Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ζούμε ταυτόχρονα τραγικές αλλά και ιστορικές στιγμές.
Με το παρόν νομοσχέδιο η κυβέρνηση έρχεται να θεσμοθετήσει τη κοινωνική βαρβαρότητα.
Θέλετε ένα δύο παραδείγματα για το τι πάτε να κάνετε;
Πρώτον. Γυναίκα στο Δημόσιο με ανήλικο παιδί, πρωτοασφαλισμένη από το 1983 μέχρι το 1992, που θεμελιώνει δικαίωμα το 2013, με το παλιό σύστημα μπορεί να φύγει στο 50ο έτος.
Με το καινούργιο σύστημα φεύγει στα 65. Τρώει 15 χρόνια στο κεφάλι.
Δεύτερον. Οι Έλληνες καταφέρνουν να μαζεύουν κατά μέσο όρο περί τα 7500 ένσημα. Είναι τελευταίοι στην Ευρώπη λόγω ανεργίας και μαύρης εργασίας.
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; 26% ποσοστό αναπλήρωσης, που μαζί με τη βασική σύνταξη πάει στο 45% ή στο 50% του συντάξιμου μισθού ο οποίος τώρα υπολογίζεται σε όλο τον εργασιακό βίο.
Δηλαδή σύνταξη παρακάτω από τη μισή απ ότι θα έπαιρνε .
Με το παρόν νομοσχέδιο έρχεστε να καταργήσετε κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών. Να ξεμπερδέψετε με την έννοια της κοινωνικής αλληλεγγύης και να υιοθετήσετε το πυρήνα της νεοφιλελεύθερης σκέψης που είναι η έννοια της ατομικής ευθύνης.
Και το οξύμωρο είναι ότι όλα αυτά τα υπερασπίζεστε όχι μόνο βάση των επιταγών του μνημονίου, που κατά τα άλλα είναι έξω από την ιδεολογία σας, αλλά τα υπερασπίζεστε ως αναγκαίες και δίκαιες επιλογές για τη κοινωνία και αναρωτιέμαι :
Πόσο βαθιά μπορεί να είναι η ιδεολογική σας μετάλλαξη κύριε υπουργέ;
Πόση απόσταση τελικά μπορεί να έχει ο σοσιαλισμός από τη βαρβαρότητα;
Υποστηρίξατε κ. υπουργέ ότι φταίει η γήρανση του πληθυσμού και μας επιτίθεστε κιόλας. Φταίει δηλαδή η έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Σοβαρευτείτε. Ή έλλειψη εργατικού δυναμικού υπάρχει ή ένα εκατομμύριο μετανάστες.
Εσείς δεν ήσασταν που λέγατε στο υπουργικό συμβούλιο ότι η ανεργία θα πάει στο 18 και στο 20 τα εκατό και κοίταγαν οι άλλοι να σας μαζέψουν;
Που την είδατε λοιπόν την έλλειψη εργατικού δυναμικού;
Άκουσα επίσης να μας κάνετε κριτική επειδή τάχα μου υπερασπιζόμαστε ένα σύστημα το οποίο κατέρρευσε.
Ήξερα ότι δεν ντρέπεστε, από τις τηλεοπτικές σας εμφανίσεις.
Αλλά ότι θα φτάνατε να κατηγορείτε εμάς για το ότι διαλύσατε το ασφαλιστικό σύστημα δεν το περίμενα.
Το σύστημα κατέρρευσε από πολιτική επιλογή. Εσείς και η ΝΔ το μαδήσατε.
Με την κλοπή των αποθεματικών. Με το χρηματιστήριο. Με τα δομημένα ομόλογα.
Θα το πούμε άλλη μια φορά και ας μαλλιάσει η γλώσσα μας: Το πρόβλημα του συστήματος αυτού δεν είναι ότι δίνει πολλά. Είναι ότι μαζεύει λίγα.
Δεν είναι πρόβλημα παροχών. Είναι πρόβλημα εισφορών.
Το έχουν πει εδώ και μια δεκαετία οι μελέτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και εσείς επιμένετε να μην ακούτε και να στέλνετε τον κόσμο στην ιδιωτική αγορά.
Το μόνο που μπορείτε να εγγυηθείτε είναι ότι θα έχουμε όλοι την τύχη της ΑΣΠΙΣ πρόνοια.
Θα μείνετε στην ιστορία ως η κυβέρνηση που διέλυσε τη κοινωνική ασφάλιση και το όποιο κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα.
Είναι πρωτοφανή, νεοφιλελεύθερα και αντισυνταγματικά τα μέτρα.
Έχουμε αλλαγή της δομής και του χαρακτήρα του δημοσίου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και κατά συνέπεια τη μετάλλαξη της κοινωνικής ασφάλισης σε ατομική-ιδιωτική.
Αντικατάσταση της κατώτερης σύνταξης κατά το μεγαλύτερο μέρος της από τη λεγόμενη βασική σύνταξη επιπέδου ΟΓΑ.
Αυτό όμως δεν είναι σύνταξη, αλλά επίδομα πρόνοιας.
