Το άρθρο εστάλη στον προσυνεδριακό διάλογο του ΚΚΕ στις 25 Νοεμβρίου και δεν δημοσιεύθηκε
Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις θέσεις της Κ.Ε. του ΚΚΕ. Γι' αυτό είμαι υποχρεωμένος να καταθέσω μερικές σκέψεις για την καλύτερη λειτουργία του κόμματος. Πριν όμως μπω στις παρατηρήσεις των θέσεων, επιτρέψτε μου να συστηθώ.
Λέγομαι Γούναρης Γιάννης από το Ποδοχώρι Καβάλας. Γεννήθηκα το 1939. Οργανώθηκα στη Νεολαία της ΕΔΑ το 1958 και το 1975 οργανώθηκα στο ΚΚΕ, έως το 1991. Όταν το κόμμα αποχώρησε από τον Ενιαίο Συνασπισμό, εγώ διαφώνησα με την κίνηση αυτή, γιατί ήρθε σε αντίθεση με την απόφαση του 12ου Συνεδρίου, με το κύριο σύνθημά του: "Το ΚΚΕ με την αριστερά και τον λαό για την αλλαγή προς το σοσιαλισμό".
Έτσι στις εκλογές του 1989 πετύχαμε τον πρώτο στόχο, το σπάσιμο του δικομματισμού -γνωστά τα αποτελέσματα από εκεί και πέρα. Πετύχαμε τον δεύτερο στόχο, τη διακυβέρνηση της χώρας, αυτό που δεν το κατάφεραν τα δύο μεγάλα κόμματα, βέβαια όχι το ζητούμενό μας. Έως εδώ καλά, δηλαδή το ΚΚΕ με την αριστερά και τον λαό, όχι βέβαια προς τον σοσιαλισμό.
Εάν μέναμε ενωμένοι από τότε έως τώρα, να 'μασταν σίγουροι ότι τα πολιτικά πράγματα σήμερα στη χώρα μας θα ήταν διαφορετικά, διότι θα υπήρχε ένα άλλο αριστερό στο σύνολο ρεύμα, και αν το αξιοποιούσαμε ανάλογα θα μπορούσαμε τώρα στο 18ο συνέδριο να μιλάμε για την αλλαγή και τον σοσιαλισμό. Έτσι η απόφαση του 12ου Συνεδρίου θα είχε ολοκληρωθεί.
Αλλά ας μην το σχολιάζουμε αυτό το θέμα άλλο, ο χρόνος θα τα δείξει όλα. Και τώρα μπαίνω στις παρατηρήσεις των θέσεών σας.
Στη σελίδα 9 αναφέρεστε στο εργασιακό θέμα. Όταν η παραγωγή θα περάσει στα χέρια του εργάτη, σε περιπτώσεις ο εργάτης θα παίρνει ένα χαρτί, όχι όμως χρήμα, για να προμηθεύεται τα αναγκαία αγαθά. Δηλαδή το κουπόνι. Σύντροφοι, αυτό τον όρο κουπόνι η μαύρη αντίδραση για δεκαετίες ολόκληρες μας το σερβίριζε σαν κατάρα, συνεπώς δεν το βλέπω να γίνεται αποδεκτό από τους εργαζόμενους. Γι' αυτό ας το προσέξουμε αυτό το θέμα.
Στη σελίδα 41 αναφέρουν οι θέσεις για τη λαϊκή εξουσία: “Αυτή η λαϊκή εξουσία θα αγωνιστεί με συμμάχους και συνεργάτες για να περάσει το Λαϊκό Πρόγραμμα προς όφελος του λαού”. Ασφαλώς μόνον έτσι περνάνε στον λαό προγράμματα που αφορούν τον ίδιο. Εμένα το ερώτημα μου είναι: Οι σύμμαχοι και οι συνεργάτες που θα "αποκαλύψει" η λαϊκή εξουσία, σήμερα πολιτικά ποιοι είναι; Η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ ή στο σύνολό της η Ριζοσπαστική Προοδευτική Αριστερά; Και αν το γνωρίζετε από τώρα γιατί δεν το λέτε; Γιατί, η λογική της παντογνωσίας σας διακατέχει.
Επίσης μεγάλη αναφορά κάνατε για την πρώην Σοβιετική Ένωση, για τη δικτατορία του προλεταριάτου και τον Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό. Ασφαλώς να κρατήσεις μια Λαϊκή Εξουσία, πραγματικά μόνον με τον πιο πάνω όρο κρατιέται. Εγώ ρωτάω, αυτή την εξουσία με ποιο τρόπο θα την κατακτήσουμε; Με κοινοβουλευτισμό; Τότε πάει περίπατο η Δικτατορία του Προλεταριάτου, δεν εφαρμόζεται εκ των πραγμάτων.
Ο μόνος τρόπος που μπορεί να περάσει και να εφαρμοστεί η Λαϊκή Εξουσία είναι διά της επαναστατικής οδού. Αλλά με ποιες δυνάμεις; Με το 7%; Και από αυτό το ποσοστό, το 60% είναι από 70 χρόνων και πάνω. Γι' αυτό σύντροφοι ας σοβαρευτούμε και να παραιτηθούμε από τέτοιου είδους αντιλήψεις και ας δούμε κατάματα τον λαό με τα σημερινά προβλήματά του.
