1. Ακούγοντάς σας να λέτε ότι τα περί χρεοκοπίας της χώρας είναι «παραμύθια» και ένα «έξυπνο καλοστημένο τηλεοπτικό σκηνικό» για να περάσουν τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση, αναρωτιέται κάποιος μήπως αγνοείτε την σκληρή πραγματικότητα;
Μου κάνει εντύπωση ότι το ίδιο ερώτημα δεν απευθύνθηκε στον κύριο Γκούρια του ΟΟΣΑ, στον πολυδιαφημισμένο οικονομολόγο Στιγκλιτζ, στους αναλυτές της Ντόιτσε Μπάνκ και της UBS, στον κ. Κρέμερ της Standard and Poor’s. Όλοι αυτοί είπαν ακριβώς το ίδιο. Η διαφορά βέβαια είναι ότι αυτοί δεν καταφέρθηκαν και εναντίον των μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση, οπότε μπορούν θεωρούνται από τους επικριτές μου ως «εντός πραγματικότητας». Το οξύμωρο, όμως, σε αυτήν την υπόθεση είναι ότι ενώ η κινδυνολογία περί χρεωκοπίας βοήθησε τη κυβέρνηση να δικαιολογήσει τα μέτρα, εντούτοις τα ίδια τα μέτρα είναι αυτά που θα βαθύνουν την ύφεση και θα χειροτερεύσουν τη κατάσταση της οικονομίας, μεγεθύνοντας το κίνδυνο χρεωκοπίας.
2. Πάντως είναι εύκολο να καταγγέλλεις και να «πετροβολάς» μια κυβέρνηση που ομολογουμένως επιλέγει αντιδημοφιλή οικονομικά μέτρα, ωστόσο πώς μπορεί να ξεπεραστεί η δεινή οικονομική κατάσταση;
Σίγουρα πάντως δεν μπορεί να ξεπεραστεί με ένα φορολογικό νομοσχέδιο που θα έπρεπε να έχει τίτλο: «ο έχων δύο χιτώνες προλαβαίνει να αποκτήσει και τρίτο». Ούτε με εισοδηματική πολιτική που τα παίρνει από αυτούς που θα τα ξόδευαν και δεν αγγίζει αυτούς που τα κάνουν καταθέσεις στην Ελβετία. Η κυβέρνηση λέει ότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Δυστυχώς λέει ψέματα. Δεν σέρνεται σε αυτή την πολιτική. Την επιλέγει. Τι μπορεί να γίνει; Να αυξήσουμε τα έσοδα φορολογώντας τις τράπεζες που ακόμα και τώρα κερδοσκοπούν με ελληνικά ομόλογα, ενώ πέρυσι επιβίωσαν με δημόσιο χρήμα. Τις μεγάλες ΑΕ των οποίων η φορολογία μειώνεται. Τους εφοπλιστές που απαλλάσσονται από ΦΠΑ μεγαλύτερου ύψους από αυτά που θα εξοικονομήσει η κυβέρνηση από τις περικοπές. Να κυνηγήσουμε τα μεγάλα ψάρια της φοροδιαφυγής. Και κυρίως να κηρύξουμε καταχρηστική την απεργία που έχε εξαγγείλει το κεφάλαιο σε δημόσιες επενδύσεις και απασχόληση.
3. Χαρακτηρίσατε την κυβέρνηση «κατώτερη των περιστάσεων». Δηλαδή τι θα έπρεπε να κάνει κ. Τσίπρα για να διαχειριστεί την κρίση; Μήπως «να φύγει», όπως έχει ζητήσει ο κ. Αλ. Αλαβάνος;
Θα έπρεπε κατ΄ αρχήν να μην συκοφαντεί τον ελληνικό λαό μιλώντας διεθνώς για διεφθαρμένους και λαμόγια. Λαμόγια δεν είναι οι χαμηλότερα αμειβόμενοι μισθωτοί στην Ευρώπη αλλά όσοι μας κυβερνούν. Θα έπρεπε, επίσης, να μην παραδίδει τη χώρα στα νύχια των κερδοσκόπων, κραυγάζοντας ότι καταρρέουμε λίγο πριν βγει στην αγορά να δανειστεί. Θα έπρεπε να οικοδομήσει συμμαχίες στην ΕΕ για μακρόπνοο και όχι τριετές πρόγραμμα σταθεροποίησης. Να ζητήσει απ’ ευθείας δανεισμό από την ΕΚΤ, ευρωομόλογο, και κοινοτική αλληλεγγύη. Όχι να λέει δεν θέλουμε οικονομική βοήθεια. Θέλουμε και τη δικαιούμαστε. Ούτε βέβαια να αυτογελοιοποιείται λέγοντας στις 12 το μεσημέρι στο ευρωκοινοβούλιο ότι θα πάμε στο ΔΝΤ και στις 4 ότι θα τα καταφέρουμε μόνοι μας.
4. Έχετε κατηγορήσει ευθέως το ΠαΣοΚ ότι τα έχει βρει με τον ΛΑΟΣ του κ. Γ. Καρατζαφέρη. Τι εννοείτε;
Δεν έχει κανείς παρά να παρακολουθήσει Βουλή αλλά και τηλεόραση. Ο κ. Καρατζαφέρης πιστός στην ακροδεξιά παράδοση θεωρεί ότι για την κρίση φταίνε οι μετανάστες και οι εργαζόμενοι. Προτείνει να απελάσουμε τους μεν και να αφήσουμε τους δε χωρίς συλλογικές συμβάσεις. Είναι φανερό στον καθένα ότι προασπίζεται με σθένος τα συμφέροντα των πολύ πλούσιων. Η κυβέρνηση βρήκε στο πρόσωπό του έναν απρόσμενο σύμμαχο και αντί αυτό να τη προβληματίζει, δείχνει να τη χαροποιεί και στη βουλή μάλιστα του ανταποδίδει τα εύσημα για την ‘υπεύθυνη’ στάση που κρατά. Πρόκειται για ένα θέαμα θλιβερό.
