Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Τι μάγκας πρωθυπουργός!

Του Θανάση Καρτερού

Τώρα που μπήκαν στη μέση οι επαγγελματίες εξηγητές του Παπανδρέου, υπουργοί και στρατευμένοι στις κατά καιρούς Μεγάλες Ιδέες του ΠΑΣΟΚ δημοσιογράφοι, απογίναμε η μεγάλη των ηλιθίων σχολή. Καθηγητές αυτοί και μαθητές εμείς. Δεν έχουμε σκοπό να προκαλέσουμε εκλογές, διακηρύσσει ο Πεταλωτής. Δεν θέλουμε εκλογές, διακηρύσσουν επίλεκτα κυβερνητικά στελέχη. Οι εκλογές είναι η χειρότερη επιλογή, διακηρύσσουν οι ιεροψάλτες των διλημμάτων. Και ύστερα όλοι τους, με μια ομοφωνία ελαφρώς ανατριχιαστική για τη βεβαιότητα που περικλείει ότι απευθύνονται σε βλάκες, μας το κοπανάνε: Ο Παπανδρέου απλώς σήκωσε το γάντι που του έριξε η αντιπολίτευση…

Απλώς! Μάγκας και παιχταράς και καουμπόι δηλαδή ο Παπανδρέου, που κατά την ημιεπίσημη της κυβερνήσεως τσουρούφλισε τον Σαμαρά με την κροτίδα των εκλογών. Μόκο για την ευθύνη ενός πρωθυπουργού που οφείλει να εμπεδώνει αίσθημα ασφάλειας και όχι να παίζει εν ου παικτοίς. Τουμπεκί για όσα μέχρι χτες κανοναρχούσαν ότι ο Παπανδρέου είναι ο άγιος της σταθερότητας και όλοι οι άλλοι οι διάβολοι της αναστάτωσης. Ουδεμία απάντηση στο ερώτημα: Πώς, κύριε εσύ, πρωθυπουργός και λογικός, σηκώνεις το γάντι των τρελών; Πώς εσύ ο σταθεροποιητής μπαίνεις στο λούκι της αποσταθεροποίησης; Από πού κι ώς πού ποντάρεις ρέστα, που δεν είναι δικά σου, στο χαρτί του εκλογικού εκβιασμού;

Και καλά, το σήκωσε το γάντι ο Μπρανκαλεόνε του Μαξίμου. Γιατί το σήκωσε; Πώς του ήρθε και το σήκωσε; Κινδύνευε η πατρίς κι αυτή τη φορά; Θα έθετε σε συναγερμό τις αγορές η εκλογή του Δημαρά; Ουδεμία απάντηση επʼ αυτών, εκτός αν απάντηση είναι πάλι οι ψευτομαγκιές: τον τσουρούφλισε τον Σαμαρά, τον βούλωσε τον Τσίπρα, τον περιποιήθηκε τον Αλαβάνο -τον τελευταίο τον ανέλαβε ο Πάγκαλος.

Κατά τα άλλα, πέρα βρέχει. Όπως πέρα βρέχει και για το άλλο: Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει για τη χώρα η μαγκιά του Παπανδρέου; Τι θα γίνει αν δεν αποδειχτούν οι Έλληνες αρκετά ηλίθιοι και καταψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ; Θα πάει σε εκλογές επειδή το είπε; Θα μας πει ότι ήταν ένα προεκλογικό καλαμπούρι όπως εκείνα τα λεφτά που ψάχνει; Θα βγάλει το γιλέκο του μάγκα για να ξαναφορέσει την τήβεννο του πρωθυπουργού;

Βρες άκρη. Οι μάγκες του είδους όμως πάντα διατρέχουν έναν κίνδυνο: να πέσουν πάνω σε πιο μάγκες...

Ημερομηνία δημοσίευσης: 28/10/2010

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Γιάννης Δραγασάκης: Η αριστερά σε ρόλο πρωταγωνιστικό

Ημερομηνία δημοσίευσης: 24/10/2010
Του ΓΙΑΝΝΗ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ

Το μέλλον της αριστεράς δεν είναι εκείνο του κομπάρσου. Ο ρόλος της είναι να πρωταγωνιστεί με τις ιδέες της και με τη δράση της. Αυτός όμως ο ρόλος δεν είναι ιδιότητα γονιδιακή. Είναι στόχος που πρέπει να διεκδικείται και να καταχτιέται συνεχώς. Ο χώρος της αυτοδιοίκησης μπορεί σήμερα να γίνει η αφετηρία για μια τέτοια διεκδίκηση. Υπάρχουν λόγοι που καθιστούν σήμερα και αναγκαία και παραγωγική μια νέα συνάντηση αριστεράς και αυτοδιοίκησης.

Το «Μνημόνιο», σε συνδυασμό με τον «Καλλικράτη», δημιουργεί ρήγματα μεγάλα στις έως τώρα διαμορφωμένες σχέσεις, ανάμεσα στους πόρους της αυτοδιοίκησης, τις αρμοδιότητές της και τις ανάγκες των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών. Το πρώτο ρήγμα αφορά τη σχέση των πόρων με τις αρμοδιότητες, καθώς ο μεν «Καλλικράτης» μεταφέρει αρμοδιότητες (στους δήμους), το δε «Μνημόνιο» απαιτεί πόρους από αυτούς.

Το δεύτερο ρήγμα ωριμάζει και προκαλείται από την έκρηξη των αναγκών. Το «Μνημόνιο» συνιστά έναν τεράστιο μηχανισμό πίεσης και αναδιανομής, που δημιουργεί βαθιά ύφεση, μαζική καταστροφή μικρών επιχειρήσεων, στρατιές ανέργων και διευρυμένες ζώνες φτώχειας. Ταυτόχρονα, λόγω των δημοσιονομικών περικοπών, περιορίζονται οι δυνατότητες του κράτους να ανταποκριθεί στις διογκούμενες ανάγκες. Οι δήμοι θα βρεθούν έτσι αντιμέτωποι με κύματα παλαιών και νέων αναγκών και αιτημάτων ως οι πλησιέστεροι προς τους πολίτες θεσμοί.



Η διπλή πίεση

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού αναφέρει, ενδεικτικά, ότι η επίσημα μετρούμενη ανεργία θα εκτιναχθεί το 2011 στο 14,5% από 9,5% το 2009, αύξηση δραματική σε τόσο σύντομο χρόνο. Μάλιστα μελέτες του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, που επιβεβαιώνονται από αντίστοιχες του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, προειδοποιούν ότι η ανεργία μπορεί να υπερβεί και το 18%.

Από την άλλη πλευρά το προσχέδιο του προϋπολογισμού εκτιμά ότι το Δημόσιο Χρέος το 2011 θα ανέλθει στο 142,2% από 115% που ήταν το 2009, οι δε τόκοι για την εξυπηρέτησή του από 12 περίπου δισ. ευρώ ή 5,2% του ΑΕΠ το 2009 θα υπερβούν τα 20 δισ. ευρώ ή το 8% το 2014. Αυτό σημαίνει ότι η εξυπηρέτηση του χρέους θα διεκδικεί ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο από τα φορολογικά έσοδα, σε βάρος εκείνων που απομένουν για να διατεθούν για τις δημόσιες επενδύσεις, την παιδεία, την υγεία και τις άλλες ανάγκες των πολιτών.

Η κυβέρνηση προχώρησε ήδη στην περικοπή του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων κατά σχεδόν 1 δισ. ευρώ για να καλύψει τις ετήσιες πληρωμές για τα εξοπλιστικά προγράμματα, που παραμένουν στο ύψος του 1,6 δις ευρώ για το 2011. Η τοπική αυτοδιοίκηση, λοιπόν, στα χρόνια που έρχονται, θα βρεθεί στο επίκεντρο μεγάλων αντιθέσεων. Οι ανάγκες των πολιτών, των πόλεων και των περιφερειών θα συγκρούονται με τις ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους και τις προσπάθειες οικονομικά ισχυρών να διατηρήσουν τα προνόμια και τη φορολογική ασυλία τους.

Αυτή η διπλή πίεση συνιστά μια κατάσταση όχι έκτακτη, αλλά διαρκείας, αφού το υπό εκκόλαψη νέο σύμφωνο σταθερότητας και οι νέοι κανονισμοί της ευρωζώνης δεν θα διαφέρουν ριζικά από το «Μνημόνιο», όποτε κι αν αυτό αποσυρθεί.

Σε ποια κατεύθυνση λοιπόν θα αντιμετωπισθεί αυτή η διπλή πίεση; Προς μια αδιέξοδη διαχειριστική λογική διαρκούς αύξησης των τελών και εκποίησης της όποιας δημοτικής περιουσίας; Προς έναν ρητορικό καταγγελτισμό, πάνω από τις ζωτικές ανάγκες των ανθρώπων; Ή με ένα κίνημα που, με αφετηρία τις ανάγκες αυτές, θα διεκδικεί τη ριζική ανακατανομή και αναδιανομή πόρων, τη δίκαιη ρύθμιση του χρέους και τον ριζικό αναπροσανατολισμό της πολιτικής στην κατεύθυνση της πραγματικής οικονομίας, της απασχόλησης, των δημόσιων αγαθών;



Σε θετική διέξοδο

Το διακύβευμα επομένως των εκλογών δεν είναι η καταμέτρηση κομματικών δυνάμεων ή η επιβεβαίωση κομματικών ταυτοτήτων ούτε περιορίζεται στην καταδίκη του «Μνημονίου», αλλά επεκτείνεται στη διαμόρφωση των όρων για έναν τέτοιο ριζικό αναπροσανατολισμό. Οι πιέσεις και οι «ασφυξίες» πρέπει και μπορούν να βρουν μια διέξοδο θετική, με πρωτοβουλία και πρωταγωνιστικό ρόλο της αριστεράς. Και σημείο εκκίνησης μπορεί να είναι η ίδια η λειτουργία της πολιτικής και η δημοκρατία, ξεκινώντας από τη γειτονιά, την πόλη, την περιφέρεια, εκεί όπου η πολιτική μπορεί να ελεγχθεί πιο άμεσα, με βάση τις ανάγκες, με τη συμμετοχή των πολιτών.

Μπορεί λοιπόν ο φθαρμένος από την πολιτική και την πρακτική του δικομματισμού θεσμός της αυτοδιοίκησης να γίνει ένας χώρος αναζωογόνησης της δημοκρατίας, συνάντησης των κινημάτων, οργάνωσης των κοινωνικών αντιστάσεων και διαμόρφωσης συναινέσεων από τα κάτω, στη βάση των κοινών αναγκών;

Μπορούν να γίνουν η Περιφέρεια και ο δήμος κέντρα σχεδιασμού και υλοποίησης μιας ανάπτυξης ενδογενούς, με βάση δηλαδή τις τοπικές δυνατότητες, με τη συμμετοχή και τον έλεγχο των κοινωνιών; Μπορούν, στην κατεύθυνση αυτή, να δοκιμαστούν νέες μορφές οικονομικής οργάνωσης που να συνδυάζουν τη δημοκρατία, τη συμμετοχή και την κοινωνική αποτελεσματικότητα με μέτρο την ικανοποίηση των αναγκών και όχι τη μεγιστοποίηση του κέρδους;

Κάθε προσπάθεια να απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά, και άλλα συναφή, με όρους κοινωνικής δράσης και πολιτικής διεκδίκησης θα προσκρούσει σε εμπόδια μεγάλα και αντιφάσεις εγγενείς. Οι προσκρούσεις όμως αυτές μπορούν να απελευθερώνουν κοινωνική ενέργεια και να οδηγούν σε ατελείς έστω λύσεις προβλημάτων.

Μέσα από τις δοκιμασίες αυτές μπορεί ωστόσο να ανανεώνεται η πολιτική, να αναζωογονείται η δημοκρατία, να αναζωογονείται και η ίδια η αριστερά και να αναδείχνεται σε πρωταγωνιστή. Και μάλιστα μια αριστερά ριζωμένη στην κοινωνία, ζυμωμένη με τις ανάγκες των ανθρώπων και των τοπικών κοινωνιών, σε άμεση επαφή με τα όρια του συστήματος και την ανάγκη υπέρβασής τους, μια αριστερά επί της ουσίας αντικαπιταλιστική.

