Στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η καπιταλιστική κρίση και η παράδοση της τύχης της χώρας στον περιβόητο «μηχανισμό» του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους, η Αριστερά έχει την ιστορική ευθύνη αλλά και τη δυνατότητα να γίνει η ελπίδα των νέων, των εργαζόμενων και της κοινωνίας συνολικά και να βγούμε από την παγίδα του χρέους και το αδιέξοδο τούνελ λιτότητας στο οποίο μας έχουν βάλει οι κυβερνήσεις της δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ, του συναινετικού δικομματισμού, που κυβέρνησαν τη χώρα μας μονοπωλιακά επί τρεις και πλέον δεκαετίες.
Ο ΣΥΝ μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή αν υπερβεί τη δική του αυτοπαγίδευση σε μια συγκρότηση και λειτουργία παραλυτική.
Ο κύκλος του ΣΥΝ, ως ένα άθροισμα τάσεων και παραγόντων ή ως ένα κόμμα αρχηγικό-προεδροκεντρικό έχει κλείσει προ πολλού. Γι αυτό και όσο η κατάσταση δεν αλλάζει, όσο τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται κατά μέτωπο, ο ΣΥΝ απλά «συντηρείται», ενώ θα έπρεπε να αναπτύσσεται δυναμικά. Και αντί να λειτουργεί ως προωθητική συνθετική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται μέρος των προβλημάτων του.
Το έκτακτο συνέδριο πρέπει να αξιοποιηθεί για να δοθούν αξιόπιστες, συγκεκριμένες και δεσμευτικές για όλους απαντήσεις στα ανοιχτά προβλήματα. Αυτό δεν είναι θέμα μόνο ρυθμίσεων. Πρωτίστως είναι θέμα πολιτικής βούλησης, διάθεσης και δεσμευτικής συμφωνίας όλων για ένα Συνασπισμό στον οποίον το δικαίωμα ύπαρξης τάσεων και οι ατομικές φιλοδοξίες και στρατηγικές των στελεχών του δεν θα αναιρούν ούτε θα ακυρώνουν -όπως συμβαίνει τώρα- τη συλλογική θεσμική λειτουργία και την ενιαία έκφραση του κόμματος.
To Γραφείο Τύπου