Απόσυρση του κράτους από τη συνταγματική του υποχρέωση για τριμερή χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Δραστική μείωση των συντάξεων.
Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Πλήρη διάλυση και κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων.
Κατάργηση της δυνατότητας των συνδικάτων να προσφεύγουν μονομερώς στην Διαιτησία.
Μας επιστρέφετε πίσω στη δεκαετία του 1920.
Με ένα νομοσχέδιο-έκτρωμα που αφορά τρεις γενιές.
Καταθέτω στα πρακτικά της Βουλής τον νόμο 2112 του 1920.
Αυτόν τον νόμο δεν τον ακούμπησαν, στον πολυτάραχο αιώνα που ακολούθησε, καμία κυβέρνηση, καμία δικτατορία, καμία κατοχή.
Και τολμάτε εσείς να τον ανατρέψετε και να απελευθερώσετε τις απολύσεις και να μειώσετε τις αποζημιώσεις.
Επιτίθεστε στο σκληρό πυρήνα των εργασιακών σχέσεων.
Ανατρέπετε το περιεχόμενο δύο πυλώνων του εργατικού δικαίου, τις απολύσεις και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Η κατάργηση του κατώτατου μισθού, η ευθεία παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις με την ουσιαστική κατάργηση του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας, η αύξηση του ορίου των απολύσεων, η μείωση της αποζημίωσης λόγω απόλυσης και η καταβολή της όχι άμεσα αλλά σε δόσεις, είναι πολιτική Θάτσερ.
Είναι κατεδάφιση της κοινωνίας και δεν σας σώζουν οι μικρές διαφοροποιήσεις που κάνατε.
Όπως αποδεικνύεται τόσο από τον υπολογισμό των συντάξεων από το ΙΚΑ όσο και από την τεκμηρίωση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, το τελικό ποσό της ανταποδοτικής - αναλογικής σύνταξης που η κυβέρνηση προσδιορίζει στο 48%, μετά από 40 χρόνια εργασίας, πέφτει στο 40%.
Και μάλιστα 40% του συντάξιμου μισθού ο οποίος υπολογίζεται σε όλο τον εργάσιμο βίο.
Ποιος λοιπόν θα έχει συντάξιμο 1200 ευρώ κ. Υπουργέ; Αυτό το παράδειγμα φέρνετε διαρκώς και παραπλανητικά.
Σας καταθέτω στα πρακτικά τις παρατηρήσεις του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το χειρότερο είναι πως τις αντικοινωνικές σας επιλογές τις προωθείτε τσαλαπατώντας το Σύνταγμα της χώρας, αλλοιώνοντας τη κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε λέσχη συζητήσεων εξουσιοδοτώντας εν λευκώ τον υπουργό των οικονομικών να υπογράφει ότι νομίζει και εσχάτως αδιαφορείτε για την αντισυνταγματικότητα των νόμων που φέρνετε προς ψήφιση.
Και πρέπει να μας απαντήσετε αναγνωρίζετε το Σύνταγμα της χώρας ή μήπως θεωρείται ότι το μνημόνιο που υπογράψατε με τη τρόικα είναι υπέρτατο του Συντάγματος;
Γιατί προχθές η Κομισιόν στη προσπάθειά της να σας βοηθήσει, απεφάνθη ότι το μνημόνιο είναι συμβατό με το κοινοτικό δίκαιο, υπεράνω των εθνικών συνταγμάτων, μιας και αποτελεί διεθνή σύμβαση.
Αν, όμως, όντως είναι τέτοια, καλείστε να μας απαντήσετε γιατί πέρασε από την ελληνική Βουλή με απλή πλειοψηφία, να μας απαντήσετε γιατί για πολλοστή φορά αγνοήσατε το Σύνταγμα.
Η δικά μας αριστερά- όλη η αριστερά- έδωσε μάχες για να υπάρχει Σύνταγμα. Για να διευρυνθεί η δημοκρατία.
Θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τη Συνταγματική νομιμότητα.
• Οι δικαστές και το Ελεγκτικό Συνέδριο έκριναν αντισυνταγματικές πολλές από τις διατάξεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Ενστάσεις και για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο από την επιστημονική επιτροπή της Βουλής.
• Το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής έκρινε αντισυνταγματικές διατάξεις του νομοσχεδίου για την εργασιακή ανασφάλεια.
• Η Εθνική Επιτροπή για τα δικαιώματα του ανθρώπου έκρινε αντισυνταγματικό το προεδρικό διάταγμα που ετοιμάζατε για τις εργασιακές σχέσεις.
Σας το καταθέτω στα πρακτικά της Βουλής.
Τρίποντο αντισυνταγματικότητας κύριε υπουργέ.
Τρία στα τρία νομοσχέδια και προεδρικά διατάγματα που φέρατε αντισυνταγματικά.
Καθόλου καλή επίδοση για ένα υπουργό -συνταγματολόγο, δεν νομίζετε;
Μην ανησυχείτε όμως κύριε Λοβέρδε. Σας ξεπέρασε ο Πρωθυπουργός της χώρας στην συνέντευξη που έδωσε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.
Δήλωσε πως «Δεν είναι προφανές για ποιο λόγο το δικό μας Σύνταγμα θα μπορούσε να εμποδίζει κάτι πολύ λογικό, το οποίο ισχύει σε πολλές άλλες χώρες.»
Για το σύνταγμα, τον καταστατικό χάρτη της χώρας, μιλάτε κύριε πρωθυπουργέ!
Μην το απαξιώνετε μην το κάνετε κουρελόχαρτο.
Μπορείτε να αλλάξετε χώρα, όπου θα ισχύουν αυτά που εδώ το σύνταγμα δεν επιτρέπει να ισχύουν.
Το ελληνικό Σύνταγμα όμως θα το σέβεστε, αλλιώς θα βρεθείτε μπροστά σε μία νέα γενιά μετά αυτή του 114, την γενιά του 120.
Αν λοιπόν εσείς καταργείτε το Σύνταγμα, εμείς θα το επικαλούμαστε συνεχώς.
Για δεύτερη φορά, λοιπόν, μέσα σε δύο χρόνια, για το ίδιο θέμα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, επικαλούμαστε το άρθρο 44 του Συντάγματος, παράγραφος 2, εδάφιο 2, δηλαδή ζητάμε δημοψήφισμα για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Απευθυνόμαστε στα κόμματα της αντιπολίτευσης που καταψήφισαν το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση καθώς και στους ανεξάρτητους βουλευτές που έπραξαν το ίδιο. Απευθυνόμαστε όμως και ειδικότερα στους βουλευτές της συμπολίτευσης που σήμερα έρχονται σε αντίθεση με τη συνείδησή τους και τους ζητούμε μέχρι την ψήφιση του νόμου να μας απαντήσουν αν αποδέχονται την πρότασή μας.
Σύμφωνα με το άρθρο 44 αυτό, δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα εκτός από τα δημοσιονομικά- εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα 3/5 του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των 2/5 του συνόλου κι όπως ορίζουν ο Κανονισμός της Βουλής και ο νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.
Και θα ήθελα να υπενθυμίσω, ιδιαίτερα προς τους συναδέλφους της συμπολίτευσης, προτού βιαστούν να αντιδράσουν, ότι την αντίστοιχη πρότασή μας πριν δύο χρόνια βρήκαν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και συμφώνησαν.
Σας παραπέμπουμε στα πρακτικά της Βουλής τότε, όπου χειροκροτήσατε την πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα καλείστε για ένα εκατό φορές χειρότερο σε ρυθμίσεις νομοσχέδιο να ψηφίσετε με μισή ή καθόλου καρδιά.
Πριν δύο χρόνια, ακόμα και ο σημερινός πρωθυπουργός διαδήλωνε με υψωμένη τη γροθιά.
Σήμερα καταδικάζει την ελληνική κοινωνία στην ανασφάλεια, στην ανεργία, στη φτώχεια.
Δεν έχετε το δικαίωμα να το κάνετε αυτό.
Δεν έχετε το δικαίωμα απέναντι στους πολίτες που εκπροσωπείτε, που σας τίμησαν με τη ψήφο τους, με την εντολή να προστατεύσετε τις συντάξεις και την εργασία και τώρα έρχεστε να τα κατεδαφίσετε.
Τουλάχιστον δώσετε το δικαίωμα στους ίδιους τους πολίτες να αποφασίσουν για το μέλλον τους.
Έξω είναι 6 εκατομμύρια εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, σαν αυτή τη μητέρα-εργαζόμενη που έστειλε επιστολή στις 51 ελληνίδες βουλευτίνες και ρωτά γιατί εκδικείστε την μητρότητα.
Αυτή η γυναίκα σε μία χώρα χωρίς πρόνοια, χωρίς υποδομές, χωρίς δωρεάν παιδεία και υγεία, πρέπει να δουλέψει ακόμα 15 χρόνια, χωρίς καμία προειδοποίηση.
• Δώστε της την ευκαιρία με δημοψήφισμα να απαντήσει αν αποδέχεται το νομοσχέδιο, το μνημόνιο και όλα τα μέτρα εργασιακού μεσαίωνα που παίρνετε.
• Δώστε την ευκαιρία να εκφράσει την άποψη του ένας νέος που αντί εργασία του υπόσχεστε μαθητεία.
• Δώστε τον λόγο στους ιδιωτικούς και δημόσιους υπάλληλους.
• Δώστε τον λόγο Στους ήδη συνταξιούχους που θα δουν συντάξεις να κόβονται.
Καλούμε λοιπόν όλους τους βουλευτές και ειδικά αυτούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Τους καλούμε πάνω από όλα να ψηφίσουν με την καρδιά και τη συνείδηση τους. Έχοντας στο νου όχι τις πιέσεις που δέχτηκαν στα κομματικά γραφεία αλλά τη πίεση της κοινωνίας που αγωνιά.
Του κόσμου που θέλει να ζει με αξιοπρέπεια και τούτη την ώρα ζητάει και περιμένει από τους εκπροσώπους να τον υπερασπιστούν.