Πάλι στη σελίδα 41 αναφέρουν οι θέσεις πως μια σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν γίνεται με ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση. Ασφαλώς όχι -με βρίσκετε σύμφωνο. Όμως τι κάνουμε; Λέω εάν από τώρα ψάξουμε και βρούμε εκείνες τις δυνάμεις που πραγματικά ξέρουν να αγωνίζονται και ξέρουν να στηρίζουν Λαϊκές Εξουσίες και η εξουσία δώσει στον λαό αυτά που χρόνια παλεύει να κερδίσει, τότε έχεις τον λαό μαζί σου. Τότε λέμε στο ΝΑΤΟ, δεν συμμετέχουμε στις πολιτικές σας αποφάσεις. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Όπως άλλωστε έγινε το 1974 έως το 1980 επί Καραμανλή.
Όσο θα πετυχαίνουν οι στόχοι της Λαϊκής Εξουσίας, άλλο τόσο έχεις πιο κοντά τον λαό για πραγματικό σύμμαχο. Τότε λέμε ότι αποχωρούμε και από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.
Να πούμε και για τους πολιτικούς μεγάλους οργανισμούς, δηλαδή για την Ε.Ε. Εάν αυτή η λεγόμενη Λαϊκή Εξουσία πραγματικά δίνει στον λαό όλα αυτά που του αξίζουν, διότι τα διεκδικεί δεκαετίες ολόκληρες, μέσα στον ίδιο οργανισμό με τα άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε. και τον λαό τους, κάνεις μια Λαϊκή Ενωμένη Δημοκρατική Ευρώπη.
Όλα αυτά όμως όχι τόσο εύκολα όπως τα γράφω. Νομίζω ότι και εσείς κάτσατε και γράψατε αυτές τις θέσεις με πάρα πολύ μεγάλη ευκολία και αβασάνιστη απλότητα, λες και έχουμε τώρα τον λαό μαζί μας. Να γιατί η ενότητα του κόμματος με όλη την αριστερά και τον προοδευτικό κόσμο είναι απαραίτητο στοιχείο για να πάμε μπροστά.
Τώρα επιτρέψτε μου να κάνω μια κριτική ερώτηση. Από ό,τι θέλω να καταλάβω το κόμμα πρέπει να φοβάται την κυβερνητική εξουσία, γι' αυτό και βάζει αυτούς τους όρους μέσα στις "θέσεις". Εμένα επιτρέψτε μου να έχω άλλη άποψη, ιδιαίτερα στο κυβερνητικό θέμα. Ας έρθω λίγο πίσω, από το 1977 έως το 1991 περίπου, οι κομμουνιστές με άλλες δυνάμεις της προόδου καθοδηγούσαμε σχεδόν όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. ΓΣΕΕ - ΓΕΒΕΕ - Ομοσπονδίες - Σωματεία εργατικά και βιοτεχνικά και περίπου το 1/3 της Τ.Α. και τα πήγαμε πολύ καλύτερα από τις άλλες δυνάμεις που αυτές κάνουν τον επαγγελματία συνδικαλιστή.
Γι' αυτό σύντροφοι του ΚΚΕ με τη διασπαστική τακτική και με το εχθρικό μίσος προς τις αριστερές δυνάμεις, αφήνουμε τους επαγγελματίες ρουσφετολόγους να κρατάνε την κεντρική εξουσία συνέχεια και εμείς ασχολούμαστε με τα εσωτερικά μας που τον λαό δεν τον ενδιαφέρουν.
Αναφέρουν οι θέσεις τον "Λαό", και εγώ βέβαια, ο γράφων. Πάντα τον λαό, όλα για τον λαό. Βέβαια είναι η αρχή και το τέλος ο λαός. Μια ζωή το ζητάμε να μπει μπροστάρης στους δικούς του αγώνες. Εγώ θέλω να πιστεύω ότι τον κουράσαμε να τον ζητάμε πάντα μπροστάρη για να διεκδικήσει το δίκιο του. Σωστό βέβαια αλλά νομίζω ότι είναι η ώρα να πάρουμε εμείς τις δικές μας ευθύνες.
Τώρα που όλα δείχνουν ότι ο δικομματισμός και το πολιτικό σύστημα καταρρέουν, είναι η ευκαιρία να βρεθούμε στην κεντρική σκηνή της εξουσίας και να δώσουμε στον λαό αυτά που χρόνια διεκδικεί, όμως από την κυβερνητική πλέον θέση. Τότε εκ των πραγμάτων έχεις μαζί σου τον λαό και παλεύεις για την πραγματική αλλαγή με μια Λαϊκή Εξουσία προς τον σοσιαλισμό. Έτσι νομίζω ότι πετυχαίνεις τις μεγάλες αποφάσεις προς όφελος του λαού. Τότε και μόνον τότε θα αρχίσει ο λαός να χαμογελάει. Έτσι του δίνεις κουράγιο να στηρίζει Λαϊκές Εξουσίες.
Άντε λοιπόν το 18ο συνέδριό σας να γίνει σταθμός ενότητας και πάλης όλων των αριστερών και ριζοσπαστικών δυνάμεων. Όχι με αποκλεισμούς και αφορισμούς. Τότε να είστε σίγουροι ότι θα πάει μπροστά η Ελλάδα με τον λαό της, με Λαϊκές Εξουσίες.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Ο επώνυμος
Γιάννης ΓΟΥΝΑΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου