παρουσία και το προσωπικό παράδειγμα, να εμπνεύσουμε, να δραστηριοποιήσουμε, να επιδιώξουμε αποτελέσματα. Να εντάξομε στο κόμμα νέα μέλη, να επανασυνδεθούμε με συντρόφους που έχουν απομακρυνθεί να βοηθήσουμε την οργάνωση της Νεολαίας. Καθοριστικός είναι ο ρόλος των οργάνων και των στελεχών. Τα τασικά κριτήρια στην ανάδειξη των στελεχών και στη σύνθεση των οργάνων να συνοδεύονται με αυτά της ικανότητας, της συνεχούς αξιολόγησης και της πραγματικής προσφοράς. Κορυφαία πλευρά αυτής της κατεύθυνσης είναι η επανεκλογή της Π.Γ. και η εκλογή του νέου Γραμματέα της ΚΠΕ. Χρειαζόμαστε Π.Γ. που θα παράγει πολιτική και συγκεκριμένο έργο, που θα ελέγχεται ως σύνολο και ως κάθε μέλος της. Ο νέος Γραμματέας να είναι σε θέση να επιτελέσει τον σύνθετο πολιτικό και οργανωτικό του ρόλο, ιδιαίτερα στο δύσκολο διάστημα μέχρι τις βουλευτικές εκλογές και, παράλληλα να επιδιώκει τις μέγιστες δυνατές συνθέσεις για μια γρήγορη ανάκαμψη του κόμματος. Επίσης πρέπει να προωθηθούν οι παρακάτω στόχοι

• Αναβάθμιση της δουλειάς του κόμματος στο συνδικαλιστικό, αυτοδιοικητικό, αγροτικό και νεολαιίστικο κίνημα

• Μέτρα για την επίτευξη της ενιαίας δημόσιας εικόνας του κόμματος

• Ανακαθορισμός του στόχου και της λειτουργίας των τμημάτων και των Ν.Ε.

• Επανεξέταση του ρόλου λειτουργίας και της σύνθεσης της εκτελεστικής γραμματείας

• Ανακατανομή οικονομικών πόρων και στελεχιακού δυναμικού με στόχο στην ενίσχυση της δουλειάς του κόμματος στους μαζικούς χώρους.

• Συλλογική λειτουργία της Κ.Ο. Να μετατραπεί από άθροισμα βουλευτών και των ομάδων τους σε μια ομάδα με όλους τους βουλευτές στη διάθεσή της.

Η βελτίωση της λειτουργίας των τάσεων, στο πλαίσιο του πλουραλιστικού και πολυτασικού χαρακτήρα του κόμματός μας, αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανασύνταξη και για την απόδοση των μέτρων και των αλλαγών που προτείνονται. Η συχνά παραγόμενη ανούσια ένταση και στη καλύτερη περίπτωση , οι παραλυτικοί συμψηφισμοί καθώς και οι παράλογες επιθετικότητες μεταξύ των μελών πρέπει να σταματήσουν. Η συσπείρωση γύρω από το πολιτικό μας σχέδιο, με αλληλεγγύη και με στήριξη της ηγεσίας του κόμματος, αποτελεί την μεγαλύτερη εγγύηση για την προώθηση των δύσκολων και φιλόδοξων σχεδιασμών μας και για την επιτυχία στη μεγάλη δοκιμασία των επόμενων βουλευτικών εκλογών.

Kεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού

Πολιτική Απόφαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής || 1. ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΩΝ

---

Σύνοδος 11-12/7/2009

---

1. Η σημερινή απόφαση της ΚΠΕ του Κόμματος μας, ένα περίπου μήνα μετά την πρώτη αποτίμηση που κάναμε στην προηγούμενη σύνοδο της ΚΠΕ (14-6-09), συνεκτιμώντας τις απόψεις και τις προτάσεις των μελών του κόμματος, που διατυπώθηκαν στις συνελεύσεις και στα πλαίσια του διαλόγου που διεξήχθη στη διάρκεια του μετεκλογικού μήνα, καθώς και σε αντίστοιχες συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Η απόφασή μας επίσης συνεκτιμά τις εξελίξεις που μεσολάβησαν, οι οποίες μετατόπισαν εν μέρει και την κομματική ατζέντα. Αναφερόμαστε στην παραίτηση του σ.Αλ. Αλαβάνου και την ανάκλησή της στη συνέχεια, στην κρίση και τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στις νέες διαστάσεις που τίθενται στις σχέσεις του κόμματος μας με την πολιτική συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ.

Έχοντας επίγνωση της κρισιμότητας της φάσης που διανύουμε και τον περιορισμένο πολιτικό χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας, επιδιώκουμε, χωρίς παραλυτικές ισορροπίες και «κουκουλώματα», να αποτυπώσουμε με σαφήνεια, με εκτιμήσεις και ενέργειες, την αναγκαία προωθητική σύνθεση και την απαραίτητη πολιτική συνεννόηση που πρέπει να μας καθοδηγούν στο επόμενο σύντομο, δύσκολο και κρίσιμο, προεκλογικό διάστημα.

Χαιρετίζουμε αγωνιστικά τις χιλιάδες των πολιτών που μας εμπιστεύτηκαν στην κάλπη των ευρωεκλογών, ιδιαίτερα τις συντρόφισσες και τους συντρόφους που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους στην εκλογική μάχη. Η πρόσκληση και η πρόκληση είναι να πάμε όλοι μαζί μπροστά. Για να είναι η ανάκαμψη δυνατή και ορατή.

2. Στη χώρα μας το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν πολύ κατώτερο από τις προβλέψεις και τους στόχους μας και συνιστά μια ήττα των προσδοκιών μας. Η προσωρινή αυτή υποχώρηση δεν σημαίνει βέβαια ότι θα σκύψουμε το κεφάλι, ούτε ότι θα αρνηθούμε τον εαυτό μας. Σημαίνει ότι αντιμετωπίζουμε αυτοκριτικά και με γενναιότητα την πραγματικότητα, σημαίνει ότι είμαστε σε επαφή με τα αισθήματα, τις αγωνίες και την θέληση των συντρόφων μας.

Στην Ευρώπη τροφοδοτούνται συγκρουσιακά πολιτικά – κοινωνικά φαινόμενα, ενισχύοντας την κρίση του (νεοφιλελεύθερου) πολιτικού συστήματος και πριμοδοτώντας την ανάδειξη ενός ριζοσπαστικού πολιτικού ρεύματος. Ενός ρεύματος που βρίσκει κοινωνική αναφορά στον κόσμο της εργασίας και της επισφάλειας, στους νέους και στις νέες των 700 ευρώ και της εργασιακής περιπλάνησης, στους μετανάστες, τους αγρότες, τους ανέργους, στον κόσμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Παρόλα αυτά σ’ αυτές τις εκλογές, στις χώρες της ΕΕ, με εξαίρεση την Πορτογαλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Κύπρο, στο σύνολό τους τα κόμματα της Αριστεράς είχαν σοβαρές απώλειες. Ταυτόχρονα, η σοσιαλδημοκρατία υπέστη μεγάλη ήττα, αφού ακόμη και στη χώρα μας που το ΠΑΣΟΚ είναι στην αντιπολίτευση και έχει απέναντί του μια πάρα πολύ κακή συντηρητική κυβέρνηση δεν κατάφερε να καρπωθεί τη φθορά της και δεν εμφάνισε κάποια δυναμική υπέρ του, ενώ, αντίθετα, τα πράσινα κόμματα είχαν γενικά θετικά αποτελέσματα. Ενισχύθηκαν επίσης, τα δεξιά-συντηρητικά κόμματα καθώς και η δύναμη της ακροδεξιάς.

Για την Ευρωπαϊκή Αριστερά το πρόβλημα δείχνει να εντοπίζεται στην αδυναμία της σε συνθήκες μεγάλης οικονομικής κρίσης, να μην καταγράφεται στη συνείδηση των Ευρωπαίων πολιτών, με ένα πειστικό εναλλακτικό προγραμματικό σχέδιο απέναντι στο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό, ένα σχέδιο που θα κάνει προτάσεις για την αναγκαία διέξοδο από την κρίση και θα εντάσσεται στην προοπτική ανατροπής της σημερινής κατάστασης. Το κριτήριο για τις πολιτικές κι εκλογικές επιτυχίες της αριστεράς είναι το σε πιο βαθμό μπορεί να εκφράσει αυτό το κοινωνικό ρεύμα και στο πολιτικό επίπεδο και μάλιστα σε καιρούς οικονομικής κρίσης.

Όσον αφορά την Ελλάδα, η αποχή - δεύτερη σε ποσοστιαία αύξηση την Ευρώπη – που ένα μέρος της είναι συγκυριακό μέγεθος, τείνει να διαμορφώσει ένα νέο στοιχείο στην πολιτική ζωή του τόπου. Κρύβει τόσο την απογοήτευση του κόσμου από το πολιτικό σύστημα και την έλλειψη διεξόδων από τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, όσο και την ενίσχυση του ιδιωτικού έναντι του συλλογικού, πράγμα που συνιστά συντηρητική μετατόπιση και πρέπει να προβληματιστούμε με το πώς θα μετατρέψουμε την αποχή σε θετική ψήφο.

Η μεγάλη υποχώρηση της Ν.Δ., θέτει ξανά στην ημερήσια διάταξη το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας, ενώ ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η ενίσχυση της ξενοφοβικής ακροδεξιάς του ΛΑΟΣ.

Η καταγραφή του ΠΑΣΟΚ, ως πρώτη δύναμη, με αύξηση του ποσοστού του, συνοδεύτηκε από σημαντικές απώλειες ψήφων τέτοιες ώστε να μη δημιουργηθεί ισχυρό ρεύμα διάδοχης κυβερνητικής λύσης.

Αξιοσημείωτη είναι η καταγραφή των «Οικολόγων – Πράσινων», ως κόμμα υποδοχής διαμαρτυρίας, οικολογικής ευαισθησίας αλλά και ανοιχτό να στηρίξει αν χρειαστεί κυβερνητική λύση με το ένα η το άλλο κόμμα του δικομματισμού, ενώ το ΚΚΕ είχε μείωση σε ποσοστό σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές, μεγάλη απώλεια ψήφων και ενός ευρωβουλευτή, αλλά σταθεροποίηση στο ποσοστό του σε σχέση με τις εθνικές εκλογές.

Αναζητώντας συλλογικά τα αίτια της εκλογικής αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσαμε να αναδείξουμε ως καίρια αδυναμία μας το γεγονός ότι η απεύθυνσή μας στην κοινωνία δεν καταγράφεται διαχρονικά και σταθερά, με σαφές το στίγμα μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής Ανανεωτικής και κινηματικής Αριστεράς.

