Είναι αυτονόητη και δεδομένη η καταδίκη μας απέναντι σε κάθε είδους τρομοκρατικές και δολοφονικές επιθέσεις όπως αυτή που συνέβη στο Α.Τ. Αγ. Παρασκευής. Θέλουμε να εκφράσουμε τις ειλικρινείς μας ευχές για γρήγορη ανάρρωση των τραυματιών αστυνομικών.
Θεωρούμε ότι τέτοιου είδους ενέργειες, στο όνομα δήθεν των λαϊκών συμφερόντων, το μόνο που κάνουν είναι να αποπροσανατολίζουν την κοινωνία στο σύνολο της και να την ωθούν σε συντηρητική αναδίπλωση.
Ήδη, από τις πρώτες ώρες, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, επικοινώνησε με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρυσοχοΐδη, για να ενημερωθεί για το συμβάν ενώ ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θανάσης Λεβέντης, επισκέφτηκε το νοσοκομείο όπου νοσηλεύονται οι τραυματίες αστυνομικοί.
To Γραφείο Τύπου
Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
Ανακοίνωση της ΚΠΕ του Συνασπισμού για το θάνατο της Έλλης Παππά
Η ΚΠΕ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ εκφράζει τη βαθιά της θλίψη για το θάνατο της αγωνίστριας συγγραφέως Έλλης Παππά.
Μια από τις σημαντικές μορφές του ελληνικού κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος η Έλλη Παππά σφράγισε, με την παρουσία και τη δράση της, τον ταραγμένο αιώνα που πέρασε.
Από τα μαθητικά της χρόνια βρέθηκε στις γραμμές του κοινωνικού κινήματος, αργότερα στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ και με «τη χρυσή της νιότης πανοπλία» πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με τον σύντροφό της Νίκο Μπελογιάννη και δεν εκτελέστηκε γιατί γέννησε τον γιό τους στη φυλακή.
Πέρασε 13 χρόνια στη φυλακή και διέπρεψε ως δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Αποχαιρετούμε με οδύνη την Έλλη Παππά και εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στο γιό της Νίκο Μπελογιάννη.
Η ίδια έγραφε: «Αποχαιρετισμός σημαίνει αποχωρισμός και αποχωρισμός σημαίνει ένα τέλος».
Ο δικός μας αποχαιρετισμός σήμερα στην Έλλη Παππά δεν σημαίνει τέλος. Είναι αποχαιρετισμός - μνήμη.
Kεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού
Σχετικά με την κυβερνητική απόφαση για τα STAGE και τις συμβάσεις έργου
Από τον Ιανουάριο του 2007 μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει 233 παρεμβάσεις, τοποθετήσεις, ανακοινώσεις μέχρι και ερωτήσεις στον πρωθυπουργό για το θέμα των stage. Το έφερε μάλιστα με δική του πρωτοβουλία στην κεντρική πολιτική προεκλογική ατζέντα.
Η ευθύνη για την πολιτική ομηρία τόσων χιλιάδων νέων ανθρώπων ανήκει αποκλειστικά στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. αφού και τα δύο κόμματα από το 1996 χρησιμοποίησαν τα stage ως εργαλεία πελατειακών σχέσεων.
Η απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να καταργήσει τα stage στο δημόσιο τομέα δεν προέκυψε από το ενδιαφέρον της να πατάξει το ρουσφέτι, την ανασφάλιστη εργασία και τον εργασιακό μεσαίωνα, αφού τα μεταφέρει στον ιδιωτικό τομέα, αλλά για καθαρά δημοσιονομικούς λόγους, για τη μείωση των δημόσιων δαπανών.
Η μεταφορά των stage στον ιδιωτικό τομέα διευρύνει την ελαστικότητα των εργασιακών σχέσεων, προσφέρει δωρεάν εργασία νέων ανθρώπων στους εργοδότες, αφού θα πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ, οδηγεί σε απολύσεις εργαζομένων μεγαλύτερων ηλικιών και οδηγεί στη συμπίεση των μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων προς το κατώτερο δυνατό επίπεδο.
1. Η ανασφάλιστη κακοπληρωμένη εργασία των εργαζομένων με προγράμματα stage, που στην πραγματικότητα δεν αποκτούν εργασιακή εμπειρία αλλά καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αποτελεί τη μεγάλη ντροπή των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που τα εφάρμοσαν. Πρέπει να καταργηθούν και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Όσοι απασχολούνται με τρέχουσες συμβάσεις stage πρέπει να ασφαλιστούν και να παίρνουν τον κατώτερο μισθό.
2. Να προκηρυχθούν άμεσα διαγωνισμοί μέσω ΑΣΕΠ για να καλυφθούν οι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις στην υγεία, στην παιδεία, στην κοινωνική πρόνοια, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην πολιτική προστασία.
3. Να καλυφθούν αναδρομικά από το δημόσιο ή τον ΟΑΕΔ οι ασφαλιστικές εισφορές για σύνταξη όσων εργάστηκαν με stage και να τους αναγνωριστεί η εργασιακή εμπειρία τους με ειδική μοριοδότηση ανάλογα με το χρόνο απασχόλησής τους.
Αγωνιζόμαστε να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα (συμβάσεις έργου, ενοικίαση εργαζομένων κλπ) και για να έχουν όλοι και όλες πλήρη, σταθερή, ποιοτική και ασφαλισμένη εργασία.
Επειδή όμως όταν θέλεις να πολεμήσεις τη σκλαβιά δεν σκοτώνεις τους σκλάβους, γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μεταβατικές ρυθμίσεις για όσους εργάζονται σε αυτές και κυρίως όταν καλύπτουν αποδεδειγμένα πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Η απόφαση της κυβέρνησης να περιορίσει τις συμβάσεις έργου στο δημόσιο και αντί να κάνει διαγωνισμούς για μόνιμο προσωπικό να τις μετατρέψει σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου δημιουργεί μία νέα γενιά συμβασιούχων και οδηγεί σε υπολειτουργία μία σειρά υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτόχρονα προτείνει τη δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας την επόμενη πενταετία με την δραστική αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, τις μαζικές προσλήψεις στην παιδεία, υγεία, κοινωνική προστασία, διαφύλαξη του περιβάλλοντος, με την καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, όπου η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Με την ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με την θέσπιση μέτρων για παρεμπόδιση των απολύσεων και με την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών. Χρειάζεται επίσης να αυξηθεί το επίδομα της ανεργίας στο 80% του μισθού και να δίνεται χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους ανέργους για όλο το διάστημα της ανεργίας τους καθώς επίσης και να υπάρξουν ουσιαστικά μέτρα κοινωνικής στήριξης των ανέργων.
Αθήνα 27-10-2009
ΤΜΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ
Η ευθύνη για την πολιτική ομηρία τόσων χιλιάδων νέων ανθρώπων ανήκει αποκλειστικά στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. αφού και τα δύο κόμματα από το 1996 χρησιμοποίησαν τα stage ως εργαλεία πελατειακών σχέσεων.
Η απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να καταργήσει τα stage στο δημόσιο τομέα δεν προέκυψε από το ενδιαφέρον της να πατάξει το ρουσφέτι, την ανασφάλιστη εργασία και τον εργασιακό μεσαίωνα, αφού τα μεταφέρει στον ιδιωτικό τομέα, αλλά για καθαρά δημοσιονομικούς λόγους, για τη μείωση των δημόσιων δαπανών.
Η μεταφορά των stage στον ιδιωτικό τομέα διευρύνει την ελαστικότητα των εργασιακών σχέσεων, προσφέρει δωρεάν εργασία νέων ανθρώπων στους εργοδότες, αφού θα πληρώνονται από τον ΟΑΕΔ, οδηγεί σε απολύσεις εργαζομένων μεγαλύτερων ηλικιών και οδηγεί στη συμπίεση των μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων προς το κατώτερο δυνατό επίπεδο.
1. Η ανασφάλιστη κακοπληρωμένη εργασία των εργαζομένων με προγράμματα stage, που στην πραγματικότητα δεν αποκτούν εργασιακή εμπειρία αλλά καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, αποτελεί τη μεγάλη ντροπή των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ που τα εφάρμοσαν. Πρέπει να καταργηθούν και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Όσοι απασχολούνται με τρέχουσες συμβάσεις stage πρέπει να ασφαλιστούν και να παίρνουν τον κατώτερο μισθό.
2. Να προκηρυχθούν άμεσα διαγωνισμοί μέσω ΑΣΕΠ για να καλυφθούν οι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις στην υγεία, στην παιδεία, στην κοινωνική πρόνοια, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην πολιτική προστασία.
3. Να καλυφθούν αναδρομικά από το δημόσιο ή τον ΟΑΕΔ οι ασφαλιστικές εισφορές για σύνταξη όσων εργάστηκαν με stage και να τους αναγνωριστεί η εργασιακή εμπειρία τους με ειδική μοριοδότηση ανάλογα με το χρόνο απασχόλησής τους.
Αγωνιζόμαστε να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα (συμβάσεις έργου, ενοικίαση εργαζομένων κλπ) και για να έχουν όλοι και όλες πλήρη, σταθερή, ποιοτική και ασφαλισμένη εργασία.
Επειδή όμως όταν θέλεις να πολεμήσεις τη σκλαβιά δεν σκοτώνεις τους σκλάβους, γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μεταβατικές ρυθμίσεις για όσους εργάζονται σε αυτές και κυρίως όταν καλύπτουν αποδεδειγμένα πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Η απόφαση της κυβέρνησης να περιορίσει τις συμβάσεις έργου στο δημόσιο και αντί να κάνει διαγωνισμούς για μόνιμο προσωπικό να τις μετατρέψει σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου δημιουργεί μία νέα γενιά συμβασιούχων και οδηγεί σε υπολειτουργία μία σειρά υπηρεσίες κοινωνικού χαρακτήρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ταυτόχρονα προτείνει τη δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας την επόμενη πενταετία με την δραστική αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, τις μαζικές προσλήψεις στην παιδεία, υγεία, κοινωνική προστασία, διαφύλαξη του περιβάλλοντος, με την καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, όπου η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Με την ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με την θέσπιση μέτρων για παρεμπόδιση των απολύσεων και με την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών. Χρειάζεται επίσης να αυξηθεί το επίδομα της ανεργίας στο 80% του μισθού και να δίνεται χωρίς προϋποθέσεις σε όλους τους ανέργους για όλο το διάστημα της ανεργίας τους καθώς επίσης και να υπάρξουν ουσιαστικά μέτρα κοινωνικής στήριξης των ανέργων.
Αθήνα 27-10-2009
ΤΜΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ
Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009
Ομιλια του Προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα στη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής
Βρισκόμαστε πια σε μια νέα πολιτική περίοδο. Και θέλω πρώτα από όλα να χαιρετήσω τα μέλη και τους φίλους του κόμματος και τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ που έδωσε με τον καλύτερο τρόπο μια δύσκολη εκλογική μάχη.
Η παρουσία της ριζοσπαστικής αριστεράς στη Βουλή, δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για τους κοινωνικούς αγώνες του σήμερα και του αύριο. Τους αγώνες για την υπεράσπιση των εργαζόμενων, των δημόσιων αγαθών και των κοινωνικών ελευθεριών, απέναντι σε μια στρατηγική που βάζει πάνω από όλα την διασφάλιση του υψηλού επιχειρηματικού κέρδους.
Μέσα σε συνθήκες βαθειάς οικονομικής κρίσης, υπερασπιστήκαμε μια άλλη πολιτική. Την πολιτική που υπερασπίζεται τις κοινωνικές ανάγκες.
Και υποδείξαμε τον εναλλακτικό δρόμο για έξοδο από την κρίση, έναν δρόμο που δεν περνάει από την ασυλία του κεφαλαίου, την ελαστική απασχόληση και την φτώχεια, αλλά από την κοινωνική αλληλεγγύη, την αναδιανομή του πλούτου, την διεύρυνση των κοινωνικών αγαθών και την προστασία των πιο αδύναμων. Βομβαρδίσαμε το δημόσιο διάλογο με προτάσεις. Με το πρόγραμμα μας. Δουλέψαμε συστηματικά και συντονισμένα. Είχαμε την πιο ενιαία εκφορά δημόσιου λόγου από κάθε άλλη εκλογική αναμέτρηση. Είμαστε τώρα πιο έμπειροι. Ξέρουμε πώς να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί. Καταφέραμε να φέρουμε τη δική μας ατζέντα στο κέντρο της συζήτησης.
Το μήνυμά μας πέρασε. Σήμερα έχουμε πάλι τη δυνατότητα να καταξιωθούμε στην συνείδηση των εργαζομένων και ιδιαιτέρα των νέων ανθρώπων, ως η φωνή της αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης. Η φωνή που υπερασπίζεται την ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση και διατυπώνει την μοναδική εναλλακτική πρόταση διεξόδου.
Ας μου επιτραπεί μια και μόνη προσωπική αναφορά. Και αυτή αφορά το σύντροφό μας το Γιάννη το Δραγασάκη. Είχε αποφασιστική συμβολή στη επιτροπή εκλογικού σχεδιασμού και τύπου κατά την προεκλογική περίοδο. Κυρίως όμως, ανέδειξε κάτι που ο χώρος μας το έχει ανάγκη. Ότι τα ηγετικά στελέχη δεν είναι ανάγκη να είναι στα έδρανα της βουλής για να έχουν κεντρικό ρόλο και καταξίωση. Ότι μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στις μάχες μας χωρίς να επιθυμούν να εκλεγούν. Πιστεύω ότι και στο μετεκλογικό τοπίο η συμβολή αυτής της επιτροπής θα είναι κρίσιμη, ότι θα βοηθήσει στην καθημερινή μας δράση και επιχειρηματολογία, στην πληρέστερη ενημέρωσή όλου του κόμματος.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Λίγες ημέρες μόλις μετά την εντυπωσιακή κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει δώσει τα πρώτα δείγματα πολιτικής. Και είναι γεγονός ότι μεγάλο μέρος των πολιτών, έχοντας φτάσει στο όριά τους με την προηγούμενη κυβέρνηση, είναι διατεθειμένοι να δώσουν πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση. Δεν είναι όμως διατεθειμένοι να δουν για μια ακόμη φορά το ίδιο έργο. Γιατί ο κόσμος που έριξε τη Νέα Δημοκρατία στα χαμηλότερα ιστορικά της ποσοστά, δεν είναι απογοητευμένος μόνο από την διακυβέρνηση. Είναι απογοητευμένος από τη ζωή του, το μέλλον του, τις προοπτικές του και τις προσδοκίες του για μια αξιοπρεπέστερη ζωή, καμία κομματική εναλλαγή δεν θα μπορέσει να την εκπληρώσει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια εναλλακτική πολιτική. Η εναλλακτική πολιτική, προϋποθέτει εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση αλλά και διάθεση σύγκρουσης με ισχυρά συμφέροντα. Είναι όμως φανερό από ότι τις πρώτες κιόλας μέρες, ότι παρά τις όποιες θετικές εξαγγελίες στόχων, οι αντιφατικές πρακτικές και οι παλινωδίες, ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
Δείτε τι γίνετε στα θέματα:
• των δημόσιων οικονομικών
• της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ,
• του ασφαλιστικού συστήματος,
• των κολεγίων
Πρώτα από όλα στα δημόσια οικονομικά. Βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ακριβώς η ίδια μεθόδευση, με την περίφημα απογραφή Αλογοσκούφη το 2004. Η κυβέρνηση έρχεται στην εξουσία με υποσχέσεις, αλλά δυστυχώς η οικονομική πραγματικότητα είναι χειρότερη από ότι φανταζόταν. Και έτσι προετοιμάζουν το κλίμα για σκληρά μέτρα και συνέχιση της ίδιας περιοριστικής πολιτικής. Της πολιτικής που επιδιώκει να διασφαλίσει τα κέρδη, διαιωνίζοντας ταυτόχρονα την ανεργία και τη φτώχεια, ξηλώνοντας θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα και ιδιωτικοποιώντας τον δημόσιο πλούτο.
Βλέπουμε ακόμα και μάλιστα ιδιαίτερα σύντομα, την κυβέρνηση να επιβεβαιώνει αυτό που είχαμε προβλέψει προεκλογικά. Ότι τα προγράμματα που παρουσιάστηκαν παρόλο που δεν ήταν ίδια, δεν ήταν ανταγωνιστικά αλλά συμπληρωματικά. Ότι το ένα θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί στο άλλο.
Είναι χαρακτηριστική περίπτωση το λιμάνι του Πειραιά. Μια αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβαση, με εξοργιστικούς όρους. Τώρα, κυβερνητικοί κύκλοι δηλώνουν ότι η επαναδιαπραγμάτευση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Και η επαναδιαπραγμάτευση που γίνεται κάτω από την πίεση των εργαζομένων, δεν στοχεύει ούτε στην ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου στον σταθμό εμπορευματοκιβωτίων, ούτε καν στην επανεξέταση κάποιων όρων παραχώρησης. Παρά μόνο σε κάποιες σημειακές αλλαγές που θα σώζουν κάπως τα προσχήματα χωρίς να θίγουν τα συμφέροντα της πολυεθνικής. Θα είμαστε εδώ και θα παρακολουθούμε.
Στο ασφαλιστικό, η προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ να καταργήσει τις διατάξεις του νόμου Πετραλιά, για τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών και τη μείωση των επικουρικών συντάξεων, εγκαταλείφθηκε μια μόνο ημέρα μετά τις προγραμματικές δηλώσεις. Και στο ζήτημα των κολεγίων, η κυβέρνηση επιχειρεί να ρυθμίσει οριστικά το ζήτημα της αδειοδότησης– as soon as possible, όπως ήταν και η χαρακτηριστική έκφραση της κας Διαμαντοπούλου, προσπερνώντας το ζήτημα της συνταγματικότητας. Και προφανώς με την αγωνία να προλάβουν μια ενδεχόμενη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Επικρατείας, που θα ανέτρεπε την αναβάθμιση των κολλεγίων σε ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Υπάρχει επίσης η κυβερνητική πρωτοβουλία στο θέμα των stage. Ένα θέμα που η δική μας παρέμβαση έφερε στο επίκεντρο της προεκλογικής συζήτησης, και το οποίο αφορά δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους. Η κυβέρνηση περισσότερο δίνει την εντύπωση ότι επιχειρεί να το επιλύσει για δημοσιονομικούς λόγους, για να περικόψει δαπάνες, παρά για να αντιμετωπίσει ένα κοινωνικό πρόβλημα. Και φιλοδοξεί να μεταφέρει αυτή την ιδιότυπη κατάσταση εργασιακής ομηρίας στον ιδιωτικό τομέα. Θέλω εδώ να επαναλάβω την δική μας θέση. Σωστά διαγράφονται τα προεκλογικά ρουσφέτια. Και όσοι ήδη απασχολούνται με τρέχουσες συμβάσεις stage πρέπει να ασφαλιστούν και να παίρνουν τον κατώτερο μισθό. Τo πρόβλημα με τα stage δεν είναι το κόστος. Είναι ότι αποτελούν ανασφάλιστη κακοπληρωμένη εργασία με ρουσφέτι. Γι αυτό πρέπει να καταργηθούν και από τον δημόσιο και από τον ιδιωτικό τομέα.
Τι πρέπει να γίνει.
Πρώτον: Καμία θέση εργασίας ανασφάλιστη και κάτω από τη σύμφωνα με το νόμο κατώτατη σύμβαση δε πρέπει να γίνεται αποδεκτή ούτε στον δημόσιο ούτε στον ιδιωτικό τομέα.
Δεύτερον: Πρέπει να προκηρυχθούν άμεσα διαγωνισμοί μέσω ΑΣΕΠ για να καλυφθούν οι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις στην υγεία, στην παιδεία, στην κοινωνική πρόνοια, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην πολιτική προστασία.
Και τρίτον: να καλυφθούν αναδρομικά από το δημόσιο οι ασφαλιστικές εισφορές για σύνταξη όσων εργάστηκαν με stage. Και να τους αναγνωριστεί η εργασιακή εμπειρία τους με ειδική μοριοδότηση ανάλογα με το χρόνο απασχόλησής τους.
Αυτή είναι η θέση μας είναι μια θέση διάφανη και ξεκάθαρη και δεν αποτελεί ευκαιριακή τοποθέτηση. Είναι η θέση που διακηρύτταμε και προεκλογικά, όλο το διάστημα που με τις παρεμβάσεις μας στη βουλή και αλλού, αναδείξαμε ένα τεράστιο θέμα πελατειακής εκμετάλλευσης των νέων ανθρώπων.