Συζήτηση με τους εργαζόμενους στη Ν.Α

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

Αντιπροσωπεία του συνδυασμού «ΑΥ.ΡΙ.Ο. ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ», με επικεφαλής τον υποψήφιο Περιφερειάρχη Γιάννη Παπαδημητρίου, αποτελούμενη από τον υποψήφιο Αντιπεριφερειάρχη Πρέβεζας Ηλία Χάιδα και κλιμάκιο υποψηφίων συμβούλων του Νομού, επισκέφθηκε την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου τους εργαζόμενους στην Ν.Α. Πρέβεζας στο χώρο εργασίας τους. Στη συνέχεια η αντιπροσωπεία παραβρέθηκε σε συνάντηση – συζήτηση με τους εργαζόμενους που έγινε στην αίθουσα του Νομ/κού Συμβουλίου.
Στη συνάντηση παραβρέθηκαν ο Νομάρχης Πρέβεζας κ. Βασίλης Ιωάννου, οι διευθυντές της Νομαρχίας, εκπρόσωποι του συλλόγου εργαζομένων στην Ν.Α. και εργαζόμενοι.
Κατά την συνάντηση αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός τόσο από την πλευρά των εκπροσώπων του συνδυασμού, όσο και από την πλευρά των στελεχών και των εργαζομένων της νομαρχίας. Ο κ. Βασίλης Ιωάννου, μεταξύ άλλων, εξέφρασε τον προβληματισμό του για το αρχικό στάδιο εφαρμογής του νέου θεσμού, του Καλλικράτη και δεσμεύθηκε ότι θα κάνει ότι είναι δυνατόν για την ομαλή μετάβαση και θα στηρίξει τους εργαζόμενους στο δίκαιο αίτημά τους να μην υπάρξουν υποχρεωτικές μετατάξεις ή μετακινήσεις.
Στη συνάντηση ο υποψήφιος Αντιπεριφερειάρχης Ηλίας Χάιδας, ανέπτυξε τις θέσεις του συνδυασμού κυρίως για τα ζητήματα του Καλλικράτη. Ο νέος θεσμός έρχεται εσπευσμένα χωρίς τον απαιτούμενο σχεδιασμό και μελέτη, συνδέεται άμεσα με την γενικότερη κυβερνητική πολιτική και το μνημόνιο, δεδομένου ότι προβλέπει περιορισμό πόρων (1,5 δις. Ευρώ στην τριετία), νέες αρμοδιότητες χωρίς συγκεκριμενοποίηση των πόρων, συγχώνευση νομικών προσώπων, αποδυνάμωση των υπηρεσιών σε επίπεδο νομών και συγκέντρωση στις Περιφέρειες. Η πολιτική της Κυβέρνησης και ιδιαίτερα αναφορικά με τις μετατάξεις σε προσωποπαγείς θέσεις, δημιουργεί εύλογη ανησυχία στους εργαζόμενους στους ΟΤΑ και ιδιαίτερα στο προσωπικό της Ν.Α., τόσο για την εξασφάλιση των θέσεων εργασίας, όσο και για τον κίνδυνο μετακίνησής τους σε τόπο διαφορετικό από αυτόν που κατοικούν σήμερα.

Κοινή διαπίστωση αντιπροσωπείας και εργαζόμενων στη Ν.Α., ήταν ότι:
• Η κατάργηση ή η αποδυνάμωση υπηρεσιών σε επίπεδο νομών και η μεταφορά τους στην περιφέρεια θα σημάνει νέα υποβάθμιση του επιπέδου υπηρεσιών προς τους πολίτες, μεγαλύτερη ταλαιπωρία, εγκατάλειψη κάθε αναπτυξιακής προοπτικής, τη στιγμή που έτσι και αλλιώς ο Νομός μας αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα καθυστέρησης. Συνέπεια αυτού μπορεί να είναι και η συρρίκνωση των θέσεων εργασίας ή αναγκαστική μετακίνηση εργαζομένων στην περιφέρεια
• Οι οργανισμοί λειτουργίας των περιφερειών θα έπρεπε να ήταν έτοιμοι πριν τις εκλογές και όχι να πηγαίνουμε για εκλογές με τον «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» που έτσι και αλλιώς έχει πολλές ασάφειες, κυρίως σε ότι αφορά τους εργαζόμενους

Κλείνοντας τη συζήτηση ο Αγησίλαο Μπέλλης, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος του «ΑΥ.ΡΙ.Ο για την Ήπειρο», διαβεβαίωσε ότι ο συνδυασμός θα σταθεί στο πλευρό των εργαζομένων στα δίκαια αιτήματά τους, αναφορικά: με την εξασφάλιση όλων των σημερινών θέσεων απασχόλησης χωρίς καμιά αναγκαστική μετακίνηση και την αναβάθμιση των υπηρεσιών της Περιφερειακής Ενότητας Πρέβεζας.

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Περιοδεία ομάδας υποψηφίων και φίλων του συνδυασμού “ΑΥ.ΡΙ.Ο. ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ στη Φιλιππιάδα

Δελτίο Τύπου

Ομάδα υποψηφίων και φίλων του συνδυασμού “ΑΥ.ΡΙ.Ο. ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ” με υποψήφιο Περιφερειάρχη τον Γιάννη Παπαδημητρίου, περιόδευσε την Τρίτη το απόγευμα 19/10/2010 στη Φιλιππιάδα.
Συναντήθηκε με νέους και νέες σε στέκια νεολαίας, οι οποίοι εξέφρασαν την αγωνία τους για το μέλλον της ανεργίας και της ανασφάλειας που οικοδομήθηκε από τις πολιτικές του δικομματισμού, με αποτέλεσμα να συζητούν ως μία από τις πιθανές λύσεις, τη μετανάστευση σε άλλες χώρες.
Οι επαγγελματίες της πόλης μίλησαν για τη μείωση του τζίρου και την άνοδο του κόστους ζωής που θέτουν σε δοκιμασία την ίδια τους την επιβίωση.
Ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης του συνδυασμού, Ηλίας Χάιδας, τόνισε τη σημασία του να δοθεί και μέσα από τις εκλογές στο Νομό Πρέβεζας και σε όλη την Ήπειρο ένα μήνυμα αντίστασης και ελπίδας, για την αντιστροφή της κοινωνικής οπισθοδρόμησης:
-για στοχευμένες πολιτικές που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των πολλών και όχι την κερδοφορία των ισχυρών
-για να «μεταναστεύσουν», τελικά, οι πολιτικές του Δικομματισμού και της Τρόικας και όχι η νεολαία.



18-10-2010

Περιοδεία Αντιπροσωπείας του συνδυασμού “ΑΥ.ΡΙ.Ο. ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ σε Σινώπη, Σαμψούντα κλπ

Δελτίο Τύπου

Αντιπροσωπεία του συνδυασμού “ΑΥ.ΡΙ.Ο. ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ” με υποψήφιο Περιφερειάρχη τον Γιάννη Παπαδημητρίου, περιόδευσε την Κυριακή 17/10/2010 στα χωριά Μιχαλίτσι, Φλάμπουρα, Ν. Σαμψούντα, Ν. Σινώπη, Αρχάγγελο, Καστροσυκιά & Κανάλι.
Η αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Πρέβεζας Ηλία Χάιδα, τους περιφερειακούς συμβούλους Λάκη Μπέλλη και Νίκο Λιβιεράτο και μέλη της εκλογικής επιτροπής, παρουσίασε στους κατοίκους τις θέσεις του συνδυασμού για την πολιτική επικαιρότητα, την αγροτική ανάπτυξη και τις συνέπειες τις κυβερνητικής πολιτικής του μνημονίου και της περικοπής των κοινωνικών δαπανών.
«Δε θεωρούμε χαμένη μάχη την υπόθεση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού εισοδήματος», τονίστηκε χαρακτηριστικά, «θα αναλάβουμε, σε συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους και ειδικούς επιστήμονες, πρωτοβουλίες που θα ενισχύουν και θα ενθαρρύνουν μορφές συλλογικής και ποιοτικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, καθώς δεν θεωρούμε αναπότρεπτο την καταστροφή του αγροτικού χώρου και τη μετατροπή των ζωνών καλλιέργειας σε ζώνες κατοικίας ή τουρισμού.
Απαιτείται στην Πρέβεζα και σε όλη την Ήπειρο να δοθεί και με την ψήφο των πολιτών μήνυμα αντίστασης και ελπίδας, μήνυμα συσπείρωσης όλων των ζωντανών δυνάμεων, χωρίς περιχαρακώσεις και αυταρέσκειες, για την αντιστροφή της κοινωνικής οπισθοδρόμησης».



18-10-2010

Επίσκεψη Γιάννη Παπαδημητρίου στην Άρτα





Αντιπροσωπεία του συνδυασμού «ΑΥ.ΡΙ.Ο ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ», με επικεφαλής τον υποψήφιο Περιφερειάρχη Γιάννη Παπαδημητρίου, τον υποψήφιο Αντιπεριφερειάρχη Άρτας Παναγιώτη Ψυχογιό και κλιμάκιο περιφερειακών συμβούλων, περιόδευσε την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου στην Άρτα και συζήτησε με παράγοντες της δημόσιας ζωής και συλλόγους εργαζομένων τα προβλήματα που ανακύπτουν τόσο από το διαβόητο μνημόνιο όσο και από την εφαρμογή της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη».
Ο υποψήφιος περιφερειάρχης Γιάννης Παπαδημητρίου επέλεξε ως πρώτο σταθμό του το Νοσοκομείο Άρτας, δεδομένων των οξυμμένων προβλημάτων που απασχολούν σήμερα τον τομέα της δημόσιας υγείας και απειλούν με κατάρρευση το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η συνάντησή του και η ανταλλαγή απόψεων με το Σύλλογο Εργαζομένων και το Διοικητή του Νοσοκομείου Άρτας Γιώργο Λάμπρο κατέληξε στην κοινή διαπίστωση ότι και τα Δημόσια Νοσοκομεία βρίσκονται στη μέγγενη των πολιτικών του επαίσχυντου Μνημονίου.
Υποχρηματοδότηση μέσω του προϋπολογισμού του 2011, περικοπές παντού με πρόσχημα τον περιορισμό της σπατάλης, υποστελέχωση ιατρικού-νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού, παύση πληρωμών εργαζομένων και προμηθευτών, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι για δεδουλευμένα του 2008 και 2009 και απειλούν με επ’ αόριστον εμπάργκο στη χορήγηση υλικών, ελλείψεις σε υλικά και αναλώσιμα αναλώσιμα, αναβολές προγραμματισμένων ιατρικών πράξεων είναι η καθημερινότητα που ζουν οι υγειονομικοί και πλήττουν τους πολίτες σε συνθήκες βαθιάς κρίσης.
Υπογραμμίστηκε από κάθε πλευρά ότι Κυβέρνηση και Τρόικα καταδικάζουν τα Νοσοκομεία σε ΠΑΥΣΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ και ότι η κατάρρευση του ΕΣΥ είναι προ των πυλών. Γι’ αυτό και ο αγώνας των Υγειονομικών, των εργαζομένων, των Συνδικάτων και της κοινωνίας συνολικά, με την αποφασιστική παρέμβαση της Αριστεράς μπορούν να αποκρούσουν τις αντιλαϊκές πολιτικές και να ανοίξουν το δρόμο για την ριζική ανασυγκρότηση του ΕΣΥ, για ένα Δημόσιο Σύστημα Υγείας που θα περέχει ΚΑΘΟΛΙΚΑ και ΔΩΡΕΑΝ υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας στους πολίτες.
«Το δημόσιο αγαθό της υγείας», δήλωσε ο Γιάννης Παπαδημητρίου, «που σημαίνει παροχή δωρεάν, έγκαιρης και υψηλής ποιότητας περίθαλψης και υπηρεσιών στους Έλληνες πολίτες, φαλκιδεύεται σε πολλές περιπτώσεις και με πολλούς τρόπους, όπως λ.χ. συμβαίνει στην Άρτα, όπου οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν εξ ιδίων τυχόν απογευματινή περίθαλψη στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου. Οι κίνδυνοι εμπορευματοποίησης και δημιουργίας υπηρεσιών υγείας πολλών ταχυτήτων σε βάρος των πιο φτωχών περιοχών και κοινωνικών στρωμάτων αναμένεται να επιταθούν με την εφαρμογή του Καλλικράτη και την υπαγωγή των νοσοκομείων στις υποχρηματοδοτούμενες αιρετές περιφέρειες».
Στη συνέχεια το κλιμάκιο του ψηφοδελτίου «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» επισκέφτηκε τη Νομαρχία Άρτας και το δημαρχείο Άρτας, όπου είχε συνάντηση με το νομάρχη Γιώργο Παπαβασιλείου και το δήμαρχο Παναγιώτη Οικονομίδη, καθώς και με τους συλλόγους εργαζομένων στην αυτοδιοίκηση. Το θέμα που κυριάρχησε στη συζήτησή τους είναι ο νέος διοικητικός νόμος του «Καλλικράτη» και τα σοβαρά προβλήματα που αναμένεται να εμφανιστούν κατά το πρώτο στάδιο εφαρμογής του. Ο «Καλλικράτης», τονίστηκε, προβάλλει ως ένας εφιάλτης για τους εργαζόμενους και ως ένας Προκρούστης για τους πολίτες και τα κοινωνικά αγαθά. Είναι αναγκαίο οι εργαζόμενοι και οι τοπικές κοινωνίες να αντισταθούν στην παράδοση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στα μεγάλα συμφέροντα και να ενισχύσουν τους συνδυασμούς της Αριστεράς, αν πραγματικά θέλουν οι εκλογές της 7ης Νοέμβρη να γίνουν αφετηρία μιας αντίστροφης πορείας για την ανάπτυξη της χώρας και την προστασία – βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και της νεολαίας.
«Την αγανάκτηση του κόσμου προς το πολιτικό σύστημα εξουσίας δεν πρέπει να την αφήσουμε να εκτονωθεί σε αδιαφορία για την πολιτική και ισοπέδωση των πάντων. Αντίθετα πρέπει να τη μετατρέψουμε σε θετική πολιτική δύναμη, σε αντίσταση και πάθος για ένα καινούργιο αύριο για την Ήπειρο», δήλωσε ο Γιάννης Παπαδημητρίου.
Ο κύκλος των συναντήσεων έκλεισε με επίσκεψη στην Ένωση γεωργικών Συνεταιρισμών. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου και οι συνεργάτες του ενημερώθηκαν από τον πρόεδρο της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Βαγγέλη Βαγγέλη και το Σύλλογο εργαζομένων σχετικά με τα σοβαρά ζητήματα υποδομών που απασχολούν σήμερα τον αγροτικό κόσμο της Άρτας, ειδικότερα τα εγγειοβελτιωτικά έργα της πεδιάδας Άρτας και τις μεταφορές. Είναι απαραίτητο, υπογραμμίστηκε, να επισπευστούν οι διαδικασίες για την ολοκλήρωση της Ιονίας οδού και να ξεκινήσουν σοβαρά οι μελέτες για τη σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου με τις άλλες περιοχές της χώρας.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Παρ' όλα όσα, Aριστερά