- Οι προτάσεις μας για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, δεν εκπέμπονται με σαφήνεια, επιμονή και αναγνωρισιμότητα, δηλαδή «Δημιουργία ασπίδας κοινωνικής προστασίας» και «Θετική διέξοδος από την κρίση» και ενταγμένες στη προοπτική ανατροπής της οικονομικής πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού για ένα σχέδιο για την κοινωνία και όχι το κεφάλαιο.

- Δεν καταφέραμε σε συνθήκες κοινωνικής άπνοιας, να εκφράσουμε πολιτικά όσους κι όσες «πληρώνουν» την κρίση, δεν είχαμε τις δυνάμεις, τη δικτύωση για να οργανώσουμε τις κοινωνικές αντιστάσεις και μ’ αυτό τον τρόπο να ενθαρρύνουμε την κοινωνική αντιπολίτευση στη νεοφιλελεύθερη συναίνεση.

- Δεν πείσαμε πάντα ότι στην πολιτική διαπάλη δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δίνοντας την εικόνα κόμματος που ασχολείται υπερβολικά με εσωκομματικές διευθετήσεις και διακανονισμούς.

- Δεν καταφέραμε να απαντήσουμε αποτελεσματικά στην επίθεση και τη συκοφαντία του κόμματος στην εξέγερση του Δεκέμβρη και στην υπόθεση του εμπορικού κέντρου στον Βοτανικό. Γίνεται σαφές ότι χωρίς ενίσχυση της κοινωνικής γείωσης του κόμματος και την ενίσχυση της αδιαμεσολάβητης σχέσης μας με τους εργαζόμενους και τη νεολαία δεν μπορούμε να απαντήσουμε αποτελεσματικά και να αμυνθούμε σε επιθέσεις που δεχόμαστε όταν παίρνουμε μέρος σε συγκρούσεις με το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο απέναντί μας.

- Μετατρέψαμε βασικά πλεονεκτήματά μας, σε μειονεκτήματα, όπως στην περίπτωση του Προγράμματος του Κόμματος, όπου αποπροσανατολίσαμε τη συζήτηση συνδυάζοντάς την με τις σχέσεις μας με το ΠΑΣΟΚ (!), ή τη δημοκρατική καταστατική διαδικασία για την επιλογή των υποψηφίων ευρωβουλευτών.

- Δεν ερμηνεύσαμε με ψυχραιμία τα δεδομένα της δημοσκοπικής μας ανόδου και στη συνέχεια, δεν δείξαμε ευαίσθητα αντανακλαστικά στη φάση της σταδιακής καθόδου μας. Αντί για επείγοντα διορθωτικά μέτρα, υπήρξε εφησυχασμός και υπέρμετρη αισιοδοξία.

Ακόμη, στην τελευταία προεκλογική περίοδο, αρνητικά επηρέασαν το αποτέλεσμα:

- Η αδυναμία ανάληψης πρωτοβουλιών για επηρεασμό της πολιτικής προεκλογικής ατζέντας που κυριαρχήθηκε από τα σκάνδαλα.

- Σοβαρά ελλείμματα στην προεκλογική καμπάνια.

- Οι συνεχείς, αντικρουόμενες και συχνά συγκρουσιακές εκφωνήσεις κεντρικών στελεχών μας.

- Η αδυναμία μας επίσης να δώσουμε ολοκληρωμένη πρόταση στο μεταναστευτικό ζήτημα, συνδέοντας τη δικαιωματική πλευρά με την προβολή πρακτικών λύσεων στην αντιμετώπιση των συνεπειών που οξύνονται στις υποβαθμισμένες περιοχές, σε συνδυασμό με τη διογκούμενη οικονομική κρίση.

Να τονίσουμε επίσης ότι το στίγμα μας σκιάστηκε με παρεμβάσεις των δύο μεγάλων κομμάτων και κάποιων ΜΜΕ, με ψεύδη και συκοφαντίες όπως δεν έχετε προτάσεις, πρόγραμμα, είσαστε πάντα «αντί», δε σας ενδιαφέρει πως θα κυβερνηθεί η χώρα και πολλά άλλα, με αποκορύφωμα στην εξέγερση του Δεκέμβρη και στην υπόθεση του εμπορικού κέντρου του βοτανικού. Σε αυτό συνέπραξε και η ηγεσία του ΚΚΕ.

Η παράθεση των ανωτέρω αδυναμιών και ελλειμμάτων, αναδεικνύει το πολιτικό υπόβαθρο των αιτίων του δυσμενούς αποτελέσματος.

3. Η μετεκλογική διαχείριση του αποτελέσματος, πέραν της αναμενόμενης σε ένα βαθμό εσωκομματικής έντονης συζήτησης, αλλά και αντιπαράθεσης, συχνά σε υψηλούς τόνους, επιχειρημάτων ως προς τα αίτια του δυσμενούς αποτελέσματος, μας έκανε μεγαλύτερη ζημιά από ότι το ίδιο το αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα παρουσιάστηκε πρόβλημα στο ΣΥΡΙΖΑ μετά από διάφορες δηλώσεις συνιστωσών και στελεχών, που αφορούν στο χαρακτήρα, την προοπτική του, αλλά και στη σχέση του με τον ΣΥΝ.

Οι ενέργειες αυτές δημιουργούν κρισιακά φαινόμενα στη λειτουργία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ συνολικά.

Kεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού

Ανακοίνωση του Προεδρείου της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Η ΚΠΕ του ΣΥΝ συνεδρίασε το Σαββατοκύριακο, 11 & 12 Ιουλίου 2009, στην Αθήνα και αποφάσισε τα εξής:

Α. Ενέκρινε με ευρεία πλειοψηφία το κείμενο που παρουσίασε για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος στις ευρωεκλογές και, με ευρύτατη πλειοψηφία τον προγραμματισμό του ΣΥΝ και την πορεία του προς τις βουλευτικές εκλογές.

Β. Εξέλεξε με 83 ψήφους υπέρ και 31 λευκά τον Δημήτρη Βίτσα ως Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Γ. Ενέκρινε τις προτάσεις του Προέδρου του ΣΥΝ, αφενός για τη διενέργεια Διαρκούς Συνεδρίου του κόμματος το 2ο δεκαήμερο του προσεχούς Σεπτεμβρίου με αντικείμενο την πρόταση του ΣΥΝ προς τον ΣΥΡΙΖΑ για το προεκλογικό πρόγραμμα για τις βουλευτικές εκλογές και, αφετέρου, για την επανεκλογή, μετά από αυτό, της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος.

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρα, στη συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ με θέμα: "Αποτίμηση αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών - προετοιμασία του Κόμματος

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος συνέρχεται ύστερα από ένα διάστημα έντονων διεργασιών. Είναι προφανές ότι είμαστε αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα. Και τα προβλήματα αυτά οφείλουμε να τα υπερβούμε με συνθετικές λύσεις.

Γιατί οι απαιτήσεις των καιρών είναι μεγάλες. Και ο ρόλος της αριστεράς δεν είναι να περιστρέφεται γύρω από τον ευατό της. Είναι να δίνει ελπίδα και διέξοδο στον κόσμο, στους εργαζόμενους, τους νέους ανθρώπους, τους πιο αδύναμους αυτής της κοινωνίας.

Είτε εμείς εδώ μέσα συνεννοηθούμε, είτε όχι, έξω από αυτές τις πόρτες, τα κοινωνικά προβλήματα θα συνεχίσουν να οξύνονται.

Γι αυτό, είναι καλό να ξαναθυμηθούμε ποιος είναι ο κεντρικός μας πολιτικός στόχος. Είναι το να οργανώσουμε τις κοινωνικές αντιστάσεις και να υψώσουμε μια ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση.

Και φαντάζομαι ότι όλες και όλοι αισθανόμαστε αυτή τη στιγμή πόσο το εκλογικό αποτέλεσμα και η ατμόσφαιρα που επικρατεί μετά τις εκλογές μας απομακρύνει από τον στόχο αυτό.

Γι αυτό θέλω να σταθώ λίγο στην πολιτική συγκυρία. Το κεντρικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι, ότι μια κυβέρνηση που βγήκε ηττημένη από τις ευρωεκλογές, προχωράει σήμερα χωρίς σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις την ατζέντα της κρίσης. Το σχέδιο που λέει ότι το κόστος της κρίσης θα καταβληθεί σε εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, και σε περικοπή των κοινωνικών δαπανών.

Μόλις προχθές ο Υπουργός Οικονομίας, ο κ. Παπαθανασίου μιλώντας στην ΟΚΕ εξήγγειλε μια πιο σκληρή πολιτική στα εργασιακά.

Μια πολιτική που εκφωνείται με κωδικούς ευχάριστους στα αυτιά, όπως «νέες προκλήσεις στον τομέα της απασχόλησης», «ανταγωνιστική οικονομία», «σύγχρονο καθεστώς στην αγορά εργασίας», «ευκαιρίες απασχόλησης», «υπέρβαση των αγκυλώσεων».

Και που όπως το λεξιλόγιο των μαφιόζων, που διαβάζουμε αυτές τις ημέρες στις εφημερίδες, στη πραγματικότητα σημαίνει διαφορετικά και πολύ σκληρά πράγματα. Σημαίνει στροφή στην επισφάλεια, στην εργασία λάστιχο, στην εργασία χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση και χωρίς αμοιβές.

Γιατί η φράση «νέες προκλήσεις στην απασχόληση», στη πραγματικότητα σημαίνει ελαστική απασχόληση, δηλαδή δουλειά από την οποία δεν μπορείς να ζήσεις.

Και αυτό είναι η στρατηγική της κυβέρνησης. Και έχει επίσης τη σημασία ότι όλα αυτά ο Υπουργός τα είπε παρουσία υψηλόβαθμης εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ που δεν αντέδρασε ούτε κατά το ελάχιστο.

Είναι δική μας, λοιπόν, ευθύνη η κοινωνία να μπορέσει να καταλάβει το σχέδιο αυτό και να οργανώσει τις αντιστάσεις της.

Πολλοί μπορεί να σκέφτονται ότι τα μέτρα αυτά πιθανώς να μην τους αφορούν. Να αφορούν, για παράδειγμα, βιοτεχνίες που παράγουν λάστιχα για πότισμα και στις οποίες απασχολούνται κυρίως μετανάστες, οπότε γιατί να σκάμε.

Αλλά δεν είναι έτσι. Η υπόθεση αφορά τους πάντες.

Οι τράπεζες επικαλούνται την κρίση για να καταργήσουν τις συλλογικές συμβάσεις. Και νομίζω ότι πρέπει να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό. Ότι κάθε εργαζόμενος είναι μόνος του στην διαπραγμάτευση με τον εργοδότη. Και επομένως απόλυτα ανίσχυρος να διαπραγματευτεί.