Τέλος, από την πλευρά του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη παρακολουθούμε μια επίδειξη δύναμης και αυθαιρεσίας στους δρόμους της Αθήνας. Αθρόες προσαγωγές, χωρίς κανέναν λόγο και καμία απολύτως σκοπιμότητα και συλλήψεις πολιτών που υπερασπίζονται τη νομιμότητα και τα δικαιώματα. Η τακτική αυτή έγινε μπούμερανγκ για την κυβέρνηση πριν από λίγες μέρες στα Εξάρχεια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πολλά πράγματα. Το σημαντικό είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια προσπάθεια να παγιωθεί κλίμα αστυνομοκρατίας σε συγκεκριμένες περιοχές της Αθήνας. Τριανταπέντε χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το ζήτημα του εκδημοκρατισμού της Αστυνομίας και του σεβασμού στα ατομικά δικαιώματα, παραμένει ανοιχτό και εμείς δε θα διστάσουμε να το θέσουμε παρά τις κραυγές του ΛΑΟΣ και τις δημοσιογραφικές ειρωνείες. Θα το αναδείξουμε προτείνοντας συγκεκριμένα μέτρα για τον εκδημοκρατισμό της ΕΛ.ΑΣ., και για το σεβασμό στα συνταγματικά δικαιώματα του πολίτη. Εμείς είμαστε η αριστερά της μη βίας. Τη βία την απεχθανόμαστε. Αναμετρούμαστε ιδεολογικά και πολιτικά με όσους την επιλέγουν ως μέσω άσκησης πολιτικής.
Και για να τελειώνουμε: Βία, δεν άσκησαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τους ασκήθηκε βία και μάλιστα αναίτια βία. Γι’ αυτό δεν ζήτησε συγγνώμη ο κ. Χρυσοχοίδης; Για αυτό δεν παραίτησε τον αρχηγό της αστυνομίας; Περιμένουμε βέβαια και την απάντηση του σε ερώτησή μας στη Βουλή. Και το λέω αυτό γιατί εμείς δεν πιστεύουμε ότι είναι αποκλειστικά επιχειρησιακές οι ευθύνες. Υπάρχουν και πολιτικές. Αν ο υπουργός θεωρεί ότι τα έκανε όλα καλά και η αστυνομία απλώς υπερέβη εαυτόν, ας το δηλώσει.
Τέλος, θέλω να απευθύνω ένα μήνυμα σε όσους έχουν στο μυαλό τους να στοχοποιήσουν το ΣΥΡΙΖΑ εκ νέου για αυτά τα θέματα και να υιοθετήσουν την προπαγάνδα της ακροδεξιάς. Το χουμε ξαναδεί το έργο πολλές φορές. Καλά θα κάνουν να το καλοσκεφτούν. Θα λάβουν την απάντηση που τους αξίζει. Γιατί μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρείς και η κακή του η μέρα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Επιτρέψτε μου και μια κουβέντα για το θέμα της διεξαγωγής του Πανσπουδαστικού συνεδρίου. Είναι ανάγκη να συγκροτηθεί η ΕΦΕΕ. Το έχουν ανάγκη οι φοιτητές, το έχει ανάγκη το ελληνικό πανεπιστήμιο. Για αυτό και η φοιτητική παράταξη στην οποία συμμετέχουν οι νέοι και οι νέες του ΣΥΡΙΖΑ, συνέβαλε προς αυτή την κατεύθυνση. Εμείς είναι γνωστό ότι σεβόμαστε την αυτονομία των κινημάτων. Είναι δομικό στοιχείο της ανάλυσης μας. Όλα τα κόμματα όμως οφείλουν να πάρουν θέση σε ένα κρίσιμο θέμα και να αφήσουν την υποκρισία των φοιτητικών ανακοινώσεων. Και οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλες και η ευθύ νη προσωπικά του πρωθυπουργού είναι μεγάλη, γιατί έχει τοποθετηθεί δημόσια υπέρ της ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ.
Και παρόλα αυτά για άλλη μια φορά οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ είναι αυτές που αρνούνται να συμβάλουν και πυρπολούν μια προσπάθεια παραμερισμού των όποιων διαφορών για τη διεξαγωγή του Πανσπουδαστικού συνεδρίου. Περιμένουμε με ενδιαφέρον, να πάρει θέση ο Πρωθυπουργός για το θέμα αυτό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εκτός από τις γενικόλογες εξαγγελίες, που ήταν πολλές στις προγραμματικές δηλώσεις, υπάρχουν και ορισμένες απτές προθέσεις αλλαγής που εξεδήλωσε η νέα κυβέρνηση, και αυτές αφορούν στον νέο εκλογικό νόμο. Αυτό που ακούμε ότι μαγειρεύεται είναι ένα νέο εκλογικό σύστημα, που με το τέχνασμα των μονοεδρικών και με προκατασκευασμένα διλήμματα, επιδιώκει την υφαρπαγή ψήφων από την Αριστερά και την αναστήλωση του δικομματισμού. Το αποκαλούν, μάλιστα, και γερμανικό σύστημα. Να αφήσουν τα αστεία. Το γερμανικό σύστημα είναι απλή αναλογική. Με την εξαίρεση του ορίου του 5%. Αλλά είναι απλή αναλογική. Ότι σου δώσουν οι πολίτες σε ψήφους το παίρνεις σε έδρες. Ούτε δωράκια των 40 ούτε των 50 εδρών υπάρχουν. Τελεία και παύλα. Αυτό που ακούμε ότι μαγειρεύεται δεν επιδιώκει την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος. Ενδεχομένως να επιδιώκει τον τεχνητό παραγκωνισμό της αριστεράς. Επιδιώκει επίσης τον απόλυτο έλεγχο των κοινοβουλευτικών ομάδων από τους αρχηγούς, αφού τα δύο μεγάλα κόμματα απέχουν πολύ από ένα στοιχειωδώς δημοκρατικό επίπεδο λειτουργίας. Και τέλος επιδιώκει την ανάδειξη ισχυρών μονοκομματικών κυβερνήσεων από ισχνές πλειοψηφίες. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις.
Ο κ. Παπανδρέου επικαλείται την ανάγκη να χτυπηθεί το μαύρο πολιτικό χρήμα. Αλλά ξέρει πια ολόκληρη η κοινωνία ότι το μαύρο πολιτικό χρήμα δεν σκοντάφτει σε εκλογικούς νόμους. Πάει κατ ευθείαν σε ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις και σε κόμματα εξουσίας. Ο κ. Τσουκάτος δήλωσε ότι παρέλαβε το μαύρο πολιτικό χρήμα και το πήγε στο κομματικό ταμείο. Το κομματικό ταμείο ισχυρίζεται ότι δεν έχει παραλάβει τίποτα. Κάποιος λέει ψέματα. Και ρωτάμε: ο εκλογικός νόμος φταίει γι αυτό;
Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη. Θα υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις εκείνο το εκλογικό σύστημα που αποτυπώνει με τον πιο δίκαιο τρόπο την λαϊκή βούληση. Και το σύστημα αυτό είναι η απλή ανόθευτη αναλογική. Αρκετά με την φιλολογία περί ισχυρών κυβερνήσεων. Ισχυρές κυβερνήσεις έχουμε από το 1974. Και τα κοινωνικά αδιέξοδα, η αδιαφάνεια, η διαπλοκή, είναι δικό τους έργο.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Είπα και στην αρχή, ότι μπροστά σε αυτές τις συνθήκες, ο ρόλος της πραγματικής αντιπολίτευσης, από αριστερές ριζοσπαστικές θέσεις, πέφτει σε εμάς. Οφείλουμε να σταθούμε αντίστοιχοι των περιστάσεων. Έχουμε όλα τα εργαλεία που χρειαζόμαστε. Έχουμε το πρόγραμμά μας, που αποδείχτηκε στις τελευταίες εκλογές μάχιμο και πειστικό. Και που αν το αξιοποιήσουμε, μπορεί να αποτελέσει πόλο ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών και μαζικών κοινωνικών διεκδικήσεων για ώριμα αιτήματα. Από την δική μας πολιτική επάρκεια εξαρτάται.
Έχουμε επίσης μια πολύ καλή κοινοβουλευτική ομάδα, αντίστοιχη της εξαιρετικής μέχρι σήμερα κοινοβουλευτικής μας παρουσίας. Και έχουμε και τις δυνάμεις του κόμματος και της ριζοσπαστικής αριστεράς με ψηλό ηθικό, πείσμα και αποφασιστικότητα, ειδικά μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Οφείλουμε να έχουμε το βλέμμα στραμμένο στις μελλοντικές εξελίξεις. Και με την πολιτική μας παρέμβαση στην Βουλή και τα κοινωνικά κινήματα, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις αλλαγής του πολιτικού τοπίου.
Η περίοδος χάριτος του ΠΑΣΟΚ αργά ή γρήγορα θα τελειώσει και δυνάμεις ακόμα και από την βάση του κυβερνώντος κόμματος θα αρχίσουν ξανά να αναζητούν διέξοδο. Παράλληλα δεν πρέπει να υποτιμάμε και τις εξελίξεις στην Αριστερά. Το ΚΚΕ βρίσκεται ήδη μπροστά στο αδιέξοδο στο ποίο οδηγήθηκε εξ αιτίας του απομονωτισμού του. Και οι οικολόγοι πράσινοι, μέσα από μεγάλες και σοβαρές αντιφάσεις, αναζητούν τον βηματισμό τους.
Εμείς οφείλουμε να βαδίσουμε με την στρατηγική της ενότητας της Αριστεράς, όπως πορευτήκαμε μέχρι τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Μια στρατηγική που δεν αντιμετωπίζει την ενότητα μέσα από διεργασίες κορυφής. Αλλά και που δεν περιχαρακώνεται στο καβούκι της περιμένοντας να αλλάξουν οι συσχετισμοί από μόνοι τους. Μια στρατηγική που θα υποκινήσει πολιτικές διεργασίες, μέσα από διάλογο, πολιτική αντιπαράθεση αλλά και επιδίωξη της ευρύτερης κοινής δράσης ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς και της οικολογίας. Σίγουρα μια τέτοια δράση δεν περιγράφει σήμερα κεντρικές πολιτικές συμμαχίες. Είναι όμως αναγκαία και εφικτή στο κοινωνικό επίπεδο, στους αγώνες για δουλειά, αξιοπρέπεια, κοινωνική αλληλεγγύη, στους αγώνες για το περιβάλλον, στους αγώνες για την υπεράσπιση των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η πορεία μέχρι τις εκλογές, ήταν μια πορεία δύσκολη, προβληματική και βασανιστική για όλους. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με όλα τα προβλήματα που υπάρχουν μέσα στο κόμμα, όλες τις αγκυλώσεις, όλα τα αρνητικά φαινόμενα που συνηθίζουμε να κουκουλώνουμε κάτω από το χαλί. Το κόμμα και ο κόσμος μας στήριξε στην εκλογική μάχη. Δεν μας έδωσε όμως ούτε άφεση ούτε και λευκή επιταγή για να συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια. Το κομματικό ζήτημα είναι ανοιχτό στις οργανώσεις και παρά το κλίμα αισιοδοξίας, είναι λάθος να παριστάνουμε ότι δεν υπάρχει. Υπάρχει και είναι σοβαρό. Υπάρχει το πρόβλημα της δημόσιας εικόνας του κόμματος. Υπάρχει το πρόβλημα της ανανέωσης του στελεχικού δυναμικού καθώς και της αξιολόγησης των στελεχών και των χρεώσεών τους. Υπάρχει το πρόβλημα του πόσο ουσιώδης και πολιτική είναι η λειτουργία των οργάνων. Υπάρχει το ερώτημα του κατά πόσον οι τάσεις λειτουργούν ως ρεύματα ιδεών ή ως στενοί και άγονοι μηχανισμοί. Και πόσο οι μηχανισμοί αυτοί αφήνουν χώρο στο κόμμα να αναπνεύσει, να πάρει πρωτοβουλίες, να ανοιχτεί στην κοινωνία, να αντιστοιχεί την πολιτική του δράση στα νέα δεδομένα που προκύπτουν. Όλα αυτά τα προβλήματα υπάρχουν, είναι προφανές. Όπως επίσης είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να λυθούν δια της αδράνειας. Η συζήτηση αυτή, λοιπόν, πρέπει να ανοίξει. Και πρέπει να δοθεί ο λόγος στον κόσμο, που στηρίζει το κόμμα στα πόδια του. Απέναντι σε αυτό τον κόσμο οφείλουμε να επεξεργαστούμε νέους όρους για την κομματική δουλειά. Πάντα μέσα από τη λογική της σύνθεσης και με απόλυτο σεβασμό στη δημοκρατία και τις διαφορετικές απόψεις. Δεν μπορούμε όμως να πάμε πίσω από αυτό. Θεωρώ ότι στις σημερινές συνθήκες υπάρχουν οι καλύτερες προϋποθέσεις να βελτιώσουμε πραγματικά το κόμμα. Να ενισχύσουμε τη δημοκρατία και την πολιτική λειτουργία και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα με συγκεκριμένα και σταθερά βήματα.
Και ως πρώτο βήμα πρέπει να ανοίξει ο διάλογος και να δοθεί ο λόγος στα μέλη και τους φίλους του κόμματος. Η κοινοβουλευτική ομάδα έκανε ήδη ένα πρώτο βήμα. Θέσαμε τις βάσεις μιας πιο συλλογικής λειτουργίας. Έτσι ώστε η δουλειά στην Βουλή, να εντάσσεται μέσα στο ευρύτερο πολιτικό σχέδιο, που υλοποιείται από τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ. Βάλαμε νέους κανόνες στην δομή και την επιλογή της ομάδας των συνεργατών. Συμφωνήσαμε να μην κάνουμε χρήση προκλητικών προνομίων. Και ξαναείδαμε το ζήτημα των οικονομικών. Και είμαι βέβαιος ότι δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα και ότι όλα τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας θα ανταποκριθούν σ’ αυτά που συμφωνήσαμε. Έτσι οφείλουμε να προχωρήσουμε σε πολιτικά και πρακτικά ζητήματα, σε όλο το κόμμα, ξεπερνώντας παγιωμένες καταστάσεις που δεν συμβάλλουν στην κομματική μας αυτοεκτίμηση.
Τέλος, στο επόμενο διάστημα, θα ανοίξει η συζήτηση για το μοντέλο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώ ότι ως κόμμα θα πρέπει να επεξεργαστούμε τις προτάσεις μας και να τις καταθέσουμε σε δημόσιο διάλογο προς τους συμμάχους, αλλά κυρίως προς τον ανένταχτο κόσμο που στηρίζει το εγχείρημα.
Χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα λειτουργεί στην βάση της ισοτιμίας, του αλληλοσεβασμού, της αυτονομίας όλων όσων τον συναποτελούν και της πολιτικής σύνθεσης.
Χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ αποτελεσματικό. Αλλά και ταυτόχρονα πολιτικά ευέλικτο σε διευρύνσεις, πολιτικές συμμαχίες, συνεργασίες.
Έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορεί να παίξει ηγεμονικό ρόλο στους κοινωνικούς αγώνες και στις πολιτικές ανακατατάξεις του επόμενου διαστήματος.
Χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ δημοκρατικό, που θα δίνει λόγο και φωνή σε όλα του το κόσμο, είτε είναι οργανωμένος σε κάποια συνιστώσα είτε όχι.
Που θα λειτουργεί με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες. Και που θα διασφαλίζει την συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας.
Με βάση αυτά τα δεδομένα επιδιώκουμε την οργανωτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να εκφράζει αυτό που πραγματικά είναι και αυτό για το οποίο συγκροτήθηκε. Την προοπτική της ενότητας της Αριστεράς. Να οργανώσουμε λοιπόν έναν ανοικτό και σε βάθος διάλογο για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Να συζητήσουμε με ειλικρίνεια το πώς θα κάνουμε το συμμαχικό μας σχήμα πιο ανοικτό, πιο δημοκρατικό, πιο αποτελεσματικό. Ας ακουστούν όλες οι απόψεις. Ανοιχτά. Χωρίς μισόλογα. Ας κατατεθούν γραπτώς από όλους και στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δικαιούμαστε να κρύβουμε τα προβλήματά μας κάτω από το χαλί. Δεν δικαιούμαστε να πάμε στις επόμενες εκλογικές μάχες με τα ίδια προβλήματα που κόντεψαν να μας στοιχίσουν την κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Τα πράγματα μπροστά μας είναι σύνθετα. Απέναντι στην κρίση και στις τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις που ήδη προκαλεί, η Αριστερά καλείται να παίξει έναν νέο ρόλο, πιο δυναμικό, πιο αποφασιστικό μέσα στην κοινωνία. Έχουμε την ενέργεια και τις προϋποθέσεις να ανταποκριθούμε. Έχουμε και τις δυνατότητες. Ας ανταποκριθούμε θετικά στις προσδοκίες ενός ολόκληρου κόσμου, κόσμου που μας αγαπάει και μας στηρίζει. Και ας εργαστούμε με τρόπο που να μας κάνει αντίστοιχους των σημερινών απαιτήσεων.
Ευχαριστώ πολύ.
Η παρουσία της ριζοσπαστικής αριστεράς στη Βουλή, δημιουργεί τις καλύτερες προϋποθέσεις για τους κοινωνικούς αγώνες του σήμερα και του αύριο. Τους αγώνες για την υπεράσπιση των εργαζόμενων, των δημόσιων αγαθών και των κοινωνικών ελευθεριών, απέναντι σε μια στρατηγική που βάζει πάνω από όλα την διασφάλιση του υψηλού επιχειρηματικού κέρδους.
Μέσα σε συνθήκες βαθειάς οικονομικής κρίσης, υπερασπιστήκαμε μια άλλη πολιτική. Την πολιτική που υπερασπίζεται τις κοινωνικές ανάγκες.
Και υποδείξαμε τον εναλλακτικό δρόμο για έξοδο από την κρίση, έναν δρόμο που δεν περνάει από την ασυλία του κεφαλαίου, την ελαστική απασχόληση και την φτώχεια, αλλά από την κοινωνική αλληλεγγύη, την αναδιανομή του πλούτου, την διεύρυνση των κοινωνικών αγαθών και την προστασία των πιο αδύναμων. Βομβαρδίσαμε το δημόσιο διάλογο με προτάσεις. Με το πρόγραμμα μας. Δουλέψαμε συστηματικά και συντονισμένα. Είχαμε την πιο ενιαία εκφορά δημόσιου λόγου από κάθε άλλη εκλογική αναμέτρηση. Είμαστε τώρα πιο έμπειροι. Ξέρουμε πώς να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί. Καταφέραμε να φέρουμε τη δική μας ατζέντα στο κέντρο της συζήτησης.
Το μήνυμά μας πέρασε. Σήμερα έχουμε πάλι τη δυνατότητα να καταξιωθούμε στην συνείδηση των εργαζομένων και ιδιαιτέρα των νέων ανθρώπων, ως η φωνή της αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης. Η φωνή που υπερασπίζεται την ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση και διατυπώνει την μοναδική εναλλακτική πρόταση διεξόδου.
Ας μου επιτραπεί μια και μόνη προσωπική αναφορά. Και αυτή αφορά το σύντροφό μας το Γιάννη το Δραγασάκη. Είχε αποφασιστική συμβολή στη επιτροπή εκλογικού σχεδιασμού και τύπου κατά την προεκλογική περίοδο. Κυρίως όμως, ανέδειξε κάτι που ο χώρος μας το έχει ανάγκη. Ότι τα ηγετικά στελέχη δεν είναι ανάγκη να είναι στα έδρανα της βουλής για να έχουν κεντρικό ρόλο και καταξίωση. Ότι μπορούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στις μάχες μας χωρίς να επιθυμούν να εκλεγούν. Πιστεύω ότι και στο μετεκλογικό τοπίο η συμβολή αυτής της επιτροπής θα είναι κρίσιμη, ότι θα βοηθήσει στην καθημερινή μας δράση και επιχειρηματολογία, στην πληρέστερη ενημέρωσή όλου του κόμματος.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Λίγες ημέρες μόλις μετά την εντυπωσιακή κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει δώσει τα πρώτα δείγματα πολιτικής. Και είναι γεγονός ότι μεγάλο μέρος των πολιτών, έχοντας φτάσει στο όριά τους με την προηγούμενη κυβέρνηση, είναι διατεθειμένοι να δώσουν πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση. Δεν είναι όμως διατεθειμένοι να δουν για μια ακόμη φορά το ίδιο έργο. Γιατί ο κόσμος που έριξε τη Νέα Δημοκρατία στα χαμηλότερα ιστορικά της ποσοστά, δεν είναι απογοητευμένος μόνο από την διακυβέρνηση. Είναι απογοητευμένος από τη ζωή του, το μέλλον του, τις προοπτικές του και τις προσδοκίες του για μια αξιοπρεπέστερη ζωή, καμία κομματική εναλλαγή δεν θα μπορέσει να την εκπληρώσει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια εναλλακτική πολιτική. Η εναλλακτική πολιτική, προϋποθέτει εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση αλλά και διάθεση σύγκρουσης με ισχυρά συμφέροντα. Είναι όμως φανερό από ότι τις πρώτες κιόλας μέρες, ότι παρά τις όποιες θετικές εξαγγελίες στόχων, οι αντιφατικές πρακτικές και οι παλινωδίες, ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
Δείτε τι γίνετε στα θέματα:
• των δημόσιων οικονομικών
• της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ,
• του ασφαλιστικού συστήματος,
• των κολεγίων
Πρώτα από όλα στα δημόσια οικονομικά. Βλέπουμε να επαναλαμβάνεται ακριβώς η ίδια μεθόδευση, με την περίφημα απογραφή Αλογοσκούφη το 2004. Η κυβέρνηση έρχεται στην εξουσία με υποσχέσεις, αλλά δυστυχώς η οικονομική πραγματικότητα είναι χειρότερη από ότι φανταζόταν. Και έτσι προετοιμάζουν το κλίμα για σκληρά μέτρα και συνέχιση της ίδιας περιοριστικής πολιτικής. Της πολιτικής που επιδιώκει να διασφαλίσει τα κέρδη, διαιωνίζοντας ταυτόχρονα την ανεργία και τη φτώχεια, ξηλώνοντας θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα και ιδιωτικοποιώντας τον δημόσιο πλούτο.