Οι εκλογές πλησιάζουν και η Ελλάδα κατεβαίνει πλησίστια τον Αχέροντα! Πηγαίνει προς χρεωκοπία ξεπουλώντας την κρατική περιουσία, ληστεύοντας τα λαϊκά στρώματα και καταπατώντας το Σύνταγμα. Δάνεια επί δανείων. Και όταν θα "βγούμε" από την κρίση, θα έχουν πραγματοποιηθεί: Μια πρωτοφανής αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ του κεφαλαίου, εγχώριου και ξένου. Μια επιστροφή σε έναν μεταμοντέρνο εργασιακό Μεσαίωνα. Μια περαιτέρω διεύρυνση του φαύλου κύκλου του δημοσίου χρέους. Θα "βγούμε", σε συνθήκες που θα προετοιμάζουν την επόμενη, καταστροφικότερη κρίση.

Του Ευτύχη Μπιτσάκη από την εφημερίδα «Αυγή» 16/10/2010

Ήταν αναπόφευκτη αυτή η τυφλή πορεία, όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός, ο οποίος έσπευσε να απεμπολήσει μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας (δικά του λόγια), να υποβαθμίσει την Ελλάδα σε νομαρχία της Ε.Ε. και σε μπανανία των Κινέζων (κομμουνιστών!!) και των εμίρηδων του αραβικού κόσμου; Από πολλές πλευρές έχει δοθεί αρνητική απάντηση και έχουν γίνει συγκεκριμένες προτάσεις διεξόδου. Ενιαία πρόταση δεν έχει διατυπωθεί. Η καταστροφή ωστόσο είναι δεδομένη. Υπεύθυνοι: Τα δύο κόμματα εξουσίας, οι ηγεσίες τους και όσοι τους στηρίζουν από συμφέρον ή από τύφλωση.

Και η Aριστερά;

Η Aριστερά θα ήταν η μόνη δύναμη που θα μπορούσε να αντισταθεί αποτελεσματικά. Πρώτα, επεξεργαζόμενη μια ολοκληρωμένη πρόταση εξόδου από την κρίση, η οποία θα είχε τις λιγότερο καταστροφικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. Ταυτόχρονα, πρωτοστατώντας στην οργάνωση της αντίστασης στην προδοτική πολιτική της κυβέρνησης. Προτάσεις έγιναν από την πλευρά της αριστεράς. Συνολική πρόταση, προϊόν διαλόγου, δεν έγινε. Και αντί για οργάνωση της καθολικής λαϊκής αντίστασης εναντίον του νέου καθεστώτος υποτέλειας, μοναχικές πορείες και ένας συνεχιζόμενος ενδοαριστερός εμφύλιος.

Σε τι θα μπορούσαν και σε τι θα έπρεπε να συμφωνήσουν αυτή τη στιγμή τα κόμματα και οι οργανώσεις της αριστεράς; Στην καταδίκη και στον αγώνα εναντίον του Μνημονίου. Στην επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους και στη στάση πληρωμών. Ωραία! Αλλά θα φύγουμε από το ευρώ; Θα φύγουμε από την Ε.Ε.; Θεμιτά και κεφαλαιώδη ερωτήματα, στα οποία δίδονται διαφορετικές απαντήσεις, χωρίς επιστημονικά επεξεργασμένη θεμελίωση και χωρίς την επεξεργασία μιας στρατηγικής ανασυγκρότησης του παραγωγικού ιστού της χώρας με απώτερο στόχο τον σοσιαλισμό.

Όμως οι διαφορές είναι λόγος για να μην υπάρξει κοινή δράση και να μην ανοιχτεί ένας δημόσιος διάλογος ανάμεσα στις διάφορες συνιστώσες της αριστεράς, ο οποίος ενδεχομένως θα κατέληγε σε μια κοινή, επιστημονικά θεμελιωμένη πρόταση διεξόδου; Όταν καίγεται το σπίτι σου δεν κάθεσαι να σκέφτεσαι πώς θα μπορούσες να το είχες χτίσει ώστε να μην καεί! Και ο εμφύλιος συνεχίζεται. Το σπίτι καίγεται και "ημείς άδωμεν"!

Δηλαδή: Οι "καθαροί" άτεγκτοι "επαναστάτες", δέσμιοι του πλέγματος σεκταρισμού - οπορτουνισμού, απαιτούν, προκειμένου να γίνει έστω μια κοινή πορεία, να λύσουμε προκαταβολικά το πρόβλημα της Ε.Ε., της δικτατορίας του προλεταριάτου, του ρόλου του Στάλιν (δικαιώνοντάς τον) και των προδοτών Μπρέζνιεφ και Γκορμπατσόφ κ.λπ. Σε όλα όχι, αλλά τη θεωρία κατέληξαν να την ταυτίζουν με τα επτά ή δώδεκα "απλά μαθήματα". Οι άλλοι; Αυτοί, δέσμιοι ακόμη της αόριστης και καταστροφικής ιδεολογίας του ευρωκομμουνισμού και του ασαφούς ευρωπαϊσμού, δεν ασχολούνται με θέματα "στρατηγικής". Δεν διδάχτηκαν από την κατάντια των πρωτεργατών, Ισπανών, Ιταλών και Γάλλων. Ο πάγιος τακτικισμός τούς οδήγησε πρόσφατα στη μεγαλοφυή ιδέα να διεμβολίσουν το ΠΑΣΟΚ με την ευκαιρία των δημοτικών εκλογών! (Δεν αναφέρομαι στους πολύ ανανεωτικούς, που άραξαν ήδη στις παρυφές του ΠΑΣΟΚ). Τέλος, η ριζοσπαστική αριστερά; Οι χιλιάδες παλαιοί και νέοι αγωνιστές που είναι πάντοτε παρόντες στους κοινωνικούς αγώνες; Η πολυδιασπαμένη ριζοσπαστική αριστερά δεν μπόρεσε, παρά τα όποια βήματα, να κατανοήσει ότι το μέλλον του ελληνικού και του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος δεν βρίσκεται στην επιστροφή στον Στάλιν, στον Τρότσκι και στον Μάο, αλλά στη δημιουργική - διαλεκτική υπέρβαση του παρελθόντος, που σημαίνει: Κριτική αποτίμηση, ανάκτηση του επιστημονικού κεκτημένου του μαρξισμού, δημιουργική ανάπτυξή του, ώστε να ανταποκρίνεται στις συνθήκες της εποχής μας, και ταυτόχρονα θεωρητική και πρακτική αξιοποίηση της πείρας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος - θετικής και αρνητικής.

Ο εικοστός αιώνας των μεγάλων επαναστάσεων, των πλανητικών αισιόδοξων προοπτικών, των μεγάλων καταρρεύσεων και της μεγάλης απογοήτευσης έληξε. Μπήκαμε στον 21ο αιώνα. Και προφανώς δεν πρόκειται απλώς για χρονολογία. Έχουν κατανοήσει οι "ηγεσίες" μας το μέγεθος της καταστροφής; Ο εικοστός αιώνας έληξε με την κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Οι ιδεολόγοι τού (επί του παρόντος) νικηφόρου καπιταλισμού, βιάστηκαν να μας βεβαιώσουν για το τέλος των ιδεολογιών, για το τέλος της Ιστορίας και για την αιώνια καπιταλιστική ειρήνη που θα μετέτρεπε τον άνθρωπο σε πειθήνιο παραγωγικό - καταναλωτικό δίποδο. Η Ιστορία τους διέψευσε! Σήμερα ζούμε την εποχή των νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων, αλλά η παντοκρατορία των ΗΠΑ οδεύει προς μια τραγική Δύση. (Επί του παρόντος έχουν την υπεροχή των καταστροφικών μοντέρνων οπλοστασίων). Ήδη οδεύουμε προς ένα πολυπολικό κόσμο: ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Λατινική Αμερική κ.λπ. Ο κόσμος αυτός δεν θα είναι ένας κόσμος ειρηνικού ανταγωνισμού. Θα είναι ένας κόσμος συγκρουσιακός και η πιθανότητα αυτοκαταστροφής του ανθρώπινου είδους δεν είναι πλέον μηδενική. (Μεταξύ άλλων, ο καπιταλισμός λεηλάτησε τα φυσικά αποθέματα. Οι πόλεμοι για ενεργειακά αποθέματα, νερό, πρώτες ύλες, τρόφιμα, είναι δυνατόν να καταλήξουν σε πυρηνικό ολοκαύτωμα). Ελπίδα; Η αναγέννηση του εργατικού και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος με στόχο μια παγκόσμια κομμουνιστική κοινωνία, η οποία δεν θα καταργήσει μόνο την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αλλά ταυτόχρονα, λύνοντας τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, θα λύσει και την παράγωγη, αλλά δεσπόζουσα σήμερα: την αντίθεση ανθρώπου - φύσης, δημιουργώντας μια αξιοβίωτη κοινωνία θεμελιωμένη όχι μόνο στη βάση της κοινής κατοχής του κοινωνικού πλούτου, αλλά σε ένα σύνολο πνευματικών και ηθικών αξιών που θα σημαδεύουν το πέρασμα από τη βάρβαρη προϊστορία στην πραγματική ιστορία της ανθρωπότητας (Μαρξ).

Ουτοπία; Επί του παρόντος. Ουτοπία, αλλά και δυνατότητα που κυοφορείται στα σπλάχνα του σημερινού βάρβαρου κόσμου. Και η αριστερά; Οι πλανητικοί κίνδυνοι αλλά και οι νέες δυνατότητες καθορίζουν το ιλιγγιώδες μέγεθος των καθηκόντων της. Να ελπίσουμε; Ναι, αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει! Και η ελληνική αριστερά; Θα μπορέσει να υπερβεί τη σημερινή της μιζέρια; Το γιατί και το πώς θα το συζητήσουμε μετά τις εκλογές. Τώρα: Παρ' όλα όσα αρνητικά, ψήφο στην αριστερά! Ούτε αποχή, ούτε λευκό. Ο καθένας ας ψηφίσει όποιον θεωρεί περισσότερο συνεπή, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της επιλογής του.

Μετά τις εκλογές: Αν θέλουμε να μην μείνουμε νεκρά κατάλοιπα ενός ηρωικού και τραγικού παρελθόντος, τα οποία θα σαρώσει ενδεχομένως κάποιο κύμα ενός νέου κινήματος, ας σκεφτούμε: Οι διαφορές είναι αναπόφευκτες! Υπάρχει όμως μια αντικειμενική πραγματικότητα και μια αλήθεια που της αντιστοιχεί. Θα επιχειρήσουμε να την αναζητήσουμε μέσα από την κοινή δράση και τη θεωρητική συζήτηση; Επί του παρόντος, ας σταματήσει τουλάχιστον το αμοιβαίο "θάψιμο". Ας αντιπαρατεθούμε, σκληρά έστω, αλλά με όρους πολιτικής. Εδώ θα είμαστε και μετά τις εκλογές.

Γ. Δραγασάκης: Η υποψηφιότητα Μητρόπουλου απαντά σε ώριμη ανάγκη



Συνέντευξη στη Δάφνη Σφέτσα

Στη συνέντευξή του στην "Α" ο τ. βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για το ενδεχόμενο επιμήκυνσης της αποπληρωμής του δανείου, σχολιάζοντας πως πρόκειται για "μετακύλιση του προβλήματος στις επόμενες γενιές", ενώ υποστηρίζει πως δεν ήρθε το Μνημόνιο επειδή φύγαμε από τις αγορές, αλλά το ανάποδο: Φύγαμε από τις αγορές για να δικαιολογηθούν τα μέτρα και το ΔΝΤ...



* Πού αποδίδετε την όψιμη αποκάλυψη Γιούνκερ ότι όλοι στην Ευρώπη και στην Ελλάδα γνώριζαν για την επικείμενη ελληνική κρίση;

Ο κ. Γιούνκερ άθελά του ίσως αναγνώρισε ότι η κρίση που ζούμε δεν είναι μια κρίση προσαρμογής της Ελλάδας σε ένα μοντέλο ανάπτυξης επιτυχές, αλλά είναι μια κρίση του ίδιου του μοντέλου που στηρίχθηκε στην άνιση διανομή και στη μεγέθυνση μέσω δανεισμού. Αυτό το μοντέλο είναι που έχει οδηγήσει στη χρεωκοπία και όχι η βραδυπορία της Ελλάδας να προσαρμοστεί σʼ αυτό, όπως υποστηρίζουν οι εγχώριοι υποστηρικτές της λογικής του «Μνημονίου».

Ο κ. Γιούνκερ αναγνώρισε επίσης ότι οι Ευρωπαίοι κέρδιζαν από τη δανειακή και καταναλωτική φούσκα της Ελλάδας. Ίσως με τον τρόπο αυτό, ήθελε να προετοιμάσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη για κάποια επιμήκυνση ή άλλο διακανονισμό του χρέους, αλλά και την ελληνική κοινή γνώμη για νέα σκληρά μέτρα με τα οποία η όποια τέτοια ρύθμιση θα συνοδευτεί.



* Τι σημαίνει η επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου της τρόικας, θέμα που άνοιξε ο ίδιος ο Στρος Καν;

Σημαίνει μετακύλιση του προβλήματος στις επόμενες γενιές -όπως γινόταν και έως σήμερα- και διαιώνιση του ελέγχου από την τρόικα.

Η αριστερά ενδιαφέρεται όχι για τη μετάθεση, αλλά για την αντιμετώπιση του προβλήματος και μάλιστα με τρόπο ριζικό. Η μετακύλιση ενός μέρους του χρέους θα είχε νόημα αν εντασσόταν σε μια συνολική πολιτική που θα αντιμετώπιζε και το πρόβλημα του συσσωρευμένου χρέους και τις αιτίες που το δημιουργούν.



* Επειδή και στον χώρο της αριστεράς διατυπώνονται ποικίλες προτάσεις, και ορισμένες φορές με ανταγωνιστική διάθεση, ποια στοιχεία κατά τη γνώμη σας συγκροτούν μια αριστερή πρόταση;

Ορθά το ζήτημα του χρέους απασχολεί. Πρέπει να προφυλαχτούμε όμως από μια «μονοθεματική» ενασχόληση με το χρέος, ερήμην των όσων γίνονται στο όνομά του. Και τούτο γιατί το δημόσιο χρέος χρησιμοποιείται ως μοχλός για να αντιμετωπιστούν και υπαρκτά προβλήματα με νεοφιλελεύθερη και σκληρή, ταξική λογική. Επομένως η αριστερά, για να ηγεμονεύσει, πρέπει να δίνει τις δικές της απαντήσεις στα προβλήματα και να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό ένα συνολικό σχέδιο αλλαγών και ανατροπών για τον οικονομικό και οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.

Ορθά τονίζουμε επίσης ότι το χρέος πρέπει να το πληρώσουν και οι πιστωτές. Όμως το δημόσιο χρέος δεν είναι μόνο μια οφειλή. Είναι μια κοινωνική σχέση. Μια σχέση μάλιστα που διαμεσολαβείται από το κράτος. Άρα ρύθμιση του χρέους, ακόμη και δραστική διαγραφή μέρους του χρέους, δεν συνεπάγεται αυτόματα οφέλη για τους εργαζόμενους. Για να υπάρξουν τέτοια οφέλη πρέπει η όποια ρύθμιση του χρέους να εντάσσεται και να υπηρετεί μια πολιτική αναδιανομής και αλλαγών σε ό,τι αφορά τον ρόλο και τη λειτουργία του κράτους.

Τέλος, το πρόβλημα του χρέους δεν είναι μόνο ελληνικό. Άρα φροντίδα και στόχος της αριστεράς πρέπει να είναι οι εθνικοί αγώνες και οι όποιες εθνικές λύσεις να εντάσσονται σε μια ευρύτερη ευρωπαϊκή και διεθνή δυναμική.

Καταλήγω λοιπόν με τη διαπίστωση ότι ο αγώνας για μια δίκαιη ρύθμιση του προβλήματος του χρέους, και στην Ελλάδα και διεθνώς, πρέπει και μπορεί να γίνει πεδίο συνάντησης ευρύτερων δυνάμεων και όχι πεδίο ενός ακόμη εσωτερικού ανταγωνισμού της αριστεράς.



* Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η πολιτική του «Μνημονίου» ήταν μονόδρομος. Υπήρχαν περιθώρια για εναλλακτική αριστερή απάντηση;

Η προσφυγή στο ΔΝΤ και το «Μνημόνιο» δεν έγινε επειδή βρεθήκαμε εκτός αγορών δανεισμού. Η ελληνική οικονομία αφέθηκε να βρεθεί εκτός αγορών για να δικαιολογηθούν το «Μνημόνιο» και η προσφυγή στο ΔΝΤ.

Τούτο σημαίνει ότι όχι μόνο αριστερές αλλά και συστημικές εναλλακτικές δυνατότητες υπήρχαν. Μπορούσαν π.χ. και η ανερμάτιστη κυβέρνηση της Ν.Δ., όσο είχε την εξουσία, και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη συνέχεια να διαπραγματευτούν ένα συνολικό πρόγραμμα και τους όρους χρηματοδότησής του με την Ε.Ε. και την Κεντρική Τράπεζα, όπως είχαν προτείνει πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο Πολ Κρούγκμαν.

Πέραν αυτού, αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκανε ό,τι κάνει η αμερικανική ή η ιαπωνική και όλες οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου, αν δηλαδή λειτουργούσε και αυτή ως δανειστής ύστατης ανάγκης, αν παρενέβαινε στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, όπως δειλά κάνει σήμερα, και αντιμετώπιζε την κερδοσκοπία, τότε η κρίση θα υπήρχε βεβαίως, αλλά θα ήταν διαχειρίσιμη, δεν θα φτάναμε στο «Μνημόνιο». Αλλά τότε η κρίση δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως ευκαιρία για να γίνουν ιστορικών διαστάσεων ανατροπές και αναδιανομές σε βάρος του κόσμου της εργασίας, αλλά και της κοινωνίας συνολικά. Και η Ελλάδα δεν θα γινόταν διεθνές πειραματόζωο και παράδειγμα προς αποφυγή.



* Παρότι κυριαρχεί η τάση ρευστοποίησης του πολιτικού συστήματος, επιχειρείται η δημιουργία πολιτικών συνεργασιών στη βάση του “ρεαλισμού” και της υποστήριξης του «Μνημονίου». Πώς σχολιάζετε τις κινήσεις αυτές;

Το «Μνημόνιο» δεν μπορεί να βρει νομιμοποίηση ούτε ως διαδικασία, διότι είναι προϊόν εκβιασμού (ή το αποδέχεστε ή χρεωκοπείτε), ούτε μπορεί να νομιμοποιηθεί εκ του αποτελέσματος. Λειτουργεί ως ένας τεράστιος μηχανισμός αναδιανομής εισοδημάτων, ισοπέδωσης δικαιωμάτων, αποδιάρθρωσης της οικονομίας, με αποτέλεσμα την αύξηση του χρέους και της ανεργίας. Δεν παρέχει καμία βάση για κάποιο κοινωνικό συμβόλαιο. Είναι αντίθετο με τη λογική των όποιων κοινωνικών δεσμεύσεων ή των κοινωνικών εγγυήσεων.

Επομένως μόνο η συμμετοχή στη νομή της εξουσίας μπορεί να γίνει η συγκολλητική ουσία στις όποιες συνεργασίες επιχειρούνται στη βάση του «Μνημονίου».



* Η ριζοσπαστική, ανανεωτική αριστερά εμφανίζεται πολυδιασπασμένη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Περιφέρεια Αττικής, όπου η ψήφος αναλογεί σε εθνικές εκλογές. Ποιοι είναι οι λόγοι, κατά την εκτίμησή σας, γι' αυτό το τοπίο;

Φοβούμαι πως ζούμε για μια ακόμη φορά το σύνδρομο μιας «ανέτοιμης αριστεράς». Σημαντικά ιστορικά γεγονότα έχουν βρει στο παρελθόν και εξακολουθούν δυστυχώς να βρίσκουν την αριστερά ανέτοιμη, χωρίς τις αναγκαίες θεωρητικές επεξεργασίες, χωρίς την αναγκαία πολιτική ετοιμότητα, χωρίς θεσμούς και κυρίως κουλτούρα διαλόγου. Τα κενά αυτά έρχονται να καλύψουν υποκειμενισμοί, «βολονταρισμοί», θεμιτές ή αθέμιτες προσωπικές φιλοδοξίες και στρατηγικές, ατομικοί ή ομαδικοί μικροηγεμονισμοί.

Συνέβη και στο παρελθόν αυτό, με οδυνηρές για το αριστερό κίνημα συνέπειες, και γι' αυτό δεν υπάρχει χώρος γι' αυταπάτες. Τίποτε το θετικό δεν μπορεί να προκύψει από τη διαιώνιση αυτής της κατάστασης.

Ας μην βλέπουμε όμως μόνο τα αρνητικά ή μόνο τις κορυφές των μικρόκοσμων της αριστεράς. Ας δούμε τον αγώνα της Ελένης Πορτάλιου στην Αθήνα και εκατοντάδων υποψήφιων σε όλη την Ελλάδα που γίνονται πόλοι ευρύτερων συσπειρώσεων. Ας δούμε τις θετικές αναταράξεις που φέρνει η υποψηφιότητα Μητρόπουλου, που αν δεν υπήρχε, ενδεχομένως δεν θα υπήρχε και εκείνη του Δημαρά και το αποδιαρθρωτικό για τον δικομματισμό σκηνικό που διαμορφώνεται στην Αττική.

Ας σκεφτούμε τί θα μπορούσε να κάνει σήμερα ένας πιο συνεκτικός Συνασπισμός, ένας πιο αλληλέγγυος ΣΥΡΙΖΑ και, κυρίως, μια συμπαραταγμένη αριστερά, σε συνεργασία με κοινωνικές δυνάμεις από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ που αναζητούν ένα νέο προσανατολισμό. Ο κατακερματισμός επομένως της παρούσας φάσης όχι μόνο πρέπει, αλλά και μπορεί να γίνει συνεργασία, συμπαράταξη, συσπείρωση στην επόμενη φάση. Ας εργασθούμε λοιπόν γι' αυτό.



* Στην Περιφέρεια Αττικής με επικεφαλής τον Αλέξη Μητρόπουλο συγκροτήθηκε ένα ψηφοδέλτιο που επιδιώκει να εκφράσει την ανάγκη συνάντησης λαϊκών - πολιτικών δυνάμεων κατά του Μνημονίου. Ποια προοπτική διακρίνετε σε αυτήν τη συνάντηση;

Η προοπτική εξαρτάται και από τη στάση της αριστεράς. Διαφοροποιήσεις στον χώρο του ΠΑΣΟΚ συντελούνται πολλές και προς ποικίλες κατευθύνσεις. Ο Αλέξης Μητρόπουλος και οι δυνάμεις που συγκροτούν την πρωτοβουλία του επέλεξαν να συνομιλήσουν με την Αριστερά και να δεσμευτούν σε κοινούς στόχους. Είναι μια κίνηση σε θετική κατεύθυνση που απαντά σε μια ώριμη ανάγκη. Ακριβώς γι' αυτό πρέπει να επιβραβευθεί και να ενισχυθεί, ώστε μετά τις εκλογές να συνεχιστεί με μεγαλύτερη δυναμική.

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Δελτίο Τύπου

Περιοδεία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων επισκέφθηκε σήμερα κλιμάκιο του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» με επικεφαλής τον υποψήφιο Περιφερειάρχη Ηπείρου Γιάννη Παπαδημητρίου.
Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον Πρύτανη Τριαντάφυλλο Αλμπάνη και τον Αντιπρύτανη Γιώργο Καψάλη, από τους οποίους ενημερώθηκαν για την κατάσταση του Ιδρύματος και τις προσπάθειες της νέας Πρυτανικής Αρχής.
Η περικοπή του τρέχοντος προϋπολογισμού κατά 34 %, οι φήμες για ποσοστό μείωσης 50 % το 2011, η ύπαρξη 172 κενών θέσεων προσωπικού μετά από το κύμα συνταξιοδοτήσεων και το πάγωμα κάθε νέου διορισμού περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο τα προβλήματα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων μετά από τη λαίλαπα του μνημονίου. Οι κυβερνητικές προθέσεις αποσαφηνίζονται εξάλλου με τις πρόσφατες πρωθυπουργικές διακηρύξεις των Δελφών για την ανώτατη παιδεία, για τις οποίες ο Γιάννης Παπαδημητρίου εκτίμησε πως «δίνουν το σύνθημα του νέου γύρου της μάχης για το δημόσιο Πανεπιστήμιο, μετά από τον προηγούμενο γύρο για το άρθρο 16. Η επιδιωκόμενη εισβολή των μάνατζερ και των ιδιωτών χρηματοδοτών στη διοίκηση των ΑΕΙ δεν καταλύει μόνο την συνταγματικά κατοχυρωμένη αυτοδιοίκησή τους αλλά σηματοδοτεί την σταδιακή απόσυρση του κράτους από τη χρηματοδότηση των ΑΕΙ, την παράδοσή τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο και την υποταγή του διδακτικού και ερευνητικού τους έργου στις ανάγκες της αγοράς. Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική, που την υπηρετούν με σύμπνοια το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ., πρέπει να συγκροτηθεί ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης μέσα και έξω από το Πανεπιστήμιο».
Η αντιπροσωπεία του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» δήλωσε ότι υποστηρίζει το αίτημα της Πρυτανικής Αρχής για μετατάξεις πλεονάζοντος προσωπικού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης αλλά και την ιδέα για αντικατάσταση των ιδιωτών εργολάβων συντήρησης και καθαριότητας από συνεταιρισμούς εργαζομένων, καθαριστριών κλπ.. Ζήτησε τέλος να διασφαλιστούν τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων στο Πανεπιστήμιο και να βελτιωθεί η σχέση του με όλη την Ήπειρο με στόχο τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι το κέρδος των επιχειρήσεων.
Το κλιμάκιο του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» είχε επίσης συναντήσεις με τους εκπροσώπους του Συλλόγου ΔΕΠ (επιστημονικό προσωπικό) και του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε σύμπτωση απόψεων στην αναγκαιότητα και υπεράσπισης του δημόσιου Πανεπιστημίου και αντιπαράθεσης με εκφυλιστικά φαινόμενα στο εσωτερικό του και η προτεραιότητα της υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων.


Νέοι υποψήφιοι του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο»
7 νέους υποψήφιους Περιφερειακούς Συμβούλους στις Περιφερειακές ενότητες Άρτας και Ιωαννίνων ανακοίνωσε σήμερα το «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο». Οι νέες υποψηφιότητες είναι οι εξής :

Περιφερειακή ενότητα Άρτας
Βασιλείου Μυρτώ, Μηχανικός, Υπάλληλος Τράπεζας
Δήμου Οδυσσέας, Γεωπόνος Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Άρτας
Μάγγου Βαρβάρα, Δασκάλα, μέλος του Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ Άρτας

Περιφερειακή ενότητα Ιωαννίνων
Γιαννακός Σπύρος, Αγρότης, μέλος της κίνησης «Καθαρός Καλαμάς», από την Αρετή
Κοτσίνας Γιώργος, Φυσικός, Καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, από την Δροσοπηγή
Ζορμπά Γεωργία, Βοηθός Ιατρικών & Βιοχημικών Εργαστηρίων, εργαζόμενη με stage στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, μέλος Δ.Σ. του Σωματείου εργαζομένων με stage Ηπείρου & Ιονίων νήσων
Ραυτόπουλος Βασίλης, Φοιτητής Οικονομικού Τμήματος Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

15-10-2010

Δελτίο Τύπου

Συνάντηση με την Γ.Γ. της Περιφέρειας Ηπείρου, τον Σύλλογο εργαζομένων και τη Διεύθυνση Υδάτων

Γιάννης Παπαδημητρίου : «Διαστάσεις σκανδάλου έχει πάρει η ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού στην περιοχή μας»


Την Περιφέρεια Ηπείρου επισκέφθηκε σήμερα κλιμάκιο του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» με επικεφαλής τον υποψήφιο Περιφερειάρχη Ηπείρου Γιάννη Παπαδημητρίου.
Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με την Γενική Γραμματέα της Περιφέρειας Ηπείρου Δήμητρα Γεωργακοπούλου – Μπάστα, στην οποία ανέπτυξε τις προγραμματικές θέσεις της παράταξης για μια περιφερειακή αυτοδιοίκηση ανοιχτή στους πολίτες και αποκεντρωμένη σε περιφερειακά διαμερίσματα, εκλεγμένη δημοκρατικά με απλή αναλογική και έμμεση εκλογή περιφερειάρχη.
«Το σχέδιο Καλλικράτης δεν διαπνέεται από αυτοδιοικητική λογική αλλά αναπαράγει το αυταρχικό και συγκεντρωτικό μοντέλο του κεντρικού κράτους» επισήμανε ο Γιάννης Παπαδημητρίου ενώ παράλληλα υποστήριξε ότι πρέπει να καταργηθεί η παράλληλη κρατική Περιφέρεια Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας και να μεταφερθούν όλες οι αρμοδιότητες στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, υπό την προϋπόθεση όμως ότι θα χρηματοδοτείται με θεσμοθετημένους σταθερούς πόρους. Η αντιπροσωπεία έθεσε επίσης ζητήματα υγείας, εκπαίδευσης και διαχειριστικού ελέγχου των επενδυτικών προτάσεων.
Από την πλευρά της η Γενική Γραμματέας επέμεινε στο ρόλο των προσώπων, που θα μπορέσουν να ανταποκριθούν αξιόπιστα αλλά και να διευρύνουν τις δυνατότητες του Καλλικράτη, και αναφέρθηκε στα μεγάλα ζητήματα και στο έργο της Περιφέρειας Ηπείρου.
Το κλιμάκιο του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» περιόδευσε στις Υπηρεσίες της Περιφέρειας ενώ είχε εκτεταμένη συζήτηση με την Διευθύντρια και το προσωπικό της Διεύθυνσης Υδάτων. Η αντιπροσωπεία ενημερώθηκε για το δύσκολο έργο της Υπηρεσίας, η οποία στελεχώνεται με 7 μόλις υπαλλήλους για ολόκληρη την Ήπειρο (!), και για την πορεία των μελετών, που αφορούν τα Σχέδια Διαχείρισης Υδατικών Πόρων κατά λεκάνη απορροής. Έγινε επίσης ενημέρωση για την τοποθέτηση υδρομετρητών στους μεγάλους καταναλωτές νερού στο λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων και για την απροθυμία ορισμένων επιχειρηματιών αλλά και της ΔΕΥΑΙ να ανταποκριθούν στην υποχρέωση αυτή.
Τέλος αρκετή συζήτηση έγινε για την άντληση υπογείων νερών από ιδιωτικές εταιρίες εμφιάλωσης, για την οποία ο Γιάννης Παπαδημητρίου έκανε την εξής δήλωση : «Η πορεία της ιδιωτικοποίησης των αποθεμάτων του πόσιμου νερού στην περιοχή μας, έναντι ευτελούς αντιτίμου προς τον αντίστοιχο ΟΤΑ, έχει πάρει διαστάσεις σκανδάλου κατά την τελευταία τετραετία με αυξήσεις των αντλούμενων ποσοτήτων της τάξης του 1.000 %. Πρόκειται για μια πολιτική που άνθησε επί κυβέρνησης Ν.Δ. και συνεχίζεται αδιατάρακτα επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Οι κάτοικοι της πιο βροχερής περιοχής της Ελλάδας πληρώνουν το ακριβότερο νερό και γι’ αυτό απαιτούν τον έλεγχο των αποθεμάτων από το κοινωνικό σύνολο και την ανάπτυξη δημοσίων δικτύων. Ζητάμε να ματαιωθεί κάθε νέα αδειοδότηση μέχρι την ολοκλήρωση των Σχεδίων Διαχείρισης, να διακοπεί κάθε σχετική διαδικασία και να ανακληθούν όλες οι άδειες επέκτασης, που δόθηκαν τα τελευταία χρόνια, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι προδιαγραφές και τα χρονοδιαγράμματα της Οδηγίας – Πλαίσιο 2000/60 για τα νερά».
Τέλος το κλιμάκιο του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» είχε συνάντηση με αντιπροσωπεία του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων Περιφέρειας Ηπείρου και ενημερώθηκε για τα προβλήματα, που δημιουργεί η σκόπιμη ασάφεια των διατάξεων του Καλλικράτη και η επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ της κρατικής Περιφέρειας και της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Οι εργαζόμενοι εξέθεσαν την αγωνία για το μέλλον τους και ιδιαίτερα αυτών που εργάζονται στις τεχνικές υπηρεσίες. Από την πλευρά της παράταξης τονίστηκε η ανάγκη της συσπείρωσης των εργαζομένων στο σύλλογό τους αλλά και της ενίσχυσης των δυνάμεων, που αγωνίζονται ενάντια στο Μνημόνιο και τον Καλλικράτη, στις προσεχείς εκλογές.
13-10-2010

Δελτίο Τύπου

Παρουσιάστηκε το ψηφοδέλτιο Πρέβεζας από τον Γιάννη Παπαδημητρίου
Ομιλία Γιάννη Παπαδημητρίου με ειδική αναφορά στον Αμβρακικό
Χαιρετισμός υποψήφιου Αντιπεριφερειάρχη Ηλία Χάϊδα



Παρουσιάστηκε χθες το μεσημέρι στην Πρέβεζα το ψηφοδέλτιο του νομού Θεσπρωτίας της παράταξης «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο» με επικεφαλής τον Γιάννη Παπαδημητρίου. Στη συνέντευξη Τύπου, που δόθηκε στο ξενοδοχείο Preveza City, παραβρέθηκαν τα μέλη του ψηφοδελτίου, πολίτες της Πρέβεζας και ο Αντιπεριφερειάρχης Ιωαννίνων Κώστας Λούκας.
Ο Γιάννης Παπαδημητρίου ξεκίνησε την παρουσίαση με τον ήδη γνωστοποιημένο υποψήφιο Αντιπεριφερειάρχη Πρέβεζας Ηλία Χάϊδα, χαριτολογώντας ότι «τον διεκδικούμε και μεις στα Τζουμέρκα κατά το ήμισυ, αφού γεννήθηκε στο Προσήλιο». Ο Ηλίας Χάϊδας με σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες και τη Δημόσια Διοίκηση εργάζεται στην Περιφέρεια Ηπείρου, με αρμοδιότητα θέματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης, είναι στέλεχος του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχει ενεργά στα κινήματα πόλης και συνεργάζεται στην έκδοση της εφημερίδας Φόρουμ Πρέβεζας.

Στη συνέχεια παρουσίασε τους υποψηφίους Περιφερειακούς Συμβούλους Πρέβεζας, που, με την εκκρεμότητα κάποιας προσθήκης, είναι οι εξής :
Δημήτρης Αλμπάντης: Πτυχιούχος ΤΕΙ, ιδιωτικός υπάλληλος συμμετέχει στα κινήματα της πόλης
Κώστας Αυγέρης: Φοιτητής Αγγλικής Φιλολογίας στη Θεσσαλονίκη, από τη Φιλιππιάδα
Τασία Γιάννου – Μπάρκα: Συνταξιούχος μαία, μέλος περιβαλλοντικών κινήσεων, από τη Φιλιππιάδα
Γιώργος Ζούλας: Δικηγόρος από την Πάργα, με πρωτοβουλίες για την προστασία του περιβάλλοντος
Νίκος Λαμπρακούλης: Έμπορος – Επαγγελματίας, μέλος του Δ.Σ. της Φιλαρμονικής Πρέβεζας, πρώην πρόεδρος Α-Ο Πρέβεζας
Νίκος Λιβιεράτος: Γιατρός καρδιολόγος, μέλος της συντακτικής επιτροπής του Φόρουμ Πρέβεζας, και της Πρωτοβουλίας Πολιτών ενάντια στην τσιμεντοποίηση της Ακτής του Παντοκράτορα
Αγησίλαος Μπέλλης: Οικονομολόγος – Μελετητής, υπάλληλος του Δήμου Ζαλόγγου, μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου υπαλλήλων ΟΤΑ Ν. Πρέβεζας
Χρήστος Νικολάου: Αγρότης, επαναπατρισμένος μετανάστης από τη Γερμανία, υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009, από το Μεσοπόταμο Φαναρίου
Αφροδίτη Παπουτσή: Υπάλληλος του Δήμου Πρέβεζας, μέλος συλλόγου εργαζομένων των ΟΤΑ Ν. Πρέβεζας
Μαρία Σπυράκου: Ιδιωτική υπάλληλος, με ενεργό συμμετοχή στην Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας.
Τσαμποδήμου Ευτυχία: Ηθοποιός, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν, πρώην μέλος Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009.