Και ας μην ξεχνάμε ότι οι τράπεζες έχουν ενισχυθεί με εγγυήσεις ύψους 28 δις, χρήματα των φορολογούμενων, για να μπορούν σήμερα να εκβιάζουν τους εργαζόμενους με τον χειρότερο τρόπο.

Και υπάρχουν και άλλα παραδείγματα. Πριν από λίγες μέρες, μια εφημερίδα και ένας ραδιοφωνικός σταθμός έκλεισαν με το σύστημα, το οποίο στο ποδόσφαιρο ονομάζεται «ξαφνικός θάνατος».

Και 500 άνθρωποι, με δάνεια, με ανελαστικές υποχρεώσεις, με σχέδια για την ζωή τους, κάποιοι από αυτούς ζευγάρια, γιατί και αυτό έχει τη σημασία του, βρέθηκαν από την μια στιγμή στην άλλη στον δρόμο.

Διότι ο εργοδότης τους αποφάσισε ότι δεν έβγαινε και αποφάσισε να κλείσει το μαγαζί, να πάρει το ελικόπτερο και να πάει να ξεκουραστεί.

Και υπάρχει ενδεχόμενο και άλλοι εργοδότες να αποφασίσουν κάτι τέτοιο. Τους δίνει άλλωστε αυτό το δικαίωμα η κυβερνητική πολιτική. Μια πολιτική που έχει ως βασικό άξονα την πλήρη ασυλία του κεφαλαίου.

Του κεφαλαίου που υπερδιπλασίασε τα κέρδη του όσο δεν υπήρχε κρίση, και τώρα με την κρίση όχι μόνο δεν δεσμεύεται από τίποτα απολύτως αλλά προσπαθεί να περάσει όλες τις ζημιές στους εργαζόμενους.

Προσπαθεί να περάσει όλα τα βάρη στους αδύναμους, όλο το κόστος στον κόσμο της εργασίας και στους εργοδότες απλώς θα προσφέρουμε ακόμα φθηνότερη εργασία και ακόμα λιγότερη φορολογία, ώστε να τους διαβεβαιώσουμε ότι θα διατηρήσουν την ισχυρή οικονομική τους θέση.

Με την λογική αυτή, πράγματα τα οποία σήμερα φαίνονται αυτονόητα, όπως η άδεια, το δώρο ή η αποζημίωση απόλυσης, αύριο ενδέχεται να μην είναι καθόλου αυτονόητα.

Σε αυτή την κατεύθυνση βρίσκονται και οι πρόσφατες ανακοινώσεις της Υπουργού Απασχόλησης για περικοπή των ημερών εργασίας.

Το σχέδιο, που ονομάζεται αναίσχυντα «τέσσερεις μέρες εργασία μία ημέρα κατάρτιση», στην πραγματικότητα σημαίνει τέσσερις μέρες να πληρώνει μεροκάματα ο εργοδότης και μία να επιδοτείται με χρήματα του δημοσίου ή της ευρωπαϊκής ένωσης για να μην πετάξει τον κόσμο στο δρόμο.

Αυτή είναι πραγματική κατάσταση. Τα υποτιθέμενα κονδύλια για την κατάρτιση, πηγαίνουν στην εργοδοσία υπό μορφή λύτρων, για να μην γίνουν απολύσεις.

Διότι η κυβέρνηση χαράσσει πολιτική για την κρίση όχι για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας αλλά όλων αυτών που με τους οποίους διατηρεί ιδιαίτερες σχέσεις.

Με αυτούς δηλαδή που συνηθίζουν τα κυβερνητικά στελέχη να παρακάθονται σε δείπνα στην Εκάλη ή να παίζουν τένις και να συνομιλούν στις κοσμικές δεξιώσεις. Και ενίοτε δέχονται και καμιά δωροσυσκευή ή κανα ταξίδι για στο εξωτερικό για να παρακολουθήσουν ποδοσφαιρικούς αγώνες ή γκραν πρι.

Γιατί πρέπει να καταλάβουμε ότι η κυβέρνηση δεν σχεδιάζει την οικονομική της πολιτική υπέρ των προνομιούχων και του κεφαλαίου από άποψη, από ισχυρή ιδεοληψία αλλά γιατί το σημερινό πολιτικό σύστημα εξουσίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα ισχυρά κέντρα οικονομικής εξουσίας. Εξαρτά την ύπαρξή του από αυτά και διαρκώς οφείλει να το ανταποδίδει.

Για αυτό, λοιπόν, λέμε ότι σε αυτή την φάση το πρώτο μας καθήκον είναι να υπερασπιστούμε και την τελευταία θέση εργασίας. Και να μιλήσουμε απλά και κατανοητά ώστε οι εργαζόμενοι να καταλάβουν το παιχνίδι που παίζεται σε βάρος τους. Ένα παιχνίδι που τους θεωρεί εκ των πραγμάτων στην θέση του αδύναμου κρίκου.

Πως ξεφεύγει, όμως, κανείς από αυτή τη θέση;

Ξεφεύγει ισχυροποιώντας την θέση του. Και το όπλο για να ισχυροποιήσουν τη θέση τους οι εργαζόμενοι, είναι η αλληλεγγύη η ενότητα και ο αγώνας για κοινωνικές διεκδικήσεις.

Κάτι που μας αφαιρούν σήμερα, με πρόσχημα τη κρίση, δεν πρόκειται να μας το επιστρέψουν αύριο. Και μόνο η μαχητική στάση απέναντι στα πράγματα μπορεί να σώσει τα κατακτημένα δικαιώματα και να μετατοπίσει το κέντρο βάρους της αντιπαράθεσης.

Και εκεί ακριβώς βρίσκεται ο δικός μας ρόλος. Το αν θα ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών, εξαρτάται από εμάς τους ίδιους.

Υπάρχουν όμως και άλλα μέτωπα ανοιχτά.

Είναι το ασφαλιστικό, που το άνοιξε ήδη ο πρωθυπουργός εξαγγέλλοντας περικοπές δαπανών στο ΙΚΑ. Αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι δεν προσανατολίζεται ούτε στην αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, ούτε στην λεηλασία των κοινωνικών πόρων. Γιατί αυτά θίγουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Απλώς μεταφέρει το πρόβλημα στους ασφαλισμένους. Στους μόνους δηλαδή που είναι εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις τους, που πληρώνουν τις κρατήσεις τους, και διεκδικούν την συμφωνημένη ανταπόδοση.

Και οι οποίοι, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, παρακολουθούν ζαλισμένοι από τις εφημερίδες τα εκατομμύρια που άλλαξαν χέρια με την υπόθεση της Siemens, τα λαδώματα, την διαφθορά, τις βαλίτσες στα κομματικά ταμεία, το μαύρο χρήμα να πηγαινοέρχεται.

Και που θα έπρεπε να τους βοηθήσουμε να συνειδητοποιήσουν ότι αυτά τα χρήματα είναι δικά τους χρήματα και όχι της Siemens. Είναι τα χρήματα που λείπουν από τα σχολεία, από τα νοσοκομεία, από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Δύο παρατηρήσεις μόνο για το θέμα της Siemens. Είπε τις προάλλες ο κ. Πάγκαλος ότι είναι θεμιτό επιχειρήσεις να ενισχύουν πολιτικά κόμματα.

Πιθανόν, αλλά σίγουρα όχι με μάρκα ή ευρώ σε μαύρες πλαστικές σακούλες.

ΝΑ ξέρει και ο κόσμος ότι η μία ή η άλλη εταιρεία που πήρε αυτά τα συμβόλαια για κρατικές προμήθειες, από την κυβέρνηση, βοηθάει και στην προεκλογική εκστρατεία το κυβερνών κόμμα.

ΤΑ μαύρα, όμως, σε σακούλες ή σε χαρτοκιβώτια είναι άλλο πράγμα.

Το δεύτερο που θέλω να πω:

Η Siemens δεν είχε μάλλον αντιληφθεί όλα τα προηγούμενα χρόνια, την μεγάλη διαχωριστική γραμμή απέναντι στην πρόοδο και στη συντήρηση, που τόσο συχνά επικαλείται ο κ. Παπανδρέου.

Και από ότι φαίνεται λάδωνε και την πρόοδο και τη συντήρηση. Πράγμα που σημαίνει είτε ότι η Siemens δεν ήξερε την πραγματικότητα, είτε ότι η διαχωριστική γραμμή προόδου και συντήρησης δεν είναι αυτή που ορισμένοι θέλουν να νομίζουν και επιμένουν να τοποθετούν.

Προσωπικά, ενώπιον της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ισχυρίζομαι το δεύτερο.

Και αφού συζητάμε την γραμμή προόδου και συντήρησης, ας δούμε και το θέμα των οικονομικών προσφύγων. Όπου η κυβέρνηση τρέχει πίσω από τον κο Καρατζαφέρη διαφημίζοντας την σκληρή της πολιτική απέναντι σε απελπισμένους ανθρώπους και παραλείποντας έστω και κατά το ελάχιστο οποιαδήποτε αναφορά στην ανθρωπιστική διάσταση αυτής της υπόθεσης, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με αστυνομικά ούτε με στρατιωτικά μέτρα.

Και δεν το λέμε εμείς μόνο. Το λέει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, το λένε οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, το λέει το κομμάτι της κοινωνίας που διατηρεί τον αυτοσεβασμό του και την ανθρωπιά του.

Ότι αυτή τη στιγμή η κυβερνητική πολιτική επιχειρεί να καρπωθεί πολιτικά την εξαθλίωση και το δράμα αυτών των ανθρώπων και τις αντιδράσεις που το θέμα αυτό προκαλεί στις τοπικές κοινωνίες.

Αντί να σχεδιάσει στοιχειωδώς τρόπους αντιμετώπισης, όπως ζητάει ο ΟΗΕ.

Και διαφημίζει τον αίσχιστο λαϊκισμό της με μέτρα όπως οι απελάσεις αλλοδαπών που κατηγορούνται για αδικήματα τα οποία επισύρουν ποινές φυλάκισης μέχρι τρεις μήνες. Ούτε καν καταδίκη. Απλή κατηγορία. Και ανεξαρτήτως του αν είναι νόμιμοι ή όχι.

Τι κάνει το ΠΑΣΟΚ; Ακολουθεί αυτό τον εύκολο δρόμο του ακροδεξιού λαϊκισμού. Σηκώνει τους τόνους μιλώντας για ξέφραγα αμπέλια και μηδενικές ανοχές. Παραβιάζοντας κάθε ιδεολογική αρχή από αυτές που συνηθίζει να επικαλείται όταν αναζητά στήριγμα στην αριστερά.

Η διαχωριστική γραμμή προόδου συντήρησης, όμως, δεν υπάρχει επιλεκτικά όταν ψάχνουμε για δεκανίκια. Διαμορφώνεται πάνω στα κοινωνικά προβλήματα.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την επίθεση που ετοιμάζεται πάνω σε ζητήματα δικαιωμάτων. Ακούγονται τελευταία πολλά για τράπεζες DNA. Αυτό παλιότερα ονομαζόταν φακέλωμα. Και μπορεί να αξιοποιηθεί σε περιπτώσεις πολύ ευρύτερες από αυτές που φαντάζεται ο κόσμος.

Γιατί με τις τράπεζες DNA μπορεί να ταυτοποιείται η παρουσία οποιουδήποτε οπουδήποτε. Και επίσης μπορεί να στοιχειοθετείται η παρουσία του, χωρίς να έχει καν συμβεί στην πραγματικότητα.

Πράγμα που με μία κουβέντα σημαίνει ότι αν θέλουν να μπλέξουν οποιονδήποτε οπουδήποτε θα τον μπλέξουν, χωρίς να χρειάζονται παραπάνω αποδείξεις.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τις κάμερες ή με τις παρακολουθήσεις των τηλεπικοινωνιών, που αυτές τις μέρες διαφημίζονται για την αποτελεσματικότητά τους.

Γιατί το θέμα τους δεν είναι η επιτήρηση των χώρων ή των συνδιαλέξεων. Το θέμα τους είναι η αρχειοθέτηση του υλικού, ώστε να μπορεί να χρησιμεύσει, ή να παραποιηθεί στην κατάλληλη στιγμή. Βλέπουμε λοιπόν την Αρχή Προστασίας Προσωπικών δεδομένων να αντιδρά σε αυτά τα σχέδια και στις γνωμοδοτήσεις Σανιδά. Βλέπουμε την αριστερά να αντιδρά. Βλέπουμε και προσωπικότητες του ευρύτερου δημοκρατικού χώρου να αντιδρούν. Αλλά και πάλι, δυστυχώς, το ΠΑΣΟΚ δεν το βλέπουμε.

Ας σημειωθεί και αυτό, γιατί είναι αλήθεια ότι σήμερα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ ένα ευρύ δημοκρατικό μέτωπο για την προστασία των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων αλλά και για μια αποτελεσματική απάντηση στο ρατσισμό και τον ακροδεξιό λαϊκισμό που ξεδιπλώνεται έκδηλα στο μεγάλο κοινωνικό ζήτημα της μετανάστευσης.

Δυστυχώς όμως η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει βάλει άλλη πλώρη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δε μπορούμε να βρούμε κοινό βηματισμό με τον κόσμο του ή και με στελέχη του που δημόσια διαφοροποιούνται από αυτή τη συντηρητική στροφή της ηγεσίας του.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Έθεσα στην αρχή της εισήγησής μου το θέμα της εξωστρέφειας και της πολιτικής συγκυρίας. Όχι γιατί ο πρόεδρος πρέπει να το παίζει υπεράνω κομματικής ατζέντας και να συνομιλεί με την κοινωνία. Ούτε γιατί αγνοώ ότι αυτό που σκεφτόμαστε οι περισσότεροι εδώ μέσα είναι το κομματικό ζήτημα.

Αλλά γιατί αισθάνομαι την ανάγκη να υπενθυμίσω σε όλες και όλους μας και πρώτα από όλα σε έμενα τον ίδιο ότι η ζωή είναι έξω από αυτή εδώ την αίθουσα. Και ότι το στοίχημα της αριστεράς είναι στην κοινωνία.

Αυτό δεν το λέω για να κουκουλώσουμε τα προβλήματα μας. Αλλά για να τα αντιμετωπίσουμε με κριτήριο τους πολιτικούς μας στόχους και τις πραγματικές ανάγκες.

Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε. Στο κόμμα, μετά τις εκλογές έχουν αναδειχτεί όλα τα σοβαρά προβλήματα. Και υποχρέωσή μας είναι να τα δούμε κατά πρόσωπο και να τα αντιμετωπίσουμε, φυσικά με δημοκρατικό, συνθετικό και συναινετικό, αλλά πάντοτε με πολιτικό τρόπο. Να αναμετρηθούμε με τις αδυναμίες μας αλλά και με τους ίδιους τους εαυτούς μας.

Όλο αυτό το διάστημα παρακολούθησα πολλές κομματικές διαδικασίες βάσης. Ξέρετε όλες και όλοι, το ίδιο καλά με εμένα, ότι εκεί ο κόσμος δεν είναι περιχαρακωμένος σε τάσεις, όπως είναι σχεδόν το σύνολο της Κεντρικής μας Επιτροπής.

Και αυτός ο κόσμος έχει έναν προβληματισμό που οφείλουμε να λάβουμε υπ όψιν μας. Μας λέει επιτακτικά: βρείτε τα. Εκπροσωπήστε μας. Δώστε μας ένα κίνητρο να είμαστε περήφανοι για το κόμμα. Τελειώνετε με τα φαινόμενα γραφειοκρατίας και εκφυλισμού. Λειτουργήστε σαν ηγεσία και όχι σαν ομάδες, ή, ακόμα χειρότερο, σαν άτομα με φιλοδοξίες.

Και αισθάνομαι σήμερα την ανάγκη να δώσω μια διαβεβαίωση σε όλον αυτόν τον κόσμο που με τις εξελίξεις που ακολούθησαν το εκλογικό αποτέλεσμα -και όχι με το ίδιο το αποτέλεσμα- αισθάνθηκε ότι η ηγεσία τον αδειάζει. Και ενδεχομένως να αισθάνθηκε και αμηχανία και θυμό και οργή.

Να δώσω λοιπόν τη διαβεβαίωση, τουλάχιστον σε ότι με αφορά, ότι δεν πρόκειται να συμβάλω ώστε το θέμα της ηγεσίας που προέκυψε, να συνεχίσει να αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης και διαμάχης.

Αντιπαραθέσεις και μάχες από δω και στο εξής έχουμε να κάνουμε πολλές αλλά για ουσιαστικά διακυβεύματα. Για τις ιδέες μας για τις απόψεις μας και μέσα στο κόμμα, κυρίως όμως έξω στα κοινωνικά μέτωπα.

Είμαι λοιπόν διατεθειμένος το επόμενο διάστημα να δώσω σημαντικές μάχες, για τις ιδέες και τις απόψεις μου. Και είμαι βέβαιος ότι όλοι μας θα δώσουμε σημαντικές μάχες για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος στη κοινωνία.

Και κυρίως να κάνουμε σημαντικά βήματα για να αλλάξουμε πρώτα από όλα εμείς ώστε να μπορέσουμε αργότερα να αλλάξουμε και το τοπίο στη χώρα. Για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών και στις απαιτήσεις του κόσμου της αριστεράς που μας παρακολουθεί με αμήχανο ενδιαφέρον.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Οφείλω να είμαι ειλικρινής μπροστά στην Κεντρική Πολιτική μας επιτροπή όταν μιλάω για την ανάγκη να αλλάξουμε, οφείλω να γίνω συγκεκριμένος.

Σήμερα, έτσι όπως λειτουργούμε, μετά από διαιρέσεις και περιχαρακώσεις που παραμένουν αμετάβλητες εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια, θεωρώ ότι δεν είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε απόλυτα στις απατήσεις της βάσης του κόμματος.

Της βάσης που κρατάει το κόμμα ζωντανό και πασχίζει με αξιοθαύμαστη συνέπεια για το καλύτερο πολιτικό αποτέλεσμα.

Το κείμενο στο οποίο καταλήξαμε είναι προϊόν ειλικρινούς προσπάθειας σύνθεσης και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα.

Αλλά αν μιλήσω με έναν έναν εδώ μέσα ξεχωριστά, είμαι σίγουρος ότι θα μου πει ότι δεν το θεωρεί αντίστοιχο του προβληματισμού που αναπτύσσεται στις κομματικές οργανώσεις. Μπορούμε να προχωρήσουμε με αυτό. Αλλά να ξέρουμε ότι τα καθήκοντά μας, ως το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο ενός αριστερού κόμματος μας επιβάλλουν να προχωρήσουμε σε πιο βαθιές επεξεργασίες και σε τομές στην λειτουργία του κόμματος.

Η βάση ζήτησε να μη κουκουλώσουμε τα σοβαρά ζητήματα. Να τα συζητήσουμε ανοιχτά και όχι ερήμην του κόσμου μας.

Αυτή η απαίτηση που αποκόμισα από όλες τις συνεδριάσεις όπου έλαβα μέρος με έκανε να προβληματιστώ και να σκεφτώ αν θα ήταν σκόπιμο να προχωρήσουμε συντεταγμένα και δημοκρατικά σε μια έκτακτη συνεδριακή διαδικασία.

Από την άλλη σκέφτηκα ότι τα συνέδρια όταν πραγματοποιούνται σε έκτακτες συνθήκες δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια στη βάση να εκφράσει ελεύθερα το προβληματισμό της. Κυριαρχεί η ένταση της αντιπαράθεσης όχι των απόψεων αλλά των οργανωτικών μηχανισμών, πράγμα που είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που χρειαζόμαστε τούτη την ώρα.

Και από την άλλη δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι βρισκόμαστε ήδη σε μια ιδιότυπη προεκλογική περίοδο και ότι μπορεί οι εκλογές να γίνουν ακόμα και τον Σεπτέμβριο και να μας βρουν να συζητάμε εισηγητικά κείμενα.

Ζύγισα όλες τις απόψεις, ταλαντεύτηκα και στο τέλος ζήτησα να ακούσω και τη γνώμη της πολιτικής γραμματείας.

Κάποιοι θεωρούν ότι ένα κόμμα δε μπορεί να λειτουργεί συλλογικά. Ότι ο πρόεδρος πρέπει να λειτουργεί πάντα ως αρχηγός που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο και όχι ως πρώτος μεταξύ ίσων που διαβουλεύεται που ανταλλάσσει απόψεις με τα στελέχη του κόμματος.

Είναι το πρότυπο του αρχηγικού κόμματος στο οποίο έχει συνηθίσει η ελληνική κοινωνία και ενδεχομένως και εμείς οι ίδιοι.

Ε, λοιπόν εγώ, σύντροφοι, δεν επιλέγω και δεν μπορώ να λειτουργήσω σε αυτό το πρότυπο. Δεν επιλέγω και δεν μπορώ να λειτουργήσω ούτε ως φερέφωνο αποφάσεων που λαμβάνονται σε κάποιες κλειστές συσκέψεις πλειοψηφιών ή μειοψηφιών, ούτε όμως και ως αποφασίζων και διατάζων, αγνοώντας τα θεσμοθετημένα συλλογικά όργανα.

Για την αποκατάσταση της αλήθειας, λοιπόν, πρέπει να σας πω ότι δεν κατέθεσα πρόταση συνεδρίου στη προχθεσινή συνεδρίαση της ΠΓ, όπως λαθεμένα μετέδωσαν ορισμένα μέσα ενημέρωσης.