Βλέπουμε ακόμα και μάλιστα ιδιαίτερα σύντομα, την κυβέρνηση να επιβεβαιώνει αυτό που είχαμε προβλέψει προεκλογικά. Ότι τα προγράμματα που παρουσιάστηκαν παρόλο που δεν ήταν ίδια, δεν ήταν ανταγωνιστικά αλλά συμπληρωματικά. Ότι το ένα θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί στο άλλο.
Είναι χαρακτηριστική περίπτωση το λιμάνι του Πειραιά. Μια αποικιοκρατικού χαρακτήρα σύμβαση, με εξοργιστικούς όρους. Τώρα, κυβερνητικοί κύκλοι δηλώνουν ότι η επαναδιαπραγμάτευση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Και η επαναδιαπραγμάτευση που γίνεται κάτω από την πίεση των εργαζομένων, δεν στοχεύει ούτε στην ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου στον σταθμό εμπορευματοκιβωτίων, ούτε καν στην επανεξέταση κάποιων όρων παραχώρησης. Παρά μόνο σε κάποιες σημειακές αλλαγές που θα σώζουν κάπως τα προσχήματα χωρίς να θίγουν τα συμφέροντα της πολυεθνικής. Θα είμαστε εδώ και θα παρακολουθούμε.
Στο ασφαλιστικό, η προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ να καταργήσει τις διατάξεις του νόμου Πετραλιά, για τα όρια συνταξιοδότησης των γυναικών και τη μείωση των επικουρικών συντάξεων, εγκαταλείφθηκε μια μόνο ημέρα μετά τις προγραμματικές δηλώσεις. Και στο ζήτημα των κολεγίων, η κυβέρνηση επιχειρεί να ρυθμίσει οριστικά το ζήτημα της αδειοδότησης– as soon as possible, όπως ήταν και η χαρακτηριστική έκφραση της κας Διαμαντοπούλου, προσπερνώντας το ζήτημα της συνταγματικότητας. Και προφανώς με την αγωνία να προλάβουν μια ενδεχόμενη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Επικρατείας, που θα ανέτρεπε την αναβάθμιση των κολλεγίων σε ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Υπάρχει επίσης η κυβερνητική πρωτοβουλία στο θέμα των stage. Ένα θέμα που η δική μας παρέμβαση έφερε στο επίκεντρο της προεκλογικής συζήτησης, και το οποίο αφορά δεκάδες χιλιάδες νέους ανθρώπους. Η κυβέρνηση περισσότερο δίνει την εντύπωση ότι επιχειρεί να το επιλύσει για δημοσιονομικούς λόγους, για να περικόψει δαπάνες, παρά για να αντιμετωπίσει ένα κοινωνικό πρόβλημα. Και φιλοδοξεί να μεταφέρει αυτή την ιδιότυπη κατάσταση εργασιακής ομηρίας στον ιδιωτικό τομέα. Θέλω εδώ να επαναλάβω την δική μας θέση. Σωστά διαγράφονται τα προεκλογικά ρουσφέτια. Και όσοι ήδη απασχολούνται με τρέχουσες συμβάσεις stage πρέπει να ασφαλιστούν και να παίρνουν τον κατώτερο μισθό. Τo πρόβλημα με τα stage δεν είναι το κόστος. Είναι ότι αποτελούν ανασφάλιστη κακοπληρωμένη εργασία με ρουσφέτι. Γι αυτό πρέπει να καταργηθούν και από τον δημόσιο και από τον ιδιωτικό τομέα.
Τι πρέπει να γίνει.
Πρώτον: Καμία θέση εργασίας ανασφάλιστη και κάτω από τη σύμφωνα με το νόμο κατώτατη σύμβαση δε πρέπει να γίνεται αποδεκτή ούτε στον δημόσιο ούτε στον ιδιωτικό τομέα.
Δεύτερον: Πρέπει να προκηρυχθούν άμεσα διαγωνισμοί μέσω ΑΣΕΠ για να καλυφθούν οι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις στην υγεία, στην παιδεία, στην κοινωνική πρόνοια, στην προστασία του περιβάλλοντος και στην πολιτική προστασία.
Και τρίτον: να καλυφθούν αναδρομικά από το δημόσιο οι ασφαλιστικές εισφορές για σύνταξη όσων εργάστηκαν με stage. Και να τους αναγνωριστεί η εργασιακή εμπειρία τους με ειδική μοριοδότηση ανάλογα με το χρόνο απασχόλησής τους.
Αυτή είναι η θέση μας είναι μια θέση διάφανη και ξεκάθαρη και δεν αποτελεί ευκαιριακή τοποθέτηση. Είναι η θέση που διακηρύτταμε και προεκλογικά, όλο το διάστημα που με τις παρεμβάσεις μας στη βουλή και αλλού, αναδείξαμε ένα τεράστιο θέμα πελατειακής εκμετάλλευσης των νέων ανθρώπων.
Τέλος, από την πλευρά του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη παρακολουθούμε μια επίδειξη δύναμης και αυθαιρεσίας στους δρόμους της Αθήνας. Αθρόες προσαγωγές, χωρίς κανέναν λόγο και καμία απολύτως σκοπιμότητα και συλλήψεις πολιτών που υπερασπίζονται τη νομιμότητα και τα δικαιώματα. Η τακτική αυτή έγινε μπούμερανγκ για την κυβέρνηση πριν από λίγες μέρες στα Εξάρχεια. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πολλά πράγματα. Το σημαντικό είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια προσπάθεια να παγιωθεί κλίμα αστυνομοκρατίας σε συγκεκριμένες περιοχές της Αθήνας. Τριανταπέντε χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το ζήτημα του εκδημοκρατισμού της Αστυνομίας και του σεβασμού στα ατομικά δικαιώματα, παραμένει ανοιχτό και εμείς δε θα διστάσουμε να το θέσουμε παρά τις κραυγές του ΛΑΟΣ και τις δημοσιογραφικές ειρωνείες. Θα το αναδείξουμε προτείνοντας συγκεκριμένα μέτρα για τον εκδημοκρατισμό της ΕΛ.ΑΣ., και για το σεβασμό στα συνταγματικά δικαιώματα του πολίτη. Εμείς είμαστε η αριστερά της μη βίας. Τη βία την απεχθανόμαστε. Αναμετρούμαστε ιδεολογικά και πολιτικά με όσους την επιλέγουν ως μέσω άσκησης πολιτικής.
Και για να τελειώνουμε: Βία, δεν άσκησαν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τους ασκήθηκε βία και μάλιστα αναίτια βία. Γι’ αυτό δεν ζήτησε συγγνώμη ο κ. Χρυσοχοίδης; Για αυτό δεν παραίτησε τον αρχηγό της αστυνομίας; Περιμένουμε βέβαια και την απάντηση του σε ερώτησή μας στη Βουλή. Και το λέω αυτό γιατί εμείς δεν πιστεύουμε ότι είναι αποκλειστικά επιχειρησιακές οι ευθύνες. Υπάρχουν και πολιτικές. Αν ο υπουργός θεωρεί ότι τα έκανε όλα καλά και η αστυνομία απλώς υπερέβη εαυτόν, ας το δηλώσει.
Τέλος, θέλω να απευθύνω ένα μήνυμα σε όσους έχουν στο μυαλό τους να στοχοποιήσουν το ΣΥΡΙΖΑ εκ νέου για αυτά τα θέματα και να υιοθετήσουν την προπαγάνδα της ακροδεξιάς. Το χουμε ξαναδεί το έργο πολλές φορές. Καλά θα κάνουν να το καλοσκεφτούν. Θα λάβουν την απάντηση που τους αξίζει. Γιατί μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρείς και η κακή του η μέρα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Επιτρέψτε μου και μια κουβέντα για το θέμα της διεξαγωγής του Πανσπουδαστικού συνεδρίου. Είναι ανάγκη να συγκροτηθεί η ΕΦΕΕ. Το έχουν ανάγκη οι φοιτητές, το έχει ανάγκη το ελληνικό πανεπιστήμιο. Για αυτό και η φοιτητική παράταξη στην οποία συμμετέχουν οι νέοι και οι νέες του ΣΥΡΙΖΑ, συνέβαλε προς αυτή την κατεύθυνση. Εμείς είναι γνωστό ότι σεβόμαστε την αυτονομία των κινημάτων. Είναι δομικό στοιχείο της ανάλυσης μας. Όλα τα κόμματα όμως οφείλουν να πάρουν θέση σε ένα κρίσιμο θέμα και να αφήσουν την υποκρισία των φοιτητικών ανακοινώσεων. Και οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλες και η ευθύ νη προσωπικά του πρωθυπουργού είναι μεγάλη, γιατί έχει τοποθετηθεί δημόσια υπέρ της ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ.
Και παρόλα αυτά για άλλη μια φορά οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ είναι αυτές που αρνούνται να συμβάλουν και πυρπολούν μια προσπάθεια παραμερισμού των όποιων διαφορών για τη διεξαγωγή του Πανσπουδαστικού συνεδρίου. Περιμένουμε με ενδιαφέρον, να πάρει θέση ο Πρωθυπουργός για το θέμα αυτό.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Εκτός από τις γενικόλογες εξαγγελίες, που ήταν πολλές στις προγραμματικές δηλώσεις, υπάρχουν και ορισμένες απτές προθέσεις αλλαγής που εξεδήλωσε η νέα κυβέρνηση, και αυτές αφορούν στον νέο εκλογικό νόμο. Αυτό που ακούμε ότι μαγειρεύεται είναι ένα νέο εκλογικό σύστημα, που με το τέχνασμα των μονοεδρικών και με προκατασκευασμένα διλήμματα, επιδιώκει την υφαρπαγή ψήφων από την Αριστερά και την αναστήλωση του δικομματισμού. Το αποκαλούν, μάλιστα, και γερμανικό σύστημα. Να αφήσουν τα αστεία. Το γερμανικό σύστημα είναι απλή αναλογική. Με την εξαίρεση του ορίου του 5%. Αλλά είναι απλή αναλογική. Ότι σου δώσουν οι πολίτες σε ψήφους το παίρνεις σε έδρες. Ούτε δωράκια των 40 ούτε των 50 εδρών υπάρχουν. Τελεία και παύλα. Αυτό που ακούμε ότι μαγειρεύεται δεν επιδιώκει την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος. Ενδεχομένως να επιδιώκει τον τεχνητό παραγκωνισμό της αριστεράς. Επιδιώκει επίσης τον απόλυτο έλεγχο των κοινοβουλευτικών ομάδων από τους αρχηγούς, αφού τα δύο μεγάλα κόμματα απέχουν πολύ από ένα στοιχειωδώς δημοκρατικό επίπεδο λειτουργίας. Και τέλος επιδιώκει την ανάδειξη ισχυρών μονοκομματικών κυβερνήσεων από ισχνές πλειοψηφίες. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις.
Ο κ. Παπανδρέου επικαλείται την ανάγκη να χτυπηθεί το μαύρο πολιτικό χρήμα. Αλλά ξέρει πια ολόκληρη η κοινωνία ότι το μαύρο πολιτικό χρήμα δεν σκοντάφτει σε εκλογικούς νόμους. Πάει κατ ευθείαν σε ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις και σε κόμματα εξουσίας. Ο κ. Τσουκάτος δήλωσε ότι παρέλαβε το μαύρο πολιτικό χρήμα και το πήγε στο κομματικό ταμείο. Το κομματικό ταμείο ισχυρίζεται ότι δεν έχει παραλάβει τίποτα. Κάποιος λέει ψέματα. Και ρωτάμε: ο εκλογικός νόμος φταίει γι αυτό;
Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη. Θα υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις εκείνο το εκλογικό σύστημα που αποτυπώνει με τον πιο δίκαιο τρόπο την λαϊκή βούληση. Και το σύστημα αυτό είναι η απλή ανόθευτη αναλογική. Αρκετά με την φιλολογία περί ισχυρών κυβερνήσεων. Ισχυρές κυβερνήσεις έχουμε από το 1974. Και τα κοινωνικά αδιέξοδα, η αδιαφάνεια, η διαπλοκή, είναι δικό τους έργο.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Είπα και στην αρχή, ότι μπροστά σε αυτές τις συνθήκες, ο ρόλος της πραγματικής αντιπολίτευσης, από αριστερές ριζοσπαστικές θέσεις, πέφτει σε εμάς. Οφείλουμε να σταθούμε αντίστοιχοι των περιστάσεων. Έχουμε όλα τα εργαλεία που χρειαζόμαστε. Έχουμε το πρόγραμμά μας, που αποδείχτηκε στις τελευταίες εκλογές μάχιμο και πειστικό. Και που αν το αξιοποιήσουμε, μπορεί να αποτελέσει πόλο ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών και μαζικών κοινωνικών διεκδικήσεων για ώριμα αιτήματα. Από την δική μας πολιτική επάρκεια εξαρτάται.
Έχουμε επίσης μια πολύ καλή κοινοβουλευτική ομάδα, αντίστοιχη της εξαιρετικής μέχρι σήμερα κοινοβουλευτικής μας παρουσίας. Και έχουμε και τις δυνάμεις του κόμματος και της ριζοσπαστικής αριστεράς με ψηλό ηθικό, πείσμα και αποφασιστικότητα, ειδικά μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Οφείλουμε να έχουμε το βλέμμα στραμμένο στις μελλοντικές εξελίξεις. Και με την πολιτική μας παρέμβαση στην Βουλή και τα κοινωνικά κινήματα, να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις αλλαγής του πολιτικού τοπίου.
Η περίοδος χάριτος του ΠΑΣΟΚ αργά ή γρήγορα θα τελειώσει και δυνάμεις ακόμα και από την βάση του κυβερνώντος κόμματος θα αρχίσουν ξανά να αναζητούν διέξοδο. Παράλληλα δεν πρέπει να υποτιμάμε και τις εξελίξεις στην Αριστερά. Το ΚΚΕ βρίσκεται ήδη μπροστά στο αδιέξοδο στο ποίο οδηγήθηκε εξ αιτίας του απομονωτισμού του. Και οι οικολόγοι πράσινοι, μέσα από μεγάλες και σοβαρές αντιφάσεις, αναζητούν τον βηματισμό τους.
Εμείς οφείλουμε να βαδίσουμε με την στρατηγική της ενότητας της Αριστεράς, όπως πορευτήκαμε μέχρι τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Μια στρατηγική που δεν αντιμετωπίζει την ενότητα μέσα από διεργασίες κορυφής. Αλλά και που δεν περιχαρακώνεται στο καβούκι της περιμένοντας να αλλάξουν οι συσχετισμοί από μόνοι τους. Μια στρατηγική που θα υποκινήσει πολιτικές διεργασίες, μέσα από διάλογο, πολιτική αντιπαράθεση αλλά και επιδίωξη της ευρύτερης κοινής δράσης ανάμεσα στις δυνάμεις της αριστεράς και της οικολογίας. Σίγουρα μια τέτοια δράση δεν περιγράφει σήμερα κεντρικές πολιτικές συμμαχίες. Είναι όμως αναγκαία και εφικτή στο κοινωνικό επίπεδο, στους αγώνες για δουλειά, αξιοπρέπεια, κοινωνική αλληλεγγύη, στους αγώνες για το περιβάλλον, στους αγώνες για την υπεράσπιση των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η πορεία μέχρι τις εκλογές, ήταν μια πορεία δύσκολη, προβληματική και βασανιστική για όλους. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με όλα τα προβλήματα που υπάρχουν μέσα στο κόμμα, όλες τις αγκυλώσεις, όλα τα αρνητικά φαινόμενα που συνηθίζουμε να κουκουλώνουμε κάτω από το χαλί. Το κόμμα και ο κόσμος μας στήριξε στην εκλογική μάχη. Δεν μας έδωσε όμως ούτε άφεση ούτε και λευκή επιταγή για να συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια. Το κομματικό ζήτημα είναι ανοιχτό στις οργανώσεις και παρά το κλίμα αισιοδοξίας, είναι λάθος να παριστάνουμε ότι δεν υπάρχει. Υπάρχει και είναι σοβαρό. Υπάρχει το πρόβλημα της δημόσιας εικόνας του κόμματος. Υπάρχει το πρόβλημα της ανανέωσης του στελεχικού δυναμικού καθώς και της αξιολόγησης των στελεχών και των χρεώσεών τους. Υπάρχει το πρόβλημα του πόσο ουσιώδης και πολιτική είναι η λειτουργία των οργάνων. Υπάρχει το ερώτημα του κατά πόσον οι τάσεις λειτουργούν ως ρεύματα ιδεών ή ως στενοί και άγονοι μηχανισμοί. Και πόσο οι μηχανισμοί αυτοί αφήνουν χώρο στο κόμμα να αναπνεύσει, να πάρει πρωτοβουλίες, να ανοιχτεί στην κοινωνία, να αντιστοιχεί την πολιτική του δράση στα νέα δεδομένα που προκύπτουν. Όλα αυτά τα προβλήματα υπάρχουν, είναι προφανές. Όπως επίσης είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να λυθούν δια της αδράνειας. Η συζήτηση αυτή, λοιπόν, πρέπει να ανοίξει. Και πρέπει να δοθεί ο λόγος στον κόσμο, που στηρίζει το κόμμα στα πόδια του. Απέναντι σε αυτό τον κόσμο οφείλουμε να επεξεργαστούμε νέους όρους για την κομματική δουλειά. Πάντα μέσα από τη λογική της σύνθεσης και με απόλυτο σεβασμό στη δημοκρατία και τις διαφορετικές απόψεις. Δεν μπορούμε όμως να πάμε πίσω από αυτό. Θεωρώ ότι στις σημερινές συνθήκες υπάρχουν οι καλύτερες προϋποθέσεις να βελτιώσουμε πραγματικά το κόμμα. Να ενισχύσουμε τη δημοκρατία και την πολιτική λειτουργία και να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα με συγκεκριμένα και σταθερά βήματα.
Και ως πρώτο βήμα πρέπει να ανοίξει ο διάλογος και να δοθεί ο λόγος στα μέλη και τους φίλους του κόμματος. Η κοινοβουλευτική ομάδα έκανε ήδη ένα πρώτο βήμα. Θέσαμε τις βάσεις μιας πιο συλλογικής λειτουργίας. Έτσι ώστε η δουλειά στην Βουλή, να εντάσσεται μέσα στο ευρύτερο πολιτικό σχέδιο, που υλοποιείται από τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ. Βάλαμε νέους κανόνες στην δομή και την επιλογή της ομάδας των συνεργατών. Συμφωνήσαμε να μην κάνουμε χρήση προκλητικών προνομίων. Και ξαναείδαμε το ζήτημα των οικονομικών. Και είμαι βέβαιος ότι δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα και ότι όλα τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας θα ανταποκριθούν σ’ αυτά που συμφωνήσαμε. Έτσι οφείλουμε να προχωρήσουμε σε πολιτικά και πρακτικά ζητήματα, σε όλο το κόμμα, ξεπερνώντας παγιωμένες καταστάσεις που δεν συμβάλλουν στην κομματική μας αυτοεκτίμηση.
Τέλος, στο επόμενο διάστημα, θα ανοίξει η συζήτηση για το μοντέλο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώ ότι ως κόμμα θα πρέπει να επεξεργαστούμε τις προτάσεις μας και να τις καταθέσουμε σε δημόσιο διάλογο προς τους συμμάχους, αλλά κυρίως προς τον ανένταχτο κόσμο που στηρίζει το εγχείρημα.
Χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα λειτουργεί στην βάση της ισοτιμίας, του αλληλοσεβασμού, της αυτονομίας όλων όσων τον συναποτελούν και της πολιτικής σύνθεσης.
Χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ αποτελεσματικό. Αλλά και ταυτόχρονα πολιτικά ευέλικτο σε διευρύνσεις, πολιτικές συμμαχίες, συνεργασίες.
Έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορεί να παίξει ηγεμονικό ρόλο στους κοινωνικούς αγώνες και στις πολιτικές ανακατατάξεις του επόμενου διαστήματος.
Χρειαζόμαστε έναν ΣΥΡΙΖΑ δημοκρατικό, που θα δίνει λόγο και φωνή σε όλα του το κόσμο, είτε είναι οργανωμένος σε κάποια συνιστώσα είτε όχι.
Που θα λειτουργεί με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες. Και που θα διασφαλίζει την συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας.
Με βάση αυτά τα δεδομένα επιδιώκουμε την οργανωτική συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να εκφράζει αυτό που πραγματικά είναι και αυτό για το οποίο συγκροτήθηκε. Την προοπτική της ενότητας της Αριστεράς. Να οργανώσουμε λοιπόν έναν ανοικτό και σε βάθος διάλογο για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Να συζητήσουμε με ειλικρίνεια το πώς θα κάνουμε το συμμαχικό μας σχήμα πιο ανοικτό, πιο δημοκρατικό, πιο αποτελεσματικό. Ας ακουστούν όλες οι απόψεις. Ανοιχτά. Χωρίς μισόλογα. Ας κατατεθούν γραπτώς από όλους και στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δικαιούμαστε να κρύβουμε τα προβλήματά μας κάτω από το χαλί. Δεν δικαιούμαστε να πάμε στις επόμενες εκλογικές μάχες με τα ίδια προβλήματα που κόντεψαν να μας στοιχίσουν την κοινοβουλευτική μας εκπροσώπηση.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Τα πράγματα μπροστά μας είναι σύνθετα. Απέναντι στην κρίση και στις τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις που ήδη προκαλεί, η Αριστερά καλείται να παίξει έναν νέο ρόλο, πιο δυναμικό, πιο αποφασιστικό μέσα στην κοινωνία. Έχουμε την ενέργεια και τις προϋποθέσεις να ανταποκριθούμε. Έχουμε και τις δυνατότητες. Ας ανταποκριθούμε θετικά στις προσδοκίες ενός ολόκληρου κόσμου, κόσμου που μας αγαπάει και μας στηρίζει. Και ας εργαστούμε με τρόπο που να μας κάνει αντίστοιχους των σημερινών απαιτήσεων.
Ευχαριστώ πολύ.
Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009
ΣΥΝ: Θετικό το εκλογικό αποτέλεσμα
Θετικά αποτιμάει η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ και μάλιστα ομόφωνα, το εκλογικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως προκύπτει από το παρακάτω κείμενο, το οποίο θα δοθεί στις οργανώσεις του κόμματος και θα αποτελέσει τη βάση της συζήτησης, ενόψει και της συνεδρίασης της ΚΠΕ στις 24 και 25 Οκτωβρίου. Ολόκληρο το κείμενο που συνέγραψε η επιτροπή στην οποία μετείχαν οι Γ. Δραγασάκης, Δ. Βίτσας και Σπ. Λυκούδης, έχει ως εξής:
Α. Η Πολιτική Γραμματεία αποφάσισε ομόφωνα, οι εκτιμήσεις της να είναι μία συμβολή στη γενικότερη συζήτηση που θα διεξαχθεί στο κόμμα. Οι Πολιτικές Κινήσεις και οι Νομαρχιακές Επιτροπές, με βάση τις δικές τους εμπειρίες, θα συζητήσουν και θα εξειδικεύσουν τα συμπεράσματα τους για το εκλογικό αποτέλεσμα και την παρουσία μας. Η Πολιτική Γραμματεία επιδιώκει η συζήτηση αυτή να αφορά σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κόσμο της αριστεράς. Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή θα συνεδριάσει στις 24 και 25 Οκτωβρίου. Εκεί, αφού λάβει υπόψη της τις παρατηρήσεις των μελών και των οργανώσεων του κόμματος, θα διατυπώσει τα οριστικά της συμπεράσματα και θα θέσει τις βασικές κατευθύνσεις της δράσης μας το επόμενο διάστημα.
Β. Οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου διεξήχθησαν εν μέσω οικονομικής κρίσης και με βασικό διακύβευμα τον τρόπο εξόδου. Καμία άλλη εκλογική αναμέτρηση δεν είχε τόσο ξεκάθαρο περιεχόμενο όσο αυτή. Η πρόωρη προκήρυξη των εκλογών ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αδιεξόδων της συντηρητικής κυβέρνησης της Ν.Δ., και της αντιλαϊκής της πολιτικής, αλλά και των πιέσεων που ασκούνταν από διάφορα κέντρα διαφορετικών και πολλαπλών συμφερόντων για ένα νέο «αποσαφηνισμένο» πολιτικό τοπίο με τη σφραγίδα των νεοφιλελεύθερων επιλογών.
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, στα ζητήματα της κρίσης κινήθηκαν στο γενικότερο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων επιλογών και εμφάνισαν προεκλογικά περιορισμένα μόνο στοιχεία προγραμματικών προτάσεων. Δεν κατατέθηκε από τα δύο κόμματα εξουσίας σε καμία φάση ένα σαφές και ολοκληρωμένο πρόγραμμα συνολικής διεξόδου από την κρίση. Προτάσεις εμφανίστηκαν, κατά κανόνα συμπληρωματικές και όχι ανταγωνιστικές μεταξύ τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε μια αντίπαλη προς τον δικομματισμό και τον νεοφιλελευθερισμό, προγραμματική πρόταση αντιμετώπισης των συνεπειών της κρίσης και εξόδου από αυτήν. Με κυρίαρχο μέλημα τη δημιουργία μιας ασπίδας προστασίας της κοινωνίας και των εργαζομένων, ο ΣΥΡΙΖΑ είδε τις ανάγκες των πολλών ως βάση για τη συγκρότηση πολιτικών διεξόδου από την κρίση, ως εργαλείο για τη δημοκρατική, περιβαλλοντική, οικονομική ανασυγκρότηση της κοινωνίας.
Σε όλη την προεκλογική περίοδο, αναπτύξαμε αναλυτικά τις προτάσεις μας σε επιμέρους τομείς. Με το εκλογικό μας πρόγραμμα φέραμε στο επίκεντρο του αγώνα μας την κρίση - την υπαρκτή κρίση όπως τη βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι πολίτες, η κοινωνία ως μια κρίση πρωτίστως της απασχόλησης, των εργασιακών σχέσεων, του εισοδήματος, της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων, του κοινωνικού κράτους, του περιβάλλοντος, μια βαθιά τριπλή δομική καπιταλιστική κρίση - οικονομική, κοινωνική, οικολογική.
Διαμορφώσαμε και καταθέσαμε ενιαίο και ρεαλιστικό σχέδιο διεξόδου και ανάκαμψης σε ευθεία αντίθεση με τους στόχους του δικομματισμού και σε αντιστοιχία με τους προγραμματικούς και κοινωνικούς στόχους της σύγχρονης ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς.
2. Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει ότι ο ελληνικός λαός με ηχηρό τρόπο καταδίκασε την πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Η Ν.Δ. υπέστη συντριπτική εκλογική ήττα, σημειώνοντας το χαμηλότερο εκλογικό ποσοστό από τη μεταπολίτευση. Η εκλογική κατάρρευση της Ν.Δ., ως συνέπεια της πολιτικής της, αποδεικνύει την απόρριψη της συντηρητικής ατζέντας από την κοινωνία και ωθεί τον συντηρητικό χώρο σε βαθιά κρίση με άγνωστες ακόμα συνέπειες. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η δράση του ΣΥΡΙΖΑ που με τη συνεπή του στάση όλα τα προηγούμενα χρόνια αποκάλυψε και στη Βουλή αλλά και με τη στήριξη του στους κοινωνικούς αγώνες την αδιέξοδη αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ν.Δ.
3. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με ισχυρό ποσοστό και μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η νίκη του ΠΑΣΟΚ ήλθε περισσότερο ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της Ν.Δ., και όχι ως συνέπεια αποτελεσματικής αντιπολιτευτικής τακτικής και επιβράβευσης ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση. Η ακραία, συντηρητική φρασεολογία της Ν.Δ. έδωσε το περιθώριο στο ΠΑΣΟΚ να μοιράσει απλόχερα ελπίδες και διαβεβαιώσεις για ένα νέο ξεκίνημα, χωρίς όμως συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν έχει πίστωση χρόνου. Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα καλείται να αντιμετωπίσει τα μεγάλα ζητήματα, σε επίπεδο οικονομίας, κοινωνίας και περιβάλλοντος. Το συνοπτικό ασαφές πρόγραμμα που παρουσίασε την προεκλογική περίοδο δεν παρέχει εγγυήσεις για καλυτέρευση της θέσης των εργαζομένων, των αγροτών, των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών και βιοτεχνών, της νεολαίας. Αντιθέτως δημιουργεί ανησυχίες για ενδεχόμενη συνέχιση αδιέξοδων πολιτικών.
4. Το ΚΚΕ παρουσίασε κάμψη σε σχέση με τα ποσοστά του 2007 και των ευρωεκλογών του 2009. Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει μορφοποιήσει μια συγκεκριμένη πολιτική τακτική, που απομονώνει αριστερούς αγωνιστές και αγωνίστριες, από την αναγκαία ενωτική δράση υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων. Οι εκλογές έδειξαν ότι αυτή η τακτική φθάνει στα όριά της. Δεν πείθει τον αριστερό κόσμο, ότι οι κοινωνικοί αγώνες ωφελούνται από την κομματική περιχαράκωση και είναι φανερό ότι η προσπάθεια ηγεμόνευσης του πολιτικού χώρου της αριστεράς, μέσω της διάλυσης και κατασυκοφάντησης των άλλων αριστερών δυνάμεων, είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική.
5. Ο ΛΑΟΣ, αν και δεν κατάφερε να έχει τα εκλογικά οφέλη που προσδοκούσε, για άλλη μια φορά αύξησε δυνάμεις και εκλογική επιρροή. Σήμερα αναδεικνύεται ως δύναμη που και στο μέλλον θα ασκεί πίεση σε ακραία συντηρητικές κατευθύνσεις, στηριγμένο σε φοβικά κοινωνικά σύνδρομα, αλλά και την αδυναμία τμήματος της κοινωνίας που, πιεσμένο αφόρητα και αναζητώντας λύσεις, αναδιπλώνεται σε ακραίες δεξιές και λαϊκίστικες πολιτικές συμπεριφορές.
6. Αύξηση των δυνάμεών τους σημείωσαν και οι Οικολόγοι - Πράσινοι αλλά δεν κατάφεραν, λόγω εκλογικού νόμου, να έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Είναι φανερό ότι ο χώρος της πολιτικής οικολογίας θα διαδραματίσει ρόλο στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, προσπαθώντας να αντιστοιχηθεί με κοινωνικά στρώματα που -από προοδευτική σκοπιά- αναζητούν διέξοδο από το σημερινό πολιτικό σύστημα. Στις εκλογές διεκδίκησαν θετικά αλλαγές συμπεριφορών σε δημοκρατικό και οικολογικό επίπεδο, αλλά προσπάθησαν να κερδίσουν υποστήριξη στη βάση μιας «ουδέτερης» πολιτικής πρότασης χωρίς αμφισβήτηση του πυρήνα του πολιτικού συστήματος.
Αντικειμενικά υπάρχουν προϋποθέσεις συνάντησης μας με το χώρο της ριζοσπαστικής οικολογίας και σε προγραμματικό επίπεδο και στο επίπεδο των κοινωνικών αγώνων και χρειάζεται με επιμονή να εργασθούμε σε αυτή την κατεύθυνση ενισχύοντας και τα δικά μας οικολογικά χαρακτηριστικά.
7. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια σκληρή μάχη υπό δυσμενείς συνθήκες. Συνθήκες που δημιουργήθηκαν τόσο από τη συντονισμένη επίθεση αντίπαλων πολιτικών δυνάμεων όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, όσο και από δικά μας λάθη και παραλείψεις, ιδιαίτερα μετά από την κακή διαχείριση του αποτελέσματος των ευρωεκλογών και τα όσα απαράδεκτα ακολούθησαν.
Ο ΣΥΝ συνέβαλε αποφασιστικά ώστε η εκλογική μάχη να δοθεί με ενωμένο και αποφασιστικό τρόπο. Στηριγμένοι στις συνεδριακές αποφάσεις βρήκαμε τρόπους για να ξεπεραστούν καταστάσεις που φαίνονταν αδιέξοδες, δώσαμε τον αγωνιστικό τόνο στις καθολικές προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ, μοχθήσαμε για να ξεπεραστούν δυσκολίες.
8. Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι θετικό. Δεν συνιστά νίκη, αλλά δείχνει ότι ο χώρος της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς είναι εδώ, και όχι μόνο αντέχει, αλλά δημιουργεί τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις ώστε να αναδιαμορφωθεί το πολιτικό τοπίο σε βάρος του δικομματισμού.
Το θετικό αποτέλεσμα οφείλεται σε 4 βασικούς παράγοντες:
α. Στην αποφασιστική, περήφανη και πεισματική δράση του κόσμου της αριστεράς. Χαιρετίζουμε τον αριστερό κόσμο που αντιστέκεται και δημιουργεί συνεχώς νέες ευκαιρίες. Χαιρετίζουμε τις γυναίκες και τους άνδρες, τη νέα γενιά που χωρίς καμιά ιδιοτέλεια στελέχωσαν τα αριστερά ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Χαιρετίζουμε όλα τα μέλη του ΣΥΝ που με ακούραστη και επίμονη δράση σε κάθε σημείο της Ελλάδας και το εξωτερικό απέδειξαν πως η αριστερά είναι ανάγκη αλλά και το μέλλον της κοινωνίας.
β. Στην σωστή εκλογική τακτική που στηρίχθηκε στην αναλυτική προγραμματική αντιπαράθεση προς τις νεοφιλελεύθερες προτάσεις και στη θετικότατη έκφρασή της από την ηγεσία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
γ. Στην αποφασιστική συμβολή της ομάδας Πολιτικού Σχεδιασμού, η οποία στηριγμένη στην ανάδειξη των κοινωνικών προβλημάτων βοήθησε ώστε να δοθεί η εκλογική μάχη στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών προτάσεων, να αποκαλυφθούν τα ερωτήματα που αφέθηκαν σκοπίμως αναπάντητα από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, να δοθούν πειστικές απαντήσεις στα πιεστικά προβλήματα της κοινωνίας και να προβληθούν οι δικές μας προτάσεις.
δ. Στη διαμόρφωση ενωτικού αγωνιστικού κλίματος στις γραμμές μας με πνεύμα συντροφικής αλληλεγγύης.
Ζητήσαμε την ψήφο των πολιτών με τη βαθιά συναίσθηση της ευθύνης μας, αλλά και την πεποίθηση ότι στα σχέδια του δικομματισμού πρέπει να αντιπαρατεθούν οι μέγιστες δυνατές κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις, ότι τα σχέδια αυτά μπορούν και πρέπει να ανατραπούν. Όχι μόνο διότι οδηγούν σε πιο βαθιές κοινωνικές ανισότητες αλλά και γιατί, υποβαθμίζοντας την εργασία και το περιβάλλον, καταστρέφουν το μέλλον και τις βάσεις μιας ουσιαστικής και βιώσιμης ανάκαμψης της απασχόλησης, των εισοδημάτων, της παραγωγής και των επενδύσεων.
Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι οι αναγκαίες αντιστάσεις αλλά και η ανατροπή των συντηρητικών σχεδίων απαιτούν όχι μόνο την κοινή ενωτική δράση την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως κεντρικό του στόχο, αλλά και ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο και το αντίστοιχο πρόγραμμα για τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, για την αλλαγή της κοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αξιοποιήσει την εκλογική του δύναμη για να κάνει πιο αποτελεσματική την πολιτική του στήριξη στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και για να προωθήσει την εναλλακτική πολιτική του πρόταση που βέβαια θα δοκιμάζεται στους κοινωνικούς χώρους.
Η ισχυρή παρουσία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς μέσα στη Βουλή αποσκοπεί στην άσκηση μιας αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης. Βασικός στόχος μας είναι να μπει τέρμα στη δικομματική εναλλαγή. Ο δικομματισμός, όσο και αν φαίνεται να διατηρείται σε σχετικά υψηλά ποσοστά, διέρχεται βαθιά κρίση, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλη την Ευρώπη, όπως φάνηκε στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις της Γερμανίας και της Πορτογαλίας, όπου οι κυρίαρχες δυνάμεις απώλεσαν την παντοδυναμία του παρελθόντος, ενώ ενισχύθηκαν οι δυνάμεις της αριστεράς.
Στοχεύουμε, επίσης, στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και στην ενίσχυση της αριστεράς, στη συνολική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της χώρας μας. Οι πρόσφατες εκλογές άλλωστε έδειξαν ότι περισσότερο από το 60% του ελληνικού λαού απέρριψε την κυβέρνηση της Ν.Δ. και την πολιτική της, εκφράζοντας ταυτόχρονα ανάγκες και προσδοκίες για ένα διαφορετικό πλαίσιο πολιτικής. Μιας πολιτικής που μπορεί να συνδυάζει τις αντιστάσεις, τις διεκδικήσεις, αλλά και τις συγκεκριμένες προγραμματικές προτάσεις για την προστασία της κοινωνίας από την κρίση και για έναν νέο προσανατολισμό, ήδη από σήμερα αλλά και για το μέλλον, με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, την ενεργητική προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων και ίσων πολιτών και την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Αυτές τις κοινωνικές προσδοκίες, η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν δίνει εγγυήσεις ότι θα εκφράσει και θα υλοποιήσει. Γι' αυτό αναδεικνύεται σήμερα η πολιτική και κοινωνική αναγκαιότητα μιας ισχυρής Αριστεράς, στη Βουλή και στην κοινωνία.
9. Πριν τις εκλογές αλλά και στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου εμφανίστηκαν σημαντικές αδυναμίες στην πολιτική μας συγκρότηση και δράση. Οι περισσότερες είναι γνωστές και έχουν από καιρό επισημανθεί. Έχει μεγάλη σημασία να ξεκινήσουμε να τις ξεπερνάμε με συλλογικότητα, δημοκρατικό πνεύμα και αλληλεγγύη. Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα πρέπει να δρομολογήσουμε διαδικασίες που να εξασφαλίζουν ένα νέο συλλογικό και αποτελεσματικό πλαίσιο δράσης του κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Οι Π.Κ. του ΣΥΝ και οι Ν.Ε,. πέρα από την αναγκαία αξιολόγηση της εκλογικής δράσης και την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος στον χώρο ευθύνης τους, χρειάζεται να διατυπώσουν σκέψεις και προτάσεις για τα βήματα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΚΠΕ στην πρώτη συνεδρίαση της χρειάζεται με τις αποφάσεις της να δρομολογήσει μια δυναμική πορεία που θα δώσει στην αριστερά δυνατότητες να αλλάξει το πολιτικό τοπίο, ώστε να επηρεάζει καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις στη κατεύθυνση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα έχει τη σφραγίδα της.
Α. Η Πολιτική Γραμματεία αποφάσισε ομόφωνα, οι εκτιμήσεις της να είναι μία συμβολή στη γενικότερη συζήτηση που θα διεξαχθεί στο κόμμα. Οι Πολιτικές Κινήσεις και οι Νομαρχιακές Επιτροπές, με βάση τις δικές τους εμπειρίες, θα συζητήσουν και θα εξειδικεύσουν τα συμπεράσματα τους για το εκλογικό αποτέλεσμα και την παρουσία μας. Η Πολιτική Γραμματεία επιδιώκει η συζήτηση αυτή να αφορά σε όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κόσμο της αριστεράς. Αφού ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή θα συνεδριάσει στις 24 και 25 Οκτωβρίου. Εκεί, αφού λάβει υπόψη της τις παρατηρήσεις των μελών και των οργανώσεων του κόμματος, θα διατυπώσει τα οριστικά της συμπεράσματα και θα θέσει τις βασικές κατευθύνσεις της δράσης μας το επόμενο διάστημα.
Β. Οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου διεξήχθησαν εν μέσω οικονομικής κρίσης και με βασικό διακύβευμα τον τρόπο εξόδου. Καμία άλλη εκλογική αναμέτρηση δεν είχε τόσο ξεκάθαρο περιεχόμενο όσο αυτή. Η πρόωρη προκήρυξη των εκλογών ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αδιεξόδων της συντηρητικής κυβέρνησης της Ν.Δ., και της αντιλαϊκής της πολιτικής, αλλά και των πιέσεων που ασκούνταν από διάφορα κέντρα διαφορετικών και πολλαπλών συμφερόντων για ένα νέο «αποσαφηνισμένο» πολιτικό τοπίο με τη σφραγίδα των νεοφιλελεύθερων επιλογών.
Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, στα ζητήματα της κρίσης κινήθηκαν στο γενικότερο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων επιλογών και εμφάνισαν προεκλογικά περιορισμένα μόνο στοιχεία προγραμματικών προτάσεων. Δεν κατατέθηκε από τα δύο κόμματα εξουσίας σε καμία φάση ένα σαφές και ολοκληρωμένο πρόγραμμα συνολικής διεξόδου από την κρίση. Προτάσεις εμφανίστηκαν, κατά κανόνα συμπληρωματικές και όχι ανταγωνιστικές μεταξύ τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε μια αντίπαλη προς τον δικομματισμό και τον νεοφιλελευθερισμό, προγραμματική πρόταση αντιμετώπισης των συνεπειών της κρίσης και εξόδου από αυτήν. Με κυρίαρχο μέλημα τη δημιουργία μιας ασπίδας προστασίας της κοινωνίας και των εργαζομένων, ο ΣΥΡΙΖΑ είδε τις ανάγκες των πολλών ως βάση για τη συγκρότηση πολιτικών διεξόδου από την κρίση, ως εργαλείο για τη δημοκρατική, περιβαλλοντική, οικονομική ανασυγκρότηση της κοινωνίας.
Σε όλη την προεκλογική περίοδο, αναπτύξαμε αναλυτικά τις προτάσεις μας σε επιμέρους τομείς. Με το εκλογικό μας πρόγραμμα φέραμε στο επίκεντρο του αγώνα μας την κρίση - την υπαρκτή κρίση όπως τη βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι πολίτες, η κοινωνία ως μια κρίση πρωτίστως της απασχόλησης, των εργασιακών σχέσεων, του εισοδήματος, της κοινωνικής ασφάλισης και των συντάξεων, του κοινωνικού κράτους, του περιβάλλοντος, μια βαθιά τριπλή δομική καπιταλιστική κρίση - οικονομική, κοινωνική, οικολογική.
Διαμορφώσαμε και καταθέσαμε ενιαίο και ρεαλιστικό σχέδιο διεξόδου και ανάκαμψης σε ευθεία αντίθεση με τους στόχους του δικομματισμού και σε αντιστοιχία με τους προγραμματικούς και κοινωνικούς στόχους της σύγχρονης ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς.
2. Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει ότι ο ελληνικός λαός με ηχηρό τρόπο καταδίκασε την πολιτική που άσκησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Η Ν.Δ. υπέστη συντριπτική εκλογική ήττα, σημειώνοντας το χαμηλότερο εκλογικό ποσοστό από τη μεταπολίτευση. Η εκλογική κατάρρευση της Ν.Δ., ως συνέπεια της πολιτικής της, αποδεικνύει την απόρριψη της συντηρητικής ατζέντας από την κοινωνία και ωθεί τον συντηρητικό χώρο σε βαθιά κρίση με άγνωστες ακόμα συνέπειες. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η δράση του ΣΥΡΙΖΑ που με τη συνεπή του στάση όλα τα προηγούμενα χρόνια αποκάλυψε και στη Βουλή αλλά και με τη στήριξη του στους κοινωνικούς αγώνες την αδιέξοδη αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ν.Δ.
3. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με ισχυρό ποσοστό και μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η νίκη του ΠΑΣΟΚ ήλθε περισσότερο ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης της Ν.Δ., και όχι ως συνέπεια αποτελεσματικής αντιπολιτευτικής τακτικής και επιβράβευσης ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου από την κρίση. Η ακραία, συντηρητική φρασεολογία της Ν.Δ. έδωσε το περιθώριο στο ΠΑΣΟΚ να μοιράσει απλόχερα ελπίδες και διαβεβαιώσεις για ένα νέο ξεκίνημα, χωρίς όμως συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, παρά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δεν έχει πίστωση χρόνου. Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα καλείται να αντιμετωπίσει τα μεγάλα ζητήματα, σε επίπεδο οικονομίας, κοινωνίας και περιβάλλοντος. Το συνοπτικό ασαφές πρόγραμμα που παρουσίασε την προεκλογική περίοδο δεν παρέχει εγγυήσεις για καλυτέρευση της θέσης των εργαζομένων, των αγροτών, των μικρών και μεσαίων επαγγελματιών και βιοτεχνών, της νεολαίας. Αντιθέτως δημιουργεί ανησυχίες για ενδεχόμενη συνέχιση αδιέξοδων πολιτικών.
4. Το ΚΚΕ παρουσίασε κάμψη σε σχέση με τα ποσοστά του 2007 και των ευρωεκλογών του 2009. Η ηγεσία του ΚΚΕ έχει μορφοποιήσει μια συγκεκριμένη πολιτική τακτική, που απομονώνει αριστερούς αγωνιστές και αγωνίστριες, από την αναγκαία ενωτική δράση υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων. Οι εκλογές έδειξαν ότι αυτή η τακτική φθάνει στα όριά της. Δεν πείθει τον αριστερό κόσμο, ότι οι κοινωνικοί αγώνες ωφελούνται από την κομματική περιχαράκωση και είναι φανερό ότι η προσπάθεια ηγεμόνευσης του πολιτικού χώρου της αριστεράς, μέσω της διάλυσης και κατασυκοφάντησης των άλλων αριστερών δυνάμεων, είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική.
5. Ο ΛΑΟΣ, αν και δεν κατάφερε να έχει τα εκλογικά οφέλη που προσδοκούσε, για άλλη μια φορά αύξησε δυνάμεις και εκλογική επιρροή. Σήμερα αναδεικνύεται ως δύναμη που και στο μέλλον θα ασκεί πίεση σε ακραία συντηρητικές κατευθύνσεις, στηριγμένο σε φοβικά κοινωνικά σύνδρομα, αλλά και την αδυναμία τμήματος της κοινωνίας που, πιεσμένο αφόρητα και αναζητώντας λύσεις, αναδιπλώνεται σε ακραίες δεξιές και λαϊκίστικες πολιτικές συμπεριφορές.
6. Αύξηση των δυνάμεών τους σημείωσαν και οι Οικολόγοι - Πράσινοι αλλά δεν κατάφεραν, λόγω εκλογικού νόμου, να έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Είναι φανερό ότι ο χώρος της πολιτικής οικολογίας θα διαδραματίσει ρόλο στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, προσπαθώντας να αντιστοιχηθεί με κοινωνικά στρώματα που -από προοδευτική σκοπιά- αναζητούν διέξοδο από το σημερινό πολιτικό σύστημα. Στις εκλογές διεκδίκησαν θετικά αλλαγές συμπεριφορών σε δημοκρατικό και οικολογικό επίπεδο, αλλά προσπάθησαν να κερδίσουν υποστήριξη στη βάση μιας «ουδέτερης» πολιτικής πρότασης χωρίς αμφισβήτηση του πυρήνα του πολιτικού συστήματος.
Αντικειμενικά υπάρχουν προϋποθέσεις συνάντησης μας με το χώρο της ριζοσπαστικής οικολογίας και σε προγραμματικό επίπεδο και στο επίπεδο των κοινωνικών αγώνων και χρειάζεται με επιμονή να εργασθούμε σε αυτή την κατεύθυνση ενισχύοντας και τα δικά μας οικολογικά χαρακτηριστικά.
7. Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια σκληρή μάχη υπό δυσμενείς συνθήκες. Συνθήκες που δημιουργήθηκαν τόσο από τη συντονισμένη επίθεση αντίπαλων πολιτικών δυνάμεων όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, όσο και από δικά μας λάθη και παραλείψεις, ιδιαίτερα μετά από την κακή διαχείριση του αποτελέσματος των ευρωεκλογών και τα όσα απαράδεκτα ακολούθησαν.
Ο ΣΥΝ συνέβαλε αποφασιστικά ώστε η εκλογική μάχη να δοθεί με ενωμένο και αποφασιστικό τρόπο. Στηριγμένοι στις συνεδριακές αποφάσεις βρήκαμε τρόπους για να ξεπεραστούν καταστάσεις που φαίνονταν αδιέξοδες, δώσαμε τον αγωνιστικό τόνο στις καθολικές προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ, μοχθήσαμε για να ξεπεραστούν δυσκολίες.
8. Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι θετικό. Δεν συνιστά νίκη, αλλά δείχνει ότι ο χώρος της ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς είναι εδώ, και όχι μόνο αντέχει, αλλά δημιουργεί τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις ώστε να αναδιαμορφωθεί το πολιτικό τοπίο σε βάρος του δικομματισμού.
Το θετικό αποτέλεσμα οφείλεται σε 4 βασικούς παράγοντες:
α. Στην αποφασιστική, περήφανη και πεισματική δράση του κόσμου της αριστεράς. Χαιρετίζουμε τον αριστερό κόσμο που αντιστέκεται και δημιουργεί συνεχώς νέες ευκαιρίες. Χαιρετίζουμε τις γυναίκες και τους άνδρες, τη νέα γενιά που χωρίς καμιά ιδιοτέλεια στελέχωσαν τα αριστερά ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Χαιρετίζουμε όλα τα μέλη του ΣΥΝ που με ακούραστη και επίμονη δράση σε κάθε σημείο της Ελλάδας και το εξωτερικό απέδειξαν πως η αριστερά είναι ανάγκη αλλά και το μέλλον της κοινωνίας.
β. Στην σωστή εκλογική τακτική που στηρίχθηκε στην αναλυτική προγραμματική αντιπαράθεση προς τις νεοφιλελεύθερες προτάσεις και στη θετικότατη έκφρασή της από την ηγεσία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
γ. Στην αποφασιστική συμβολή της ομάδας Πολιτικού Σχεδιασμού, η οποία στηριγμένη στην ανάδειξη των κοινωνικών προβλημάτων βοήθησε ώστε να δοθεί η εκλογική μάχη στη βάση συγκεκριμένων προγραμματικών προτάσεων, να αποκαλυφθούν τα ερωτήματα που αφέθηκαν σκοπίμως αναπάντητα από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, να δοθούν πειστικές απαντήσεις στα πιεστικά προβλήματα της κοινωνίας και να προβληθούν οι δικές μας προτάσεις.
δ. Στη διαμόρφωση ενωτικού αγωνιστικού κλίματος στις γραμμές μας με πνεύμα συντροφικής αλληλεγγύης.
Ζητήσαμε την ψήφο των πολιτών με τη βαθιά συναίσθηση της ευθύνης μας, αλλά και την πεποίθηση ότι στα σχέδια του δικομματισμού πρέπει να αντιπαρατεθούν οι μέγιστες δυνατές κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις, ότι τα σχέδια αυτά μπορούν και πρέπει να ανατραπούν. Όχι μόνο διότι οδηγούν σε πιο βαθιές κοινωνικές ανισότητες αλλά και γιατί, υποβαθμίζοντας την εργασία και το περιβάλλον, καταστρέφουν το μέλλον και τις βάσεις μιας ουσιαστικής και βιώσιμης ανάκαμψης της απασχόλησης, των εισοδημάτων, της παραγωγής και των επενδύσεων.
Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι οι αναγκαίες αντιστάσεις αλλά και η ανατροπή των συντηρητικών σχεδίων απαιτούν όχι μόνο την κοινή ενωτική δράση την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως κεντρικό του στόχο, αλλά και ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο και το αντίστοιχο πρόγραμμα για τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, για την αλλαγή της κοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αξιοποιήσει την εκλογική του δύναμη για να κάνει πιο αποτελεσματική την πολιτική του στήριξη στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και για να προωθήσει την εναλλακτική πολιτική του πρόταση που βέβαια θα δοκιμάζεται στους κοινωνικούς χώρους.
Η ισχυρή παρουσία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς μέσα στη Βουλή αποσκοπεί στην άσκηση μιας αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης. Βασικός στόχος μας είναι να μπει τέρμα στη δικομματική εναλλαγή. Ο δικομματισμός, όσο και αν φαίνεται να διατηρείται σε σχετικά υψηλά ποσοστά, διέρχεται βαθιά κρίση, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλη την Ευρώπη, όπως φάνηκε στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις της Γερμανίας και της Πορτογαλίας, όπου οι κυρίαρχες δυνάμεις απώλεσαν την παντοδυναμία του παρελθόντος, ενώ ενισχύθηκαν οι δυνάμεις της αριστεράς.
Στοχεύουμε, επίσης, στην αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και στην ενίσχυση της αριστεράς, στη συνολική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της χώρας μας. Οι πρόσφατες εκλογές άλλωστε έδειξαν ότι περισσότερο από το 60% του ελληνικού λαού απέρριψε την κυβέρνηση της Ν.Δ. και την πολιτική της, εκφράζοντας ταυτόχρονα ανάγκες και προσδοκίες για ένα διαφορετικό πλαίσιο πολιτικής. Μιας πολιτικής που μπορεί να συνδυάζει τις αντιστάσεις, τις διεκδικήσεις, αλλά και τις συγκεκριμένες προγραμματικές προτάσεις για την προστασία της κοινωνίας από την κρίση και για έναν νέο προσανατολισμό, ήδη από σήμερα αλλά και για το μέλλον, με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, την ενεργητική προστασία του περιβάλλοντος, τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων και ίσων πολιτών και την υπεράσπιση της δημοκρατίας.
Αυτές τις κοινωνικές προσδοκίες, η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν δίνει εγγυήσεις ότι θα εκφράσει και θα υλοποιήσει. Γι' αυτό αναδεικνύεται σήμερα η πολιτική και κοινωνική αναγκαιότητα μιας ισχυρής Αριστεράς, στη Βουλή και στην κοινωνία.
9. Πριν τις εκλογές αλλά και στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου εμφανίστηκαν σημαντικές αδυναμίες στην πολιτική μας συγκρότηση και δράση. Οι περισσότερες είναι γνωστές και έχουν από καιρό επισημανθεί. Έχει μεγάλη σημασία να ξεκινήσουμε να τις ξεπερνάμε με συλλογικότητα, δημοκρατικό πνεύμα και αλληλεγγύη. Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα πρέπει να δρομολογήσουμε διαδικασίες που να εξασφαλίζουν ένα νέο συλλογικό και αποτελεσματικό πλαίσιο δράσης του κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Οι Π.Κ. του ΣΥΝ και οι Ν.Ε,. πέρα από την αναγκαία αξιολόγηση της εκλογικής δράσης και την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος στον χώρο ευθύνης τους, χρειάζεται να διατυπώσουν σκέψεις και προτάσεις για τα βήματα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Η ΚΠΕ στην πρώτη συνεδρίαση της χρειάζεται με τις αποφάσεις της να δρομολογήσει μια δυναμική πορεία που θα δώσει στην αριστερά δυνατότητες να αλλάξει το πολιτικό τοπίο, ώστε να επηρεάζει καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις στη κατεύθυνση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα έχει τη σφραγίδα της.
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009
Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ
Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ έγινε μια πρώτη συζήτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου.
Η Π.Γ. εκτιμά ως θετικό το εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο ανοίγει δρόμους για τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ στη νέα Βουλή και τους κοινωνικούς αγώνες.
O ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα ασκήσει αριστερή αντιπολίτευση στη βάση του προγράμματός του και των θέσεων που παρουσίασε προεκλογικά.
Η ολοκλήρωση της εκτίμησης για το εκλογικό αποτέλεσμα θα γίνει σε νέα συνεδρίαση την Πέμπτη 8/10.
Αύριο θα συνεδριάσει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και η νέα κοινοβουλευτική Ομάδα.
Η πρόταση της Π.Γ. του ΣΥΝ προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι πρόεδρος της νέας Κ.Ο. να εκλεγεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας προς τους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για τη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος.
Η Π.Γ. αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει δημόσια την Επιτροπή Πολιτικού Σχεδιασμού και τον επικεφαλής της σ. Γιάννη Δραγασάκη για την συνεισφορά της στον εκλογικό αγώνα.
To Γραφείο Τύπου
Η Π.Γ. εκτιμά ως θετικό το εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο ανοίγει δρόμους για τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ στη νέα Βουλή και τους κοινωνικούς αγώνες.
O ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα θα ασκήσει αριστερή αντιπολίτευση στη βάση του προγράμματός του και των θέσεων που παρουσίασε προεκλογικά.
Η ολοκλήρωση της εκτίμησης για το εκλογικό αποτέλεσμα θα γίνει σε νέα συνεδρίαση την Πέμπτη 8/10.
Αύριο θα συνεδριάσει η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και η νέα κοινοβουλευτική Ομάδα.
Η πρόταση της Π.Γ. του ΣΥΝ προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι πρόεδρος της νέας Κ.Ο. να εκλεγεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας προς τους χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για τη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος.
Η Π.Γ. αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει δημόσια την Επιτροπή Πολιτικού Σχεδιασμού και τον επικεφαλής της σ. Γιάννη Δραγασάκη για την συνεισφορά της στον εκλογικό αγώνα.
To Γραφείο Τύπου
Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 4ης Οκτωβρίου με καταμετρημένο το 98,75% των τμημάτων είναι:
ΝΔ 33,49% (91 έδρες)
ΠΑΣΟΚ: 43,94% (160 έδρες)
ΚΚΕ 7,53% (21 έδρες)
ΣΥΡΙΖΑ 4,59% (13 έδρες)
ΛΑΟΣ 5,62% (15 έδρες)
Οικολόγοι Πράσινοι 2,52% (-)
Λοιπά 2,31% (-)
Άκυρα 2,94%
Λευκά 0,6%
Συμμετοχή επί των εγγεγραμμένων: 70,91%
Οι βουλευτές του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι
Α'ΑΘΗΝΑΣ: ΤΣΙΠΡΑΣ Αλέξης
Β'ΑΘΗΝΑΣ: ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φώτης, ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ Δημήτρης, ΨΑΡΙΑΝΟΣ Γρηγόρης
ΑΤΤΙΚΗΣ: ΛΕΒΕΝΤΗΣ Θανάσης
Α'ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΔΡΙΤΣΑΣ Θοδωρής
Β'ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Παναγιώτης
Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΚΟΥΡΑΚΗΣ Τάσος
Β'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ευαγγελία
ΑΧΑΪΑΣ: ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ Νίκος
ΛΑΡΙΣΑΣ: ΔΙΩΤΗ Ηρώ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ Μιχάλης
ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ: ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Βασίλης
Τα αποτελέσματα στον Νομό Πρέβεζας σε 159/159 τμήματα
ΠΑ.ΣΟ.Κ 20067 42,98% 1 έδρα (Παπαχρήστος Βαγγέλης)
Νέα Δημοκρατία 18161 38,89% 1 έδρα (Τσουμάνης Δημήτρης)
Κ.Κ.Ε. 3756 8,04%
ΣΥ.ΡΙΖ.Α 1808 3,87%
ΛΑ.Ο.Σ 1442 3,09%
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 622 1,33%
Οι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Πρέβεζα σε 136 ET επί συνόλου 159 έλαβαν
1 ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ 498
2 ΤΣΑΜΠΟΔΗΜΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ 219
3 ΠΑΓΚΡΑΤΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ 202
4 ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ 130
ΝΔ 33,49% (91 έδρες)
ΠΑΣΟΚ: 43,94% (160 έδρες)
ΚΚΕ 7,53% (21 έδρες)
ΣΥΡΙΖΑ 4,59% (13 έδρες)
ΛΑΟΣ 5,62% (15 έδρες)
Οικολόγοι Πράσινοι 2,52% (-)
Λοιπά 2,31% (-)
Άκυρα 2,94%
Λευκά 0,6%
Συμμετοχή επί των εγγεγραμμένων: 70,91%
Οι βουλευτές του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι
Α'ΑΘΗΝΑΣ: ΤΣΙΠΡΑΣ Αλέξης
Β'ΑΘΗΝΑΣ: ΚΟΥΒΕΛΗΣ Φώτης, ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ Δημήτρης, ΨΑΡΙΑΝΟΣ Γρηγόρης
ΑΤΤΙΚΗΣ: ΛΕΒΕΝΤΗΣ Θανάσης
Α'ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΔΡΙΤΣΑΣ Θοδωρής
Β'ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ Παναγιώτης
Α'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΚΟΥΡΑΚΗΣ Τάσος
Β'ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ Ευαγγελία
ΑΧΑΪΑΣ: ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ Νίκος
ΛΑΡΙΣΑΣ: ΔΙΩΤΗ Ηρώ
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ Μιχάλης
ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ: ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Βασίλης
Τα αποτελέσματα στον Νομό Πρέβεζας σε 159/159 τμήματα
ΠΑ.ΣΟ.Κ 20067 42,98% 1 έδρα (Παπαχρήστος Βαγγέλης)
Νέα Δημοκρατία 18161 38,89% 1 έδρα (Τσουμάνης Δημήτρης)
Κ.Κ.Ε. 3756 8,04%
ΣΥ.ΡΙΖ.Α 1808 3,87%
ΛΑ.Ο.Σ 1442 3,09%
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ 622 1,33%
Οι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Πρέβεζα σε 136 ET επί συνόλου 159 έλαβαν
1 ΒΕΛΕΝΤΖΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ 498
2 ΤΣΑΜΠΟΔΗΜΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ 219
3 ΠΑΓΚΡΑΤΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ 202
4 ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ 130
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
Δήλωση του Προέδρου του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρα, για το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ
Η ξεχασμένη κοινωνία έστειλε σήμερα το δικό της μήνυμα, αποδοκίμασε και αμφισβήτησε μια πολιτική που την οδηγεί συστηματικά στο περιθώριο. Η Ν.Δ. υπέστη μια βαριά ήττα εξαιτίας των σοβαρών κοινωνικών αδιεξόδων που προκάλεσε η πολιτική της. Πρόκειται για μια ήττα της δεξιάς πολιτικής, για μια ήττα της πολιτικής που προκάλεσε περισσότερη φτώχεια, μεγαλύτερη ανεργία, μεγαλύτερη εργασιακή ανασφάλεια και διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Όχι μόνο προβλέψαμε αυτή τη βαριά ήττα, αλλά έχουμε και σημαντικό μερίδιο στην πραγματοποίησή της, μέσα από την αποτελεσματική και ισχυρή αντιπολίτευση που ασκήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα.
