Ερώτηση: Ο πρωθυπουργός σας “φωτογράφισε” πως “πρεσβεύετε την Αριστερά που εκπροσωπεί το μπάχαλο, τις καταλήψεις και την ανομία”. Έπειτα από αυτή την επίθεση, κόπηκε κάθε γέφυρα επικοινωνίας με την κυβέρνηση, κύριε πρόεδρε;
Τα έχουμε ακούσει και από τον κ. Πάγκαλο αυτά. Νομίζουν ότι έτσι θα κατευνάσουν την κοινωνική κατακραυγή που έχει ξεσηκωθεί εναντίον τους, για όσα έχουν κάνει και για όσα σκοπεύουν να κάνουν. Όσο για την προσπάθεια να συσχετιστεί η Αριστερά με την βία, την θεωρώ γελοία και ανάξια σχολιασμού. Αλλά ειδικά για την «ανομία» θα έλεγα ότι πριν την εκστομίσουν θα έπρεπε να βρουν πρώτα τα λεφτά της Siemens, που ισχυρίζεται ότι μετέφερε ο κ. Τσουκάτος στα ταμεία τους, και να τα παραδώσουν στο ελληνικό δημόσιο, στο οποία ανήκουν.
Ερώτηση: Καταγγέλλετε στοχοποίηση από την κυβέρνηση. Παρόλα αυτά, βοηθάει τα αιτήματα των μεταναστών η εγκατάστασή τους στη Νομική, που ενεργοποίησε τα πλέον συντηρητικά ανακλαστικά των πολιτών;
Η επιλογή της Νομικής, αποδείχτηκε ότι λειτούργησε ανασταλτικά. Κυρίως γιατί έδωσε τη δυνατότητα στους κυρίαρχους κύκλους να μεταφέρουν την συζήτηση από τα προβλήματα που θέλουν αυτοί οι άνθρωποι να αναδείξουν, στο θέμα του ασύλου, παρόλο που θεωρούμε πως τέτοιου είδους διαμαρτυρίες χωρούν μέσα στο άσυλο . Θέλω όμως να είμαι κατηγορηματικός. Ούτε η εκπαιδευτική διαδικασία διαταράχθηκε, ούτε η δημόσια περιουσία καταστράφηκε, ούτε η τάξη μέσα στο Πανεπιστήμιο διασαλεύτηκε, ούτε κανένας κινδύνευσε – όπως γίνεται όταν παίζουν καρεκλιές η ΔΑΠ με την ΠΑΣΠ. Οι άνθρωποι αυτοί αγωνίζονται για ζωή και αξιοπρέπεια, για ασφαλισμένη εργασία και χαρτιά. Και σε αυτές τις διεκδικήσεις έχουν αυτονόητα την στήριξη και τη συμπαράσταση της Αριστεράς.
Ερώτηση: ΝΔ, ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ έδραξαν την ευκαιρία και ζήτησαν να καταργηθεί το άσυλο. Ποιος, κατά τη γνώμη σας, φταίει που ξαναμπήκε στο δημόσιο διάλογο το θέμα του ασύλου;
Το θέμα του ασύλου έχει έλθει στο προσκήνιο από την εποχή του άρθρου 16. Γιατί όλοι αυτοί στους οποίους αναφέρετε, γνωρίζουν ότι αν τότε επενέβαινε η αστυνομία στα πανεπιστήμια για να καταστείλει τις κινητοποιήσεις δεκάδων χιλιάδων φοιτητών, η διάλυση του δημόσιου πανεπιστήμιου θα ήταν σήμερα γεγονός. Αυτή την ήττα δεν την ξεχνάνε. Τα υπόλοιπα είναι προσχήματα. Και τέτοια προσχήματα μπορεί να προσφέρουν κατά καιρούς διάφορες ολιγομελείς ομάδες που επιχειρούν να εκβιάσουν καταστάσεις. Όχι όμως οι 300 μετανάστες, οι οποίοι μπήκαν εντελώς ειρηνικά, σε έναν χώρο που δεν χρησιμοποιείται, και που είναι εντελώς ξεκομμένος από κάθε εκπαιδευτική και διοικητική διαδικασία.
Ερώτηση: Ο νέος δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, επισήμανε από την πρώτη στιγμή ότι «δε θα επωμιστεί μια ευθύνη που δεν είναι δική του», ενώ εσείς καταγγείλατε στη Βουλή πως «δε σας βγαίνει στο τηλέφωνο». Πώς κρίνετε τη στάση του;
Απ’ ότι μάθαμε εκ των υστέρων ακόμα και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που επιχείρησαν να επικοινωνήσουν μαζί του δεν τα κατάφεραν. Η απουσία του Δήμου Αθηναίων από τις εξελίξεις ήταν προκλητική. Δυστυχώς ο κ. Καμίνης σε πολύ σύντομο χρόνο, από συνήγορος του πολίτη μετετράπη σε συνήγορο της Κυβέρνησης.
Ερώτηση: Αυτές τις μέρες ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα, εισάγεται προς ψήφιση νέο φορολογικό νομοσχέδιο κλπ. Αναρωτιέμαι πόσες και ποιες αλλαγές -από αυτές που επιχειρεί η κυβέρνηση- θεωρείτε “αναγκαίες” για ένα άλλο πρότυπο ανάπτυξης, που δε θα στηρίζεται σε δανεικά...
Καμία από τις συγκεκριμένες αλλαγές και σίγουρα όχι όλες μαζί. Η πολιτική του μνημονίου δεν οδηγεί σε απεξάρτηση της χώρας από τον δανεισμό. Το αντίθετο θα έλεγα και δε το λέω μόνο εγώ. Ακόμα και επίσημα χείλη, πλέον, παραδέχονται ανοιχτά ότι μετά το τέλος του Μνημονίου, οι δανειακές ανάγκες της χώρας θα είναι μεγαλύτερες από ότι ήταν πριν τον ερχομό του ΔΝΤ. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι υποφέρει χωρίς αντίκρισμα. Από την κρίση θα μπορούσαμε να βγούμε μόνο με ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο, το οποίο πρώτα από όλα θα στήριζε την πραγματική οικονομία και τους πιο αδύναμους και δημιουργούσε προϋποθέσεις βιώσιμης ανάπτυξης.
Ερώτηση: Έχετε ζητήσει συνολική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Η επιμήκυνση, αλλά και οι συζητήσεις για “κούρεμα” μέρους του χρέους σταθεροποιούν κάπως την κατάσταση για την Ελλάδα;
Σε όλα αυτά τα πράγματα, οφείλει να εξετάζει κανείς τους όρους. Αν επιμήκυνση σημαίνει άλλα δέκα και δεκαπέντε χρόνια Μνημόνιο θα είναι καταστροφική. Γιατί όχι μόνο θα επιβαρυνθείς με περισσότερους τόκους, αλλά θα συσσωρεύεις χρέος από την ύφεση που θα δημιουργούν τα νέα μέτρα. Χώρια το κόστος από τη διάλυση του κοινωνικού ιστού. Το χρέος της Ελλάδας δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Τελεία και παύλα. Συνεπώς μια αναδιαπραγμάτευση είναι αναπόφευκτη. Το θέμα είναι με ποιους όρους θα γίνει. Για να μη χάσουν οι δανειστές ή για να μη διαλυθεί η κοινωνία; Αυτό που εμείς λέμε είναι πως πρώτη προτεραιότητα είναι η απεμπλοκή από το Μνημόνιο στη βάση των τεσσάρων “άλφα”: Αναδιαπραγμάτευση του χρέους, αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των μη εχόντων, ασφάλιση κοινωνική, απασχόληση.
Ερώτηση: Παρότι η κοινωνία χειμάζεται, η Αριστερά συνολικά δεν φαίνεται να κερδίζει. Γιατί δεν πείθετε ως χώρος, κ. Πρόεδρε;
Να θέσω ένα ερώτημα: Όλος αυτός ο κόσμος που χάνει συντάξεις, μισθούς, δουλειές και μέλλον, τι θα κάνει; Θα επενδύσει στη Νέα Δημοκρατία για να του τα δώσει πίσω; Μα το ίδιο δεν έγινε και το 2004 και το 2008; Υπάρχει λοιπόν όντως τεράστιο πολιτικό κενό. Αλλά η Αριστερά μπορεί να καλύψει αυτό το κενό μόνο όταν βρίσκεται μέσα στον κόσμο, όταν δείχνει στους ανθρώπους τον τρόπο να υπερασπιστούν τη ζωή και το μέλλον τους, όταν υπερασπίζεται τις αξίες της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης. Δεν υπάρχει και δεν έχει υπάρξει αυτόματη σύνδεση της κοινωνικής δυστυχίας και της ανόδου της αριστεράς. Η κρίση γεννά φόβο και ανασφάλεια. Η αριστερά για να αναπτυχθεί πρέπει να εμπνεύσει στον κόσμο την ελπίδα. Και όσο δείχνει να μη μπορεί να ενώσει δυνάμεις στα αυτονόητα, δύσκολα θα εμπνεύσει ελπίδα. Γι αυτό εμείς παρά τις μεγάλες πολιτικές διαφορές, που προκύπτουν ακόμα και εντός του ΣΥΡΙΖΑ, δεν το βάζουμε κάτω και μιλάμε για την ανάγκη μιας νέας, ακόμα πιο ευρείας ενότητας, ενάντια στη πολιτική του μνημονίου, από τα αριστερά του ΠΑΣΟΚ ως τα αριστερά της αριστεράς.
Ερώτηση: Πώς εισπράττετε την άρνησή της Δημοκρατικής Αριστεράς στην πρότασή σας για συγκρότηση μετώπου κατά του Μνημονίου, με δεδομένο ότι συζητά για συμπόρευση με τους Οικολόγους και το κόμμα των Δημαρά-Οικονόμου;
Δεν υπήρξε ξεχωριστή πρόσκληση προς τη Δημοκρατική Αριστερά. Απευθύναμε έκκληση σε όλους όσοι είναι εναντίον του Μνημονίου, και η Δημοκρατική Αριστερά λέει ότι είναι. Από εκεί και πέρα ο καθείς και το πολιτικό του στίγμα, ο καθείς και οι στοχεύσεις του.