Ζήτησα την άποψη των μελών της ΠΓ, όπως είχα υποχρέωση να πράξω, πριν καταθέσω τη πρότασή μου στην ΚΠΕ.

Καταλαβαίνω, βέβαια, ότι μια τέτοια λειτουργία μπορεί να είναι ακαταλαβίστικη για ένα πολιτικό σύστημα που η έννοια της συλλογικότητας έρχεται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στις αποφάσεις των αρχηγών –και μπροστά στο υπερεγώ τους πολλές φορές- αλλά εμείς δε πρέπει να λειτουργούμε όπως οι άλλοι ή καθ’ όπως θα μας υποδεικνύουν άλλοι.

Εμείς θα πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε θεσμικά και συλλογικά.

Η πολιτική γραμματεία, λοιπόν, αποφάνθηκε ότι μια έκτακτη συνεδριακή διαδικασία αυτή τη στιγμή είναι παρακινδυνευμένη και δε θα μας βοηθήσει.

Σέβομαι απόλυτα αυτή τη διαπίστωση και την εισηγούμαι εκ μέρους της πολιτικής γραμματείας στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή.

Ταυτόχρονα όμως εισηγούμαι τα ζητήματα που έχουν τεθεί, να μην τα ξεπεράσουμε όπως-όπως αλλά να αναμετρηθούμε με τους εαυτούς μας για να τα αντιμετωπίσουμε.

Ποια είναι τα ζητήματα αυτά;

Είναι πρώτα από όλα το ζήτημα της δημόσιας εικόνας μας και το πώς την μεταχειριζόμαστε. Το πώς την θυσιάζουμε, με μεγάλη ευκολία για λόγους εσωκομματικών συσχετισμών.

Είναι το ζήτημα της πολιτικής σύνθεσης. Την οποία δεν μπορούμε να πετύχουμε αν εμμένουμε σε περιχαρακώσεις, αν απολυτοποιούμε την αντίθετη άποψη και αν εξαντλούμε τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα σε τακτικισμούς.

Είναι ακόμα το ζήτημα της λειτουργίας των τάσεων που θα το δούμε στο αποκορύφωμά σε τούτη εδώ τη συνεδρίαση για την εκλογή οργάνων.

Σκληρός συγκεντρωτισμός, εκβιασμός της ομοφωνίας, κατάργηση κάθε άλλου κριτηρίου για την ανάδειξη στελεχών, πολλές φορές ακόμα και φραξιονισμός, πράγματα που την τελευταία εβδομάδα έχουμε δει όλες και όλοι πιο έντονα από κάθε άλλη φορά.

Σύντροφοι, Δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι.

Οι τάσεις έχουν πραγματικά ιδεολογική βάση, δεν το αμφισβητούμε και δεν μπορούμε και δεν πρέπει να περιορίσουμε την λειτουργία τους. Αυτό είναι ζήτημα δημοκρατικών αρχών μέσα στο κόμμα.

Οφείλουμε όμως με συγκεκριμένα μέτρα, να αφήσουμε και λίγο χώρο για το κόμμα.

Να αφήσουμε χώρο στο κόμμα να αναπνεύσει από τους μηχανισμούς, σε ζητήματα πολιτικής λειτουργίας, συνθέσεων και ανάδειξης στελεχών.

Και είναι για μένα ένα στοίχημα με τον εαυτό μας να δούμε ως που μπορούμε να λειτουργήσουμε δημοκρατικά και συνθετικά στο ανοικτό ζήτημα της εκλογής νέας πολιτικής γραμματεία και γραμματέα.

Είναι αδιανόητο οι αποφάσεις να μην παίρνονται στα βουλευόμενα όργανα του κόμματος. Είμαστε ενιαίο πολυτασικό κόμμα ή ομοσπονδία κομμάτων που το καθένα από αυτά μάλιστα λειτουργεί με την αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού;

Είναι τέλος το ζήτημα της λειτουργίας των εκτελεστικών οργάνων του κόμματος και κυρίως της Π.Γ.

Σύντροφοι ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Στο κόμμα υπάρχει ζήτημα θεσμικά νομιμοποιημένου κέντρου λήψης των αποφάσεων.

Είναι αυτό το κέντρο η ΚΠΕ ή είναι οι χώροι όπου έγιναν χθες διεργασίες για να παρθούν αποφάσεις για το πώς θα ψηφίσουμε στην ΚΠΕ; Μπορεί να είναι το δεύτερο αλλά να το συνεννοηθούμε. Εγώ προτείνω, πάντως, να είναι η ΚΠΕ.

Είναι κέντρο των αποφάσεων αυτό η ΠΓ; Ένα όργανο αποδεδειγμένα διάτρητο, καθώς όχι μόνο οι τοποθετήσεις αλλά και οι σκέψεις μπορούν να διαρρεύσουν και μάλιστα με στρεβλό τρόπο στα μέσα ενημέρωσης . Ή μήπως έτσι λειτουργώντας αυτό το όργανο δεν μπορεί έτσι να παράξει πολιτική και άρα δεν μπορεί να είναι το κέντρο;

Θέτω ερωτήματα για να προβληματιστούμε αλλά οφείλω να δώσω και ορισμένες απαντήσεις.

Και επειδή υπάρχει το ευκταίο αλλά και το εφικτό, εγώ τουλάχιστον μπορώ να προτείνω κάποια εφικτά μέτρα, για να κάνουμε όλοι μας κάποια βήματα.

Το πρώτο είναι στις αρχαιρεσίες για τη νέα ΠΓ και το γραμματέα να μην αποφασίσουμε σε άλλες αίθουσες, αλλά να αποφασίσει η ΚΠΕ με δημοκρατία και σύνθεση.

Να κατατεθούν όλες οι υποψηφιότητες για τη θέση του Γραμματέα και μακάρι να είναι πολλές και να κρίνουμε τα πρόσωπα επί των κριτηρίων που απαιτεί η θέση και όχι με γνώμονα του αν βρίσκεται πιο κοντά στις απόψεις μας.

Και για την ΠΓ να ψηφίσουμε, όταν το αποφασίσουμε, σε ενιαία λίστα και να μην είναι κλειστή.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Θέλω να σας ομολογήσω ότι στον ένα αυτό μήνα που πέρασε από τη προηγούμενη ΚΠΕ, αισθάνομαι ότι πλησίασα το κόμμα και τους ανθρώπους του τόσο όσο δεν είχα καταφέρει να πλησιάσω έναν ολόκληρο χρόνο πριν, που βρισκόμουνα στη θέση του προέδρου.

Και πιστεύω ότι για όλους μας αυτός ο μήνας ήταν έντονος μήνας και μήνας αυτοκριτικής και μήνας που δοκίμασε τις αντοχές μας, που αποκάλυψε τις αδυναμίες μας, αποκάλυψε όμως και τις δυνατότητες να ανταποκρινόμαστε σε περιόδους κρίσης και να κάνουμε βήματα.

Και νομίζω ότι όλοι μας κάναμε κάποια βήματα, άλλοι μικρά άλλοι μεγαλύτερα.

Στην πολιτική Γραμματεία για παράδειγμα, πέρα από τις αντιθέσεις μας και τις διαφορές μας καταφέραμε τουλάχιστον να συνδιαχειριστούμε με συλλογικό τρόπο τη κρίση.

Καταφέραμε και να συνθέσουμε απόψεις και με τη βοήθεια της επιτροπής απόφασης να μπορούμε να έχουμε σήμερα στην ΚΠΕ , τουλάχιστον ένα συνθετικό κείμενο, μια κοινή βάση για τη συζήτησή μας για το πώς θα πορευτούμε από δω και στο εξής.

Θα μου πείτε, σίγα το βήμα. Κι όμως είναι ένα σημαντικό βήμα σε σχέση με τη προηγούμενη συνεδρίασή μας.

Ένα βήμα που μας δείχνει ότι με δεδομένες και σεβαστές τις συνεδριακές μας αποφάσεις και τις ισχυρές τους πλειοψηφίες, μπορούμε να κάνουμε βήματα σε μια κατεύθυνση πολιτικής συνεννόησης.

Μπορούμε να βρούμε κοινό τόπο αλλά και κοινούς κανόνες που θα διαφυλάττουν τη πολιτική συνεννόηση και δε θα εκθέτουν τη δημόσια εικόνα του κόμματος.

Ούτως ή άλλως, θεωρώ ότι έχουμε ξανακάνει σημαντικά βήματα σε αυτό το επίπεδο, ακόμα και αν δεν τα αξιοποιήσαμε ανάλογα.

Το προγραμματικό μας συνέδριο, για παράδειγμα, ήταν μια εξαιρετική διαδικασία. Και πέτυχε μια σοβαρή πολιτική σύνθεση, υπερβαίνοντας τις συμβατικές περιχαρακώσεις των τάσεων.

Έτσι, νομίζω, ότι πρέπει να προχωρήσουμε. Και οφείλουμε να το κάνουμε για δύο λόγους.

Πρώτον, γιατί το κεκτημένο του προγραμματικού συνεδρίου, κατάφερε να μας δώσει ένα σοβαρό πολιτικό εργαλείο, το πρόγραμμά μας, το οποίο μπορεί να μας οδηγήσει σε μάχες με όρους πολιτικής ηγεμονίας.

Δεν το αξιοποιήσαμε μέχρι τώρα όσο χρειαζόταν και αυτό είναι έλλειμμα επάρκειας δικής μας. Αλλά αυτό μπορούμε να το αλλάξουμε από αύριο κιόλας. Και να αναδείξουμε μέσα από αυτό το εξαιρετικά χρήσιμο ντοκουμέντο τις πολιτικές προτάσεις που θα μας επιτρέψουν να διεκδικήσουμε την ηγεμονία των αριστερών ιδεών, στα κινήματα, στην κοινωνία και στο κοινοβούλιο.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η συζήτησή μας σήμερα δεν διεξάγεται εν κενό. Είμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο και το πρώτο μας καθήκον, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι να προετοιμάσουμε το κόμμα για μια εκλογική μάχη που μπορεί να είναι άμεση.

Στην μάχη αυτή δεν θα πάμε συγκαλύπτοντας τις αντιθέσεις.

ΘΑ πάμε συνεννοημένοι και με σαφείς κανόνες.

Και με την δέσμευση ότι δεν θα γυρίσουμε την πλάτη στην βάση.

ΤΑ προβλήματα τα ξέρουμε, θα ψάξουμε λύσεις και θα τα αντιμετωπίσουμε. Και θα τα αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη επιτυχία όταν θα υπάρχει η δυνατότητα να αναζητήσουμε λύσεις και συνθέσεις χωρίς τη πίεση του ελάχιστου πολιτικού χρόνου.