Στην ομιλία του ο Γιάννης Παπαδημητρίου επισήμανε ότι ο ελληνικός και ο ηπειρωτικός λαός πρέπει να δώσουν μια άμεση απάντηση στον κοινωνικό οδοστρωτήρα του μνημονίου αλλά όχι μόνο σ’ αυτό, καθώς το μέτωπο της αντιπαράθεσης δεν περιορίζεται στο μνημόνιο αλλά συμπεριλαμβάνει όλους τους εκφραστές των δυνάμεων του κεφαλαίου, δηλαδή ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ. Παρουσίασε τη διακήρυξη και το πρόγραμμα του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο», τονίζοντας ότι αυτό διατυπώνεται από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών, συνιστά ρήξη με το κυρίαρχο μοντέλο κυριαρχίας των ιδιωτικών συμφερόντων και προϋποθέτει την ανατροπή του σημερινού πολιτικού σκηνικού και την αλλαγή των συσχετισμών. Συνόψισε τον εκλογικό στόχο του ΑΥΡΙΟ με την επισήμανση ότι «Την οργή για την κατεδάφιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων και την αηδία για τα πελατειακά συστήματα του δικομματισμού δεν θέλουμε και δεν πρέπει να την αφήσουμε να μετατραπεί σε απάθεια για την πολιτική. Αντίθετα πρέπει να τη μετασχηματίσουμε σε πολιτική δύναμη συμμετοχής και αντίστασης»
Για το νομό Πρέβεζας, τον πιο θαλασσινό της Ηπείρου, τόνισε ότι το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης τείνει να μετατρέψει αυτό το πλεονέκτημα σε δυσεπίλυτο πρόβλημα. Έκανε ειδική αναφορά στον Αμβρακικό, στις μεγάλες κινητοποιήσεις του 2008 για τη σωτηρία του, στις ενέργειες, θεσμικές, επιστημονικές και ακτιβιστικές, του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στη στάση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
« Όλοι σήμερα ομνύουν στη σωτηρία του Αμβρακικού – μεταξύ αυτών και ο κ. Καχριμάνης και ο κ. Αργύρης, που τόνισε ότι η οξυγόνωση του Αμβρακικού αποτελεί γι’ αυτόν πρώτη προτεραιότητα. Θέλω να επισημάνω ότι η οξυγόνωση δεν είναι μια ουδέτερη τεχνική διαδικασία, είναι ζήτημα πολιτικό και προϋποθέτει ανατροπή του σημερινού μοντέλου ανάπτυξης. Όμως ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η Ν.Δ. είναι διατεθειμένα να συγκρουστούν με τα ιδιωτικά συμφέροντα, που είναι η αιτία της κακοδαιμονίας. Ούτε ο κ. Καχριμάνης ούτε ο κ. Αργύρης μιλούν για τις παράκτιες αποθήκες καυσίμων, για τις μαρίνες που στενεύουν το στόμιο του κόλπου, για την παράνομη επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών και για την υπεραλίευση, για τα κτηνοτροφικά και πτηνοτροφικά και λοιπά απόβλητα», επισήμανε χαρακτηριστικά.

Χαιρετισμό απηύθυνε και ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Πρέβεζας Ηλίας Χάϊδας τονίζοντας αρχικά τον ανοιχτό και δημοκρατικό χαρακτήρα της επιλογής των υποψηφίων στον συνδυασμό του «ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο». Χαρακτήρισε τον Καλλικράτη ως το «μνημόνιο στην Αυτοδιοίκηση», καθώς μειώνει τους πόρους της κατά 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, αλλά και ως θεσμική παρέμβαση αυταρχικής αντίληψης για την Αυτοδιοίκηση. Όπως είπε χαρακτηριστικά «Ο Καλλικράτης απομακρύνει ακόμα περισσότερο τα όργανα που αποφασίζουν από τις τοπικές κοινωνίες. Ο αιρετός Αντιπεριφερειάρχης σε επίπεδο νομού απλώς θα εκτελεί τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο κέντρο της περιφέρειας, χωρίς καμιά εσωτερική αποκέντρωση».
Συνέχισε με εκτενή αναφορά στα προβλήματα του νομού Πρέβεζας, την οικονομική ασφυξία και την ανεργία, την υποβάθμιση της εκπαίδευσης, τους κινδύνους για την αγροτική παραγωγή και τα προβλήματα των οικοσυστημάτων και κύρια του Αμβρακικού. Συμπεριέλαβε μάλιστα το καινούργιο μέτωπο στον Παντοκράτορα και το στόχο «να προστατευτούν οι Ακτές του νομού μας από «επενδυτικές» επιδρομές τύπου λιμενικού καταφυγίου στον Παντοκράτορα, που οδηγούν στην τσιμεντοποίηση και στην βίαιη καταστροφή του κάλλους και των φυσικών πόρων».

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

Η Ήπειρος αντιμέτωπη με την εγκατάλειψη

Οι σκέψεις που έρχονται στον νου πολλών όταν ακούνε για την Ήπειρο έχουν να κάνουν με βουκολικές παραστάσεις, εικόνες από τη βαθιά ιστορία και παράδοσή της, μουσικούς ήχους, όμορφα τοπία και γενικότερα με καταστάσεις μιας Ελλάδας του χθες. Το ίδιο ισχύει, κατά το ήμισυ όμως, και για τους κατοίκους της Ηπείρου, οι οποίοι βλέπουν τον τόπο τους να είναι όμοιος σε αρκετά σημεία με δεκαετίες του περασμένου αιώνα, παράλληλα όμως να μαστίζεται από την ανεργία και την εγκατάλειψη, να αντιμετωπίζει βασικές ελλείψεις σε υποδομές, να απειλείται από την οικολογική καταστροφή, ενώ τα βασικά του πολιτισμικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά να γίνονται θυσία στον βωμό του κέρδους.

Η Ήπειρος, όπως και άλλες Περιφέρειες της χώρας, δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα που θέλει υποβαθμισμένες τις τοπικές κοινωνίες της “επαρχίας”. Τα αδιέξοδα που δημιουργεί το κυρίαρχο μοντέλο ανάπτυξης, η υστέρηση σε σύγκριση με τον κεντρικό κορμό της χώρας και οι έντονες ανισορροπίες στο εσωτερικό της Ηπείρου είναι εμφανείς δια γυμνού οφθαλμού, ενώ η απουσία στρατηγικών μακράς πνοής και αναπτυξιακών επιλογών με άξονα τη βιωσιμότητα είναι χαρακτηριστικό μιας Περιφέρειας με πλούσια ιστορία και παράδοση, αλλά με άδηλο και αβέβαιο μέλλον.

Η ανεργία χτυπάει κόκκινο

Ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στη χώρα μας και στην Ε.Έ παρουσιάζει η Ήπειρος, καθώς σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, η ανεργία στην Περιφέρεια διαμορφώθηκε στο 12,3% τον περασμένο Ιούνιο, καταγράφοντας έτσι αύξηση μίας ποσοστιαίας μονάδας σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους. Όπως όμως υπογραμμίζουν ειδικοί, το πραγματικό ποσοστό είναι τουλάχιστον διπλάσιο, καθώς στις επίσημες μετρήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι πραγματικά δεν εργάζονται ή όσοι υποαπασχολούνται, άλλα μόνο όσοι έχουν εγγραφεί στα μητρώα του ΟΑΕΔ. Η ανεργία μαστίζει πραγματικά την Περιφέρεια και ιδιαίτερα τις νέες γενιές, με αποτέλεσμα ένα νέο κύμα “μεταναστών” να κάνει την εμφάνισή του, ενώ όπως είναι φυσικό η ανεργία επηρεάζει καταλυτικά τη ζωή της τοπικής κοινωνίας.

Εξαφανίζονται κτηνοτροφία- γεωργία

Η Ήπειρος αποτελούσε ανέκαθεν κτηνοτροφική περιοχή. Τα οξυμμένα ωστόσο προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κτηνοτροφικός κόσμος και η αδιαφορία της Πολιτείας αποτελούν αιτίες εξαφάνισης και εγκατάλειψης του επαγγέλματος. Με τον διπλασιασμό των τιμών στις ζωοτροφές, στο πετρέλαιο, το ρεύμα και τις τιμές των προϊόντων να μένουν καθηλωμένες εδώ και χρόνια, οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να συνεχίσουν το επάγγελμα, κάτι εξάλλου που δείχνει και η συνεχιζόμενη μείωση των κτηνοτροφικών μονάδων τα τελευταία χρόνια.

Τους τελευταίους μήνες μάλιστα η διοίκηση της γαλακτοβιομηχανίας «ΔΩΔΩΝΗ» - που φτιάχτηκε από τους κτηνοτρόφους και έπαιξε έναν παρεμβατικό ρόλο στήριξης της κτηνοτροφίας στην περιοχή, αλλά και στον καθορισμό των τιμών σε όλη την Ελλάδα - ακολουθεί μια πολιτική αλλοίωσης του χαρακτήρα της κλείνοντας συμφωνία να φέρνει γάλα πρόβειο από άλλη περιοχή με τιμή μεγαλύτερη από αυτή που πληρώνει τους παραγωγούς της Ηπείρου και να δίνει το αγελαδινό γάλα σε μεγάλη ιδιωτική βιομηχανία σε τιμή πολύ μικρότερη από αυτή που έρχεται το γάλα από το εξωτερικό. Κτηνοτρόφοι της περιοχής τονίζουν ότι “οι κινήσεις αυτές και όχι μόνο δημιουργούν πολλά ερωτηματικά όχι μόνο για τη διαχείριση και την αλλοίωση του χαρακτήρα της βιομηχανίας, αλλά και η φημολογία για απαλλαγή της ΑΤΕ από τις θυγατρικές επιχειρήσεις, δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για το αν προετοιμάζουν το έδαφος για την ιδιωτικοποίηση της γαλακτοβιομηχανίας”. Το θέμα έχει φέρει στη Βουλή με ερώτησή του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β. Μουλόπουλος.

Την ίδια τύχη με τον κόσμο της κτηνοτροφίας έχει και ο αγροτικός, που βλέπει να αυξάνονται οι τιμές των λιπασμάτων και του πετρελαίου, ενώ η πρόσβασή του στο φυσικό αέριο να μην υπάρχει ή να είναι μικρή.

Χωρίς υποδομές, αλλά με περιβαλλοντικά προβλήματα

Την ίδια στιγμή η υποχρηματοδότηση και η απαξίωση των υποδομών εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής προστασίας, αποτελούν κοινό πρόβλημα όλων των Δήμων της Ηπείρου. Χαρακτηριστικό εξάλλου είναι το “έμφραγμα” των νοσοκομείων λόγω των ελλείψεων υλικών αλλά και προσωπικού, ενώ σύμφωνα με τους νοσοκομειακούς γιατρούς το νέο σύστημα εφημεριών δεν αποδίδει, παρά το αυξημένο κόστος. Ίδια κατάσταση και στα δημόσια σχολεία, όπου οι ελλείψεις δασκάλων και καθηγητών είναι τεράστιες, ενώ οι σχολικές υποδομές παρουσιάζουν σημαντικά προβλήματα.

Από την άλλη πλευρά, σημαντική είναι η απουσία δημόσιων μέσων συγκοινωνίας και μεταφοράς- τσουχτερές επίσης είναι οι τιμές των εισιτηρίων σε αυτά που υπάρχουν-, ενώ χαρακτηριστική είναι η απουσία τρένου σε όλη την περιοχή. Η απειλή παράλληλα ιδιωτικοποίησης βασικών συγκοινωνιακών υποδομών, όπως του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, αποτελεί ορατό κίνδυνο.

Ένα επίσης από τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ήπειρος είναι η υποβάθμιση του ανεκτίμητου περιβαλλοντικού της πλούτου, η ανεξέλεγκτη λειτουργία παραγωγικών δραστηριοτήτων και η ανικανότητα ορθολογικής διαχείρισης του προβλήματος των αποβλήτων.

Την ίδια στιγμή, οι ορεινές περιοχές εμφανίζουν προβλήματα χωρικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά. Μεταξύ άλλων αυτά είναι η σταδιακή εγκατάλειψή τους, οι βασικές ελλείψεις σε έργα υποδομής, υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης, η περιβαλλοντική υποβάθμιση και οι εν δυνάμει κίνδυνοι εξαιτίας του αναπτυσσόμενου ορεινού τουρισμού, ο οποίος όμως κι αυτός το τελευταίο διάστημα λόγω της οικονομικής κρίσης έχει πληγεί ιδιαίτερα. Ταυτόχρονα παρουσιάζεται το φαινόμενο της αστικοποίησης χωρίς αρχές, σχέδια, υποδομές και υπηρεσίες.

Ένα διαφορετικό ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο

Με την περιφερειακή παράταξη "ΑΥ.ΡΙ.Ο. (Αυτοδιοικητικό Ριζοσπαστικό Ορμητήριο) για την Ήπειρο και επικεφαλής τον δικηγόρο Γιάννη Παπαδήμητρίου, που έχει να επιδείξει πλούσια αυτοδιοικητική, κινηματική και πολιτική δράση, οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς και αρκετοί ανένταχτοι πολίτες συμμετέχουν στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου στην Περιφέρεια της Ηπείρου.




Ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου "ΑΥ.ΡΙ.Ο. για την Ήπειρο" ο Γιάννης Παπαδημητρίου

Στόχος του συνδυασμού δεν αποτελεί, σύμφωνα με τη διακήρυξή του, μονάχα η ψήφος των πολιτών αλλά "η συγκρότηση ενός αυδιοικητικού σχήματος μακράς πνοής, το οποίο θα μπορεί να συνεργαστεί και να εκφράσει λαϊκές αντιστάσεις, κοινωνικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, κινήματα και δυνάμεις που οραματίζονται ένα διαφορετικό αύριο για την Ήπειρο". Όπως εξάλλου τόνισε στην "Α" ο Γ. Παπαδημητρίου "ιδρύσαμε ένα Αυτοδιοικητικό Ριζοσπαστικό Ορμητήριο για να εφορμήσουμε στο αύριο της Ηπείρου", για να σχολιάσει στη συνέχεια πως "το δίλημμα «ενάντια στο Μνημόνιο» ή «με αυτοδιοικητική λογική» είναι πλαστό. Το Μνημόνιο δεν είναι κάτι εξωτερικό, κάτι άσχετο με την Αυτοδιοίκηση. Αντίθετα, ο Καλλικράτης είναι το «μνημόνιο στην Αυτοδιοίκηση»". Ο υποψήφιος περιφερειάρχης Ηπείρου σημείωσε ακόμη ότι "σ' αυτό το οδυνηρό για τους εργαζόμενους πλαίσιο καλούμαστε να αποφασίσουμε για το αύριο της Ηπείρου, μιάς περιφέρειας με έντονη πολιτιστική ταυτότητα και ενότητα, με μοναδικό φυσικό πλούτο και ομορφιά αλλά και με μεγάλα προβλήματα, υστερήσεις και εσωτερικές ανισορροπίες".

Αναφερόμενος στα ζητήματα της Ηπείρου επισημαίνει τα οξυμμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Περιφέρεια όπως η ανεργία, η εγκατάλειψη του αγροτικού κόσμου, η έλλειψη και η απαξίωση υποδομών υγείας και εκαπίδευσης, η υποβάθμιση του περιβαλλοντικού πλούτου και η εγκατάλειψη του ορεινού χώρου, για να υπογραμμίσει ότι "αγωνιζόμαστε για περιφερειακή αυτοδιοίκηση ανοιχτή στους πολίτες, για αναπτυξιακή διαδικασία με στόχους την πλήρη απασχόληση και για τη διασφάλιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα και του υψηλού επιπέδου υπηρεσιών εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας. Επίσης για την ανάπτυξη δημόσιων μέσων συγκοινωνίας, για την ολοκλήρωση του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού με κριτήριο την υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου χώρου και των κοινωνικών υποδομών και όχι την υποταγή σε σχέδια ιδιωτικοποίησης του χώρου και για μέτρα και πολιτικές υπέρ του αγροτικού και κτηνοτροφικού κόσμου και υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα της "Δωδώνης". Τέλος ο Γ. Παπαδημητρίου κάνει λόγο για την ανάγκη σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικών για την προστασία της βιοποικιλότητας και της φυσικής κληρονομιάς, όπως και για την προστασία των υγροτόπων και των υδάτινων οικοσυστημάτων.

Όσον αφορά τους υποψήφιους αντιπεριφερειάρχες του ψηφοδελτίου, πρόκειται για τον Κ. Λούκα (Ιωάννινα), τον Π. Ψυχογιό (Άρτα), Σπ. Κάτση (Θεσπρωτία) και Ηλ. Χάιδα (Πρέβεζα).

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού Αλ. Τσίπρα στο Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού στο Άλσος Γουδή

1. Χαιρετίζοντας όλες τις γενιές της αριστεράς

Θέλω επίσης να χαιρετήσω τους μεγαλύτερους συντρόφους και συντρόφισσες που βρίσκονται ανάμεσά μας. Αυτούς και αυτές που σήκωσαν την Αριστερά στους ώμους τους, στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Την γενιά της Εθνικής Αντίστασης που στέκει ακόμα όρθια και στιβαρή ανάμεσά μας, Τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της ΕΔΑ, των Λαμπράκηδων, του 114, του αντιδικτατορικού αγώνα, της Μεταπολίτευσης. Όλες και όλους αυτούς, που σε κάθε κρίσιμη ιστορική στιγμή, αψηφώντας το προσωπικό κόστος και παραμερίζοντας κάθε ιδιοτέλεια, βρέθηκαν εκεί που έπρεπε. Ας τους έχουμε ως φωτεινό παράδειγμα στους σημερινούς καιρούς.

2. Παιδεία

Το τελευταίο θύμα της πολιτικής αυτής, είναι η δημόσια δωρεάν παιδεία. Μια κοινωνική κατάκτηση που εξασφάλιζε σε κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από την κοινωνική του θέση και την οικονομική δυνατότητα της οικογένειά του να έχει πρόσβαση στην γνώση..

Το δικαίωμα της δωρεάν παιδείας αλλοτριώνεται σιγά σιγά τα τελευταία χρόνια. Μεγαλύτεροι ταξικοί φραγμοί, συστηματική απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος, ανύπαρκτες υποδομές, μετατροπή της γνωστικής διαδικασίας σε μια ατελείωτη σειρά εξετάσεων. ΚΑΙ μετά ανεργία, ετεροαπασχόληση και αγωνία. Δεκαετίες τώρα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οδηγούν την παιδεία σε αδιέξοδο, και μάλιστα εν ονόματι της ανταγωνιστικότητας και του εκσυγχρονισμού.

Προχθές στους Δελφούς, με τις πλάτες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, παίχτηκε η τελευταία πράξη αυτού του έργου. Ο πρωθυπουργός ανήγγειλε το τέλος της δημόσιας παιδείας και την γέννηση του επιχειρηματικού πανεπιστήμιου. Του πανεπιστήμιου που θα είναι δέσμιο των χορηγών του αν θέλει να επιβιώσει. Που θα διοικείται όχι μέσα από δικούς του θεσμούς, αλλά από διάφορους διορισμένους απίθανους, οι οποίοι θα φέρουν τον ευγενή τίτλο του «Συμβουλίου Διοίκησης». Που θα πρέπει να στραφεί στα δίδακτρα, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες του, αφού το κράτος αποσύρεται από την χρηματοδότηση και δεν σκοπεύει να επενδύσει στην μόρφωση των επόμενων γενεών. Ο κ. Παπανδρέου περιέγραψε ως όνειρο ζωής ένα πανεπιστήμιο δέσμιο των αγορών και του κεφαλαίου, ένα πανεπιστήμιο στο οποίο θα έχουν πρόσβαση μόνο όσοι αντέχουν το δυσβάσταχτο κόστος. Ένα πανεπιστήμιο που διαρκώς θα συρρικνώνεται απέναντι στην πίεση από τα ιδιωτικά μαγαζιά εμπορίας πτυχίων, που θα ονομαστούν επίσης πανεπιστήμια χωρίς να είναι.

Αυτά είναι τα σχέδια τους. Αλλά θα αποτύχουν. Θα συντριβούν για μια φορά ακόμα μπροστά στην αποφασιστική στάση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Των φοιτητών και των πανεπιστημιακών δασκάλων. Ο κόσμος αυτός έχει πετύχει ήδη μια μεγάλη νίκη. Ακύρωσε την αναθεώρηση του άρθρου 16, έχοντας απέναντί του ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο, τα κανάλια, τους μηχανισμούς καταστολής. Νίκησε. Και θα νικήσει και πάλι. Αυτό το φθινόπωρο κρύβει εκπλήξεις για την κυβέρνηση, την τρόικα και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ανήκει στον κόσμο της μόρφωσης. Που θα πάρει για μια ακόμα φορά στα χέρια του την υπόθεση της υπεράσπισης της κοινωνίας.

3. Φαστ Τρακ

Λένε ότι θα απαντήσουν με επενδύσεις στην κρίση και φέρνουν αυτό το όνειδος, αυτό τον εξευτελισμό του Συντάγματος και των νόμων που ονομάζουν φαστ τρακ. Λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας. Είναι ντροπή για τη κυβέρνηση να προσκαλούνται επενδυτές να φτιάξουν καζίνο και πολυτελή ξενοδοχεία, εξασφαλίζοντας ευνοϊκό φορολογικό και εργασιακό καθεστώς. Και αν αυτοί δεν ντρέπονται, δεν θα τους αφήσουμε να ντροπιάσουν εμάς. Δε θα αφήσουμε να καταστρέψουν το περιβάλλον με ρυπογόνες επενδύσεις όπως αυτή του Αστακού. Δεν θα επιτρέψουμε να αναπτυχθούν διαδρομές μαύρου χρήματος σε περιβαλλοντικά ερείπια.

Αυτά είναι πρωτοφανή για Ευρωπαϊκή χώρα. Πουθενά δεν έχει γίνει τέτοια ισοπέδωση του νομικού πολιτισμού. Μόνο στον τρίτο κόσμο οι επενδυτές καταλαμβάνουν ολόκληρες ζώνες δημόσιου χώρου και τις μετατρέπουν σε μαγαζιά τους.

Και χωρίς ντροπή λένε ότι το κάνουν για την ανάπτυξη και για τις δουλειές. Το λένε αυτοί που μας βυθίζουν στην ύφεση. Αυτοί που με τις πολιτικές τους εκτόξευσαν την ανεργία.

Και μην υπάρχει κανένας αφελείς που να πιστεύει ότι οι θα έρθουν στην περιοχή ανάπτυξη, χρήματα και θέσεις εργασίας. Το όφελος τέτοιων κλειστών επενδύσεων για τις οποίες ενδιαφέρεται το Κατάρ, θα είναι μηδενικό για την ελληνική οικονομία.

4. Εξεταστικές

Ψάχνουν τώρα να βρουν ποιος φταίει, ποιος έκρυψε τα μεγέθη, ποιος έφαγε τα λεφτά και προκειμένου να πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα θέλουν να μετατρέψουν το κοινοβούλιο σε βιομηχανία εξεταστικών επιτροπών που θα διυλίζουν τον κώνωπα και θα καταπίνουν τη κάμηλο.

Για το πώς φτάσαμε ως εδώ δε χρειάζεται να κάνουν καμία εξεταστική για να το βρουν. Δε φταίνε ούτε τα Greek statistics, ούτε το σπάταλο δημόσιο. Σε λίγο θα μας πουν ότι για τη διάλυση, για τη φτώχεια και για την ανεργία φταίει κάποιος λογιστής. Όχι.

Φταίει η συνειδητή πολιτική τους επιλογή να τα χαρίζουν όλα στο μεγάλο κεφάλαιο και στις αγορές και να επιμένουν σε ένα αντιπαραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης με βασικό χαρακτηριστικό τη συσσώρευση πλούτου στις τράπεζες, σε ολιγοπώλια και σε καρτέλ. Μια ανάπτυξη που στηρίχθηκε στα δανεικά και όχι στην αναδιανομή του πλούτου και τη στήριξη των χαμηλών εισοδημάτων.

5. Για το Μνημόνιο της χρεοκοπίας και τις αυτοδιοικητικές εκλογές

Η χώρα μας είναι σήμερα δεμένη χειροπόδαρα στο Μνημόνιο. Και οδηγήθηκε εκεί με μια συνειδητή επιλογή της σημερινής κυβέρνησης. Μας λέγανε «μνημόνιο ή χρεωκοπία» και μας οδήγησαν στο μνημόνιο της χρεοκοπίας.

Υπήρχε άλλος δρόμος; Η απάντηση είναι ναι υπάρχει άλλος δρόμος. Μόνο που δε περνάει από τη αναδιαπραγμάτευση του κοινωνικού συμβολαίου που επιχειρεί η πολιτική του μνημονίου στο όνομα της καταπολέμησης του χρέους αλλά από την αναδιαπραγμάτευση του ίδιου του χρέους προς όφελος της κοινωνίας και του λαού. Με διαγραφή μέρους του, με μορατόριουμ και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής.

Υπάρχει άλλος δρόμος, με ένα σχέδιο που θα μας βγάζει από την ύφεση, που θα θεμελιώνει την ασφάλιση, που θα στηρίζει την απασχόληση, που θα ενισχύει τους ποιο αδύναμους με μια ριζικά αντίθετη αναδιανομή του πλούτου.

Αυτός είναι ο δρόμος για έξοδο από την κρίση: Αναδιαπραγμάτευση, αναδιανομή, ανάπτυξη, ασφάλιση, απασχόληση.

Δεν τον ακολούθησαν όμως.