Σήμερα η κυβέρνηση αλλάζει. Το σημαντικό, όμως, για την κοινωνία δεν είναι το αν αλλάζει η κυβέρνηση. Είναι το αν θα αλλάξει και η πολιτική που μας κυβερνά. Και στην κατεύθυνση αυτή, θα δώσουμε τις επόμενες μάχες στη βουλή, στους κοινωνικούς αγώνες και στο πεδίο των ιδεών
Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι για εμάς μια μικρή αλλά, δεδομένων των συνθηκών, σημαντική νίκη. Ξεκινήσαμε αυτή τη μάχη μέσα από μεγάλες δυσκολίες. Καταφέραμε να ξεπεράσουμε σοβαρά προβλήματα. Ζητήσαμε από τους πολίτες το όνειρο εισόδου στη νέα βουλή και τη δική τους ψήφο. Το αποτέλεσμα δείχνει ότι τελικά ήταν πολλοί περισσότεροι από όσους αρχικά είχαμε υπολογίσει όλοι όσοι και όσες μας έδωσαν την επιπλέον δική τους ψήφο, ψήφο συνείδησης, ψήφο εμπιστοσύνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στη βουλή με ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία. Και αυτό το χρωστάμε αποκλειστικά στον κόσμο της Αριστεράς, σε όλους όσοι μας στήριξαν και μας έδωσαν δύναμη, ακόμα και αν σε προηγούμενες περιόδους τους πληγώναμε με τη συμπεριφορά μας. Η εμπιστοσύνη των αριστερών ανθρώπων μας κάνει πιο δυνατούς. Αλλά και μας δεσμεύει με την ευθύνη να είμαστε πιο ώριμοι και αποτελεσματικοί, σε μια στιγμή που το ζητούμενο είναι η υπεράσπιση της κοινωνίας από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Ο απλός κόσμος της Αριστεράς δικαιούται από σήμερα να έχει έναν πιο βαρύνοντα ρόλο στις εξελίξεις και στην πορεία μας από αύριο. Ο στόχος μας και στην επόμενη βουλή θα είναι να καταξιωθούμε στη συνείδηση των πολιτών ως δύναμη ισχυρής, αριστερής, προγραμματικής αντιπολίτευσης.
Οι ημέρες που έρχονται δεν θα είναι εύκολες μέρες, θα είναι δύσκολες μέρες. Η δική μας πολιτική στάση θα είναι σταθερή και αταλάντευτη. Η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι μια μάχη ενάντια στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, μια μάχη για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, του δημόσιου πλούτου και του περιβάλλοντος. Είναι μια διαρκής μάχη στο πλευρό της ξεχασμένης κοινωνίας, στο πλευρό των πιο αδύναμων, αλλά και των νέων ανθρώπων, που διεκδικούν το δικαίωμα να ονειρεύονται ένα μέλλον με αξιοπρέπεια.
Θα μας επιτρέψετε μόνο για σήμερα να χαρούμε. Από αύριο αρχίζει για εμάς σκληρή δουλειά για να φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης των πολιτών που μας τίμησαν με την ψήφο τους.
To Γραφείο Τύπου
Όχι μόνο προβλέψαμε αυτή τη βαριά ήττα, αλλά έχουμε και σημαντικό μερίδιο στην πραγματοποίησή της, μέσα από την αποτελεσματική και ισχυρή αντιπολίτευση που ασκήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα.
Σήμερα η κυβέρνηση αλλάζει. Το σημαντικό, όμως, για την κοινωνία δεν είναι το αν αλλάζει η κυβέρνηση. Είναι το αν θα αλλάξει και η πολιτική που μας κυβερνά. Και στην κατεύθυνση αυτή, θα δώσουμε τις επόμενες μάχες στη βουλή, στους κοινωνικούς αγώνες και στο πεδίο των ιδεών
Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι για εμάς μια μικρή αλλά, δεδομένων των συνθηκών, σημαντική νίκη. Ξεκινήσαμε αυτή τη μάχη μέσα από μεγάλες δυσκολίες. Καταφέραμε να ξεπεράσουμε σοβαρά προβλήματα. Ζητήσαμε από τους πολίτες το όνειρο εισόδου στη νέα βουλή και τη δική τους ψήφο. Το αποτέλεσμα δείχνει ότι τελικά ήταν πολλοί περισσότεροι από όσους αρχικά είχαμε υπολογίσει όλοι όσοι και όσες μας έδωσαν την επιπλέον δική τους ψήφο, ψήφο συνείδησης, ψήφο εμπιστοσύνης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει στη βουλή με ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία. Και αυτό το χρωστάμε αποκλειστικά στον κόσμο της Αριστεράς, σε όλους όσοι μας στήριξαν και μας έδωσαν δύναμη, ακόμα και αν σε προηγούμενες περιόδους τους πληγώναμε με τη συμπεριφορά μας. Η εμπιστοσύνη των αριστερών ανθρώπων μας κάνει πιο δυνατούς. Αλλά και μας δεσμεύει με την ευθύνη να είμαστε πιο ώριμοι και αποτελεσματικοί, σε μια στιγμή που το ζητούμενο είναι η υπεράσπιση της κοινωνίας από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.
Ο απλός κόσμος της Αριστεράς δικαιούται από σήμερα να έχει έναν πιο βαρύνοντα ρόλο στις εξελίξεις και στην πορεία μας από αύριο. Ο στόχος μας και στην επόμενη βουλή θα είναι να καταξιωθούμε στη συνείδηση των πολιτών ως δύναμη ισχυρής, αριστερής, προγραμματικής αντιπολίτευσης.
Οι ημέρες που έρχονται δεν θα είναι εύκολες μέρες, θα είναι δύσκολες μέρες. Η δική μας πολιτική στάση θα είναι σταθερή και αταλάντευτη. Η μάχη που έχουμε μπροστά μας είναι μια μάχη ενάντια στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, μια μάχη για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, του δημόσιου πλούτου και του περιβάλλοντος. Είναι μια διαρκής μάχη στο πλευρό της ξεχασμένης κοινωνίας, στο πλευρό των πιο αδύναμων, αλλά και των νέων ανθρώπων, που διεκδικούν το δικαίωμα να ονειρεύονται ένα μέλλον με αξιοπρέπεια.
Θα μας επιτρέψετε μόνο για σήμερα να χαρούμε. Από αύριο αρχίζει για εμάς σκληρή δουλειά για να φανούμε αντάξιοι της εμπιστοσύνης των πολιτών που μας τίμησαν με την ψήφο τους.
To Γραφείο Τύπου
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
Συνέντευξη Τύπου της Επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού και ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ
O Γ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ, επικεφαλής της Επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού και ΜΜΕ τόνισε:
Κάναμε μια πολύ παραγωγική δουλειά σε βαθμό που ήταν και πολύ ευχάριστη.
Κάναμε έναν σχεδιασμό ο οποίος είχε δύο σκέλη: Το πρώτο ήταν οι ερωτήσεις προς τους άλλους και το δεύτερο οι απαντήσεις από εμάς. Τα ιεραρχήσαμε μετά τη Δ.Ε.Θ. και θέσαμε τα αναπάντητα ερωτήματα, δηλαδή ερωτήματα στα οποία τα δύο μεγάλα κόμματα δεν έδιναν απαντήσεις. Από την άλλη μεριά κάναμε έναν σχεδιασμό να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις με την μορφή των θέσεων και του προτάσεών μας πάνω σε καίρια προβλήματα της κοινωνίας, βεβαίως όχι ουδέτερα, αλλά με μια συνειδητή επιλογή και ιεράρχηση, αρχίζοντας δηλαδή από τα προβλήματα της ξεχασμένης κοινωνίας από τις ασκούμενες πολιτικές.
Πραγματοποιήσαμε περίπου 13 θεματικές συνεντεύξεις, αρκετές απ’ αυτές στην περιφέρεια της χώρας, στα Γιάννενα, την Καρδίτσα, την Καλαμάτα, την Πάτρα. Και μέσα απ’ αυτές τις συνεντεύξεις παρουσιάσαμε προτάσεις για διάλογο με την κοινωνία.
Σήμερα, τελειώνοντας αυτή η διαδικασία, βλέπουμε ότι στα βασικά ερωτήματα τα οποία θέσαμε δεν πήραμε απαντήσεις. Οι βασικές εκτιμήσεις μας επιβεβαιώνονται.
Αρχίζω λοιπόν με τη βασική μας εκτίμηση για τα προγράμματα των άλλων κομμάτων, και κυρίως αυτά που διεκδικούν να κυβερνήσουν τη χώρα.
Είπαμε, και το επαναλαμβάνουμε, ότι το πρόγραμμα της Ν.Δ. είναι ένα πρόγραμμα που ενέχει τον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης και της κοινωνικής αποσύνθεσης, αν εφαρμοστεί. Ένα τέτοιο πρόγραμμα, απ’ όσο γνωρίζουμε, δεν προβάλλεται σε καμία χώρα του κόσμου σε περίοδο ύφεσης.
Παρατηρούμε ότι σ’ όλη την πορεία της προεκλογικής περιόδου δεν ακούσαμε πειστικά επιχειρήματα από τη Ν.Δ. που να αντικρούουν αυτή την εκτίμηση. Αντίθετα, είδαμε μια διαμάχη για τους αριθμούς.
Σε ό,τι αφορά στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ εκτιμήσαμε ότι το πρόγραμμά του, παρότι είναι διαφορετικό από εκείνο της Ν.Δ., δε συνιστά διαφορετικό δρόμο. Είναι διαφορετικό, αλλά όχι ανταγωνιστικό. Τα δύο προγράμματα είναι συμπληρωματικά μεταξύ τους.
Θέλω να θυμίσω το παράδειγμα των εκλογών του ΄93. Στις εκλογές του ΄93 η Ν.Δ. με τον κ. Μητσοτάκη πήγε στις εκλογές με το σύνθημα - πρόταση για ιδιωτικοποιήσεις. Μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, είχαν πει, θα λύσουμε τα προβλήματα της οικονομίας. Το ΠΑΣΟΚ πήγε με κεντρική πρόταση «καμιά μετοχή σε ιδιώτες». Δε χρειάζεται να σας θυμίσω ποιος υλοποίησε αυτά που είχε εξαγγείλει ο κ. Μητσοτάκης. Το όραμα του κ. Μητσοτάκη το υλοποίησαν σε μεγάλο βαθμό οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν.
Στα ερωτήματα που θέσαμε δεν πήραμε απαντήσεις ούτε από τον έναν, ούτε από τον άλλον. Τους ρωτούμε: Εφ’ όσον και οι δύο λέτε ότι έχετε συγκεκριμένα προγράμματα, πείτε μας πόσο εκτιμάτε ότι θα φτάσει η ανεργία στο τέλος του 2010 με βάση τα δικά σας προγράμματα; Δυστυχώς απάντηση δε δίνουν.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, αυτή συνοψίζεται στο εξής: Θα πάμε να διαπραγματευτούμε με την Ε.Ε. ένα τριετές πρόγραμμα. Όμως η ουσία είναι τι θα περιέχει αυτό το τριετές πρόγραμμα που θα πάει να διαπραγματευτεί το ΠΑΣΟΚ, εφόσον βέβαια πάρει την έγκριση του ελληνικού λαού να κυβερνήσει. Γι αυτό λοιπόν ρωτήσαμε:
πρώτον, ποιο είναι το περιεχόμενό του;
δεύτερον ποια είναι τα όρια υποχωρήσεων, δηλαδή μέχρι πού μπορεί να φτάσει το ΠΑΣΟΚ; Ας υποθέσουμε ότι πηγαίνει για διαπραγματεύσεις και εκεί αρχίζουν πιέσεις κλπ. Μέχρι πού θα πάει; Ποια είναι η κόκκινη γραμμή που βάζει; Διαφορετικά, χωρίς αυτές τις διευκρινίσεις μπορεί, όπως είπα, αύριο ό,τι ακούσαμε πριν τις εκλογές, να θεωρηθεί ότι ελέχθη μεν, αλλά δε δεσμεύει κανέναν, με τη δικαιολογία ότι άλλαξαν τα δεδομένα.
Χτες το βράδυ, μετά από αρκετή πίεση, και δική μας και της κοινωνίας, αναρτήθηκε στο site του ΠΑΣΟΚ ένα κείμενο το οποίο ονομάζεται σύνοψη προγράμματος.
Το πρόγραμμα αυτό περιέχει κάτι το οποίο θα μπορούσε κανείς να το θεωρήσει θετικό. Ποιο είναι αυτό; Ότι δεσμεύεται το ΠΑΣΟΚ ότι θα καταργήσει όλους τους νόμους που ψήφισε η Ν.Δ. και περιορίζουν εργασιακά δικαιώματα. Αυτό είναι θετικό. Βεβαίως και παλιότερα το ΠΑΣΟΚ είχε δεσμευτεί ότι θα καταργήσει αντίστοιχους νόμους που δεν τους κατάργησε ποτέ, πχ. Νόμο Σιούφα κ.λπ.
Το ερώτημα το δικό μας είναι: Τι θα γίνει με αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ; Διότι το θέμα των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων και άλλα προβλήματα απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων είχαν αρχίσει να υλοποιούνται με βάση τους νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερη ανάλογου χαρακτήρα δέσμευση, που περιλαμβάνει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, είναι η δέσμευση να καταργήσει τους νόμους που περιορίζουν ασφαλιστικά δικαιώματα, μειώνουν συντάξεις και έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους, εφ’ όσον γίνει κυβέρνηση. Αναφέρεται προφανώς εδώ στο νόμο που ψηφίστηκε επί Ν.Δ., στο λεγόμενο νόμο Πετραλιά. Ερώτημα: Τι θα γίνει με τα αρνητικά στοιχεία του νόμου Ρέππα;
Θεωρούμε, λοιπόν, ότι αυτό το οποίο κάνει το ΠΑΣΟΚ, πρώτον δείχνει μια καθεστωτική πολιτική. Δηλαδή το καθεστώς ΠΑΣΟΚ δεν το θίγουμε. Λέμε ότι θα θίξουμε ό,τι έγινε μόνον επί Ν.Δ.
Αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε το εξής: Ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ δεν ανατρέπει, ούτε σε επίπεδο διακηρύξεων, αλλά νομιμοποιεί τα αποτελέσματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ασκήθηκαν στη χώρα μας. Και στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων και στο πεδίο των απορυθμίσεων και στο πεδίο των ανισοτήτων.
Τελειώνω με την παρατήρηση ότι το πρόβλημα δεν είναι μια εθνική αδυναμία του ΠΑΣΟΚ, του σοσιαλιστικού χώρου της Ελλάδας, να προτείνει έναν εναλλακτικό δρόμο. Η αδυναμία αυτή αφορά την παγκόσμια διάσταση αυτών των δυνάμεων, αφορά τη σοσιαλιστική διεθνή, αφορά τα σοσιαλιστικά κόμματα γενικώς, -για να είμαι ακριβής- εκείνα τα σοσιαλιστικά κόμματα που προσαρμόστηκαν σε εκείνο που ονομάζεται ενιαία σκέψη, κυρίαρχο μοντέλο νεοφιλελεύθερο.
Απ' αυτή την άποψη η συζήτησή μας έχει και μια διεθνή διάσταση. Δηλαδή, μπορούμε να πούμε ότι το πρόβλημα που μας παρουσίασε το ΠΑΣΟΚ είναι ένα πρόγραμμα που, σε γενικές γραμμές, υλοποιείται ήδη στην Ισπανία, όπου το κόμμα του Πρωθυπουργού κ. Θαπατέρο είναι και μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Το πρόγραμμα που μας παρουσίασε ο κ. Καραμανλής είναι το πρόγραμμα που υλοποιείται ήδη στην Εσθονία και τη Λετονία.
'Aρα το δίλημμα: ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι και δίλημμα: Ισπανία ή Λετονία; Βάσει των στοιχείων που δημοσιεύει σήμερα το «ΒΗΜΑ», η Ισπανία έχει ανεργία 18,9% και η Λετονία έχει 18,3%.
Ας έρθουμε τώρα στη δική μας προσπάθεια. Όπως είπα, εμείς παρουσιάσαμε τις θέσεις μας σε κάποιες από τις πολλές ενότητες. Ιεραρχήσαμε τα προβλήματα της εργασίας, της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας, τα προβλήματα του εισοδήματος, της παιδείας, του κοινωνικού κράτους, των δικαιωμάτων κλπ.
Ποιο είναι το κοινό που συνδέει τις προτάσεις αυτές; Το κοινό στοιχείο είναι ότι οι ανάγκες των πολλών σήμερα μπορούν να γίνουν το εργαλείο εξόδου από την κρίση. Δηλαδή, δε μπορούμε να βγούμε από την κρίση, κάνοντας τους πλούσιους πλουσιότερους. Μπορούμε, όμως να οικοδομήσουμε μια στρατηγική εξόδου από την κρίση εάν καταφέρουμε να μετατρέψουμε σε δυνατότητα το πρόβλημα. Αν καταφέρουμε τις ανάγκες να τις κάνουμε πηγή ανάπτυξης. Και αναφέρομαι στο εισόδημα των πολλών, ότι η στήριξη του εισοδήματός τους μπορεί να γίνει πηγή αναζωογόνησης για την οικονομία και ταυτόχρονα μέσο περιορισμού της φτώχειας, ικανοποίησης άμεσων αναγκών και αύξησης της απασχόλησης, την οποία θέσαμε στο κέντρο της δικής μας προσέγγισης.
Το πρόβλημα της ανεργίας, η ανάγκη του κόσμου να δουλέψει, η ανάγκη των νέων παιδιών να βρουν δουλειά, η ανάγκη των επιστημόνων να βρουν απασχόληση. Αυτό μπορεί να γίνει μια κινητήρια δύναμη για ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση και, κατά τη γνώμη μας, και η μοναδική διέξοδος να προστατευτεί η κοινωνία από καταρρεύσεις. Υπό την έννοια ότι αν δεν παραχθεί νέα αξία, αν δεν παραχθεί νέα προστιθέμενη αξία και αν δεν κατανεμηθεί η αξία αυτή δίκαια, τότε όλο αυτό το βάρος της κρίσης, όλο αυτό το χρέος που συσσωρεύεται, δε θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί.
Οι κοινωνικοί και οικολογικοί μετασχηματισμοί που έχουμε ανάγκη ως κοινωνία, η στήριξη του κοινωνικού κράτους και η διεύρυνσή του, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος και η μετάβαση σε διαφορετικούς τόπους παραγωγής με βάση τις απαιτήσεις της αειφορίας και τις ανάγκες της κλιματικής αλλαγής, όλα αυτά μπορούν να γίνουν και πάλι εργαλεία ανάπτυξης.
Άρα, η μια κεντρική μας ιδέα είναι αυτή. Οι ανάγκες των πολλών είναι το μέσο, ο άξονας πάνω στον οποίο θέλουμε να σχεδιάσουμε την έξοδο από την κρίση.
Μια δεύτερη βεβαίως αυτονόητη διάσταση είναι ότι αν στην κρίση αυτή, κατά κοινή ομολογία πλέον, φτάσαμε μέσα από ένα μοντέλο μακροχρόνιας σχετικά ανάπτυξης, 30 χρόνια, το οποίο μας οδηγούσε σε διεύρυνση των ανισοτήτων, τότε για εμάς η διέξοδος από αυτή την κρίση δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσα από στρατηγικές και πολιτικές και άμεσα μέτρα που μειώνουν αυτές τις ανισότητες.
Γιατί επιλέξαμε αυτή την «επικοινωνιακή στρατηγική»;
Πρώτον, γιατί τα προβλήματα που αναδείξαμε προεκλογικά, θα είναι και προβλήματα της μετεκλογικής περιόδου. Δεν προβλέπουμε, δηλαδή ότι οδεύουμε προς μια σύντομη σταθεροποίηση της κατάστασης ή και έξοδο από τα προβλήματα. Η κρίση που ζούμε σηματοδοτεί μια νέα ιστορική εποχή.
Θέλαμε λοιπόν σε αυτά τα προβλήματα να απαντήσουμε με τρόπο συγκεκριμένο αλλά και ανταγωνιστικό σε σχέση με τις άλλες δυνάμεις.
Δεύτερο, θέλαμε να δείξουμε ότι ο άλλος δρόμος υπάρχει και εν πάση περιπτώσει και αν δεν υπήρχε θα πρέπει να τον ανακαλύψουμε, διότι οι υφιστάμενοι δρόμοι οδηγούν σε αδιέξοδα κοινωνικά και οικονομικά.
Και θέλουμε να πετύχουμε και το εξής: Κατά πόσον εμείς μια δύναμη αριστερή, που προφανώς οραματιζόμαστε μια άλλη κοινωνία πέρα από τον καπιταλισμό, που οραματιζόμαστε μια σοσιαλιστική κοινωνία και μάλιστα με ένα σοσιαλισμό, ο οποίος θα αφομοιώνει, θα ενσωματώνει την κριτική του παρελθόντος του κλπ., μπορούμε αυτό το όραμά μας, να αρχίσουμε από σήμερα, μέσα από τα συγκεκριμένα προβλήματα, μέσα από τις αξίες που διέπουν τις προτάσεις μας, να το κάνουμε υπόθεση καθημερινή.
Και αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα και προς αυτή την κατεύθυνση κατευθύνουμε τις προσπάθειές μας.
Ο τρίτος στόχος που είχαμε και έχουμε είναι ό,τι είπαμε προεκλογικά να είναι η βάση, ο άξονας πάνω στον οποίο θα στηριχθεί η αντιπολίτευσή μας μετά τις εκλογές και μέσα στη Βουλή αλλά και έξω απ’ αυτήν. Αυτά δηλαδή που είπαμε προεκλογικά, εμείς δε χρησιμοποιούμε τον όρο δεσμεύσεις, είναι αυτονόητα, αυτά θα λέμε και μετά τις εκλογές. Από τις θέσεις αυτές που παρουσιάσαμε θα κάνουμε τον αγώνα μας.
Και είμαι βέβαιος ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και γενικά η νέα Βουλή θα βρει τα αποτυπώματα της ως τώρα δράσης μας. Θα βρει δηλαδή μια πρόταση νόμου που εμείς καταθέσαμε από το '99 για τη δημιουργία ενός ειδικού καθεστώτος προστασίας των μακροχρόνια ανέργων. Θα βρει αυτή την πρόταση, που ενδεχομένως θέλει μια ανανέωση, μια επεξεργασία κλπ. Θα βρει την πρότασή μας για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Και αυτή δεν έγινε δεκτή, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Και αυτή η πρόταση ενδεχομένως θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να διευρυνθεί, να γίνει ίσως και πιο ριζοσπαστική αλλά θα είναι εκεί.
Θα βρει μια σειρά προτάσεων που καταθέσαμε για να υπάρξει επιτέλους αναβάθμιση του Κοινοβουλίου. Και πριν πάμε να ζητήσουμε ξένους ειδικούς επιστήμονες, που θα ακούει η όποια κυβέρνηση τη γνώμη τους, να ακούει το ελληνικό Κοινοβούλιο. Εκεί επίσης θα βρει προτάσεις για την δυνατότητα της Βουλής να ελέγχει τον προϋπολογισμό του κράτους. Να μην φτάνουμε να έχουμε αυτή την σκιαμαχία κάθε φορά, πόσο είναι το έλλειμμα, πόσο είναι το χρέος, το ένα κόμμα λέει τον έναν αριθμό, το άλλο λέει τον άλλο αριθμό. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα.
Επίσης να υπάρξει στην Βουλή ένα γραφείο για τον Προϋπολογισμό. Να υπάρχουν όλα τα στοιχεία εκεί και να μπορεί ακριβώς μέσω της Βουλής να ασκείται έλεγχος στην εκτελεστική εξουσία.
Θέλω να πω λοιπόν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε γεννιέται σήμερα. Έχει ήδη παράξει ένα έργο. Υπάρχει αυτό το έργο αποτυπωμένο στη μνήμη της κοινωνίας, υπάρχει και μέσα στη Βουλή. Και ακριβώς γι αυτό ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ και στη νέα Βουλή θα μπορέσει να δώσει μια περαιτέρω ώθηση σε προτάσεις και αιτήματα, να αποτελέσει μια ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 15/9/2009 ΕΩΣ 2/10/2009 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ ΣΥΡΙΖΑ
1) 17/9: Αθήνα – Προστασία της απασχόλησης – Τέλος στην επισφάλεια – πλήρης και ποιοτική εργασία – Προστασία και στήριξη των ανέργων με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Αλέκος Καλύβης, Αντώνης Νταβανέλος. Επεξήγηση της θέσης ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση είναι αδιανόητη χωρίς νέες θέσεις εργασίας, προστασία των ανέργων και κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
2) 18/9: Αθήνα – Στρατιωτικές δαπάνες και η άμυνα με ομιλητές: Γιάννης Μπανιάς, Νίκος Χουντής, Θόδωρος Παρασκευόπουλος. Προτάσεις για μια εξωτερική πολιτική που θα οδηγεί στη μείωση των στρατιωτικών δαπανών (ώστε να ενισχυθεί η κοινωνική πολιτική) και την αποδέσμευση της χώρα μας από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Κανένας έλληνας στρατιώτης εκτός συνόρων.
3) 19/9: Αθήνα – Οικολογική κρίση της χώρας με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Ελένη Πορτάλιου, Χάρης Κωνσταντάτος. Προτάσεις για τον συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας με έμφαση στην ενέργεια, το αστικό περιβάλλον και την προστασία δασών, ακτών και θαλασσών. Επισήμανση της ανάγκης για συγκρούσεις με μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
4) 22/9: Αθήνα – Ένα ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα υγείας–πρόνοιας με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Αλέξης Μπένος, Γιάννης Μπασκόζος. Προτάσεις για την αναμόρφωση του συστήματος υγείας με βάση την αρχή ότι η υγεία δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εμπορευματοποίησης ούτε να υπόκειται στη δικαιοδοσία του κέρδους, αλλά αντιθέτως αποτελεί αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, που οφείλει να βρίσκεται έξω από τις διαδικασίες της αγοράς.
5) 23/9: Αθήνα – Στοπ στις ιδιωτικοποιήσεις – Ένα νέο μοντέλο δημόσιου τομέα με ομιλητές: Γιάννης Θεωνάς, Αλέκος Καλύβης, Μαρία Φραγκιαδάκη. Προτάσεις για να ανακτηθεί η εκποιημένη δημόσια περιουσία και για ένα νέο μοντέλο δημόσιας επιχείρησης με κοινωνικό έλεγχο και σε τομείς που σχετίζονται με δημόσια αγαθά.
6) 24/9: Αθήνα – Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση με ομιλητές: Αλέκος Καλύβης, Δέσποινα Σπανού, Μάκης Μπαλαούρας. Προτάσεις για ένα αναβαθμισμένο και κοινωνικά αποτελεσματικό δημόσιο σύστημα ασφάλισης. Συντάξεις που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες, σταδιακή επιστροφή των καταληστευθέντων αποθεματικών των ταμείων, πάταξη της εισφοροδιαφυγής, βιβλιάριο υγείας για όλους, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
7) 24/9: Καρδίτσα – Προστασία Αγροτών και ανασυγκρότηση της υπαίθρου με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Ειρήνη Κατσινοπούλου, Νίκος Παπαδόπουλος, Βάιος Αναγνωστόπουλος. Προτάσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της γεωργίας, βελτίωση των υποδομών της αγροτικής οικονομίας και της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων, ενίσχυση της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
8) 25/9: Γιάννενα – Ολοκληρωμένη πολιτική για τις μικρές επιχειρήσεις και την Αυτοαπασχόληση με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Χάρης Παναγιωτόπουλος, Χρήστος Κατσούλας. Προτάσεις για ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων μέσω ευνοϊκού δανεισμού από δημόσια τράπεζα ειδικού σκοπού, αντικατάσταση της «ΤΕΙΡΑΣΙΑΣ Α.Ε.» από δημόσια υπηρεσία που θα λειτουργεί με κοινωνικά κριτήρια, στήριξη του ΟΑΕΕ και περιορισμός των εμπορικών κέντρων και πολυκαταστημάτων.
9) 26/9: Πάτρα – Μετανάστες – Πρόσφυγες και Οικονομία με ομιλητές: Θανάσης Κούρκουλας, Νάντια Κουλουμπή, Λία Φράγκου. Προτάσεις για νομιμοποίηση μεταναστών, χορήγηση ασύλου σε πολιτικούς πρόσφυγες, κατάργηση κέντρων κράτησης και αντικατάσταση από ξενώνες φιλοξενίας, απογκετοποίηση των αστικών περιοχών όπου ζουν μετανάστες, διαμόρφωση νέας ευρωπαϊκής πολιτικής.
10) 28/9: Αθήνα – Δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Τρύφων Αλεξιάδης, Τάκης Μαστρογιαννόπουλος. Προτάσεις για ελάφρυνση μισθωτών και συνταξιούχων, μείωση των έμμεσων φόρων, καταπολέμηση φοροδιαφυγής, αύξηση αφορολόγητου, πολλά κλιμάκια με χαμηλά αρχικά συντελεστές και θεσμοθετημένη διαδικασία ετήσιας τιμαριθμοποίησης, αύξηση συντελεστών για μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, τεκμήρια διαβίωσης, επανεξέταση φοροαπαλλαγών από μηδενική βάση.
11) 29/9: Καλαμάτα – Τραπεζικό – Χρηματοπιστωτικό Σύστημα με ομιλητές: Παναγιώτης Λαφαζάνης, Θανάσης. Προτάσεις για μια στρατηγική δημόσιου ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας μας με κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια, για την προστασία των δανειοληπτών και για τον πολιτικό έλεγχο της ΕΚΤ.
12) 30/9: Αθήνα – Παιδεία με ομιλητές: Άλκης Ρήγος, Γρηγόρης Καλομοίρης, Χρήστος Κατσούλας. Για ένα ανοιχτό, δημοκρατικό δημόσιο σύστημα παιδείας. Προτάσεις για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της παιδείας και της έρευνας, για την εργασιακή αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών και για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων και των αποκλεισμών στην εκπαίδευση.
13) 1/10: Αθήνα – Δημοκρατικά Δικαιώματα με ομιλητές: Κώστας Αθανασίου, Βασίλης Παπαστεργίου, Δημήτρης Μπελαντής, Απέργης Σπύρος, Τασία Χριστοδουλοπούλου, Κατερίνα Θεοδωράτου. Προτάσεις για μια κοινωνία ανοιχτή, φιλόξενη, χωρίς διακρίσεις, αλλά με ίσα δικαιώματα και ελευθερίες για όλα τα μέλη της.
To Γραφείο Τύπου
Κάναμε μια πολύ παραγωγική δουλειά σε βαθμό που ήταν και πολύ ευχάριστη.
Κάναμε έναν σχεδιασμό ο οποίος είχε δύο σκέλη: Το πρώτο ήταν οι ερωτήσεις προς τους άλλους και το δεύτερο οι απαντήσεις από εμάς. Τα ιεραρχήσαμε μετά τη Δ.Ε.Θ. και θέσαμε τα αναπάντητα ερωτήματα, δηλαδή ερωτήματα στα οποία τα δύο μεγάλα κόμματα δεν έδιναν απαντήσεις. Από την άλλη μεριά κάναμε έναν σχεδιασμό να δώσουμε τις δικές μας απαντήσεις με την μορφή των θέσεων και του προτάσεών μας πάνω σε καίρια προβλήματα της κοινωνίας, βεβαίως όχι ουδέτερα, αλλά με μια συνειδητή επιλογή και ιεράρχηση, αρχίζοντας δηλαδή από τα προβλήματα της ξεχασμένης κοινωνίας από τις ασκούμενες πολιτικές.
Πραγματοποιήσαμε περίπου 13 θεματικές συνεντεύξεις, αρκετές απ’ αυτές στην περιφέρεια της χώρας, στα Γιάννενα, την Καρδίτσα, την Καλαμάτα, την Πάτρα. Και μέσα απ’ αυτές τις συνεντεύξεις παρουσιάσαμε προτάσεις για διάλογο με την κοινωνία.
Σήμερα, τελειώνοντας αυτή η διαδικασία, βλέπουμε ότι στα βασικά ερωτήματα τα οποία θέσαμε δεν πήραμε απαντήσεις. Οι βασικές εκτιμήσεις μας επιβεβαιώνονται.
Αρχίζω λοιπόν με τη βασική μας εκτίμηση για τα προγράμματα των άλλων κομμάτων, και κυρίως αυτά που διεκδικούν να κυβερνήσουν τη χώρα.
Είπαμε, και το επαναλαμβάνουμε, ότι το πρόγραμμα της Ν.Δ. είναι ένα πρόγραμμα που ενέχει τον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης και της κοινωνικής αποσύνθεσης, αν εφαρμοστεί. Ένα τέτοιο πρόγραμμα, απ’ όσο γνωρίζουμε, δεν προβάλλεται σε καμία χώρα του κόσμου σε περίοδο ύφεσης.
Παρατηρούμε ότι σ’ όλη την πορεία της προεκλογικής περιόδου δεν ακούσαμε πειστικά επιχειρήματα από τη Ν.Δ. που να αντικρούουν αυτή την εκτίμηση. Αντίθετα, είδαμε μια διαμάχη για τους αριθμούς.
Σε ό,τι αφορά στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ εκτιμήσαμε ότι το πρόγραμμά του, παρότι είναι διαφορετικό από εκείνο της Ν.Δ., δε συνιστά διαφορετικό δρόμο. Είναι διαφορετικό, αλλά όχι ανταγωνιστικό. Τα δύο προγράμματα είναι συμπληρωματικά μεταξύ τους.
Θέλω να θυμίσω το παράδειγμα των εκλογών του ΄93. Στις εκλογές του ΄93 η Ν.Δ. με τον κ. Μητσοτάκη πήγε στις εκλογές με το σύνθημα - πρόταση για ιδιωτικοποιήσεις. Μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, είχαν πει, θα λύσουμε τα προβλήματα της οικονομίας. Το ΠΑΣΟΚ πήγε με κεντρική πρόταση «καμιά μετοχή σε ιδιώτες». Δε χρειάζεται να σας θυμίσω ποιος υλοποίησε αυτά που είχε εξαγγείλει ο κ. Μητσοτάκης. Το όραμα του κ. Μητσοτάκη το υλοποίησαν σε μεγάλο βαθμό οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που ακολούθησαν.
Στα ερωτήματα που θέσαμε δεν πήραμε απαντήσεις ούτε από τον έναν, ούτε από τον άλλον. Τους ρωτούμε: Εφ’ όσον και οι δύο λέτε ότι έχετε συγκεκριμένα προγράμματα, πείτε μας πόσο εκτιμάτε ότι θα φτάσει η ανεργία στο τέλος του 2010 με βάση τα δικά σας προγράμματα; Δυστυχώς απάντηση δε δίνουν.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, αυτή συνοψίζεται στο εξής: Θα πάμε να διαπραγματευτούμε με την Ε.Ε. ένα τριετές πρόγραμμα. Όμως η ουσία είναι τι θα περιέχει αυτό το τριετές πρόγραμμα που θα πάει να διαπραγματευτεί το ΠΑΣΟΚ, εφόσον βέβαια πάρει την έγκριση του ελληνικού λαού να κυβερνήσει. Γι αυτό λοιπόν ρωτήσαμε:
πρώτον, ποιο είναι το περιεχόμενό του;
δεύτερον ποια είναι τα όρια υποχωρήσεων, δηλαδή μέχρι πού μπορεί να φτάσει το ΠΑΣΟΚ; Ας υποθέσουμε ότι πηγαίνει για διαπραγματεύσεις και εκεί αρχίζουν πιέσεις κλπ. Μέχρι πού θα πάει; Ποια είναι η κόκκινη γραμμή που βάζει; Διαφορετικά, χωρίς αυτές τις διευκρινίσεις μπορεί, όπως είπα, αύριο ό,τι ακούσαμε πριν τις εκλογές, να θεωρηθεί ότι ελέχθη μεν, αλλά δε δεσμεύει κανέναν, με τη δικαιολογία ότι άλλαξαν τα δεδομένα.
Χτες το βράδυ, μετά από αρκετή πίεση, και δική μας και της κοινωνίας, αναρτήθηκε στο site του ΠΑΣΟΚ ένα κείμενο το οποίο ονομάζεται σύνοψη προγράμματος.
Το πρόγραμμα αυτό περιέχει κάτι το οποίο θα μπορούσε κανείς να το θεωρήσει θετικό. Ποιο είναι αυτό; Ότι δεσμεύεται το ΠΑΣΟΚ ότι θα καταργήσει όλους τους νόμους που ψήφισε η Ν.Δ. και περιορίζουν εργασιακά δικαιώματα. Αυτό είναι θετικό. Βεβαίως και παλιότερα το ΠΑΣΟΚ είχε δεσμευτεί ότι θα καταργήσει αντίστοιχους νόμους που δεν τους κατάργησε ποτέ, πχ. Νόμο Σιούφα κ.λπ.
Το ερώτημα το δικό μας είναι: Τι θα γίνει με αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ; Διότι το θέμα των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων και άλλα προβλήματα απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων είχαν αρχίσει να υλοποιούνται με βάση τους νόμους που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερη ανάλογου χαρακτήρα δέσμευση, που περιλαμβάνει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, είναι η δέσμευση να καταργήσει τους νόμους που περιορίζουν ασφαλιστικά δικαιώματα, μειώνουν συντάξεις και έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους, εφ’ όσον γίνει κυβέρνηση. Αναφέρεται προφανώς εδώ στο νόμο που ψηφίστηκε επί Ν.Δ., στο λεγόμενο νόμο Πετραλιά. Ερώτημα: Τι θα γίνει με τα αρνητικά στοιχεία του νόμου Ρέππα;
Θεωρούμε, λοιπόν, ότι αυτό το οποίο κάνει το ΠΑΣΟΚ, πρώτον δείχνει μια καθεστωτική πολιτική. Δηλαδή το καθεστώς ΠΑΣΟΚ δεν το θίγουμε. Λέμε ότι θα θίξουμε ό,τι έγινε μόνον επί Ν.Δ.
Αυτό μας επιτρέπει να συμπεράνουμε το εξής: Ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ δεν ανατρέπει, ούτε σε επίπεδο διακηρύξεων, αλλά νομιμοποιεί τα αποτελέσματα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ασκήθηκαν στη χώρα μας. Και στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων και στο πεδίο των απορυθμίσεων και στο πεδίο των ανισοτήτων.
Τελειώνω με την παρατήρηση ότι το πρόβλημα δεν είναι μια εθνική αδυναμία του ΠΑΣΟΚ, του σοσιαλιστικού χώρου της Ελλάδας, να προτείνει έναν εναλλακτικό δρόμο. Η αδυναμία αυτή αφορά την παγκόσμια διάσταση αυτών των δυνάμεων, αφορά τη σοσιαλιστική διεθνή, αφορά τα σοσιαλιστικά κόμματα γενικώς, -για να είμαι ακριβής- εκείνα τα σοσιαλιστικά κόμματα που προσαρμόστηκαν σε εκείνο που ονομάζεται ενιαία σκέψη, κυρίαρχο μοντέλο νεοφιλελεύθερο.
Απ' αυτή την άποψη η συζήτησή μας έχει και μια διεθνή διάσταση. Δηλαδή, μπορούμε να πούμε ότι το πρόβλημα που μας παρουσίασε το ΠΑΣΟΚ είναι ένα πρόγραμμα που, σε γενικές γραμμές, υλοποιείται ήδη στην Ισπανία, όπου το κόμμα του Πρωθυπουργού κ. Θαπατέρο είναι και μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Το πρόγραμμα που μας παρουσίασε ο κ. Καραμανλής είναι το πρόγραμμα που υλοποιείται ήδη στην Εσθονία και τη Λετονία.
'Aρα το δίλημμα: ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι και δίλημμα: Ισπανία ή Λετονία; Βάσει των στοιχείων που δημοσιεύει σήμερα το «ΒΗΜΑ», η Ισπανία έχει ανεργία 18,9% και η Λετονία έχει 18,3%.