Τέλος μια κουβέντα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολιτική μας συμμαχία. Για την ακρίβεια, είναι κάτι περισσότερο από συμμαχία, γιατί συσπειρώνει ως πολιτικός σχηματισμός, μεγάλο αριθμό ανένταχτων συντρόφων της αριστεράς. Η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ τους έδωσε την δυνατότητα να ενταχθούν σε ενεργές πολιτικές διαδικασίες.

Η συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασιστεί και επιβεβαιωθεί στις συνεδριακές μας διαδικασίες. Και από όσο έχω ακούσει, δεν αμφισβητείται από κανένα εδώ μέσα.

Το τελευταίο διάστημα υπήρξε μια φόρτιση γύρω από τις σχέσεις του κόμματός μας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και δεν θα μπορούσαν να είναι ανταγωνιστικά σχήματα.

Ισχυρός Συνασπισμός σημαίνει ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό είναι κάτι που ισχύει για όλες τις συνιστώσες ανεξαιρέτως.

Όλα τα ζητήματα θα λυθούν με σεβασμό στις απόψεις και με δημοκρατικό διάλογο, χωρίς προκαταλήψεις. Και όλοι ανεξαιρέτως έχουμε τεράστιο έδαφος συνεισφοράς, από την θέση που βρίσκεται ο καθένας.

Η ευθύνη μας απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι να συμβάλλουμε στον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει, ακόμα πιο δημοκρατικά και ανοιχτά.

Ώστε ο κόσμος που στρατεύεται εκεί, να έχει πιο αυξημένο ρόλο στην διαμόρφωση όχι μόνο της δράσης αλλά και της πολιτικής του. Γι αυτό πρέπει να επεξεργαστούμε από την δική μας πλευρά τις προτάσεις μας και να ακούσουμε και τους συντρόφους των άλλων συνιστωσών, καθώς και τους ανένταχτους πάνω σε αυτό το ζήτημα.

Δεν υπάρχει κανένα θέμα διάχυσης του κόμματος στον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε καμία άποψη από πουθενά για μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Γι αυτό, ας μην σπαταλάμε, όπως κακώς κάναμε, την ενέργειά μας σε τοποθετήσεις έντονα μεν φορτισμένες αλλά χωρίς σαφές περιεχόμενο, όπως αυτές για τις κάρτες.

Αν έχουμε αξιόμαχο και αποτελεσματικό κόμμα, θα είναι καλό και για το κόμμα και για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν δεν έχουμε τέτοιο κόμμα, ο κίνδυνος διάχυσης είναι υπαρκτός προς όλες τις κατευθύνσεις, όχι μόνο προς την κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό νομίζω ότι το καταλαβαίνουμε όλοι και όλες μέσα σε αυτήν εδώ την αίθουσα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Με τη συνεδρίαση της ΚΠΕ, αυτό το Σαββατοκύριακό, μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος στην εσωστρέφεια και να σχεδιάσουμε τα επόμενα βήματά μας και κυρίως τη διάταξη του κόμματος σε θέση μάχης ενόψει των επικείμενων εθνικών εκλογών, που είναι πιθανό να είναι πολύ κοντά.

Γι αυτό ας μη χάσουμε χρόνο. Ας προετοιμαστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα και κυρίως ας μη κάνουμε τα ίδια λάθη. Ας μάθουμε από τα σφάλματά μας.

Προτείνω λοιπόν η ΚΠΕ να αποφασίσει τη σύγκλιση του διαρκούς μας συνεδρίου, στο δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη, με αποκλειστικό θέμα τη προετοιμασία του κόμματος για τις εκλογές και τη εκπόνηση εκλογικού προγράμματος, ως συμβολή δική μας, στις αντίστοιχες διεργασίες που θα λάβουν χώρα και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Προτείνω μάλιστα τη προετοιμασία των κειμένων να αναλάβει η επιτροπή του προγράμματος που με επικεφαλής τον σφο Γιάννη Δραγασάκη, εκπόνησε με επιτυχία το πρόγραμμά μας, τον προηγούμενο Μάρτη. Προφανώς με τις κατάλληλες συνεισφορές δουλείας από τους συντρόφους που το επιθυμούν.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι

Είναι περιττό να πω σε πόσο δύσκολη θέση έχει βρεθεί το κόμμα μετά τις εκλογές. Πολύ περισσότερο όσοι βρισκόμαστε σε θέσεις ευθύνης.

Αλλά η ευκαιρία και η δυνατότητα είναι εδώ μπροστά μας. Πιστεύω όμως ότι η κεντρική επιτροπή θα βρει τρόπο να ανταποκριθεί στις περιστάσεις. Ξεκινώντας από την διαπίστωση ότι δεν μπορούμε να πάμε ούτε βήμα πιο πέρα κουκουλώνοντας τα όποια προβλήματα. Αλλά ότι μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την εντολή των μελών του κόμματος αλλά και την ευκαιρία που μας δίνεται σήμερα να αναστήσουμε το κόμμα στα πόδια του.

Ας μην φοβόμαστε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι επαναστατική. Και ας αναμετρηθούμε πρώτα και κύρια με τους εαυτούς μας και με τις δικές μας αδυναμίες.

Προσχέδιο απόφασης της ΚΠΕ του ΣΥΝ...

Η πολιτική μας σήμερα -λαμβάνοντας υπόψη βέβαια τις αποφάσεις των τελευταίων συνεδρίων- έχει ανάγκη περαιτέρω επεξεργασίας και προσαρμογής στις σημερινές συνθήκες με κύριο χαρακτηριστικό ότι βρισκόμαστε σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πιέζει προς ένταση των νεοφιλελεύθερων-αντιλαϊκών πολιτικών που πλήττουν τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη, απαιτώντας και εξασφαλίζοντας συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τα εθνικά κράτη και κυρίως από τη χώρα μας την οποία έχει θέσει σε καθεστώς επιτήρησης. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει αποδεχτεί αυτές τις δεσμεύσεις, υιοθετώντας δε την αντιδραστική και φιλορατσιστική ατζέντα του ΛΑΟΣ, στρέφει σε ακόμη πιο συντηρητικούς δρόμους την πολιτική της στο οικονομικό, κοινωνικό και δικαιωματικό πεδίο.

Σ' αυτή την πολιτική της Ν.Δ., που επιμερίζει τα βάρη στα αδύνατα στρώματα, ο κόσμος απαιτεί από την αριστερά να συμβάλει στη δημιουργία μετώπων σε θέματα που υπάρχουν συγκλήσεις όσο το δυνατόν ευρύτερων δυνάμεων της αντιπολίτευσης για την απόκρουση αυτής της πολιτικής.

Θα πρέπει όμως να αποκρούσουμε και την επιχείρηση συσκότισης και αποσιώπησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν μεγάλα λαϊκά στρώματα μέσω της καθημερινής ενασχόλησης με τα σκάνδαλα. Όχι ότι δε μας ενδιαφέρει η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, αντίθετα μάλιστα εμείς έχουμε απαντήσει, οι φάκελοι από τη Βουλή να πηγαίνουν αμέσως και χωρίς καθυστέρηση στη Δικαιοσύνη.

Ο ΣΥΝ θα πρέπει να συμβάλει ώστε:

Οι απαντήσεις να είναι άμεσες και πειστικές στα προβλήματα που διαμορφώνουν τη ζωή, τις αντιλήψεις, ακόμη και τις συνειδήσεις των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων.

Η επεξεργασία των εκάστοτε λύσεων θα πρέπει να επιτυγχάνεται με την ενεργό συμμετοχή των ίδιων των ενδιαφερομένων. Η εκφώνηση από μόνη της δεν αρκεί, θα πρέπει οι προτάσεις να οδηγούν σε διεργασίες που θα μετασχηματίζουν την εκφώνηση σε συνειδητή επιλογή για μαζική παρέμβαση και αγωνιστική διεκδίκηση, ώστε η κοινωνική γείωση να δημιουργεί σταθερότητα και συνέχεια. Θα πρέπει να πειστούμε ότι η επιμονή στους στόχους είναι απαραίτητη για να έχουμε νίκες. Αυτό φάνηκε στο άρθρο 16, τον Βοτανικό, το πάρκο στη Χ. Τρικούπη, στην παραλία του Αγ. Κοσμά κ.λπ.

Ξέρουμε ότι στις σημερινές συνθήκες αυτό είναι πολύ δύσκολο, αλλά και χωρίς αυτό δεν γίνεται. Θα βρισκόμαστε κάθε φορά προ εκπλήξεων, θα αναζητούμε τα λάθη αλλού, όπως σ' αυτές τις ευρωεκλογές, και η ιστορία της αριστεράς και ιδιαίτερα της ριζοσπαστικής θα συνεχίζει τη σισύφειο πορεία της.

Πιο συγκεκριμένα:

Από την επεξεργασία του προγράμματός μας (που δεν το αξιοποιήσαμε βέβαια στις εκλογές) πρέπει να επιλέξουμε και να προβάλουμε τα θέματα που έχουν έντονα αναδειχθεί αυτή τη περίοδο.

Τα θέματα που προτείνονται είναι: (Θα πρέπει να είναι συνοπτική αλλά περιεκτική η αναφορά στο περιεχόμενο)

* Οικονομική κρίση και διέξοδοι προς όφελος των εργαζομένων.

* Προτάσεις για μια άλλη μεταναστευτική πολιτική.

* Προτάσεις για την ανεργία και την προστασία των θέσεων εργασίας.

* Περιβάλλον.

* Εργασιακή επισφάλεια.

Ενεργή συμμετοχή και στήριξη των δυνάμεών μας στους αγώνες των εργαζομένων, των μικρομεσαίων επαγγελματιών κι αγροτών, των ανέργων, των νέων, των μεταναστών, ώστε να μην πληρώσουν αυτοί τα βάρη της οικονομικής κρίσης που θέλουν να τους φορτώσουν οι τραπεζίτες και το κεφάλαιο που την προκάλεσαν, με τη στήριξη της Ν.Δ. και την ανοχή του ΠΑΣΟΚ.

Θα πρέπει να προχωρήσουμε σε πρωτοβουλίες που θα συσπειρώνουν σε κοινωνικοπολιτική βάση πρώτα τους θιγόμενους και μετά τα πλατιά λαϊκά στρώματα για να γίνεται έτσι, αφενός, πιο αποτελεσματική η απόκρουση των αντιδραστικών πολιτικών και, αφετέρου, πιο ορατή και πειστική η εναλλακτική μας πρόταση.

Κυβέρνηση με έναν από τους δύο εταίρους του δικομματισμού δε μας ενδιαφέρει -όχι γιατί δεν μας απασχολεί πώς θα κυβερνηθεί η χώρα όπως μας «κατηγορούν», ότι δηλαδή εμείς ασχολούμαστε μόνο με τα κινήματα και τις κοινωνικές αντιστάσεις. Εμείς έχουμε αποδείξει ότι βρισκόμαστε και θα παραμείνουμε στην κοινωνία και τους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο και τη Βουλή, προβάλλοντας τις εναλλακτικές μας προτάσεις.

Σήμερα όμως, η προγραμματική πρόταση του ΠΑΣΟΚ εμφορείται από δεξιόστροφες αντιλήψεις, που κινούνται στα πλαίσια νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τα αποτελέσματα δε αυτών των πολιτικών έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τα χαμηλά και μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Η συμμετοχή λοιπόν του ΣΥΝ σε μια κεντροαριστερή κυβέρνηση -για κεντροδεξιά δεν περνάει καν από το μυαλό μας- θα έχει αρνητικά αποτελέσματα για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα και καταστροφικά για το κόμμα μας και τη ριζοσπαστική αριστερά γενικότερα.

Η κοινωνική και πολιτική μας πρόταση και δράση θα έχει σαν στόχο:

Να διεμβολίσει και να επιφέρει πλήγματα στον δικομματισμό, να αλλάξει τους συσχετισμούς στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, έτσι ώστε να διαμορφώνεται μία νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, έξω από τα δικομματικά και νεοφιλελεύθερα πρότυπα, που θα είναι κρίσιμη και χρήσιμη για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης.

Να ανοίξει ο δρόμος για μια κυβέρνηση υπέρ των συμφερόντων των αδυνάτων, της μεγάλης δηλαδή κοινωνικής πλειοψηφίας κι όχι των λίγων, που καθημερινά θα κατακτά και θα προωθεί τον στόχο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας, έναν σοσιαλισμό με επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον, με ελευθερία και δημοκρατία.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου απευθυνόμαστε σε όλους όσους θίγονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τους καλούμε να διαμορφώσουμε από κοινού μια πλατιά συνεργασία κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στη βάση ενός εναλλακτικού προγραμματικού και πολιτικού σχεδίου απέναντι σ' αυτό της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης, έναν πόλο δηλαδή στα αριστερά της σημερινής πολιτικής γεωγραφίας.

Σ' αυτήν έχουν θέση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος που ψηφίζει ΚΚΕ, ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ που διαφωνεί με τις νεοφιλελεύθερες - νεοσυντηρητικές επιλογές της ηγεσίας του, δυνάμεις των οικολόγων πράσινων και της ριζοσπαστικής οικολογίας, καθώς κι άλλες αριστερές κινήσεις και χιλιάδες μη ενταγμένοι αριστεροί.

Στην εξυπηρέτηση της στρατηγικής μας εντάσσεται και η επιλογή της συνεργασίας των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς και της οικολογίας. Στις σημερινές συνθήκες η παρουσία των Οικολόγων - Πράσινων προκαλεί ενδιαφέρον, θα πρέπει να επιδιώξουμε τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων διαλόγου και κοινής δράσης σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο.

Η δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί ένα πολύ θετικό βήμα, αν και δύσκολο και πρωτόγνωρο για την Ευρώπη και την Ελλάδα. Σήμερα, στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται με τα προβλήματα που προέκυψαν οφείλουμε να επεξεργαστούμε προτάσεις για την παραπέρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ

Όπως:

Ο ΣΥΝ επιμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτείται ως μία πολιτική συνεργασία κομμάτων, κινήσεων και μη ενταγμένων πολιτών, όπου ο καθένας διατηρεί την οργανωτική, πολιτική και ιδεολογική του αυτονομία, δικαίωμα σεβαστό από όλους.

Σήμερα όσο είναι ανάγκη να διακηρύσσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί και δε πρέπει να μετεξελιχθεί σε ενιαίο κόμμα, άλλο τόσο οφείλουμε να αναζητήσουμε τη δημοκρατική εμβάθυνση των δομών και λειτουργιών του, έτσι ώστε να γίνει πιο ελκτικός, να αισθάνονται όλοι, ανένταχτοι αλλά και όλα τα μέλη των συνιστωσών ότι δεν είναι μόνο χρήσιμοι για τη «δουλειά» αλλά είναι και κρίσιμη η συμβολή τους στις όποιες επιλογές πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Θα πρέπει να επιδιώξουμε την περαιτέρω διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις προερχόμενες από τον σοσιαλιστικό και οικολογικό χώρο, με δυνάμεις που αντιμάχονται σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο τις επιλογές του νεοφιλελευθερισμού.

Αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για τη δημοκρατική εμβάθυνση αλλά και την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος να ανασυγκροτηθούν και να λειτουργήσουν οι:

Τοπικές Συνελεύσεις με Συντονιστικές Γραμματείες σε επίπεδο Νομών, πόλεων, κωμοπόλεων, χωριών.

Σε όλους τους κλάδους εργαζομένων και στους χώρους δουλειάς.

Εκεί που δουλεύει, σπουδάζει και ζει η Νεολαία.

Στον αγροτικό πληθυσμό.

Σε αυτές παίρνουν μέρος όλα τα μέλη των συνιστωσών με ειδική μέριμνα για τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων ανένταχτων πολιτών. Είναι ανοιχτές, λειτουργούν δημοκρατικά επεξεργάζονται πολιτικές, παίρνουν αποφάσεις αυτόνομα στα πλαίσια των γενικών πολιτικών κατευθύνσεων του ΣΥΡΙΖΑ, παρεμβαίνουν στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο συμμετέχουν στις κινηματικές δράσεις και διαμορφώνουν όρους «ηγεμονίας» των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά τα άλλα, προτείνουμε να λειτουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με ό,τι είχε αποφασιστεί στην Πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψη, τον Μάρτιο του 2008, με πλουραλισμό, δημοκρατικό διάλογο, διαφάνεια, ειλικρίνεια, αλληλεγγύη και αποτελεσματικότητα.

Η συμμετοχή σε όλα τα σώματα (γραμματεία, πανελλαδικό συντονιστικό, πανελλαδική σύσκεψη) γίνεται με συναίνεση, κυρίως όμως είναι ανοιχτά στους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να επικρατεί η διαφάνεια, η δημοκρατία, ο πλουραλισμός και η αποτελεσματικότητα.

Σε όλα τα κρίσιμα θέματα που άπτονται της πολιτικής και οργανωτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως η πολιτική μας στρατηγική και το εναλλακτικό προγραμματικό μας σχέδιο, το πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας, εάν προκύψει, οι επιλογές των συμμαχιών στη συγκεκριμένη φάση, η εκλογική μας τακτική, η κατάρτιση ψηφοδελτίων και ευρωψηφοδελτίων: Θεωρούμε ότι ο κανόνας της ομοφωνίας ή της συναίνεσης πρέπει να συνεχιστεί.

Στον βαθμό που αυτό δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί, τότε τον λόγο έχει όλος ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ είναι όλα τα μέλη των συνιστωσών καθώς και όλοι οι ανένταχτοι. Θα πρέπει να προβληματιστούμε, να ακουστούν προτάσεις, να γίνει ουσιαστικός διάλογος, να αναζητήσουμε τις προσφορότερες λύσεις με σεβασμό στη δημοκρατία και τον πλουραλιστικό χαρακτήρα του εγχειρήματος.

Προτείνουμε στον ΣΥΡΙΖΑ τη συγκρότηση επιτροπής για τη συλλογή και επεξεργασία των προτάσεων, για τη δημοκρατική αναζωογόνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το πόρισμα της οποίας θα κατατεθεί στη γραμματεία και στην πανελλαδική σύσκεψη του Σεπτέμβρη.

Για την επίτευξη αυτών των στόχων ο ΣΥΝ θα καταβάλει τη μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια.

Κομματική ανασύνταξη

Με δεδομένη την απόφασή μας ότι η ισχυροποίηση του κόμματος αποτελεί μία από τις πιο ουσιώδεις προϋποθέσεις για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ και με τη γνώση ότι πολλά από τα προβλήματα που εμφανίζονται αποτελούν παράγωγα προβλημάτων του ΣΥΝ, είναι φανερό ότι είναι αναγκαία η εξέταση της λειτουργίας του κόμματος στις νέες συνθήκες.

Οι προβληματικές πλευρές στη λειτουργία του κόμματος, που αναδείχτηκαν με ένταση στην προεκλογική συζήτηση, επιβάλλουν αλλαγές και μέτρα, ακόμη και βαθιές τομές, ώστε να εξασφαλιστεί η συνεπής προώθηση των αποφάσεων και η αντιμετώπιση των σοβαρών ελλειμμάτων δημοκρατίας και αποτελεσματικότητας που διαπιστώνονται. Η επείγουσα ανασύνταξη των δυνάμεών μας αναδεικνύει ως προτεραιότητες:

Αναζωογόνηση των οργανώσεων του κόμματος, Π.Κ. και Ν.Ο. Με την ουσιαστική συμμετοχή των μελών. Έμπρακτα η ηγεσία να αποδείξει ότι υπολογίζει τους συντρόφους, ότι βασίζεται πρωτίστως στις κομματικές δυνάμεις. Με την προσωπική παρουσία και το προσωπικό παράδειγμα, να εμπνεύσουμε, να δραστηριοποιήσουμε, να επιδιώξουμε αποτελέσματα. Να εντάξουμε στο κόμμα νέα μέλη, να επανασυνδεθούμε με συντρόφους που έχουν απομακρυνθεί να βοηθήσουμε την οργάνωση της νεολαίας. Καθοριστικός είναι ο ρόλος των οργάνων και των στελεχών. Τα τασικά κριτήρια στην ανάδειξη των στελεχών και στη σύνθεση των οργάνων να συνοδεύονται με αυτά της ικανότητας, της συνεχούς αξιολόγησης και της πραγματικής προσφοράς. Κορυφαία πλευρά αυτής της κατεύθυνσης είναι η επανεκλογή της Π.Γ. και η εκλογή του νέου γραμματέα της ΚΠΕ. Χρειαζόμαστε Π.Γ. που θα παράγει πολιτική και συγκεκριμένο έργο, που θα ελέγχεται ως σύνολο και ως κάθε μέλος της. Ο νέος γραμματέας να είναι σε θέση να επιτελέσει τον σύνθετο πολιτικό και οργανωτικό του ρόλο, ιδιαίτερα στο δύσκολο διάστημα μέχρι τις βουλευτικές εκλογές και, παράλληλα, να επιδιώκει τις μέγιστες δυνατές συνθέσεις για μια γρήγορη ανάκαμψη του κόμματος. Επίσης πρέπει να προωθηθούν οι παρακάτω στόχοι:

- Αναβάθμιση της δουλειάς του κόμματος στο συνδικαλιστικό, αυτοδιοικητικό, αγροτικό και νεολαιίστικο κίνημα.