Γιατί η επιλογή της κυβέρνησης και των Βρυξελλών δεν είναι η έξοδος από την κρίση. Είναι το στραγγάλισμα της κοινωνίας. Είναι η επιβολή της πιο σκληρής κοινωνικής οπισθοδρόμησης. Είναι η μεταβολή της Ελλάδας σε ένα πειραματόζωο, για το ξήλωμα των κοινωνικών κατακτήσεων και την εφαρμογή της πιο άδικής πολιτικής που είδαμε ποτέ. Είναι μια επιλογή τον πυρήνα της οποίας δεν αμφισβητεί ούτε η ΝΔ που θέλει να ικανοποιήσει τους όρους του μνημονίου μια ώρα αρχύτερα.

Στον βωμό του Μνημονίου, δεν θυσιάζεται μόνο το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων ανθρώπων. Θυσιάζονται ακόμα τα εργασιακά δικαιώματα, το κοινωνικό κράτος, το ασφαλιστικό σύστημα, το περιβάλλον. Εδώ και χρόνια το κεφάλαιο επεδίωκε αυτές τις ανατροπές. Και βρήκε την ευκαιρία σε μια Ελλάδα καταχρεωμένη και παραγωγικά αδύναμη, εξ αιτίας της πολιτικής του δικομματισμού. Το πείραμα της Ελλάδας θα εξαχθεί πολύ σύντομα σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αλλά αυτό το σχέδιο λογαριάζει χωρίς την ίδια την Ευρώπη. Την Ευρώπη των εργαζομένων, των κοινωνικών κινημάτων, της αλληλεγγύης, της Αριστεράς. Την Ευρώπη που πριν λίγες μέρες ξεσηκώθηκε σε μια συντονισμένη εργατική κινητοποίηση για την πραγματοποίηση της οποίας συνέβαλλε τα μέγιστα και ο ΣΥΝ και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής αριστεράς. Ο αγώνας είναι κοινός για όλους, Μπορούμε να γυρίσουμε τα πράγματα. Μπορούμε να τους κάνουμε να μας υπολογίζουν.

Βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξαιρετικά κρίσιμη καμπή για τη κοινωνία, για τους εργαζόμενους για τους νέους. Το μέλλον της χώρας, το μέλλον της νέας γενιάς υποθηκεύεται στις άγριες ορέξεις των δανειστών μας, στις άγριες ορέξεις των αγορών.

Και τούτες τις ώρες τα βλέμματα των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη είναι στραμμένα επάνω στη χώρα μας.

Η Ιρλανδία, το οικονομικό θαύμα του νεοφιλελευθερισμού, βρίσκεται ήδη σε τροχιά δημοσιονομικής κρίσης ελλείμματος και χρέους, ενώ οι χώρες του Νότου, τα λεγόμενα και PIGS, ετοιμάζονται να δοκιμάσουν την εφαρμογή του ελληνικού πειράματος.

Και θα τη δοκιμάσουν αν το πείραμα κριθεί επιτυχές. Και επιτυχές για αυτούς δε σημαίνει μείωση του χρέους και του ελλείμματος. Άλλωστε αυτό πλέον μόνοι τους δηλώνουν ότι δεν τους απασχολεί. Επιτυχία για αυτούς σημαίνει να μην αντιδράσει το πειραματόζωο σε αυτή τη πρωτοφανή σε βιαιότητα επίθεση, σε αυτή τη βίαιη αναδιανομή του πλούτου προς όφελος των δυνάμεων του κεφαλαίου και εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας.

Και μέχρι στιγμής για αυτούς το πείραμα πετυχαίνει. Γιατί; Όχι γιατί πιάνουν τους στόχους αλλά γιατί παραμένει ακλόνητη η κυβέρνηση της τρόικας και δεν φαίνεται να αμφισβητείται από την ελληνική κοινωνία η πολιτική της.

Αυτό ακριβώς εννοούσε και ο πρωθυπουργός όταν αναφερόμενος στις επερχόμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές ζήτησε ψήφο στους κυβερνητικούς υποψήφιους προειδοποιώντας για το μήνυμα που θα εξάγουμε προς τα έξω.

Αυτός είναι ο μεγάλος του φόβος, αυτός είναι ο μεγάλος φόβος της διεθνούς οικονομικής ελιτ. Μη τυχόν και το μήνυμα της κάλπης είναι μήνυμα αμφισβήτησης της πολιτικής του μνημονίου, μη τυχόν και είναι μήνυμα ότι το πειραματόζωο αντιδρά και δε πετυχαίνει το πείραμα.

Έ λοιπόν ναι κύριε πρωθυπουργέ. Αυτό ακριβώς προτείνουμε στον ελληνικό λαό να πράξει στη κάλπη στις 7 του Νοέμβρη. Να στείλει μήνυμα αμφισβήτησης από τα αριστερά, να στείλει μήνυμα ανατροπής της πολιτικής του μνημονίου, να στείλει μήνυμα ελπίδας σε όλη την Ευρώπη ότι δεν πετυχαίνει το πείραμα.

Και πως μπορεί να δοθεί αυτό το μήνυμα της εξ αριστερών αμφισβήτησης του μνημονίου στη κάλπη του Νοέμβρη;

Σίγουρα δε μπορεί να δοθεί με την υπερψήφιση των συνδυασμών που υποστηρίζει η ΝΔ ή των εκλεκτών της κας Μπακογιάννη.

Σίγουρα, επίσης, δε μπορεί να δοθεί αν και στην αριστερά όλοι κρατήσουμε τις βεβαιότητες και τις αλήθειες μας.

Αν για μια ακόμη φορά επιμείνουμε σε μια λογική καταγραφής της δικής μας μίας και μοναδικής αλήθειας.

Και σίγουρα δε μπορεί να δοθεί μέσα από το κατακερματισμό των δυνάμεων που από τα αριστερά αμφισβητούν τη κυβερνητική πολιτική.

Για να καταφέρουμε να δώσουμε ένα μήνυμα ελπίδας όχι μόνο για τον ελληνικό λαό αλλά και για όλους τους λαούς της Ευρώπης, δεν απαιτείται απλά να διατηρήσουμε την ενότητά μας αλλά είναι αναγκαίο και να τη διευρύνουμε, χωρίς προκαταλήψεις και με τόλμη, σε όσες δυνάμεις απεγκλωβίζονται από το άρμα του δικομματισμού.

Είναι όμως αυτή η εικόνα που δίνει σήμερα η αριστερά;

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι απαντήσεις που έχουμε να δώσουμε πρέπει να είναι με το χέρι στη καρδιά.

Δεν είναι αυτή η εικόνα, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη μητέρα των μαχών, την εκλογική περιφέρεια όπου θα δοθεί το πιο δυνατό πολιτικό μήνυμα, δεν είναι η εικόνα ότι έχουμε καταλάβει πόσο ιστορικά κρίσιμη είναι η ευθύνη μας για μέλλον της χώρας μας αλλά και για τους λαούς της Ευρώπης.

Είναι προφανές ότι όλοι έχουμε ευθύνη.

Είναι προφανές ότι μπορεί να έχουν γίνει και σημαντικά λάθη χειρισμών και από τη δική μας τη πλευρά, αλλά ο δρόμος που από τη πρώτη στιγμή χαράξαμε έχει το σωστό προσανατολισμό. Το προσανατολισμό της ευρύτερης δυνατής διεύρυνσης, της δημιουργίας του ευρύτερου δυνατού μετώπου δυνάμεων, ώστε ενώνοντας και όχι χωρίζοντας τις δυνάμεις μας να κατορθώσουμε να δώσουμε το μήνυμα της ελπίδας το βράδυ των εκλογών

Έχει σβήσει αυτή η ελπίδα;

Εμείς λέμε όχι. Έστω και στο και πέντε. Έστω και τώρα 35 μέρες πριν τη κάλπη, υπάρχει χρόνος για όσους μπορούν να κατανοήσουν τη κρισιμότητα της στιγμής.

Η ζωή και η ιστορία δε πρόκειται να επιβραβεύσει εγωισμούς και αδιέξοδες εμμονές. Απλά θα τις προσπεράσει.

Η ιστορία ή που θα δώσει τη δυνατότητα το βράδυ των εκλογών να καταγράψουμε όλοι μαζί μια μεγάλη νίκη του λαού μας απέναντι στη πολιτική του μνημονίου ή που θα καταγράψει την ανεπάρκεια οράματος και αίσθησης ευθύνης.

Από αυτό εδώ το βήμα, καλούμε λοιπόν όλους και όλες, που μπορεί να έχουν ενστάσεις για τη διαδικασία και για τους χειρισμούς, να ενισχύσουν τη μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια συνάντησης της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς με δυνάμεις που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και που από τα αριστερά αμφισβητούν την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Και τους καλούμε να πλαισιώσουν με τις δικές τους καταγεγραμμένες απόψεις, με τις δικές τους διακριτές απόψεις, το ψηφοδέλτιο της Αττικής συνεργασίας – όχι στο μνημόνιο, με επικεφαλής τον Αλέξη Μητρόπουλο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Η μόνη απάντηση στον επαπειλούμενο κατακερματισμό των δυνάμεων της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι η ενίσχυση του ισχυρού πόλου συνάντησης της αριστεράς της οικολογίας και του σοσιαλιστικού χώρου.

Και αυτή δεν είναι μια απάντηση υπέρβασης του ΣΥΡΙΖικού μας κεκτημένου, όπως πολλοί θα προεξοφλήσουν. Αντιθέτως είναι η μόνη ελπίδα για την ανασυγκρότηση του χώρου της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς.

Γιατί αυτός ο χώρος μπορεί να υπάρξει και να μεγαλουργήσει μόνο αν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις υπαρκτές ανάγκες και αγωνίες της κοινωνίας.

Μόνο αν μπορεί να αντιπαρατεθεί στα ίσια και νικηφόρα με τη κυβερνητική πολιτική.

Μόνο αν είναι σε θέση να προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις, να προκαλέσει ανατροπές για τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία.

Μια ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά που θα ανακυκλώνεται γύρω από τον εαυτό της είναι μια ακίνδυνη για το σύστημα και άρα καταδικασμένη να σβήσει, αριστερά.

Ένας ΣΥΡΙΖΑ που θα αυτοϊκανοποιείται από μεγαλόστομες διακηρύξεις χωρίς όμως να μπορεί να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό, θα είναι ένας ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς όπως τον επιθυμούν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι. Ακίνδυνος και αφομοιωμένος.

Αντιθέτως ένας ΣΥΡΙΖΑ που δε είναι σκαντζόχοιρος, κλεισμένος στον εαυτό του. Ένας ΣΥΡΙΖΑ που θα τολμά και θα ρισκάρει. Ένας ΣΥΡΙΖΑ που με τόλμη θα κάνει πράξη όλα όσα χρόνια τώρα εξαγγέλλει για τη συνάντηση με δυνάμεις της σοσιαλιστικής αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, θα είναι ένας ΣΥΡΙΖΑ επικίνδυνος για το σύστημα, ένας ΣΥΡΙΖΑ με μέλλον, με προοπτική και με δυναμική μεγάλων ανατροπών.

Αυτό το ΣΥΡΙΖΑ θέλαμε πάντα και θέλουμε και σήμερα να οικοδομήσουμε.

Και θα το κάνουμε πράξη από την επόμενη των εκλογών αρκεί να αγωνιστούμε όλοι και όλες ώστε να δώσει η κάλπη του Νοέμβρη μήνυμα ελπίδας και ανατροπής της πολιτικής του μνημονίου, μήνυμα ελπίδας και ανατροπής της πολιτικής υποθηκεύει το μέλλον του εργαζόμενου λαού και της νέας γενιάς του τόπου μας.

Μπορούμε να κάνουμε την μεγάλη ανατροπή.

ΜΕ τον Αλέξη Μητρόπουλο στην Αττική.

ΜΕ τον Τάσο Κουράκη στην Κεντρική Μακεδονία.

Με την Ελένη Πορτάλιου στην Αθήνα, που με αξιοθαύμαστο τρόπο έθεσε τις αξίες της δικής μας αριστεράς για την αυτοδιοίκηση, μόλις μέσα σε λίγα λεπτά μιας τηλεοπτικής εμφάνισης.

ΜΕ τον Νίκο Λεγάκη στον Πειραιά, και τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη στη Θεσσαλονίκη.

ΜΕ τους ενωτικούς μας συνδυασμούς στις περιφέρειες και τους δήμους ολόκληρης της Ελλάδας. Στο χέρι μας είναι, την επόμενη μέρα των εκλογών να υπάρχει ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα, ένα άλλο τοπίο.

Στο χέρι μας είναι να ακυρώσουμε την κυβερνητική ατζέντα της επόμενης μέρας, τα ακόμα πιο σκληρά μέτρα εις βάρος των πιο αδύναμων. Στο χέρι μας είναι να πάρουμε πίσω όσα λεηλατήθηκαν το τελευταίο διάστημα. Ας στείλουμε αυτό το μήνυμα σε ολόκληρη την κοινωνία.

Όλοι στον αγώνα. Και με τη νίκη!