5. Ποια εναλλακτική λύση προτείνετε εσείς, ας πούμε στο θέμα του φορολογικού συστήματος που μόλις ανακοινώθηκε και ήδη απορρίψατε;
Το φορολογικό νομοσχέδιο ήταν η τελευταία ευκαιρία της κυβέρνησης να δημιουργήσει μια εικόνα στοιχειώδους δικαιοσύνης. Την απώλεσε παταγωδώς. Ούτε τους έχοντες αγγίζει, ούτε τη φοροδιαφυγή και το μαύρο χρήμα χτυπάει. Εμείς εντός των ημερών θα καταθέσουμε μια συνολική αντιπρόταση για το φορολογικό. Ένα συνολικό νομοσχέδιο που θα υποδεικνύει ότι υπάρχει τρόπος να καταμεριστούν δίκαια τα βάρη, αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση.
6. Πιστεύετε ότι υπάρχει ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ ή πρέπει να βρει άλλη διέξοδο οικονομικής στήριξης η κυβέρνηση και ποια;
Το σενάριο για ΔΝΤ είναι εφιαλτικό και η διακίνηση του εγκληματικά αφελής. Το απεργάζονται ακραίοι συντηρητικοί και νεοφιλελεύθεροι κύκλοι. Στην Ευρώπη όσοι επιθυμούν μια νέα ευρωζώνη με την αποπομπή από αυτήν των χωρών του Νότου και στις ΗΠΑ, οι πρώην σύμβουλοι του Μπους που εύχονται την μονοκρατορία του δολαρίου και υπήρξαν αρχιερείς της διάλυσης του ασφαλιστικού.
7. Πάντως ήδη από τον χώρο σας έχουν αρχίσει να διατυπώνονται κάποιες ευρωσκεπτικιστικές απόψεις -έως ευρωφοβικές- που φλερτάρουν με την ιδέα της αποστασιοποίησης από τα ευρωπαϊκά δρώμενα. Έχει μέλλον η χώρα εκτός Ε.Ε.;
Για μας η Ευρώπη είναι το πεδίο των ταξικών κοινωνικών αγώνων. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, είμαστε πρωταγωνιστές στην οικοδόμηση ευρωπαϊκών κοινωνικών κινημάτων αλλά και του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Δεν υπάρχει προοδευτική λύση που να πηγαίνει αγκαζέ με μοναχικό δρόμο της χώρας. Αγωνιζόμαστε για την Ευρώπη των λαών μαζί με την Αριστερά της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και όλων των άλλων χωρών της. Ταυτόχρονα κρούουμε και τον κώδωνα του κινδύνου. Η ενωμένη Ευρώπη είτε θα είναι κοινωνική και δημοκρατική είτε θα ισοπεδωθεί κάτω από τον οδοστρωτήρα των ανεξέλεγκτων αγορών.
8. Τελικώς «συγγνώμη» σας ζήτησε ο κ. Θ. Πάγκαλος, όπως τον καλέσατε να κάνει, για όσα σας καταμαρτύρησε για τα πρόσφατα επεισόδια εις βάρος του προέδρου της ΓΣΕΕ;
Μέχρι στιγμής όχι. Ξέρετε χρειάζεται μεγαλείο ψυχής για να παραδεχτεί κανείς τα σφάλματά του στη πολιτική. Όμως στη προκειμένη περίπτωση δεν νομίζω ότι πρόκειται περί σφάλματος αλλά περί σχεδίου που απλά στη πορεία στράβωσε. Μη σας μπερδεύει που το υλοποίησε ο κος Πάγκαλος που μοιάζει να έχει το ακαταλόγιστο. Όταν είσαι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης δεν υπάρχει ακαταλόγιστο. Εκτός και αν διεκδικεί το ακαταλόγιστο και ο πρωθυπουργός για τις επιλογές του.
9. Όμως και σεις ήσασταν σκληρός μαζί του: τον αποκαλέσατε «κακό μπάτσο της κυβέρνησης», «συκοφάντη», «προβοκάτορα» και τον κατηγορήσατε ότι επιτελεί πολιτικό σχέδιο εις βάρος σας. Τι εννοείτε;
Και τι θέλατε να κάνω; Να αφήσω το δικαίωμα να παίζεται ένα παιχνίδι προληπτικής στοχοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ και να μην αντιδράσω. Αυτή η ιστορία πρέπει κάποια στιγμή να τελειώνει. Ο χώρος που έχω τη τιμή να εκπροσωπώ, από τη μεταπολίτευση και μετά έχει δώσει διδάγματα ήθους και δημοκρατικότητας. Εδώ και τρία χρόνια στοχοποιείται και συκοφαντείται συνεχώς. Πότε με τους κουκουλοφόρους και τη βία, πότε με το προπηλακισμό του προέδρου της ΓΣΕΕ. Αυτό το βιολί δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Το ψέμα και η συκοφαντία έχουν κοντά ποδάρια.
10. Πάντως, όπως μάθαμε, ο κ. Πάγκαλος δεν δίστασε να σας ζητήσει …να του δώσετε ένα φιλί και σεις …προσφερθήκατε να του δώσετε λουλούδια -φαντάζομαι δηλητηριώδη…
Καλά τα αστειάκια. Καλύτερη όμως η σοβαρότητα.