Ας έρθουμε τώρα στη δική μας προσπάθεια. Όπως είπα, εμείς παρουσιάσαμε τις θέσεις μας σε κάποιες από τις πολλές ενότητες. Ιεραρχήσαμε τα προβλήματα της εργασίας, της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας, τα προβλήματα του εισοδήματος, της παιδείας, του κοινωνικού κράτους, των δικαιωμάτων κλπ.
Ποιο είναι το κοινό που συνδέει τις προτάσεις αυτές; Το κοινό στοιχείο είναι ότι οι ανάγκες των πολλών σήμερα μπορούν να γίνουν το εργαλείο εξόδου από την κρίση. Δηλαδή, δε μπορούμε να βγούμε από την κρίση, κάνοντας τους πλούσιους πλουσιότερους. Μπορούμε, όμως να οικοδομήσουμε μια στρατηγική εξόδου από την κρίση εάν καταφέρουμε να μετατρέψουμε σε δυνατότητα το πρόβλημα. Αν καταφέρουμε τις ανάγκες να τις κάνουμε πηγή ανάπτυξης. Και αναφέρομαι στο εισόδημα των πολλών, ότι η στήριξη του εισοδήματός τους μπορεί να γίνει πηγή αναζωογόνησης για την οικονομία και ταυτόχρονα μέσο περιορισμού της φτώχειας, ικανοποίησης άμεσων αναγκών και αύξησης της απασχόλησης, την οποία θέσαμε στο κέντρο της δικής μας προσέγγισης.
Το πρόβλημα της ανεργίας, η ανάγκη του κόσμου να δουλέψει, η ανάγκη των νέων παιδιών να βρουν δουλειά, η ανάγκη των επιστημόνων να βρουν απασχόληση. Αυτό μπορεί να γίνει μια κινητήρια δύναμη για ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση και, κατά τη γνώμη μας, και η μοναδική διέξοδος να προστατευτεί η κοινωνία από καταρρεύσεις. Υπό την έννοια ότι αν δεν παραχθεί νέα αξία, αν δεν παραχθεί νέα προστιθέμενη αξία και αν δεν κατανεμηθεί η αξία αυτή δίκαια, τότε όλο αυτό το βάρος της κρίσης, όλο αυτό το χρέος που συσσωρεύεται, δε θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί.
Οι κοινωνικοί και οικολογικοί μετασχηματισμοί που έχουμε ανάγκη ως κοινωνία, η στήριξη του κοινωνικού κράτους και η διεύρυνσή του, αλλά και η προστασία του περιβάλλοντος και η μετάβαση σε διαφορετικούς τόπους παραγωγής με βάση τις απαιτήσεις της αειφορίας και τις ανάγκες της κλιματικής αλλαγής, όλα αυτά μπορούν να γίνουν και πάλι εργαλεία ανάπτυξης.
Άρα, η μια κεντρική μας ιδέα είναι αυτή. Οι ανάγκες των πολλών είναι το μέσο, ο άξονας πάνω στον οποίο θέλουμε να σχεδιάσουμε την έξοδο από την κρίση.
Μια δεύτερη βεβαίως αυτονόητη διάσταση είναι ότι αν στην κρίση αυτή, κατά κοινή ομολογία πλέον, φτάσαμε μέσα από ένα μοντέλο μακροχρόνιας σχετικά ανάπτυξης, 30 χρόνια, το οποίο μας οδηγούσε σε διεύρυνση των ανισοτήτων, τότε για εμάς η διέξοδος από αυτή την κρίση δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσα από στρατηγικές και πολιτικές και άμεσα μέτρα που μειώνουν αυτές τις ανισότητες.
Γιατί επιλέξαμε αυτή την «επικοινωνιακή στρατηγική»;
Πρώτον, γιατί τα προβλήματα που αναδείξαμε προεκλογικά, θα είναι και προβλήματα της μετεκλογικής περιόδου. Δεν προβλέπουμε, δηλαδή ότι οδεύουμε προς μια σύντομη σταθεροποίηση της κατάστασης ή και έξοδο από τα προβλήματα. Η κρίση που ζούμε σηματοδοτεί μια νέα ιστορική εποχή.
Θέλαμε λοιπόν σε αυτά τα προβλήματα να απαντήσουμε με τρόπο συγκεκριμένο αλλά και ανταγωνιστικό σε σχέση με τις άλλες δυνάμεις.
Δεύτερο, θέλαμε να δείξουμε ότι ο άλλος δρόμος υπάρχει και εν πάση περιπτώσει και αν δεν υπήρχε θα πρέπει να τον ανακαλύψουμε, διότι οι υφιστάμενοι δρόμοι οδηγούν σε αδιέξοδα κοινωνικά και οικονομικά.
Και θέλουμε να πετύχουμε και το εξής: Κατά πόσον εμείς μια δύναμη αριστερή, που προφανώς οραματιζόμαστε μια άλλη κοινωνία πέρα από τον καπιταλισμό, που οραματιζόμαστε μια σοσιαλιστική κοινωνία και μάλιστα με ένα σοσιαλισμό, ο οποίος θα αφομοιώνει, θα ενσωματώνει την κριτική του παρελθόντος του κλπ., μπορούμε αυτό το όραμά μας, να αρχίσουμε από σήμερα, μέσα από τα συγκεκριμένα προβλήματα, μέσα από τις αξίες που διέπουν τις προτάσεις μας, να το κάνουμε υπόθεση καθημερινή.
Και αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα και προς αυτή την κατεύθυνση κατευθύνουμε τις προσπάθειές μας.
Ο τρίτος στόχος που είχαμε και έχουμε είναι ό,τι είπαμε προεκλογικά να είναι η βάση, ο άξονας πάνω στον οποίο θα στηριχθεί η αντιπολίτευσή μας μετά τις εκλογές και μέσα στη Βουλή αλλά και έξω απ’ αυτήν. Αυτά δηλαδή που είπαμε προεκλογικά, εμείς δε χρησιμοποιούμε τον όρο δεσμεύσεις, είναι αυτονόητα, αυτά θα λέμε και μετά τις εκλογές. Από τις θέσεις αυτές που παρουσιάσαμε θα κάνουμε τον αγώνα μας.
Και είμαι βέβαιος ότι η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και γενικά η νέα Βουλή θα βρει τα αποτυπώματα της ως τώρα δράσης μας. Θα βρει δηλαδή μια πρόταση νόμου που εμείς καταθέσαμε από το '99 για τη δημιουργία ενός ειδικού καθεστώτος προστασίας των μακροχρόνια ανέργων. Θα βρει αυτή την πρόταση, που ενδεχομένως θέλει μια ανανέωση, μια επεξεργασία κλπ. Θα βρει την πρότασή μας για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα. Και αυτή δεν έγινε δεκτή, αλλά το πρόβλημα παραμένει. Και αυτή η πρόταση ενδεχομένως θα πρέπει να επικαιροποιηθεί, να διευρυνθεί, να γίνει ίσως και πιο ριζοσπαστική αλλά θα είναι εκεί.
Θα βρει μια σειρά προτάσεων που καταθέσαμε για να υπάρξει επιτέλους αναβάθμιση του Κοινοβουλίου. Και πριν πάμε να ζητήσουμε ξένους ειδικούς επιστήμονες, που θα ακούει η όποια κυβέρνηση τη γνώμη τους, να ακούει το ελληνικό Κοινοβούλιο. Εκεί επίσης θα βρει προτάσεις για την δυνατότητα της Βουλής να ελέγχει τον προϋπολογισμό του κράτους. Να μην φτάνουμε να έχουμε αυτή την σκιαμαχία κάθε φορά, πόσο είναι το έλλειμμα, πόσο είναι το χρέος, το ένα κόμμα λέει τον έναν αριθμό, το άλλο λέει τον άλλο αριθμό. Αυτά είναι απαράδεκτα πράγματα.
Επίσης να υπάρξει στην Βουλή ένα γραφείο για τον Προϋπολογισμό. Να υπάρχουν όλα τα στοιχεία εκεί και να μπορεί ακριβώς μέσω της Βουλής να ασκείται έλεγχος στην εκτελεστική εξουσία.
Θέλω να πω λοιπόν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε γεννιέται σήμερα. Έχει ήδη παράξει ένα έργο. Υπάρχει αυτό το έργο αποτυπωμένο στη μνήμη της κοινωνίας, υπάρχει και μέσα στη Βουλή. Και ακριβώς γι αυτό ο ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ και στη νέα Βουλή θα μπορέσει να δώσει μια περαιτέρω ώθηση σε προτάσεις και αιτήματα, να αποτελέσει μια ασπίδα κοινωνικής αλληλεγγύης και προστασίας.
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 15/9/2009 ΕΩΣ 2/10/2009 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΜΕ ΣΥΡΙΖΑ
1) 17/9: Αθήνα – Προστασία της απασχόλησης – Τέλος στην επισφάλεια – πλήρης και ποιοτική εργασία – Προστασία και στήριξη των ανέργων με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Αλέκος Καλύβης, Αντώνης Νταβανέλος. Επεξήγηση της θέσης ότι η έξοδος από την οικονομική κρίση είναι αδιανόητη χωρίς νέες θέσεις εργασίας, προστασία των ανέργων και κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
2) 18/9: Αθήνα – Στρατιωτικές δαπάνες και η άμυνα με ομιλητές: Γιάννης Μπανιάς, Νίκος Χουντής, Θόδωρος Παρασκευόπουλος. Προτάσεις για μια εξωτερική πολιτική που θα οδηγεί στη μείωση των στρατιωτικών δαπανών (ώστε να ενισχυθεί η κοινωνική πολιτική) και την αποδέσμευση της χώρα μας από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Κανένας έλληνας στρατιώτης εκτός συνόρων.
3) 19/9: Αθήνα – Οικολογική κρίση της χώρας με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Ελένη Πορτάλιου, Χάρης Κωνσταντάτος. Προτάσεις για τον συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας με έμφαση στην ενέργεια, το αστικό περιβάλλον και την προστασία δασών, ακτών και θαλασσών. Επισήμανση της ανάγκης για συγκρούσεις με μικρά και μεγάλα συμφέροντα.
4) 22/9: Αθήνα – Ένα ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα υγείας–πρόνοιας με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Αλέξης Μπένος, Γιάννης Μπασκόζος. Προτάσεις για την αναμόρφωση του συστήματος υγείας με βάση την αρχή ότι η υγεία δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εμπορευματοποίησης ούτε να υπόκειται στη δικαιοδοσία του κέρδους, αλλά αντιθέτως αποτελεί αναφαίρετο κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, που οφείλει να βρίσκεται έξω από τις διαδικασίες της αγοράς.
5) 23/9: Αθήνα – Στοπ στις ιδιωτικοποιήσεις – Ένα νέο μοντέλο δημόσιου τομέα με ομιλητές: Γιάννης Θεωνάς, Αλέκος Καλύβης, Μαρία Φραγκιαδάκη. Προτάσεις για να ανακτηθεί η εκποιημένη δημόσια περιουσία και για ένα νέο μοντέλο δημόσιας επιχείρησης με κοινωνικό έλεγχο και σε τομείς που σχετίζονται με δημόσια αγαθά.
6) 24/9: Αθήνα – Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση με ομιλητές: Αλέκος Καλύβης, Δέσποινα Σπανού, Μάκης Μπαλαούρας. Προτάσεις για ένα αναβαθμισμένο και κοινωνικά αποτελεσματικό δημόσιο σύστημα ασφάλισης. Συντάξεις που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες, σταδιακή επιστροφή των καταληστευθέντων αποθεματικών των ταμείων, πάταξη της εισφοροδιαφυγής, βιβλιάριο υγείας για όλους, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
7) 24/9: Καρδίτσα – Προστασία Αγροτών και ανασυγκρότηση της υπαίθρου με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Ειρήνη Κατσινοπούλου, Νίκος Παπαδόπουλος, Βάιος Αναγνωστόπουλος. Προτάσεις για την παραγωγική ανασυγκρότηση της γεωργίας, βελτίωση των υποδομών της αγροτικής οικονομίας και της ποιότητας των αγροτικών προϊόντων, ενίσχυση της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
8) 25/9: Γιάννενα – Ολοκληρωμένη πολιτική για τις μικρές επιχειρήσεις και την Αυτοαπασχόληση με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Χάρης Παναγιωτόπουλος, Χρήστος Κατσούλας. Προτάσεις για ενίσχυση των μικρών επιχειρήσεων μέσω ευνοϊκού δανεισμού από δημόσια τράπεζα ειδικού σκοπού, αντικατάσταση της «ΤΕΙΡΑΣΙΑΣ Α.Ε.» από δημόσια υπηρεσία που θα λειτουργεί με κοινωνικά κριτήρια, στήριξη του ΟΑΕΕ και περιορισμός των εμπορικών κέντρων και πολυκαταστημάτων.
9) 26/9: Πάτρα – Μετανάστες – Πρόσφυγες και Οικονομία με ομιλητές: Θανάσης Κούρκουλας, Νάντια Κουλουμπή, Λία Φράγκου. Προτάσεις για νομιμοποίηση μεταναστών, χορήγηση ασύλου σε πολιτικούς πρόσφυγες, κατάργηση κέντρων κράτησης και αντικατάσταση από ξενώνες φιλοξενίας, απογκετοποίηση των αστικών περιοχών όπου ζουν μετανάστες, διαμόρφωση νέας ευρωπαϊκής πολιτικής.
10) 28/9: Αθήνα – Δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα με ομιλητές: Αλέξης Τσίπρας, Τρύφων Αλεξιάδης, Τάκης Μαστρογιαννόπουλος. Προτάσεις για ελάφρυνση μισθωτών και συνταξιούχων, μείωση των έμμεσων φόρων, καταπολέμηση φοροδιαφυγής, αύξηση αφορολόγητου, πολλά κλιμάκια με χαμηλά αρχικά συντελεστές και θεσμοθετημένη διαδικασία ετήσιας τιμαριθμοποίησης, αύξηση συντελεστών για μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, τεκμήρια διαβίωσης, επανεξέταση φοροαπαλλαγών από μηδενική βάση.
11) 29/9: Καλαμάτα – Τραπεζικό – Χρηματοπιστωτικό Σύστημα με ομιλητές: Παναγιώτης Λαφαζάνης, Θανάσης. Προτάσεις για μια στρατηγική δημόσιου ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας μας με κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια, για την προστασία των δανειοληπτών και για τον πολιτικό έλεγχο της ΕΚΤ.
12) 30/9: Αθήνα – Παιδεία με ομιλητές: Άλκης Ρήγος, Γρηγόρης Καλομοίρης, Χρήστος Κατσούλας. Για ένα ανοιχτό, δημοκρατικό δημόσιο σύστημα παιδείας. Προτάσεις για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση του δημόσιου, δωρεάν και κοινωνικού χαρακτήρα της παιδείας και της έρευνας, για την εργασιακή αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών και για την αντιμετώπιση των ανισοτήτων και των αποκλεισμών στην εκπαίδευση.
13) 1/10: Αθήνα – Δημοκρατικά Δικαιώματα με ομιλητές: Κώστας Αθανασίου, Βασίλης Παπαστεργίου, Δημήτρης Μπελαντής, Απέργης Σπύρος, Τασία Χριστοδουλοπούλου, Κατερίνα Θεοδωράτου. Προτάσεις για μια κοινωνία ανοιχτή, φιλόξενη, χωρίς διακρίσεις, αλλά με ίσα δικαιώματα και ελευθερίες για όλα τα μέλη της.
To Γραφείο Τύπου
Δικτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
Πλούσια συζήτηση με θέμα το γυναικείο ζήτημα και ομιλήτρια τη Μαρία Καραμεσίνη εκ μέρους του Δικτύου Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ έλαβε χώρα εχθές στην Πρέβεζα, στο πλαίσιο μιας προεκλογικής βραδιάς του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ.
Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν οι υποψήφιοι βουλευτές του ΣυΡιζΑ Σπύρος Βελέντζας, Σπύρος Παγκράτης και Ευτυχία Τσαμποδήμου, καθώς και ο Δήμαρχος Πρέβεζας Μιλτιάδης Κλάπας.
Μετά τη συζήτηση ακολούθησε πολιτικό σκετς που σκηνοθέτησε η Ευτυχία Τσαμποδήμου και τέλος λαϊκό γλέντι με ρεμπέτικο συγκρότημα της Πρέβεζας
Πέρα από τις επί μέρους αναφορές στην κεντρική διακήρυξή του, ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στις εκλογές και με το φυλλάδιο του Δικτύου Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ όπου αποτυπώνονται οι θέσεις και οι διεκδικήσεις σχετικά με το γυναικείο ζήτημα:
“Όταν οι ανισότητες ανάμεσα στα δύο φύλα σε όλους τους τομείς της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και προσωπικής ή οικογενειακής ζωής συστηματικά αποσιωπούνται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, οδηγώντας στην απουσία του γυναικείου λόγου από την πολιτική ατζέντα, διεκδικούμε”:
Ισότιμη πολιτική συμμετοχή και αντιπροσώπευση των γυναικών σε όλους τους θεσμούς και τα κέντρα λήψης αποφάσεων
Πολιτικές που ανατρέπουν πατριαρχικά στερεότυπα και ενισχύουν την ισότητα σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής και κοινωνικής ζωής
Δημόσιους προϋπολογισμούς υπέρ της ισότητας των φύλων
“Όταν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών πλήττουν δυσανάλογα τις γυναίκες, οδηγώντας ολοένα και μεγαλύτερα ποσοστά γυναικών στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, διεκδικούμε”:
Ισότητα ανδρών και γυναικών στην εργασία και εξάλειψη των μισθολογικών διακρίσεων
Ίσες ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης και εξάλειψη των διακρίσεων στις προσλήψεις και απολύσεις
Μείωση των ωρών εργασίας και για τα δύο φύλα και εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών προς τα κάτω
Αποτελεσματική αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας
Κοινωνικό κράτος, οικονομική ενίσχυση των δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των αρρώστων
Ισότιμη συμμετοχή και κατανομή των καθηκόντων στο σπίτι
“Όταν η βία, η εμπορία και σεξουαλική εκμετάλλευση των γυναικών, αποτελούν περιθωριακά ζητήματα χαμηλής πολιτικής προτεραιότητας για τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, παλεύουμε για”:
Μηδενική ανοχή όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών
Νομοθεσία ενάντια στη βία που εγγυάται την ισότιμη προστασία και το δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως των γυναικών σε ουσιαστικά μέτρα προστασίας (πρόληψη, υγεία, κατοικία, κοινωνική και δικαστική βοήθεια, εκπαίδευση, απασχόληση)
Νομοθεσία και πολιτικές που διασφαλίζουν την ποινική δίωξη όσων εμπλέκονται στη διακίνηση και εμπορία γυναικών και ανηλίκων (trafficking)
Διάθεση πόρων για αποτελεσματική αντιμετώπιση της βίας με βάση το φύλο
Μέτρα και πολιτικές ενάντια στην εμπορευματοποίηση του σώματος στα ΜΜΕ
Η απελευθέρωση των γυναικών και η ισότητα των φύλων συνδέεται αναπόσπαστα με τη διεύρυνση των δικαιωμάτων ευρύτερων κοινωνικών ομάδων
Αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στο κοινοβούλιο
Ανατροπή των αντεργατικών επιλογών του νεοφιλελευθερισμού που πλήττουν τις γυναίκες δυσανάλογα
Πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για όλες και όλους, ντόπιους και μετανάστες/ μετανάστριες
Αυτονομία των γυναικών και ισότιμες σχέσεις με τους άνδρες
Συγκέντρωση ΣΥΡΙΖΑ στηνΠρέβεζα
Την Τρίτη 29.09.2009, στις πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Ελευθερίας στην Πρέβεζα, η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ με ομιλητές τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και την Αγγέλικα Σαπουνά από τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Μιλτιάδης Μπάλκος εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής του ΣυΡιζΑ Πρέβεζας παρουσίασε τους ομιλητές και τους υποψήφιους βουλευτές του Νομού Βελέντζα Σπύρο, Νικολάου Χρήστο, Παγκράτη Σπύρο και Ευτυχία Τσαμποδήμου μπροστά σε πολυπληθές για τα δεδομένα της Πόλης ακροατήριο.
Όλοι τόνισαν την αναγκαιότητα να υπερψηφιστεί ο ΣυΡιζΑ, ώστε να μπει στη Βουλή και να στηρίξει με τις προτάσεις του και τους αγώνες του τα κινήματα της ξεχασμένης από τις κυβερνήσεις κοινωνίας, που διέρχεται κρίση οικονομική, κρίση περιβαλλοντική, κρίση αξιών.
Εμπρός για μια άνοδο της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς στα πρότυπα της ανόδου της Αριστεράς στη Γερμανία και την Πορτογαλία
ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΔΥΝΑΜΗ
ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Η ΕΛΠΙΔΑ
ΣΥΡΙΖΑ ισχυρός στη Βουλή και στους αγώνες. Είναι στο χέρι μας
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)