Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

Οι αριστεροί αντιστέκονται στην τρικέφαλη επίθεση

Εξαιρετικά ενθαρρυντικές είναι οι δημοσκοπήσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η επίθεση της τρικέφαλης συμμαχίας έπεσε στο κενό. Η δημοσκόπηση της MRB, που δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, επιβεβαιώνει ότι μέσα από την κοινωνική πόλωση και την κοινωνική σύγκρουση, όλο τον Δεκέμβριο, ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να συγκροτήσει έναν ισχυρό συνεκτικό πυρήνα, από 8,6% έως 10%. Και το διψήφιο αυτό ποσοστό καταγράφεται ως εκτίμηση σε μια πολιτική συγκυρία κατά την οποία η κοινή γνώμη έχει προεξοφλήσει την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ.

Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση το 7,5% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ των εκλογών του 2007 (δηλαδή καθαρό ποσοστό 3%), καθώς επίσης και το 1,8% των ψηφοφόρων της Ν.Δ. έχουν μετακινηθεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Την ίδια ώρα ο Αλ. Αλαβάνος και ο Αλ. Τσίπρας ισοδυναμούν στην τρίτη θέση της δημοτικότητας των πολιτικών αρχηγών με 29,6% και 29,4% αντιστοίχως, ένδειξη που ενισχύει την εκτίμηση για τη συνεκτικότητα της εκλογικής εμβέλειας του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα αφύσικα ποσοστά κοινωνικής αποδοχής που είχε καταγράψει η Αλέκα Παπαρήγα, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των θετικών εκτιμήσεων μεσούσης της εξέγερσης, έχουν υποχωρήσει. Η Αλέκα Παπαρήγα με 26,2% είναι στην τελευταία θέση της δημοτικότητας των πολιτικών αρχηγών με τον Γ. Καρατζαφέρη να λαμβάνει το 27,1%. Πολύ γρήγορα οι συντηρητικοί ψηφοφόροι ξαναγύρισαν στη φυσική τους κοίτη, ανεβάζοντας τη δημοτικότητα του Κ. Καραμανλή στο 40,6% και του Γ. Παπανδρέου στο 39,5%.

Είναι, λοιπόν, να μην ανησυχεί η Αλέκα και να μην σπεύδει να δηλώσει ότι τη χωρίζει “ταξική άβυσσος” από τη Ν.Δ. και τον ΛΑΟΣ;

Δεν έχουμε αναλυτικότερα στοιχεία, αλλά οι ψηφοφόροι οι οποίοι στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση του πολιτικού συστήματος, σε σημαντικό βαθμό ανήκουν στις νεότερες ηλικίες ή διαθέτουν αριστερή - κινηματική παράδοση.

Οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν αυτό που ζούμε καθημερινά: Την αντίσταση των αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων στην επίθεση του συστήματος εναντίον της νεολαιίστικης εξέγερσης και του ΣΥΡΙΖΑ.

Κι αυτή η πραγματικότητα δημιουργεί επιπλέον ευθύνες στη ριζοσπαστική αριστερά να προσδώσει πολιτική - δημοκρατική διέξοδο και προγραμματικούς στόχους στην κοινωνική δυσαρέσκεια που επιμένει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: