Μιλώντας σήμερα στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΑΝΤΕΝΝΑ» (Ν. Βαφειάδης), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Για το ασφαλιστικό:
«Το ασφαλιστικό πέρασε επί της αρχής από την Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων με μια βεβιασμένη συμφωνία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Όλες τις προηγούμενες μέρες, έγινε μια εκστρατεία με επίκληση της κομματικής πειθαρχίας και της απειλής εκλογών, που αποδείχθηκε μπλόφα, καθώς ο Πρωθυπουργός τη διέψευσε.
Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο μας πηγαίνει δεκαετίες πίσω. Ρίχνει όλα τα βάρη στους ασφαλισμένους, με συντάξεις αργότερα και μικρότερες. Με λιγότερη κοινωνική συμμετοχή και κρατική στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος. Με τη μετατροπή ενός αναδιανεμητικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, με συνδρομή του κράτους, σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, που δουλεύει κατά τα πρότυπα των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών.
Αυτό έχει τόση σχέση με αυτά που υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ για να γίνει κυβέρνηση, όση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ «κλωτσούσαν». Ειδικά για τα εργασιακά μέτρα Λοβέρδου –ευκολότερες απολύσεις, μισή αποζημίωση, κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων- είχαν βγει στα κεραμίδια. Έλεγαν, όταν ο Υπουργός είχε επιλέξει τη μορφή προεδρικού διατάγματος, ότι διαφωνούν, ότι είναι αντισυνταγματικό και ότι θα επιμείνουν στη διαφωνία τους. Αυτή την ώρα που οι 157 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν μπροστά στο δίλημμα «ακούω τη συνείδησή μου, θυμάμαι αυτά που έλεγα στους ψηφοφόρους μου πριν τις εκλογές ή κάνω το παγώνι για να μην με διαγράψουν, για να μην γίνουν άμεσα εκλογές;», είπαν «ναι» σε μέτρα με τα οποία μέχρι χθες δήλωναν ότι διαφωνούν.»
Για την αριστερά:
«Την ώρα που κόβουν μισθούς, συντάξεις, δικαιώματα με τον μπαλτά, η αριστερά πρέπει να ασκείται στην τέχνη της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού και όχι της αφαίρεσης και της διαίρεσης. Δυστυχώς δεν το κάνει. Ειδικότερα η δική μας αριστερά, η σύγχρονη, ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερά, διότι η αριστερά του ΚΚΕ έχει επιλέξει το δικό της δρόμο.
Προσπαθούμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Όμως, είναι πλήγμα για τους εργαζόμενους και δώρο στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και το δικομματισμό, το γεγονός ότι η δική μας αριστερά –μιλώ για το κόμμα μου, το Συνασπισμό- έχει μπει σε μια πορεία διάσπασης, διάχυσης των δυνάμεών του, αδυνατώντας να βρει το δρόμο της σύνθεσης των απόψεων, της κοινής λογικής και της συσπείρωσης.
Ο κόσμος μας και πολλοί απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, περιμένει από εμάς ένα αποκούμπι, ένα στήριγμα, μια δύναμη που θα ενώσει τη φωνή της με τη δική τους φωνή για να αλλάξουν κάποια πράγματα. Δυστυχώς καταγράφεται η δική μας αναντιστοιχία με τις απαιτήσεις των καιρών και του κόσμου και η συλλογική ηγετική μας ανεπάρκεια να ανταποκριθούμε σε αυτά.
Η διάσπαση του Συνασπισμού είναι αρνητική εξέλιξη, είναι λάθος. Θα ήταν άδικο να ρίξουμε όλες τις ευθύνες στους συντρόφους οι οποίοι προχώρησαν στη δημιουργία ενός καινούργιου κόμματος. Η γιαγιά μου έλεγε «μονός καυγάς δεν γίνεται». Γι’ αυτή τη διάσπαση υπάρχουν ευθύνες και στις δύο μεριές.
Θέλω να πιστεύω ότι θα ξεπεράσουμε τα προβλήματα. Είμαι αισιόδοξος. Αν δεν μπορέσαμε να βρεθούμε μαζί στο ίδιο κόμμα, όπως προσπάθησα μέχρι την τελευταία στιγμή, να είμαστε δίπλα στους αγώνες που έρχονται και τους αυτοδιοικητικούς και τους κοινωνικούς, γιατί έχουμε «πολύ μαλλί να ξάνουμε».
Νομίζω ότι η συντριπτική πλειοψηφία του χώρου μας, των μελών μας, των φίλων μας, των εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων μας, πονάει για αυτή την εξέλιξη, είναι ανήσυχη, προβληματισμένη. Ζητάει τουλάχιστον να αφήσουμε τη ζωή την ίδια να μας οδηγήσει σε νέες διαδικασίες σύνθεσης και συσπείρωσης, όχι μόνο μεταξύ μας αλλά με τον κόσμο που στρέφει προς τα αριστερά η άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική που δυστυχώς στην Ελλάδα εφαρμόζεται από ένα κόμμα το οποίο έχει στον τίτλο του τον όρο «σοσιαλιστικό».»
To Γραφείο Τύπου
