Η υπουργός Παιδείας μίλησε επιτέλους για τα θέματα της ανώτατης εκπαίδευσης. Τα όσα είπε στην 64η Σύνοδο των Πρυτάνεων, όμως, διόλου δεν μας εξέπληξαν γιατί αφενός εγγράφονται στον πυρήνα της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας και αφετέρου, γιατί τις λεπτομέρειες αυτής της πολιτικής μας τις είχαν προδιαγράψει οι άνθρωποι της κ Διαμαντοπούλου, είτε πρυτάνεις είναι αυτοί, είτε συνδικαλιστικά στελέχη της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ, είτε, τέλος, στελέχη άλλων πολιτικών κομμάτων.
Η υπουργός, φανατική οπαδός της Μπολόνια, πιστεύει ότι η εκπαίδευση είναι ένα κοινό εμπόρευμα όπως όλα τα άλλα που κυκλοφορούν στις αγορές. Γι’ αυτό και αναζήτησε στην εισήγησή της, τους προσφορότερους τρόπους για να παράγεται και να πουλιέται το εμπόρευμα-εκπαίδευση.
Για τη διεύθυνση της επιχείρησης-πανεπιστήμιο προτείνεται το «Συμβούλιο Διοίκησης». Το όργανο αυτό περιλαμβάνει στους κόλπους του μεγαλοπαράγοντες της οικονομίας οι οποίοι θα έχουν αποφασιστικό λόγο όχι μόνον για το στρατηγικό σχεδιασμό του πανεπιστημίου αλλά ακόμη και για το…ύψος των μισθών των πανεπιστημιακών δασκάλων. Με άλλα λόγια το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου – κατάκτηση αιώνων ακαδημαϊκής εμπειρίας- εγκαταλείπεται προς δόξαν της αγοράς.
Η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων θα εξαρτάται του λοιπού από τις επιδόσεις τους. Μόνον που οι επιδόσεις τους δεν θα σταθμίζονται με ακαδημαϊκά κριτήρια αλλά με κριτήρια αγοράς: προσέλκυση επενδυτών-χορηγών, απορροφησιμότητα των πτυχίων τους κ.ά. Πόσο πιο φτωχή θα γίνει η κοινωνία μας χωρίς τμήματα φιλολογίας, ιστορίας, φιλοσοφίας κ.ά εφόσον με βάση τα παραπάνω κριτήρια, τα τμήματα αυτά θα είναι υποχρεωμένα να κλείσουν.
Η φοιτητική μέριμνα περιορίζεται μέχρι ουσιαστικής κατάργησης, έτσι ώστε το «εμπόρευμα» Παιδεία να παρέχεται ανάλογα με το πορτοφόλι του καθενός.
Όσον αφορά τον πανεπιστημιακό «Καλλικράτη». Παρά τη ρητά δημόσια εκφρασμένη αντίθεση του «Συνασπισμού» αλλά και ενός σημαντικού τμήματος της εκπαιδευτικής κοινότητας, οι προκάτοχοι της κ. Διαμαντοπούλου επιδόθηκαν σε ένα ασύλληπτο όργιο ίδρυσης νέων τμημάτων. Τα κριτήρια που πρυτάνευσαν στην ίδρυσή τους ήσαν σε μια πρώτη περίοδο η «τακτοποίηση» των «ημέτερων» καθηγητών και σε μια δεύτερη, η εξυπηρέτηση τοπικών αναγκών έτσι όπως τις όριζαν κομματάρχες και δήμαρχοι. Στη σημερινή κρίσιμη οικονομική συγκυρία και με δεδομένες τις επιταγές του ΔΝΤ, η κ. υπουργός, χωρίς να αισθανθεί την ανάγκη να απολογηθεί για την κατασπατάληση πόρων που έχει προηγηθεί, προτίθεται να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Είμαστε σίγουροι ότι τα κριτήρια της μόνον ακαδημαϊκά δεν θα είναι.
Κοινός παρανομαστής όλων των εξαγγελιών της κ. Διαμαντοπούλου αποτελεί η προσπάθεια να μεταλλαχθεί η δημόσια και ακαδημαϊκή δωρεάν εκπαίδευση σε μια κερδοφόρα επιχείρηση, η οποία θα καταρτίζει αντί να μορφώνει ανθρώπους, η οποία θα αποκλείει τα παιδιά των κατώτερων κοινωνικών τάξεων και θα οδηγεί σε μια γενικευμένη πολιτισμική ένδεια εφόσον κύριος στόχος της εκπαίδευσης γίνεται η κερδοφορία και η εξυπηρέτηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων και όχι η διαμόρφωση υπεύθυνων πολιτών.
Ο «Συνασπισμός» διαβεβαιώνει την κυβέρνηση, την κ. υπουργό αλλά και τους ανθρώπους της, οι οποίοι περιφέρονται στα φιλόξενα γι’ αυτούς ΜΜΕ προετοιμάζοντας κάθε φορά το έδαφος για την επέλαση των νεοφιλελεύθερων μέτρων και την εφαρμογή των επιταγών του ΔΝΤ ότι θα μας βρουν απέναντι τους.
Και είμαστε σίγουροι ότι δεν θα είμαστε μόνοι…
Τμήμα Παιδείας ΣΥΝ