- Μέτρα για την επίτευξη της ενιαίας δημόσιας εικόνας του κόμματος.

- Ανακαθορισμός του στόχου και της λειτουργίας των τμημάτων και των Ν.Ε.

- Ανακατανομή οικονομικών πόρων και στελεχιακού δυναμικού με στόχο στην ενίσχυση της δουλειάς του κόμματος στους μαζικούς χώρους.

- Συλλογική λειτουργία της Κ.Ο. Να μετατραπεί από άθροισμα βουλευτών και των ομάδων τους σε μια ομάδα με όλους τους βουλευτές στη διάθεσή της.

Η βελτίωση της λειτουργίας των τάσεων, στο πλαίσιο του πλουραλιστικού και πολυτασικού χαρακτήρα του κόμματός μας, είναι βασική προϋπόθεση για την ανασύνταξη και για την απόδοση των μέτρων και των αλλαγών που προτείνονται. Η συχνά παραγόμενη ανούσια ένταση και στην καλύτερη περίπτωση οι παραλυτικοί συμψηφισμοί καθώς και οι παράλογες επιθετικότητες μεταξύ των μελών, πρέπει να σταματήσουν. Η συσπείρωση γύρω από το πολιτικό μας σχέδιο, με αλληλεγγύη και με στήριξη της ηγεσίας του κόμματος, αποτελεί τη μεγαλύτερη εγγύηση για την προώθηση των δύσκολων και φιλόδοξων σχεδιασμών μας και για την επιτυχία στη μεγάλη δοκιμασία των επόμενων βουλευτικών εκλογών.

Η αυταπάτη των ευρωεκλογών

Του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ*

Φαίνεται ότι οι τάσεις και τα ρεύματα στον ΣΥΝ (από τα πολλά, κινδυνεύουμε να κρυολογήσουμε βαριά) δεν έβγαλαν μέχρι αυτή τη στιγμή τα αναγκαία συμπεράσματα από την αγωνία του κόσμου της αριστεράς που στήριξε το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου, όχι μόνο για την υποχώρηση του εκλογικού του ποσοστού, αλλά και για το πώς θα δρομολογηθούν από εδώ και πέρα οι εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι εξακολουθούν να κινούνται για μια ακόμη φορά και ο καθένας για τους δικούς του ιδιαίτερους λόγους σε άλλους ουρανούς και μακράν της γήινης πραγματικότητας.

Π.χ. η μεν πλειοψηφία αναζητεί με φανερή αγωνία και λίγους μήνες πριν από τις βουλευτικές εκλογές εξωστρεφή δράση, η δε ανανεωτική πτέρυγα φαίνεται ότι "τώρα ανακάλυψε" ότι θίγονται προγονικά της χαρακτηριστικά και πως βέβαια μετά το χαμηλό εκλογικό ποσοστό είναι η ώρα να πάρει τη ρεβάνς από την ηγετική ομάδα του ΣΥΝ, αλλά και από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα περί εξωστρεφούς δράσης, τα περί παραλυτικών ισορροπιών, καθώς και τα περί ανανεωτικών ομφαλοσκοπήσεων ανά τακτά χρονικά διαστήματα χωρίς χειροπιαστά αποτελέσματα με εξαίρεση τις βουλευτικές εκλογές του 2007 είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα, το ερώτημα άλλο είναι. Εάν δεν έχεις σοβαρό και αξιόπιστο κόμμα στον χώρο της αριστεράς και το κυριότερο εάν δεν έχεις ανάλογη στρατηγική για το τι θέλεις να κάνεις μάλλον με τις πιο ηπιότερες εκφράσεις μοιάζεις γραφικός στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας, μια και σ' αυτήν την κρίσιμη συγκυρία δείχνεις ότι αδυνατείς να "υπερβείς" χρόνιες αδυναμίες και δομικά προβλήματα που υπάρχουν στους κόλπους του ΣΥΝ και όχι μόνο.

Χρόνιες αδυναμίες και δομικά προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν με το ότι ο ΣΥΝ δεν έχει θέσεις και πρόγραμμα, αλλά με το ότι στους κόλπους του επικρατεί μια ιδιόμορφη πολιτική και οργανωτική πολυκεντρικότητα χωρίς αρχή και τέλος με αποκλειστική ευθύνη των δύο μεγάλων τάσεων που λειτουργούν στο εσωτερικό του και που για χρόνια ολόκληρα κρατούν σε πολιτική και οργανωτική ομηρεία τα μέλη του κόμματος.

Τα μέλη του κόμματος που χρόνια ολόκληρα χλευάζονται από τους διάφορους τασιάρχες, ηγετίσκους, ομαδάρχες, παράγοντες, περίεργους (ο κατάλογος είναι μακρύς και σταματώ εδώ) μια και τους στερούν το πολιτικό οξυγόνο που σε καθημερινό επίπεδο παίρνουν από τη μάχη που δίνουν στους χώρους δουλειάς για την πολιτική επιβίωση του ενωτικού εγχειρήματος της αριστεράς.

Πρόκειται για σοβαρή εσωτερική παθογένεια του ΣΥΝ που με τις πιο ήπιες εκφράσεις μπορεί να χαρακτηριστεί σαν πολιτική διαστροφή μια και στο όνομα "τασικών ιδιοτελών αυτοεπιβεβαιώσεων" καταστρατηγεί καταστατικές αρχές και θεμελιώδεις λειτουργίες που πρέπει να διέπουν ένα πολιτικό φορέα της αριστεράς.

Το κρίσιμο σημείο λοιπόν για τον ΣΥΝ που τείνει να γίνει θηλιά στον λαιμό του και να τον πνίξει, αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά από την ίδια τη ζωή ότι είναι η πολιτική και οργανωτική του λειτουργία που σε περιόδους κρίσης είναι σε φανερή αναντιστοιχία και κατώτερη των προσδοκιών του κόσμου της αριστεράς.

Έρχομαι τώρα στις αιτίες που μαζί με την προαναφερόμενη κατάσταση μας οδήγησαν στο εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουνίου.

Πρώτη αιτία: Ο δικομματισμός το είχα εντοπίσει και σε παλαιότερες επισημάνσεις μου δεν έχασε και ούτε πρόκειται να χάσει τόσο εύκολα τα δομικά του χαρακτηριστικά, αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς σαν αριστερά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ που όταν τα πράγματα ηρέμησαν στο ΠΑΣΟΚ ξεφύτρωσαν όπως η περιχειρίδα ενός ηλεκτρονικού πιεσομέτρου, ενώ ταυτόχρονα μας αποκάλυψαν τις χρόνιες πολιτικές και οργανωτικές ανεπάρκειες του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Πληρώσαμε και θα εξακολουθούμε να πληρώνουμε και στο μέλλον με πολύ χειρότερους όρους τη λειτουργία των τάσεων στο εσωτερικό του ΣΥΝ, ενώ η ίδια η ζωή μας απέδειξε ότι η λειτουργία τους δεν είναι εποικοδομητική μια και βασίζεται όχι στην παραγωγή ιδεών, αλλά στην ιδιοτέλεια και στην αυτοπροβολή.

Αν η παραπάνω εικόνα δεν αντιστραφεί με πολιτικούς και οργανωτικούς όρους και με ριζική ανασυγκρότηση από μηδενική βάση που θα βασίζεται σε ένα διαφορετικό οργανωτικό μοντέλο λειτουργίας, ο ΣΥΝ σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ίσως οδηγηθεί σε μεγάλες περιπέτειες.

Δεύτερη αιτία: Τα προβλήματα που προέκυψαν μετεκλογικά στον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Τώρα ζητούν επιτακτικά τη λύση τους και με αυτή την έννοια ούτε μπορούν να περιμένουν, ούτε μπορούν να σπρωχθούν κάτω από το χαλί, σε διαφορετική περίπτωση, εάν εξακολουθήσουν να παραμένουν θα επιτείνουν τις διαλυτικές τάσεις και τις αμφισβητήσεις στο εσωτερικό του ΣΥΝ και κατ' επέκταση στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τρίτη αιτία: Η κατάρτιση του ευρωψηφοδελτίου πέρα από δημοκρατικές διαδικασίες και τυπικότητες, φανέρωσε για μια ακόμη φορά ότι κορυφαία πολιτικά ζητήματα αντιμετωπίζονται με σκοπιμότητες. Στα μάτια της κοινής γνώμης το ευρωψηφοδέλτιο ερμηνεύθηκε σαν τη ρεβάνς που ήθελε να πάρει η πλειοψηφία του κόμματος έναντι της μειοψηφίας.

Τέταρτη αιτία: Ο λαός μας λέει και πολύ σοφά ότι μετά Χριστόν προφήτες δεν υπάρχουν. Εμείς βγάλαμε θέσεις για το μεταναστευτικό κατόπιν εορτής και βέβαια το πληρώσαμε πολύ ακριβά.

Πέμπτη αιτία: Τα γεγονότα του Δεκέμβρη μας έδωσαν τη χαριστική βολή μια και δεν καταφέραμε να αποκρούσουμε ικανοποιητικά και με πειστικά πολιτικά επιχειρήματα τη συκοφαντική εκστρατεία κατά του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι η κοινωνία μας ταύτισε με τα κάθε λογής γκρουμπούσκουλα αλλά και με προβοκατόρικες ομάδες που δρούσαν στους κόλπους του νεολαιίστικου κινήματος. Η ταύτιση αυτή ενισχύθηκε σημαντικά και από τη στάση του ΚΚΕ, που τις μέρες εκείνες με τη στάση του και τη συμπεριφορά του συνέτεινε προς την κατεύθυνση αυτή.

Με βάση τα παραπάνω είναι φανερό ότι στους κόλπους του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται σοβαρή και υπεύθυνη συζήτηση με αρχή και τέλος που θα συνοδεύονται από βαθύτερες πολιτικές και οργανωτικές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα, έτσι ώστε ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιστοιχηθούν με αυτό που πραγματικά εκπροσωπούν.

Αυτό που περιμένουν με αγωνία από τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ οι χιλιάδες φίλοι του είναι η ριζική αναστροφή της προαναφερόμενης κατάστασης και φυγή προς τα εμπρός χωρίς διγλωσσίες, αμφισημίες, παραγοντισμούς, και ταλαντεύσεις.

Η εμπιστοσύνη που έδειξαν στο ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα δείχνει να εξαντλείται και να παρουσιάζει έντονα σημάδια κόπωσης και απογοήτευσης.

Είναι η ώρα για τολμηρές αποφάσεις και ανατροπές με σοβαρότητα υπευθυνότητα και ψυχραιμία χωρίς εύκολη συνθηματολογία και κυνήγι μαγισσών.

* Ο Νικόλαος Λαμπρόπουλος είναι μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του Συνασπισμού